علم سرامیک

تعریف
•از نظر واژه: سرامیک به کلیه جامدات غیر آلی و غیر فلزی گفته می‌شود.

•از نظر ساختار شیمیایی: کلیه موادی که از مخلوط خاک رس با ماسه و فلدسپار در دمای بالا بدست می‌آیند و توسط توده شیشه مانندی انسجام یافته و بسیار سخت و غیر قابل حل در حلال‌ها و تقریبا گداز ناپذیر می‌‌باشند، سرامیک نامیده می‌شوند.
نقش اجزای سه‌گانه در سرامیک
•خاک رس: موجب نرمی ‌و انعطاف و تشکیل ذرات بلوری سرامیک می‌شود.

•ماسه: قابلیت چین خوردن ، پس از خشک و گرم شدن و تشکیل ذرات بلوری سرامیک را کاهش می‌دهد.

•فلدسپار: در کاهش دادن دمای پخت و تشکیل توده شیشه‌اى و چسباننده ذرات بلوری سرامیک موثر است.
خواص سرامیک‌ها
خواص سرامیک‌ها بسته به نوع و درجه خلوص هر یک از اجزای اصلی ، مواد افزودنی ، لعاب ، زمان حرارت دادن ، مواد اکسنده و کاهنده‌هاى موجود در محیط ، تغییر می‌کند. در قرن حاضر صنعت سرامیک سازی توسعه و تنوع شگرفی یافته و اهمیت و کاربردهای آن نیز وسعت پیدا کرده است.

سرامیک‌های ویژه
•مقره‌های برق:
که عایقهای خوبی برای گرما و برق هستند و در آنها از Al2O3 ، Zr2O3 استفاده می‌شود.

•سرامیک‌های مغناطیسی:
در در این نوع سرامیک از اکسیدهای آهن استفاده می‌شود. مهمترین کاربرد آنها در تهیه عنصرهای حافظه در کامپیوتر است.

•سرامیک‌های شیشه‌اى:
وقتی شیشه معمولی پس از تهیه در دمای بالایی قرار گیرد، تعداد قابل توجهی از ذرات بلور در آن تشکیل می‌شود و خاصیت شکنندگی آن کم می‌گردد و بر خلاف شیشه‌های معمولی دیگر ، ایجاد یا پیدایش شکاف کوچک در آنها ساری نمی‌باشد،‌ یعنی این شکافها خود به خود پیشرفت نمی‌کنند. از این نوع سرامیک‌ها برای تهیه ظروف آشپزخانه یا ظروفی که برای حرارت دادن لازم باشند، استفاده می‌شود که آن را اصطلاحا پیروسرام می‌نامند.
لعابها و انواع آنها
لعابها طیف وسیعی از ترکیبات آلی و معدنی را در بر می‌گیرند. لعاب مربوط به سرامیک معمولا مخلوط شیشه مانندی متشکل از کوارتز ، فلدسپار و اکسید سرب (PbO) است. این اجزا را پس از آسیاب شدن و نرم کردن به صورت خمیری رقیق درمی‌‌آورند. آنگاه وسیله سرامیکی مورد نظر را در این خمیر غوطه‌ور کرده و پس از سرد و خشک شدن ، آن را در کوره تا دمای معین حرارت می‌دهند. پس از لعاب دادن روی چینی ، روی آن مطالب مورد نظر را می‌نویسند و یا طرح مورد نظر را نقاشی می‌کنند و دوباره روی آن را لعاب داده و یک بار دیگر حرارت می‌دهند. در این صورت وسیله مورد نظر پرارزش‌تر و نوشته و طرح روی آن بادوام‌تر می‌شود.

لعابها در انواع زیر وجود دارند:

•لعاب بی‌رنگ: این نوع لعاب که برای پوشش سطح چینی‌های بدلی ظریف بکار می‌رود، بی رنگ و شفاف است و از مخلوط کلسیم و سیلیس و خاک چینی سفید تهیه می‌شود.

•لعاب رنگی: برای رنگ آبی از اکسید مس (Cu2O) ، برای رنگ زرد از اکسید آهن (FeO) و برای رنگ سبز از اکسید کروم (Cr2O3) ، برای رنگ زرد از کرومات سرب و برای رنگ ارغوانی از ارغوانی کاسیوس استفاده می‌شود.

•لعاب کدر: این نوع لعاب که برای پوشش چپنی‌های بدلی معمولی بکار می‌رود و از مخاـوط SnO2 , PbO , SiO2 , Pb3O4 ، نمک و کربنات سدیم تهیه می‌‌شود که آن را پس از ذوب کردن ، سرد کردن و پودر کردن ، در آب به صورت حمام شیر در می‌آورند و شئی لعاب دادنی را در آن غوطه‌ور می‌کنند.
ظروف لعابی
ظروف لعابی درواقع ، نوعی ظروف آهنی هستند که سطح آنها را به منظور جلوگیری از زنگ زدن ، از لعاب می‌پوشانند. البته این نوع ظروف را نباید زیاد گرم یا سرد و یا پرتاب کرد و یا اینکه تحت ضربه قرارداد، زیرا لعاب سطح آنها ترک برداشته و می‌ریزد.

انواع چینی
چینی‌ها در واقع از انواع سرامیک محسوب می‌‌شوند و به دو دسته چینی‌های اصل یا سخت و چینی‌های بدلی تقسیم می‌شوند.

•چینی‌های اصل:

◦چینی ظرف: که می‌توان آن را نوعی شیشه کدر دانست، مانند ظرف چینی معروف به سور. از ویژگیهای این نوع چینی آن است که لعاب رنگی را به خود می‌‌گیرد.

◦چینی سیلیسی: این نوع چینی که به چینی لیموژ معروف است، درکشورهای فرانسه ، ژاپن و چین تهیه می‌‌شود. مواد اولیه آن خاک چینی سفید ، شن سفید و فلدسپار است.

◦چینی آلومینیوم‌دار: این نوع چینی به نام چینی ساکس و بایو در فرانسه تهیه می‌‌شود و دارای Al2O3 , SiO2 , CaO است.

•چینی‌های بدلی: خمیر این نوع چینی‌ها ترکیبی حد واسط از خمیر سفال و خمیر چینی‌های ظریف است. در نتیجه سختی آنها از چینی‌های اصل کمتر است. از این رو ، حتما باید آنها را با لعاب بپوشانند. این نوع چینی‌ها خود به دو دسته تقسیم می‌شوند:

◦بدل چینی‌های معمولی که خمیر آنها رنگی است و از این رو ، با لعاب کدر پوشانیده می‌شود.

کاشي ديوار: بر مبناي استانداردهاي فعلي ISO 13006، کاشيهاي متخلخل ديواري در گروه BIII با جذب آب بالاي 10 درصد قرار ميگيرند.

ويژگيهاي کاشي ديوار:

- پايداري ابعادي بالا در هنگام پخت با انقباض نزديک به صفر (کمتر از يک درصد)؛

- تخلخل بين 13 تا 18 درصد (بر اساس درصدِ آبِ جذب شده بيان ميشود)؛

- مدول گسيختگي (MOR) بين 200 و Kg/cm² ۲۵۰ .

اين خواص تنها نشانگر هستند و براي طبقه بندي محصول از ديدگاه تجاري و دامنة کاربرد آن به ما کمک ميکند. در جدول يک ويژگيهاي فني مهم کاشيهاي ديواري متخلخل طبق استانداردهاي ISO درج شده اند:

جدول يک - ويژگيهاي فني مهم کاشيهاي ديواري متخلخل طبق استانداردهاي ISO.

٭ ٭ ٭ 

مواد اوليه براي بدنه ها

جنبه هاي کلي: در سالهاي گذشته ترکيب کاشي ديوار به طور قابل ملاحظه اي مورد بازنگري قرار گرفته است که بيشتر براي تطبيق با سيکلهاي پخت سريع است؛ جائي که بدنه و لعاب با يکديگر پخت ميشوند. در بدنه هاي تک پخت (منوپروزا monoporosa) ممکن است بين گاززدائي مواد اولية مشخص در بيسکوئيت و شيشة مذاب تداخل ايجاد شود و اين امر منجر به بروز نقصهاي سطحي روي لعاب ميشود.

عوامل کليدي در ارزيابي ترکيبهاي بدنه -از آنهائي که براي پخت متداول مناسبند تا دو پخت سريع و در نهايت تک پخت متخلخل- عبارتند از:

- کاهش درصد مواد رسي؛

- ورود درصدهاي بالاتر پُر کننده ها (filler) و مواد اولية مکمل (فلداسپارها، شنهاي فلداسپاتي feldspathic sands، کوارتز)؛

- محدود کردن کانيهائي که فازهاي گازي در دماهاي پخت بالا از خود خارج ميکنند (کلسيت و/يا دولوميت)، به ويژه در منوپروزا.

در منوپروزا ترجيح داده ميشود تا از مواد اوليه اي با درجة بالاي خلوص و توزيع اندازة ذرة ريز استفاده شود. فرآورده هاي تزئين شدة نهائي ديوار بايد درجة بالاي پايداري ابعادي داشته باشند. تشکيل ترکيبهاي بلوري مانند ولاستونيت، گلنيت Gehlenite، آنورتيت و دايوپسايد نه تنها پايداري ابعادي را تضمين ميکند، بلکه جنبه هاي ديگري چون انبساط مرطوب و ضريب انبساط را نيز تثبيت مينمايند

مشخصه هاي مواد اوليه براي بدنه ها: بر اساس دسته بنديهاي تجاري، کاشيهاي ديواري ميتوانند به دو دستة «قرمز» و «سفيد» تقسيم شوند. در هر دو مورد مواد اوليه شامل دو نوع اصلي ميشود: «مواد رسي» و «مواد مکمل» (شامل فلداسپاتها، feldspathic sands، کوارتزها، کلسيتها).

ترکيب بدنه: همان گونه که قبلاً بيان شد، کاشيهاي ديواري ميتوانند با فرآيند تک پخت يا دو پخت و هميشه با استفاده از سيکلهاي سريع به دست آيند. به علاوه، ترکيب بدنه ميتواند جهت توليد فرآورده هاي سفيد پخت و قرمز پخت تغيير يابد. بدنة قرمز در اساس از رسهاي کربناتي بسيار متنوع با مقدار بالاي آهن تشکيل ميگردد. ترکيبهاي ديگر ممکن است feldspathic sands، فلداسپار، کوارتزيتها و -اگر ضروري باشد- کلسيت و/يا دولوميتها را نيز شامل شود.

در بدنه هاي سفيد پخت مخلوطهائي از رسهاي با رنگ پخت روشن، کلسيت، feldspathic sands و کوارتز مورد استفاده قرار ميگيرد (جدول دو).

مهمترين اختلاف بين ترکيبهاي سفيد و قرمز در مقدار و نوعِ رس مصرفي است (Quantity and Typology)؛ حال آن که بيشترين اختلاف درصدي بين بدنه هاي دو پخت و تک پخت آن است که بدنه هاي دو پخت ميتوانند درصدهاي بالاي کلسيت و/يا دولوميت داشته باشند (حتي به اندازة 18–15 درصد) و در موارد خاصي مواد اوليه با درجة خلوص به نسبت کمتر ممکن است به کار روند (جدول سه).

جدول دو – ترکيبهاي ممکن براي بدنه هاي تک پخت متخلخل (قرمز و سفيد) و بدنه هاي دو پخت.

جدول سه – ترکيبهاي مختلف بدنه براي تک پخت متخلخل و دو پخت سريع قرمز و سفيد (طبق SACMI).

ويژگيهاي فرآورده: ترکيبهائي که در هنگام پخت تشکيل ميشوند بر ويژگيهاي نهائي يک کاشي ديواري سراميکي بسيار اثر گذارند. اين ترکيبها بر اثرِ واکنش پذيري اکسيدهاي کلسيم و منيزيم (که به ترتيب از تخريب شبکه هاي کلسيت و/يا دولوميت در هنگام پخت به وجود مي آيند) تشکيل ميگردند. اين ترکيبهاي جديد عبارتند از گلنيت، دايوپسايد، آنورتيت و ولاستونيت. ويژگيهائي چون استحکام خمشي، ضريب انبساط، انبساط رطوبتي و موارد ديگر به مقدار و چگونگي (کميت و کيفيت) اين ترکيبها بستگي دارد.

کاشي ديوار: بر مبناي استانداردهاي فعلي ISO 13006، کاشيهاي متخلخل ديواري در گروه BIII با جذب آب بالاي 10 درصد قرار ميگيرند.

ويژگيهاي کاشي ديوار:

- پايداري ابعادي بالا در هنگام پخت با انقباض نزديک به صفر (کمتر از يک درصد)؛

- تخلخل بين 13 تا 18 درصد (بر اساس درصدِ آبِ جذب شده بيان ميشود)؛

- مدول گسيختگي (MOR) بين 200 و Kg/cm² ۲۵۰ .

اين خواص تنها نشانگر هستند و براي طبقه بندي محصول از ديدگاه تجاري و دامنة کاربرد آن به ما کمک ميکند. در جدول يک ويژگيهاي فني مهم کاشيهاي ديواري متخلخل طبق استانداردهاي ISO درج شده اند:

جدول يک - ويژگيهاي فني مهم کاشيهاي ديواري متخلخل طبق استانداردهاي ISO.

٭ ٭ ٭ 

مواد اوليه براي بدنه ها

جنبه هاي کلي: در سالهاي گذشته ترکيب کاشي ديوار به طور قابل ملاحظه اي مورد بازنگري قرار گرفته است که بيشتر براي تطبيق با سيکلهاي پخت سريع است؛ جائي که بدنه و لعاب با يکديگر پخت ميشوند. در بدنه هاي تک پخت (منوپروزا monoporosa) ممکن است بين گاززدائي مواد اولية مشخص در بيسکوئيت و شيشة مذاب تداخل ايجاد شود و اين امر منجر به بروز نقصهاي سطحي روي لعاب ميشود.

عوامل کليدي در ارزيابي ترکيبهاي بدنه -از آنهائي که براي پخت متداول مناسبند تا دو پخت سريع و در نهايت تک پخت متخلخل- عبارتند از:

- کاهش درصد مواد رسي؛

- ورود درصدهاي بالاتر پُر کننده ها (filler) و مواد اولية مکمل (فلداسپارها، شنهاي فلداسپاتي feldspathic sands، کوارتز)؛

- محدود کردن کانيهائي که فازهاي گازي در دماهاي پخت بالا از خود خارج ميکنند (کلسيت و/يا دولوميت)، به ويژه در منوپروزا.

در منوپروزا ترجيح داده ميشود تا از مواد اوليه اي با درجة بالاي خلوص و توزيع اندازة ذرة ريز استفاده شود. فرآورده هاي تزئين شدة نهائي ديوار بايد درجة بالاي پايداري ابعادي داشته باشند. تشکيل ترکيبهاي بلوري مانند ولاستونيت، گلنيت Gehlenite، آنورتيت و دايوپسايد نه تنها پايداري ابعادي را تضمين ميکند، بلکه جنبه هاي ديگري چون انبساط مرطوب و ضريب انبساط را نيز تثبيت مينمايند

مشخصه هاي مواد اوليه براي بدنه ها: بر اساس دسته بنديهاي تجاري، کاشيهاي ديواري ميتوانند به دو دستة «قرمز» و «سفيد» تقسيم شوند. در هر دو مورد مواد اوليه شامل دو نوع اصلي ميشود: «مواد رسي» و «مواد مکمل» (شامل فلداسپاتها، feldspathic sands، کوارتزها، کلسيتها).

ترکيب بدنه: همان گونه که قبلاً بيان شد، کاشيهاي ديواري ميتوانند با فرآيند تک پخت يا دو پخت و هميشه با استفاده از سيکلهاي سريع به دست آيند. به علاوه، ترکيب بدنه ميتواند جهت توليد فرآورده هاي سفيد پخت و قرمز پخت تغيير يابد. بدنة قرمز در اساس از رسهاي کربناتي بسيار متنوع با مقدار بالاي آهن تشکيل ميگردد. ترکيبهاي ديگر ممکن است feldspathic sands، فلداسپار، کوارتزيتها و -اگر ضروري باشد- کلسيت و/يا دولوميتها را نيز شامل شود.

در بدنه هاي سفيد پخت مخلوطهائي از رسهاي با رنگ پخت روشن، کلسيت، feldspathic sands و کوارتز مورد استفاده قرار ميگيرد (جدول دو).

مهمترين اختلاف بين ترکيبهاي سفيد و قرمز در مقدار و نوعِ رس مصرفي است (Quantity and Typology)؛ حال آن که بيشترين اختلاف درصدي بين بدنه هاي دو پخت و تک پخت آن است که بدنه هاي دو پخت ميتوانند درصدهاي بالاي کلسيت و/يا دولوميت داشته باشند (حتي به اندازة 18–15 درصد) و در موارد خاصي مواد اوليه با درجة خلوص به نسبت کمتر ممکن است به کار روند (جدول سه).

جدول دو – ترکيبهاي ممکن براي بدنه هاي تک پخت متخلخل (قرمز و سفيد) و بدنه هاي دو پخت.

جدول سه – ترکيبهاي مختلف بدنه براي تک پخت متخلخل و دو پخت سريع قرمز و سفيد (طبق SACMI).

ويژگيهاي فرآورده: ترکيبهائي که در هنگام پخت تشکيل ميشوند بر ويژگيهاي نهائي يک کاشي ديواري سراميکي بسيار اثر گذارند. اين ترکيبها بر اثرِ واکنش پذيري اکسيدهاي کلسيم و منيزيم (که به ترتيب از تخريب شبکه هاي کلسيت و/يا دولوميت در هنگام پخت به وجود مي آيند) تشکيل ميگردند. اين ترکيبهاي جديد عبارتند از گلنيت، دايوپسايد، آنورتيت و ولاستونيت. ويژگيهائي چون استحکام خمشي، ضريب انبساط، انبساط رطوبتي و موارد ديگر به مقدار و چگونگي (کميت و کيفيت) اين ترکيبها بستگي دارد.

کاشي ديوار: بر مبناي استانداردهاي فعلي ISO 13006، کاشيهاي متخلخل ديواري در گروه BIII با جذب آب بالاي 10 درصد قرار ميگيرند.

ويژگيهاي کاشي ديوار:

- پايداري ابعادي بالا در هنگام پخت با انقباض نزديک به صفر (کمتر از يک درصد)؛

- تخلخل بين 13 تا 18 درصد (بر اساس درصدِ آبِ جذب شده بيان ميشود)؛

- مدول گسيختگي (MOR) بين 200 و Kg/cm² ۲۵۰ .

اين خواص تنها نشانگر هستند و براي طبقه بندي محصول از ديدگاه تجاري و دامنة کاربرد آن به ما کمک ميکند. در جدول يک ويژگيهاي فني مهم کاشيهاي ديواري متخلخل طبق استانداردهاي ISO درج شده اند:

جدول يک - ويژگيهاي فني مهم کاشيهاي ديواري متخلخل طبق استانداردهاي ISO.

٭ ٭ ٭ 

مواد اوليه براي بدنه ها

جنبه هاي کلي: در سالهاي گذشته ترکيب کاشي ديوار به طور قابل ملاحظه اي مورد بازنگري قرار گرفته است که بيشتر براي تطبيق با سيکلهاي پخت سريع است؛ جائي که بدنه و لعاب با يکديگر پخت ميشوند. در بدنه هاي تک پخت (منوپروزا monoporosa) ممکن است بين گاززدائي مواد اولية مشخص در بيسکوئيت و شيشة مذاب تداخل ايجاد شود و اين امر منجر به بروز نقصهاي سطحي روي لعاب ميشود.

عوامل کليدي در ارزيابي ترکيبهاي بدنه -از آنهائي که براي پخت متداول مناسبند تا دو پخت سريع و در نهايت تک پخت متخلخل- عبارتند از:

- کاهش درصد مواد رسي؛

- ورود درصدهاي بالاتر پُر کننده ها (filler) و مواد اولية مکمل (فلداسپارها، شنهاي فلداسپاتي feldspathic sands، کوارتز)؛

- محدود کردن کانيهائي که فازهاي گازي در دماهاي پخت بالا از خود خارج ميکنند (کلسيت و/يا دولوميت)، به ويژه در منوپروزا.

در منوپروزا ترجيح داده ميشود تا از مواد اوليه اي با درجة بالاي خلوص و توزيع اندازة ذرة ريز استفاده شود. فرآورده هاي تزئين شدة نهائي ديوار بايد درجة بالاي پايداري ابعادي داشته باشند. تشکيل ترکيبهاي بلوري مانند ولاستونيت، گلنيت Gehlenite، آنورتيت و دايوپسايد نه تنها پايداري ابعادي را تضمين ميکند، بلکه جنبه هاي ديگري چون انبساط مرطوب و ضريب انبساط را نيز تثبيت مينمايند

مشخصه هاي مواد اوليه براي بدنه ها: بر اساس دسته بنديهاي تجاري، کاشيهاي ديواري ميتوانند به دو دستة «قرمز» و «سفيد» تقسيم شوند. در هر دو مورد مواد اوليه شامل دو نوع اصلي ميشود: «مواد رسي» و «مواد مکمل» (شامل فلداسپاتها، feldspathic sands، کوارتزها، کلسيتها).

ترکيب بدنه: همان گونه که قبلاً بيان شد، کاشيهاي ديواري ميتوانند با فرآيند تک پخت يا دو پخت و هميشه با استفاده از سيکلهاي سريع به دست آيند. به علاوه، ترکيب بدنه ميتواند جهت توليد فرآورده هاي سفيد پخت و قرمز پخت تغيير يابد. بدنة قرمز در اساس از رسهاي کربناتي بسيار متنوع با مقدار بالاي آهن تشکيل ميگردد. ترکيبهاي ديگر ممکن است feldspathic sands، فلداسپار، کوارتزيتها و -اگر ضروري باشد- کلسيت و/يا دولوميتها را نيز شامل شود.

در بدنه هاي سفيد پخت مخلوطهائي از رسهاي با رنگ پخت روشن، کلسيت، feldspathic sands و کوارتز مورد استفاده قرار ميگيرد (جدول دو).

مهمترين اختلاف بين ترکيبهاي سفيد و قرمز در مقدار و نوعِ رس مصرفي است (Quantity and Typology)؛ حال آن که بيشترين اختلاف درصدي بين بدنه هاي دو پخت و تک پخت آن است که بدنه هاي دو پخت ميتوانند درصدهاي بالاي کلسيت و/يا دولوميت داشته باشند (حتي به اندازة 18–15 درصد) و در موارد خاصي مواد اوليه با درجة خلوص به نسبت کمتر ممکن است به کار روند (جدول سه).

جدول دو – ترکيبهاي ممکن براي بدنه هاي تک پخت متخلخل (قرمز و سفيد) و بدنه هاي دو پخت.

جدول سه – ترکيبهاي مختلف بدنه براي تک پخت متخلخل و دو پخت سريع قرمز و سفيد (طبق SACMI).

ويژگيهاي فرآورده: ترکيبهائي که در هنگام پخت تشکيل ميشوند بر ويژگيهاي نهائي يک کاشي ديواري سراميکي بسيار اثر گذارند. اين ترکيبها بر اثرِ واکنش پذيري اکسيدهاي کلسيم و منيزيم (که به ترتيب از تخريب شبکه هاي کلسيت و/يا دولوميت در هنگام پخت به وجود مي آيند) تشکيل ميگردند. اين ترکيبهاي جديد عبارتند از گلنيت، دايوپسايد، آنورتيت و ولاستونيت. ويژگيهائي چون استحکام خمشي، ضريب انبساط، انبساط رطوبتي و موارد ديگر به مقدار و چگونگي (کميت و کيفيت) اين ترکيبها بستگي دارد.

مقاومت در برابر سايش عمقي

 © استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

تعريف و روش آزمون

اين روش براي مشخص کردن مقاومت سراميکهاي بدون لعاب به کار گرفته ميشود (مثال: پرسلان تکنيکال). اين روش از يک چرخ (ديسک) چرخان با سرعت ثابت بهره ميـبرد. ديسک در مقابلِ سطح قطعة مورد آزمون ميچرخد و آن را با پودر ريز آلومينا که بين ديسک و سطحِ قطعه ميـريزد و فرآيند سايش را سرعت ميـبخشد، ميـسايد. مقدار ذرات کنده شده از قطعه «مقاومت در برابر سايش عمقي» قطعه را تعيين ميکند. اين کميت معمولاً با واحد ميليمتر مکعب (mm³) بيان ميشود که در واقع نشانگر «حجم» جدا شده از قطعه «تحت شرايط استاندارد» است. در اين استاندارد مشخصه هاي زير با دقت بيان شده اند:

قطر چرخ چرخان (۲0۰ mm)، پهناي چرخ چرخان (1۰ mm)، دانه بندي پودر آلومينا (80 ميکرون)، نيروي فشار دهندة جسم سراميکي (آزمونه) به چرخ چرخان، سرعت چرخش چرخ ساينده (75 دور بر دقيقه) و تعداد دورهاي گردش چرخ (300 دور).

حجم ناحية کنده شده بر اثرِ سايش چرخ چرخان (V) از معادلة زير به دست مي آيد:

d : قطر چرخ دوار (mm)

h : ضخامت چرخ چرخان (mm)

α : زاوية مرکزي روي چرخ چرخان که طول شيار را در بر ميگيرد، بر حسب درجه (به شکل زير توجه شود)

l : طول شيار (mm)

با توجه به شکل خواهيم داشت:

از آن جا که در بيشتر سراميکها «سختي سطحيِ» بالاتر با مقاومت بيشتر در برابر «سايش عمقي» همراه است، ميتوان انـتظار داشت که کاشيهاي پرسلاني تکنيکال از بيسکوئيتهاي پخته شدة کاشيهاي ديوار و کف و نيز فرآورده هاي زمخت ساختماني (مانند آجر) مقاومت سايشي بالاتري داشته باشند.

مواردي که بايد در آزمون سايش عمقي مورد توجه قرار داد

اثري که از سايش چرخ چرخان بر سطح آزمونه بر جاي ميماند، به شکل قطاع کوچکي از ديسک چرخان است که به داخل سراميک فرو رفته است و هر چه ميزان سايش بالاتر باشد (يا ميزان فرو رفتن چرخ چرخان در آزمونه بيشتر باشد)، طولِ اثرِ ايجاد شده بر اثر سايش نيز بيشتر خواهد بود. پهناي ناحية ساييده شد در تمام مقادير به دست آمده براي آزمونه هاي مختلف يکسان است چون ضخامت چرخ چرخان ثابت است! با داشتنِ قطر و ضخامت چرخ و نيز طولِ اثر بر جاي مانده بر سطحِ آزمونه ميتوان حجم قطاع (يا همان ناحية کنده شده) را به آساني محاسبه کرد. چون قطر و ضخامت چرخ معلومند، بنابراين با داشتنِ طول اثر (تنها مجهول اين معادله) و تهية يک جدول ميتوان اين حجم را اندازه گيري کرد.

اندازه گيريها بايد در دو راستاي عمود بر هم انجام شود و ميانگين آنها در گزارش آزمون قيد شود. کم پيش مي آيد که دو سمت اثر از طولِ يکساني برخوردار نباشند (اين پديده بيشتر براي کاشيهائي که به خوبي در جاي خود در دستگاه تثبيت نشده اند و آنهائي که به عمد برجستگيهائي روي سطح خود دارند، اتفاق مي افتد). در اين صورت اگر اختلاف اين طولها زياد نباشد، بايد ميانگين آنها را در نظر گرفت. اين رويداد نشان ميدهد که احتمالاً آزمونه در جاي خود در دستگاه اندازه گيري آزمون مقاومت در برابر سايش خوب قرار داده نشده و يا اين که ناهمواريهاي موجود در سطح آزمونه بر اندازه گيري اثرگذار بوده است. در اين صورت بايد آزمونه را به طور مناسب و محکم در دستگاه قرار داد و تا جائي که ممکن است سطح هموارتري را براي آزمون سايش عمقي انتخاب کرد.

منبع:

استاندارد شماره ۳۹۹۷ موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتی ايران (از اين نشانه).

مقاومت در برابر سايش عمقي

 © استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

تعريف و روش آزمون

اين روش براي مشخص کردن مقاومت سراميکهاي بدون لعاب به کار گرفته ميشود (مثال: پرسلان تکنيکال). اين روش از يک چرخ (ديسک) چرخان با سرعت ثابت بهره ميـبرد. ديسک در مقابلِ سطح قطعة مورد آزمون ميچرخد و آن را با پودر ريز آلومينا که بين ديسک و سطحِ قطعه ميـريزد و فرآيند سايش را سرعت ميـبخشد، ميـسايد. مقدار ذرات کنده شده از قطعه «مقاومت در برابر سايش عمقي» قطعه را تعيين ميکند. اين کميت معمولاً با واحد ميليمتر مکعب (mm³) بيان ميشود که در واقع نشانگر «حجم» جدا شده از قطعه «تحت شرايط استاندارد» است. در اين استاندارد مشخصه هاي زير با دقت بيان شده اند:

قطر چرخ چرخان (۲0۰ mm)، پهناي چرخ چرخان (1۰ mm)، دانه بندي پودر آلومينا (80 ميکرون)، نيروي فشار دهندة جسم سراميکي (آزمونه) به چرخ چرخان، سرعت چرخش چرخ ساينده (75 دور بر دقيقه) و تعداد دورهاي گردش چرخ (300 دور).

حجم ناحية کنده شده بر اثرِ سايش چرخ چرخان (V) از معادلة زير به دست مي آيد:

d : قطر چرخ دوار (mm)

h : ضخامت چرخ چرخان (mm)

α : زاوية مرکزي روي چرخ چرخان که طول شيار را در بر ميگيرد، بر حسب درجه (به شکل زير توجه شود)

l : طول شيار (mm)

با توجه به شکل خواهيم داشت:

از آن جا که در بيشتر سراميکها «سختي سطحيِ» بالاتر با مقاومت بيشتر در برابر «سايش عمقي» همراه است، ميتوان انـتظار داشت که کاشيهاي پرسلاني تکنيکال از بيسکوئيتهاي پخته شدة کاشيهاي ديوار و کف و نيز فرآورده هاي زمخت ساختماني (مانند آجر) مقاومت سايشي بالاتري داشته باشند.

مواردي که بايد در آزمون سايش عمقي مورد توجه قرار داد

اثري که از سايش چرخ چرخان بر سطح آزمونه بر جاي ميماند، به شکل قطاع کوچکي از ديسک چرخان است که به داخل سراميک فرو رفته است و هر چه ميزان سايش بالاتر باشد (يا ميزان فرو رفتن چرخ چرخان در آزمونه بيشتر باشد)، طولِ اثرِ ايجاد شده بر اثر سايش نيز بيشتر خواهد بود. پهناي ناحية ساييده شد در تمام مقادير به دست آمده براي آزمونه هاي مختلف يکسان است چون ضخامت چرخ چرخان ثابت است! با داشتنِ قطر و ضخامت چرخ و نيز طولِ اثر بر جاي مانده بر سطحِ آزمونه ميتوان حجم قطاع (يا همان ناحية کنده شده) را به آساني محاسبه کرد. چون قطر و ضخامت چرخ معلومند، بنابراين با داشتنِ طول اثر (تنها مجهول اين معادله) و تهية يک جدول ميتوان اين حجم را اندازه گيري کرد.

اندازه گيريها بايد در دو راستاي عمود بر هم انجام شود و ميانگين آنها در گزارش آزمون قيد شود. کم پيش مي آيد که دو سمت اثر از طولِ يکساني برخوردار نباشند (اين پديده بيشتر براي کاشيهائي که به خوبي در جاي خود در دستگاه تثبيت نشده اند و آنهائي که به عمد برجستگيهائي روي سطح خود دارند، اتفاق مي افتد). در اين صورت اگر اختلاف اين طولها زياد نباشد، بايد ميانگين آنها را در نظر گرفت. اين رويداد نشان ميدهد که احتمالاً آزمونه در جاي خود در دستگاه اندازه گيري آزمون مقاومت در برابر سايش خوب قرار داده نشده و يا اين که ناهمواريهاي موجود در سطح آزمونه بر اندازه گيري اثرگذار بوده است. در اين صورت بايد آزمونه را به طور مناسب و محکم در دستگاه قرار داد و تا جائي که ممکن است سطح هموارتري را براي آزمون سايش عمقي انتخاب کرد.

منبع:

استاندارد شماره ۳۹۹۷ موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتی ايران (از اين نشانه).

مقاومت در برابر سايش عمقي

 © استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

تعريف و روش آزمون

اين روش براي مشخص کردن مقاومت سراميکهاي بدون لعاب به کار گرفته ميشود (مثال: پرسلان تکنيکال). اين روش از يک چرخ (ديسک) چرخان با سرعت ثابت بهره ميـبرد. ديسک در مقابلِ سطح قطعة مورد آزمون ميچرخد و آن را با پودر ريز آلومينا که بين ديسک و سطحِ قطعه ميـريزد و فرآيند سايش را سرعت ميـبخشد، ميـسايد. مقدار ذرات کنده شده از قطعه «مقاومت در برابر سايش عمقي» قطعه را تعيين ميکند. اين کميت معمولاً با واحد ميليمتر مکعب (mm³) بيان ميشود که در واقع نشانگر «حجم» جدا شده از قطعه «تحت شرايط استاندارد» است. در اين استاندارد مشخصه هاي زير با دقت بيان شده اند:

قطر چرخ چرخان (۲0۰ mm)، پهناي چرخ چرخان (1۰ mm)، دانه بندي پودر آلومينا (80 ميکرون)، نيروي فشار دهندة جسم سراميکي (آزمونه) به چرخ چرخان، سرعت چرخش چرخ ساينده (75 دور بر دقيقه) و تعداد دورهاي گردش چرخ (300 دور).

حجم ناحية کنده شده بر اثرِ سايش چرخ چرخان (V) از معادلة زير به دست مي آيد:

d : قطر چرخ دوار (mm)

h : ضخامت چرخ چرخان (mm)

α : زاوية مرکزي روي چرخ چرخان که طول شيار را در بر ميگيرد، بر حسب درجه (به شکل زير توجه شود)

l : طول شيار (mm)

با توجه به شکل خواهيم داشت:

از آن جا که در بيشتر سراميکها «سختي سطحيِ» بالاتر با مقاومت بيشتر در برابر «سايش عمقي» همراه است، ميتوان انـتظار داشت که کاشيهاي پرسلاني تکنيکال از بيسکوئيتهاي پخته شدة کاشيهاي ديوار و کف و نيز فرآورده هاي زمخت ساختماني (مانند آجر) مقاومت سايشي بالاتري داشته باشند.

مواردي که بايد در آزمون سايش عمقي مورد توجه قرار داد

اثري که از سايش چرخ چرخان بر سطح آزمونه بر جاي ميماند، به شکل قطاع کوچکي از ديسک چرخان است که به داخل سراميک فرو رفته است و هر چه ميزان سايش بالاتر باشد (يا ميزان فرو رفتن چرخ چرخان در آزمونه بيشتر باشد)، طولِ اثرِ ايجاد شده بر اثر سايش نيز بيشتر خواهد بود. پهناي ناحية ساييده شد در تمام مقادير به دست آمده براي آزمونه هاي مختلف يکسان است چون ضخامت چرخ چرخان ثابت است! با داشتنِ قطر و ضخامت چرخ و نيز طولِ اثر بر جاي مانده بر سطحِ آزمونه ميتوان حجم قطاع (يا همان ناحية کنده شده) را به آساني محاسبه کرد. چون قطر و ضخامت چرخ معلومند، بنابراين با داشتنِ طول اثر (تنها مجهول اين معادله) و تهية يک جدول ميتوان اين حجم را اندازه گيري کرد.

اندازه گيريها بايد در دو راستاي عمود بر هم انجام شود و ميانگين آنها در گزارش آزمون قيد شود. کم پيش مي آيد که دو سمت اثر از طولِ يکساني برخوردار نباشند (اين پديده بيشتر براي کاشيهائي که به خوبي در جاي خود در دستگاه تثبيت نشده اند و آنهائي که به عمد برجستگيهائي روي سطح خود دارند، اتفاق مي افتد). در اين صورت اگر اختلاف اين طولها زياد نباشد، بايد ميانگين آنها را در نظر گرفت. اين رويداد نشان ميدهد که احتمالاً آزمونه در جاي خود در دستگاه اندازه گيري آزمون مقاومت در برابر سايش خوب قرار داده نشده و يا اين که ناهمواريهاي موجود در سطح آزمونه بر اندازه گيري اثرگذار بوده است. در اين صورت بايد آزمونه را به طور مناسب و محکم در دستگاه قرار داد و تا جائي که ممکن است سطح هموارتري را براي آزمون سايش عمقي انتخاب کرد.

منبع:

استاندارد شماره ۳۹۹۷ موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتی ايران (از اين نشانه).

مقاومت در برابر سايش عمقي

 © استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

تعريف و روش آزمون

اين روش براي مشخص کردن مقاومت سراميکهاي بدون لعاب به کار گرفته ميشود (مثال: پرسلان تکنيکال). اين روش از يک چرخ (ديسک) چرخان با سرعت ثابت بهره ميـبرد. ديسک در مقابلِ سطح قطعة مورد آزمون ميچرخد و آن را با پودر ريز آلومينا که بين ديسک و سطحِ قطعه ميـريزد و فرآيند سايش را سرعت ميـبخشد، ميـسايد. مقدار ذرات کنده شده از قطعه «مقاومت در برابر سايش عمقي» قطعه را تعيين ميکند. اين کميت معمولاً با واحد ميليمتر مکعب (mm³) بيان ميشود که در واقع نشانگر «حجم» جدا شده از قطعه «تحت شرايط استاندارد» است. در اين استاندارد مشخصه هاي زير با دقت بيان شده اند:

قطر چرخ چرخان (۲0۰ mm)، پهناي چرخ چرخان (1۰ mm)، دانه بندي پودر آلومينا (80 ميکرون)، نيروي فشار دهندة جسم سراميکي (آزمونه) به چرخ چرخان، سرعت چرخش چرخ ساينده (75 دور بر دقيقه) و تعداد دورهاي گردش چرخ (300 دور).

حجم ناحية کنده شده بر اثرِ سايش چرخ چرخان (V) از معادلة زير به دست مي آيد:

d : قطر چرخ دوار (mm)

h : ضخامت چرخ چرخان (mm)

α : زاوية مرکزي روي چرخ چرخان که طول شيار را در بر ميگيرد، بر حسب درجه (به شکل زير توجه شود)

l : طول شيار (mm)

با توجه به شکل خواهيم داشت:

از آن جا که در بيشتر سراميکها «سختي سطحيِ» بالاتر با مقاومت بيشتر در برابر «سايش عمقي» همراه است، ميتوان انـتظار داشت که کاشيهاي پرسلاني تکنيکال از بيسکوئيتهاي پخته شدة کاشيهاي ديوار و کف و نيز فرآورده هاي زمخت ساختماني (مانند آجر) مقاومت سايشي بالاتري داشته باشند.

مواردي که بايد در آزمون سايش عمقي مورد توجه قرار داد

اثري که از سايش چرخ چرخان بر سطح آزمونه بر جاي ميماند، به شکل قطاع کوچکي از ديسک چرخان است که به داخل سراميک فرو رفته است و هر چه ميزان سايش بالاتر باشد (يا ميزان فرو رفتن چرخ چرخان در آزمونه بيشتر باشد)، طولِ اثرِ ايجاد شده بر اثر سايش نيز بيشتر خواهد بود. پهناي ناحية ساييده شد در تمام مقادير به دست آمده براي آزمونه هاي مختلف يکسان است چون ضخامت چرخ چرخان ثابت است! با داشتنِ قطر و ضخامت چرخ و نيز طولِ اثر بر جاي مانده بر سطحِ آزمونه ميتوان حجم قطاع (يا همان ناحية کنده شده) را به آساني محاسبه کرد. چون قطر و ضخامت چرخ معلومند، بنابراين با داشتنِ طول اثر (تنها مجهول اين معادله) و تهية يک جدول ميتوان اين حجم را اندازه گيري کرد.

اندازه گيريها بايد در دو راستاي عمود بر هم انجام شود و ميانگين آنها در گزارش آزمون قيد شود. کم پيش مي آيد که دو سمت اثر از طولِ يکساني برخوردار نباشند (اين پديده بيشتر براي کاشيهائي که به خوبي در جاي خود در دستگاه تثبيت نشده اند و آنهائي که به عمد برجستگيهائي روي سطح خود دارند، اتفاق مي افتد). در اين صورت اگر اختلاف اين طولها زياد نباشد، بايد ميانگين آنها را در نظر گرفت. اين رويداد نشان ميدهد که احتمالاً آزمونه در جاي خود در دستگاه اندازه گيري آزمون مقاومت در برابر سايش خوب قرار داده نشده و يا اين که ناهمواريهاي موجود در سطح آزمونه بر اندازه گيري اثرگذار بوده است. در اين صورت بايد آزمونه را به طور مناسب و محکم در دستگاه قرار داد و تا جائي که ممکن است سطح هموارتري را براي آزمون سايش عمقي انتخاب کرد.

منبع:

استاندارد شماره ۳۹۹۷ موسسه استاندارد و تحقيقات صنعتی ايران (از اين نشانه).

انبارش روي پالتها

 منبع: سايت رسمي شرکت SACMI ايتاليا

 © استفاده از اين مطلب تنها با کسب اجازه از مترجم و ذکر نام «وبلاگ» و «مترجم» مقاله مجاز است.

  براي انبار کردن و خالي کردن کاشيهاي پخته روي پالتها از ماشينهاي با فنجان مکشي (suction cup machine) استفاده ميشود. وقتي شيفتهاي کاري مختلف در خطوط لعابزني و سورت وجود دارند و يا اين که مايليم سامانة انبارش کاشي پخته شده با ظرفيت بالا داشته باشيم، نياز به يک سامانة پالتي احساس ميشود؛ چرا که فشرده است و نياز به سرمايه گذاري نسبتاً کمي دارد.

پالتهاي با اندازة بزرگ روي صفحة (پلتـفرم) متحرکي که کاشيهاي چهارگوش را در لايه هاي متوالي مرتب ميکند، بارگذاري ميشوند تا به ظرفيت انبارش تقريبي 350 مترمربع نيز دست يابند. سامانة چـينشِ کاشيِ ويژه اي پيشنهاد شده است که اجازه ميدهد تا لايه هاي بسيار دقيقي ايجاد شوند و مهم نيست که طبقه هاي بارگذاري شده چه قدر بلند باشند.

براي افزايش توانائي چـينش کاشي در هنگام جابجائي، سطوح مقابل به هم ميتوانند به هم برسند، به طوري که لايه ها به يکديگر گره بخورند. اگر جابجائي کاشيهاي با سطح «بافت دار» يا «نامنظم» مد نظر باشد، يک سامانة جابجائي محصول با سطح مکنده به جاي فنجانهاي مکنده پيشنهاد ميشود.

ماشين با سطح مکنده

 ماشين و پالت در ابعادِ بزرگ، خروجي بسيار بالائي را در تعداد چرخه هاي محدود ميسر ميسازند. پالتهاي پـُر و خالي شده با بـَرَنده (حامل)هاي خودکار جابجا ميشوند و اجازة به کار گيري يک سامانة انبارش با مديريت رايانه اي را ميدهند.

ماشين پالت چين در ترکيب با LGV

منبع:

www.sacmi.com

انبارش روي پالتها

 منبع: سايت رسمي شرکت SACMI ايتاليا

 © استفاده از اين مطلب تنها با کسب اجازه از مترجم و ذکر نام «وبلاگ» و «مترجم» مقاله مجاز است.

  براي انبار کردن و خالي کردن کاشيهاي پخته روي پالتها از ماشينهاي با فنجان مکشي (suction cup machine) استفاده ميشود. وقتي شيفتهاي کاري مختلف در خطوط لعابزني و سورت وجود دارند و يا اين که مايليم سامانة انبارش کاشي پخته شده با ظرفيت بالا داشته باشيم، نياز به يک سامانة پالتي احساس ميشود؛ چرا که فشرده است و نياز به سرمايه گذاري نسبتاً کمي دارد.

پالتهاي با اندازة بزرگ روي صفحة (پلتـفرم) متحرکي که کاشيهاي چهارگوش را در لايه هاي متوالي مرتب ميکند، بارگذاري ميشوند تا به ظرفيت انبارش تقريبي 350 مترمربع نيز دست يابند. سامانة چـينشِ کاشيِ ويژه اي پيشنهاد شده است که اجازه ميدهد تا لايه هاي بسيار دقيقي ايجاد شوند و مهم نيست که طبقه هاي بارگذاري شده چه قدر بلند باشند.

براي افزايش توانائي چـينش کاشي در هنگام جابجائي، سطوح مقابل به هم ميتوانند به هم برسند، به طوري که لايه ها به يکديگر گره بخورند. اگر جابجائي کاشيهاي با سطح «بافت دار» يا «نامنظم» مد نظر باشد، يک سامانة جابجائي محصول با سطح مکنده به جاي فنجانهاي مکنده پيشنهاد ميشود.

ماشين با سطح مکنده

 ماشين و پالت در ابعادِ بزرگ، خروجي بسيار بالائي را در تعداد چرخه هاي محدود ميسر ميسازند. پالتهاي پـُر و خالي شده با بـَرَنده (حامل)هاي خودکار جابجا ميشوند و اجازة به کار گيري يک سامانة انبارش با مديريت رايانه اي را ميدهند.

ماشين پالت چين در ترکيب با LGV

منبع:

www.sacmi.com

انبارش روي پالتها

 منبع: سايت رسمي شرکت SACMI ايتاليا

 © استفاده از اين مطلب تنها با کسب اجازه از مترجم و ذکر نام «وبلاگ» و «مترجم» مقاله مجاز است.

  براي انبار کردن و خالي کردن کاشيهاي پخته روي پالتها از ماشينهاي با فنجان مکشي (suction cup machine) استفاده ميشود. وقتي شيفتهاي کاري مختلف در خطوط لعابزني و سورت وجود دارند و يا اين که مايليم سامانة انبارش کاشي پخته شده با ظرفيت بالا داشته باشيم، نياز به يک سامانة پالتي احساس ميشود؛ چرا که فشرده است و نياز به سرمايه گذاري نسبتاً کمي دارد.

پالتهاي با اندازة بزرگ روي صفحة (پلتـفرم) متحرکي که کاشيهاي چهارگوش را در لايه هاي متوالي مرتب ميکند، بارگذاري ميشوند تا به ظرفيت انبارش تقريبي 350 مترمربع نيز دست يابند. سامانة چـينشِ کاشيِ ويژه اي پيشنهاد شده است که اجازه ميدهد تا لايه هاي بسيار دقيقي ايجاد شوند و مهم نيست که طبقه هاي بارگذاري شده چه قدر بلند باشند.

براي افزايش توانائي چـينش کاشي در هنگام جابجائي، سطوح مقابل به هم ميتوانند به هم برسند، به طوري که لايه ها به يکديگر گره بخورند. اگر جابجائي کاشيهاي با سطح «بافت دار» يا «نامنظم» مد نظر باشد، يک سامانة جابجائي محصول با سطح مکنده به جاي فنجانهاي مکنده پيشنهاد ميشود.

ماشين با سطح مکنده

 ماشين و پالت در ابعادِ بزرگ، خروجي بسيار بالائي را در تعداد چرخه هاي محدود ميسر ميسازند. پالتهاي پـُر و خالي شده با بـَرَنده (حامل)هاي خودکار جابجا ميشوند و اجازة به کار گيري يک سامانة انبارش با مديريت رايانه اي را ميدهند.

ماشين پالت چين در ترکيب با LGV

منبع:

www.sacmi.com

آشنائي با ويژگيها و استانداردهاي

کاشي ضد اسيد

© استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

White acid proof tile

تعريف

كاشي ضد اسيد محصولي است بدون لعاب با جذب آب متوسط كمتر يا مساوي 5/1 درصد كه معمولاً به صورت بدنه سفيد يا  با استفاده از مواد افزودني رنگي توليد ميشود. اين محصولات به خاطر استحكام  بالا و مقاومت در برابر اسيدها (به جز هيدروفلوئوريک اسيد HF يا فلوئوريدريك اسيد) مورد توجه هستند. شايان ذكر است كه مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست.

ويژگيهاي فيزيكي و مكانيكي

اين ويژگيها شامل جذب آب، مقاومت خمشي، سختي سطح، مقاومت در برابر سايش، مقاومت در برابر شوكهاي حرارتي و مقاومت در برابر يخ زدگي ميـباشند.

ويژگيهاي شيميايي

كاشيهاي ضد اسيد درتماس با مواد شيميايي اسيدي مقاوم هستند و همان گونه كه قبلاً ذكر شد، مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست. به منظور آزمون مقاومت شيميائي اين كاشيها از روش آزمون تعيين مقاومت شيميايي اسيدي به شرح زير استفاده مينمائيم.

ويژگيهاي فيزيکي و مکانيکي کاشي ضد اسيد.

منبع: براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

آستر کاشی مقاوم در برابر اسيد

 روش آزمون ميزان مقاومت اسيدي

وسايل لازم:

1- خشك كن

2- ترازوي دقيق با دقت يكصد گرم

3- خردكن فكي

4- الكهاي 6300 ميكرون (mm ۶/۳۰) و 4750 ميكرون (mm ۴/۷۵)

5- اجاق برقي

6- لرزاننده مكانيكي

7- دسيكاتور

مواد لازم:

اسيد سولفوريك (706/1 SP_GR=)

تهيه آزمونه:

كاشيهاي موردآزمون بايستي توسط خردكن فكي خرد گردد. دانه بندي مواد خرد شده به نحوي باشد كه شامل مواد باقيمانده روي الك 6300 ميكرون (درشت ترين دانه ها) و عبور كرده ازالك 4750 ميكرون (كوچكترين دانه ها) گردد.

پس از تهيه حدود 1000 گرم نمونه با دانه بندي مشابه شرايط فوق لازم است نمونه به كمك الكهاي لرزان  شمارة 3 (6300 ميكرون) و شمارة 4 (4750 ميكرون) به مدت 15 دقيقه الك گردد.

سپس مواد باقيمانده روي الك شمارة 4 (كه از الك شمارة 3 عبور كرده) كاملاً مخلوط شده و 2 نمونة 50 گرمي از اين مواد مخلوط شده مذكور برداشته شود. اين نمونه ها بايد به مدت نيم ساعت داخل خشك كن و در دماي 120 درجه سلسيوس خشك شود.

روش كار

هر يك از نمونه هاي 50 گرمي بادقت 01/0 گرم وزن شده و به همراه 250 ميلي ليتر اسيد سولفوريك داخل بشر ريخته شود. آنگاه محتويات بشر به مدت 48 ساعت روي اجاق برقي قرار گرفته تا به آرامي عمل جوشش صورت گيرد. سپس محتويات بشر خنك شده و از صافي عبور داده شود.

آنگاه 250 ميلي ليتر آب به محتويات بشر اضافه شود و پس از اين كه بمدت 10 دقيقه جوشانده شد از همان صافي قبلي عبور داده شود. اين عمل شستشو 2 مرتبه تكرار گردد و در مرحله بعد كليه محتويات بشر از داخل صافي عبور داده شود. صافي به همراه محتويات آن داخل يك خشك كن در درجه حرارت ۱۲۰ ˚C خشك شده و سپس در دسيكاتور قرار گرفته تا خنك گردد. مواد بجا مانده در صافي به كمك برس به طور كامل تخليه گرديده و با دقت 01/0 گرم وزن شود.

درصد كاهش وزن از فرمول زير بدست مي آيد:

L = ( M₁ – M₂ ) × 100 / M₁

که در آن L درصد کاهش وزن، M₁ جرم اوليه بر حسب گرم و M₂ جرم ثانويه بر حسب گرم است.

حداکثر کاهش وزن مجاز 5/1 درصد است.

يادآوري:

در صورتي كه كاشي ضد اسيد مورد نظر به رنگ غير از سفيد باشد لازم است آزمون مقاومت شيميايي كه در استاندارد ملي شماره 4001 شرح داده شده، علاوه بر اين آزمون به كار رود.

لينکهاي مفيد و مرجع براي اين نوشتار:

براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

براي دانلود استاندارد «تعيين مقاومت شيميائي کاشيهاي بدون لعاب» بر اين نشانه کليک کنيد.

آشنائي با ويژگيها و استانداردهاي

کاشي ضد اسيد

© استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

White acid proof tile

تعريف

كاشي ضد اسيد محصولي است بدون لعاب با جذب آب متوسط كمتر يا مساوي 5/1 درصد كه معمولاً به صورت بدنه سفيد يا  با استفاده از مواد افزودني رنگي توليد ميشود. اين محصولات به خاطر استحكام  بالا و مقاومت در برابر اسيدها (به جز هيدروفلوئوريک اسيد HF يا فلوئوريدريك اسيد) مورد توجه هستند. شايان ذكر است كه مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست.

ويژگيهاي فيزيكي و مكانيكي

اين ويژگيها شامل جذب آب، مقاومت خمشي، سختي سطح، مقاومت در برابر سايش، مقاومت در برابر شوكهاي حرارتي و مقاومت در برابر يخ زدگي ميـباشند.

ويژگيهاي شيميايي

كاشيهاي ضد اسيد درتماس با مواد شيميايي اسيدي مقاوم هستند و همان گونه كه قبلاً ذكر شد، مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست. به منظور آزمون مقاومت شيميائي اين كاشيها از روش آزمون تعيين مقاومت شيميايي اسيدي به شرح زير استفاده مينمائيم.

ويژگيهاي فيزيکي و مکانيکي کاشي ضد اسيد.

منبع: براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

آستر کاشی مقاوم در برابر اسيد

 روش آزمون ميزان مقاومت اسيدي

وسايل لازم:

1- خشك كن

2- ترازوي دقيق با دقت يكصد گرم

3- خردكن فكي

4- الكهاي 6300 ميكرون (mm ۶/۳۰) و 4750 ميكرون (mm ۴/۷۵)

5- اجاق برقي

6- لرزاننده مكانيكي

7- دسيكاتور

مواد لازم:

اسيد سولفوريك (706/1 SP_GR=)

تهيه آزمونه:

كاشيهاي موردآزمون بايستي توسط خردكن فكي خرد گردد. دانه بندي مواد خرد شده به نحوي باشد كه شامل مواد باقيمانده روي الك 6300 ميكرون (درشت ترين دانه ها) و عبور كرده ازالك 4750 ميكرون (كوچكترين دانه ها) گردد.

پس از تهيه حدود 1000 گرم نمونه با دانه بندي مشابه شرايط فوق لازم است نمونه به كمك الكهاي لرزان  شمارة 3 (6300 ميكرون) و شمارة 4 (4750 ميكرون) به مدت 15 دقيقه الك گردد.

سپس مواد باقيمانده روي الك شمارة 4 (كه از الك شمارة 3 عبور كرده) كاملاً مخلوط شده و 2 نمونة 50 گرمي از اين مواد مخلوط شده مذكور برداشته شود. اين نمونه ها بايد به مدت نيم ساعت داخل خشك كن و در دماي 120 درجه سلسيوس خشك شود.

روش كار

هر يك از نمونه هاي 50 گرمي بادقت 01/0 گرم وزن شده و به همراه 250 ميلي ليتر اسيد سولفوريك داخل بشر ريخته شود. آنگاه محتويات بشر به مدت 48 ساعت روي اجاق برقي قرار گرفته تا به آرامي عمل جوشش صورت گيرد. سپس محتويات بشر خنك شده و از صافي عبور داده شود.

آنگاه 250 ميلي ليتر آب به محتويات بشر اضافه شود و پس از اين كه بمدت 10 دقيقه جوشانده شد از همان صافي قبلي عبور داده شود. اين عمل شستشو 2 مرتبه تكرار گردد و در مرحله بعد كليه محتويات بشر از داخل صافي عبور داده شود. صافي به همراه محتويات آن داخل يك خشك كن در درجه حرارت ۱۲۰ ˚C خشك شده و سپس در دسيكاتور قرار گرفته تا خنك گردد. مواد بجا مانده در صافي به كمك برس به طور كامل تخليه گرديده و با دقت 01/0 گرم وزن شود.

درصد كاهش وزن از فرمول زير بدست مي آيد:

L = ( M₁ – M₂ ) × 100 / M₁

که در آن L درصد کاهش وزن، M₁ جرم اوليه بر حسب گرم و M₂ جرم ثانويه بر حسب گرم است.

حداکثر کاهش وزن مجاز 5/1 درصد است.

يادآوري:

در صورتي كه كاشي ضد اسيد مورد نظر به رنگ غير از سفيد باشد لازم است آزمون مقاومت شيميايي كه در استاندارد ملي شماره 4001 شرح داده شده، علاوه بر اين آزمون به كار رود.

لينکهاي مفيد و مرجع براي اين نوشتار:

براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

براي دانلود استاندارد «تعيين مقاومت شيميائي کاشيهاي بدون لعاب» بر اين نشانه کليک کنيد.

آشنائي با ويژگيها و استانداردهاي

کاشي ضد اسيد

© استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

White acid proof tile

تعريف

كاشي ضد اسيد محصولي است بدون لعاب با جذب آب متوسط كمتر يا مساوي 5/1 درصد كه معمولاً به صورت بدنه سفيد يا  با استفاده از مواد افزودني رنگي توليد ميشود. اين محصولات به خاطر استحكام  بالا و مقاومت در برابر اسيدها (به جز هيدروفلوئوريک اسيد HF يا فلوئوريدريك اسيد) مورد توجه هستند. شايان ذكر است كه مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست.

ويژگيهاي فيزيكي و مكانيكي

اين ويژگيها شامل جذب آب، مقاومت خمشي، سختي سطح، مقاومت در برابر سايش، مقاومت در برابر شوكهاي حرارتي و مقاومت در برابر يخ زدگي ميـباشند.

ويژگيهاي شيميايي

كاشيهاي ضد اسيد درتماس با مواد شيميايي اسيدي مقاوم هستند و همان گونه كه قبلاً ذكر شد، مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست. به منظور آزمون مقاومت شيميائي اين كاشيها از روش آزمون تعيين مقاومت شيميايي اسيدي به شرح زير استفاده مينمائيم.

ويژگيهاي فيزيکي و مکانيکي کاشي ضد اسيد.

منبع: براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

آستر کاشی مقاوم در برابر اسيد

 روش آزمون ميزان مقاومت اسيدي

وسايل لازم:

1- خشك كن

2- ترازوي دقيق با دقت يكصد گرم

3- خردكن فكي

4- الكهاي 6300 ميكرون (mm ۶/۳۰) و 4750 ميكرون (mm ۴/۷۵)

5- اجاق برقي

6- لرزاننده مكانيكي

7- دسيكاتور

مواد لازم:

اسيد سولفوريك (706/1 SP_GR=)

تهيه آزمونه:

كاشيهاي موردآزمون بايستي توسط خردكن فكي خرد گردد. دانه بندي مواد خرد شده به نحوي باشد كه شامل مواد باقيمانده روي الك 6300 ميكرون (درشت ترين دانه ها) و عبور كرده ازالك 4750 ميكرون (كوچكترين دانه ها) گردد.

پس از تهيه حدود 1000 گرم نمونه با دانه بندي مشابه شرايط فوق لازم است نمونه به كمك الكهاي لرزان  شمارة 3 (6300 ميكرون) و شمارة 4 (4750 ميكرون) به مدت 15 دقيقه الك گردد.

سپس مواد باقيمانده روي الك شمارة 4 (كه از الك شمارة 3 عبور كرده) كاملاً مخلوط شده و 2 نمونة 50 گرمي از اين مواد مخلوط شده مذكور برداشته شود. اين نمونه ها بايد به مدت نيم ساعت داخل خشك كن و در دماي 120 درجه سلسيوس خشك شود.

روش كار

هر يك از نمونه هاي 50 گرمي بادقت 01/0 گرم وزن شده و به همراه 250 ميلي ليتر اسيد سولفوريك داخل بشر ريخته شود. آنگاه محتويات بشر به مدت 48 ساعت روي اجاق برقي قرار گرفته تا به آرامي عمل جوشش صورت گيرد. سپس محتويات بشر خنك شده و از صافي عبور داده شود.

آنگاه 250 ميلي ليتر آب به محتويات بشر اضافه شود و پس از اين كه بمدت 10 دقيقه جوشانده شد از همان صافي قبلي عبور داده شود. اين عمل شستشو 2 مرتبه تكرار گردد و در مرحله بعد كليه محتويات بشر از داخل صافي عبور داده شود. صافي به همراه محتويات آن داخل يك خشك كن در درجه حرارت ۱۲۰ ˚C خشك شده و سپس در دسيكاتور قرار گرفته تا خنك گردد. مواد بجا مانده در صافي به كمك برس به طور كامل تخليه گرديده و با دقت 01/0 گرم وزن شود.

درصد كاهش وزن از فرمول زير بدست مي آيد:

L = ( M₁ – M₂ ) × 100 / M₁

که در آن L درصد کاهش وزن، M₁ جرم اوليه بر حسب گرم و M₂ جرم ثانويه بر حسب گرم است.

حداکثر کاهش وزن مجاز 5/1 درصد است.

يادآوري:

در صورتي كه كاشي ضد اسيد مورد نظر به رنگ غير از سفيد باشد لازم است آزمون مقاومت شيميايي كه در استاندارد ملي شماره 4001 شرح داده شده، علاوه بر اين آزمون به كار رود.

لينکهاي مفيد و مرجع براي اين نوشتار:

براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

براي دانلود استاندارد «تعيين مقاومت شيميائي کاشيهاي بدون لعاب» بر اين نشانه کليک کنيد.

آشنائي با ويژگيها و استانداردهاي

کاشي ضد اسيد

© استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

White acid proof tile

تعريف

كاشي ضد اسيد محصولي است بدون لعاب با جذب آب متوسط كمتر يا مساوي 5/1 درصد كه معمولاً به صورت بدنه سفيد يا  با استفاده از مواد افزودني رنگي توليد ميشود. اين محصولات به خاطر استحكام  بالا و مقاومت در برابر اسيدها (به جز هيدروفلوئوريک اسيد HF يا فلوئوريدريك اسيد) مورد توجه هستند. شايان ذكر است كه مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست.

ويژگيهاي فيزيكي و مكانيكي

اين ويژگيها شامل جذب آب، مقاومت خمشي، سختي سطح، مقاومت در برابر سايش، مقاومت در برابر شوكهاي حرارتي و مقاومت در برابر يخ زدگي ميـباشند.

ويژگيهاي شيميايي

كاشيهاي ضد اسيد درتماس با مواد شيميايي اسيدي مقاوم هستند و همان گونه كه قبلاً ذكر شد، مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست. به منظور آزمون مقاومت شيميائي اين كاشيها از روش آزمون تعيين مقاومت شيميايي اسيدي به شرح زير استفاده مينمائيم.

ويژگيهاي فيزيکي و مکانيکي کاشي ضد اسيد.

منبع: براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

آستر کاشی مقاوم در برابر اسيد

 روش آزمون ميزان مقاومت اسيدي

وسايل لازم:

1- خشك كن

2- ترازوي دقيق با دقت يكصد گرم

3- خردكن فكي

4- الكهاي 6300 ميكرون (mm ۶/۳۰) و 4750 ميكرون (mm ۴/۷۵)

5- اجاق برقي

6- لرزاننده مكانيكي

7- دسيكاتور

مواد لازم:

اسيد سولفوريك (706/1 SP_GR=)

تهيه آزمونه:

كاشيهاي موردآزمون بايستي توسط خردكن فكي خرد گردد. دانه بندي مواد خرد شده به نحوي باشد كه شامل مواد باقيمانده روي الك 6300 ميكرون (درشت ترين دانه ها) و عبور كرده ازالك 4750 ميكرون (كوچكترين دانه ها) گردد.

پس از تهيه حدود 1000 گرم نمونه با دانه بندي مشابه شرايط فوق لازم است نمونه به كمك الكهاي لرزان  شمارة 3 (6300 ميكرون) و شمارة 4 (4750 ميكرون) به مدت 15 دقيقه الك گردد.

سپس مواد باقيمانده روي الك شمارة 4 (كه از الك شمارة 3 عبور كرده) كاملاً مخلوط شده و 2 نمونة 50 گرمي از اين مواد مخلوط شده مذكور برداشته شود. اين نمونه ها بايد به مدت نيم ساعت داخل خشك كن و در دماي 120 درجه سلسيوس خشك شود.

روش كار

هر يك از نمونه هاي 50 گرمي بادقت 01/0 گرم وزن شده و به همراه 250 ميلي ليتر اسيد سولفوريك داخل بشر ريخته شود. آنگاه محتويات بشر به مدت 48 ساعت روي اجاق برقي قرار گرفته تا به آرامي عمل جوشش صورت گيرد. سپس محتويات بشر خنك شده و از صافي عبور داده شود.

آنگاه 250 ميلي ليتر آب به محتويات بشر اضافه شود و پس از اين كه بمدت 10 دقيقه جوشانده شد از همان صافي قبلي عبور داده شود. اين عمل شستشو 2 مرتبه تكرار گردد و در مرحله بعد كليه محتويات بشر از داخل صافي عبور داده شود. صافي به همراه محتويات آن داخل يك خشك كن در درجه حرارت ۱۲۰ ˚C خشك شده و سپس در دسيكاتور قرار گرفته تا خنك گردد. مواد بجا مانده در صافي به كمك برس به طور كامل تخليه گرديده و با دقت 01/0 گرم وزن شود.

درصد كاهش وزن از فرمول زير بدست مي آيد:

L = ( M₁ – M₂ ) × 100 / M₁

که در آن L درصد کاهش وزن، M₁ جرم اوليه بر حسب گرم و M₂ جرم ثانويه بر حسب گرم است.

حداکثر کاهش وزن مجاز 5/1 درصد است.

يادآوري:

در صورتي كه كاشي ضد اسيد مورد نظر به رنگ غير از سفيد باشد لازم است آزمون مقاومت شيميايي كه در استاندارد ملي شماره 4001 شرح داده شده، علاوه بر اين آزمون به كار رود.

لينکهاي مفيد و مرجع براي اين نوشتار:

براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

براي دانلود استاندارد «تعيين مقاومت شيميائي کاشيهاي بدون لعاب» بر اين نشانه کليک کنيد.

آشنائي با ويژگيها و استانداردهاي

کاشي ضد اسيد

© استفاده از اين مطلب تنها پس از کسب اجازه از نويسنده و با ذکر منبع و نام «وبلاگ» مجاز است.

White acid proof tile

تعريف

كاشي ضد اسيد محصولي است بدون لعاب با جذب آب متوسط كمتر يا مساوي 5/1 درصد كه معمولاً به صورت بدنه سفيد يا  با استفاده از مواد افزودني رنگي توليد ميشود. اين محصولات به خاطر استحكام  بالا و مقاومت در برابر اسيدها (به جز هيدروفلوئوريک اسيد HF يا فلوئوريدريك اسيد) مورد توجه هستند. شايان ذكر است كه مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست.

ويژگيهاي فيزيكي و مكانيكي

اين ويژگيها شامل جذب آب، مقاومت خمشي، سختي سطح، مقاومت در برابر سايش، مقاومت در برابر شوكهاي حرارتي و مقاومت در برابر يخ زدگي ميـباشند.

ويژگيهاي شيميايي

كاشيهاي ضد اسيد درتماس با مواد شيميايي اسيدي مقاوم هستند و همان گونه كه قبلاً ذكر شد، مقاومت شيميايي اين نوع محصول در برابر مواد قليايي الزامي نيست. به منظور آزمون مقاومت شيميائي اين كاشيها از روش آزمون تعيين مقاومت شيميايي اسيدي به شرح زير استفاده مينمائيم.

ويژگيهاي فيزيکي و مکانيکي کاشي ضد اسيد.

منبع: براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

آستر کاشی مقاوم در برابر اسيد

 روش آزمون ميزان مقاومت اسيدي

وسايل لازم:

1- خشك كن

2- ترازوي دقيق با دقت يكصد گرم

3- خردكن فكي

4- الكهاي 6300 ميكرون (mm ۶/۳۰) و 4750 ميكرون (mm ۴/۷۵)

5- اجاق برقي

6- لرزاننده مكانيكي

7- دسيكاتور

مواد لازم:

اسيد سولفوريك (706/1 SP_GR=)

تهيه آزمونه:

كاشيهاي موردآزمون بايستي توسط خردكن فكي خرد گردد. دانه بندي مواد خرد شده به نحوي باشد كه شامل مواد باقيمانده روي الك 6300 ميكرون (درشت ترين دانه ها) و عبور كرده ازالك 4750 ميكرون (كوچكترين دانه ها) گردد.

پس از تهيه حدود 1000 گرم نمونه با دانه بندي مشابه شرايط فوق لازم است نمونه به كمك الكهاي لرزان  شمارة 3 (6300 ميكرون) و شمارة 4 (4750 ميكرون) به مدت 15 دقيقه الك گردد.

سپس مواد باقيمانده روي الك شمارة 4 (كه از الك شمارة 3 عبور كرده) كاملاً مخلوط شده و 2 نمونة 50 گرمي از اين مواد مخلوط شده مذكور برداشته شود. اين نمونه ها بايد به مدت نيم ساعت داخل خشك كن و در دماي 120 درجه سلسيوس خشك شود.

روش كار

هر يك از نمونه هاي 50 گرمي بادقت 01/0 گرم وزن شده و به همراه 250 ميلي ليتر اسيد سولفوريك داخل بشر ريخته شود. آنگاه محتويات بشر به مدت 48 ساعت روي اجاق برقي قرار گرفته تا به آرامي عمل جوشش صورت گيرد. سپس محتويات بشر خنك شده و از صافي عبور داده شود.

آنگاه 250 ميلي ليتر آب به محتويات بشر اضافه شود و پس از اين كه بمدت 10 دقيقه جوشانده شد از همان صافي قبلي عبور داده شود. اين عمل شستشو 2 مرتبه تكرار گردد و در مرحله بعد كليه محتويات بشر از داخل صافي عبور داده شود. صافي به همراه محتويات آن داخل يك خشك كن در درجه حرارت ۱۲۰ ˚C خشك شده و سپس در دسيكاتور قرار گرفته تا خنك گردد. مواد بجا مانده در صافي به كمك برس به طور كامل تخليه گرديده و با دقت 01/0 گرم وزن شود.

درصد كاهش وزن از فرمول زير بدست مي آيد:

L = ( M₁ – M₂ ) × 100 / M₁

که در آن L درصد کاهش وزن، M₁ جرم اوليه بر حسب گرم و M₂ جرم ثانويه بر حسب گرم است.

حداکثر کاهش وزن مجاز 5/1 درصد است.

يادآوري:

در صورتي كه كاشي ضد اسيد مورد نظر به رنگ غير از سفيد باشد لازم است آزمون مقاومت شيميايي كه در استاندارد ملي شماره 4001 شرح داده شده، علاوه بر اين آزمون به كار رود.

لينکهاي مفيد و مرجع براي اين نوشتار:

براي دانلود استاندارد و «ويژگيهاي کاشي ضد اسيد» بر اين نشانه کليک کنيد.

براي دانلود استاندارد «تعيين مقاومت شيميائي کاشيهاي بدون لعاب» بر اين نشانه کليک کنيد.

سامانة ديجيتالي دکوراسيون با پودرهاي سراميکي

 DDD175 – DDD075

 مناسب براي تزئين خشک روي

 مقاطع بزرگ (اسلبهاي) سراميکي

 ترجمه: ابوالفضل گروئي

 سيستمهاي ديجيتالي دکوراسيون DDD175 و DDD075 را شرکت SACMI براي اعمال کنـترل شدة پودرها روي بدنه هاي سراميکي توسعه داده است. طبق فناوري ثبت اختراع شدة SACMI، واحدهاي دکوراسيون اين توانائي را پيدا ميکنند که چندين نوع مختلف از پودرهاي سراميکي را بدون محدوديتهاي خاصي در توزيع اندازة ذره، مقدار رطوبت يا رنگ اعمال کنند.

بنابراين، انعطاف پذيري سيستمهاي ديجيتالي با آزادي حاصل از مواد اولية مرسوم صنعتي همراه ميشوند.

اين سيستم از مجموعه اي از واحدهاي مجزاي دکوراسيون تشکيل شده است، يکي براي هر رنگ، که به ترتيب در امتداد يک تسمة کانواير نصب شده اند. با تنظيم کردن مناسب داده ها (از طريق نرم افزار کنترل گرافيکي در دسترس است) روي واحدهاي مختلف ميتوان در حالي که کالا روي خط تغذيه ميشود، دکوراسيون مورد نظر را روي آن اعمال کرد.

نصب اين وسيله در يک طرح سراميکي آسان است و  مخصوصاً براي «اعمال سطحي» (surface application) بالاي لايه اي از پودر پايه روي يک خط «کانتينوا» (CONTINUA) يا روي کالاي پيش پرس شدة يک خط «پرس دوقلو» (TWINPRESS) مناسب است (براي مطالعة مطالبي در زمينة CONTINUA بر اين نشانه کليک کنيد).

سيستم به گونه اي طراحي شده است که پودرهاي «انتخاب شده» براي تخليه روي کاشي نيازي به گذشتن از ميان دهانه هاي کوچک ندارند و بنابراين حد بالائي از قابليت اعتماد و تکرارپذيري عملکرد را تضمين ميکنند.

مديريت سيستم «المان»هاي تخلية مختلف از نوع روشن/خاموش (ON/OFF) نيست بلکه پالسهاي تخليه را به گونه اي مدوله ميکند که کاربر ميتواند کميت پودري را که بچ بندي ميشود، به طور دلخواه کنـترل نمايد.

داده هاي فني:

 منبع: http://www.sacmi.com

سامانة ديجيتالي دکوراسيون با پودرهاي سراميکي

 DDD175 – DDD075

 مناسب براي تزئين خشک روي

 مقاطع بزرگ (اسلبهاي) سراميکي

 ترجمه: ابوالفضل گروئي

 سيستمهاي ديجيتالي دکوراسيون DDD175 و DDD075 را شرکت SACMI براي اعمال کنـترل شدة پودرها روي بدنه هاي سراميکي توسعه داده است. طبق فناوري ثبت اختراع شدة SACMI، واحدهاي دکوراسيون اين توانائي را پيدا ميکنند که چندين نوع مختلف از پودرهاي سراميکي را بدون محدوديتهاي خاصي در توزيع اندازة ذره، مقدار رطوبت يا رنگ اعمال کنند.

بنابراين، انعطاف پذيري سيستمهاي ديجيتالي با آزادي حاصل از مواد اولية مرسوم صنعتي همراه ميشوند.

اين سيستم از مجموعه اي از واحدهاي مجزاي دکوراسيون تشکيل شده است، يکي براي هر رنگ، که به ترتيب در امتداد يک تسمة کانواير نصب شده اند. با تنظيم کردن مناسب داده ها (از طريق نرم افزار کنترل گرافيکي در دسترس است) روي واحدهاي مختلف ميتوان در حالي که کالا روي خط تغذيه ميشود، دکوراسيون مورد نظر را روي آن اعمال کرد.

نصب اين وسيله در يک طرح سراميکي آسان است و  مخصوصاً براي «اعمال سطحي» (surface application) بالاي لايه اي از پودر پايه روي يک خط «کانتينوا» (CONTINUA) يا روي کالاي پيش پرس شدة يک خط «پرس دوقلو» (TWINPRESS) مناسب است (براي مطالعة مطالبي در زمينة CONTINUA بر اين نشانه کليک کنيد).

سيستم به گونه اي طراحي شده است که پودرهاي «انتخاب شده» براي تخليه روي کاشي نيازي به گذشتن از ميان دهانه هاي کوچک ندارند و بنابراين حد بالائي از قابليت اعتماد و تکرارپذيري عملکرد را تضمين ميکنند.

مديريت سيستم «المان»هاي تخلية مختلف از نوع روشن/خاموش (ON/OFF) نيست بلکه پالسهاي تخليه را به گونه اي مدوله ميکند که کاربر ميتواند کميت پودري را که بچ بندي ميشود، به طور دلخواه کنـترل نمايد.

داده هاي فني:

 منبع: http://www.sacmi.com

يکي از روشهاي متداول اندازه گيري اختلاف ابعاد کاشيها

پس از پخت و پيش از بسته بندي لازم است تا کاشيهاي توليد شده درجه بندي شوند. درجه بندي (سورت sorting) دستي بسيار زمانبر است و از دقت بالا برخوردار نيست. به همين دليل با پيشرفت فناوريهاي توليد کاشي، نوآوريهائي نيز در زمينة درجه بندي و کنترلِ کيفي کالاهاي ساخته شده انجام شد. امروزه حسگر (سنسور)هاي ليزري کارآئي خود را در سنجش فوري و درجه بندي با خطاي نزديک به صفر به اثبات رسانده اند.

 در هنگـام فرآيند پرس گرانول، يک سمت از قالب (براي مثـال، سمتي که کاشي از پرس بيـرون مي آيد) را به صورت قراردادي با حک کردن علامتي شبيه به فلش مشخص ميکنند. پس از پرس شدنِ کاشي خام، اين علامت به آساني قابل تشخيص است. اضلاعِ همجهت با فلش را با حرف X و اضلاع عمود بر آنها را با حرف Y مينمايانند. براي کاشيهاي با ابعاد کوچک انتخاب دو مؤلفة X1 و X2 (يا Y1 و Y2) کافي است؛ اما براي سايزهاي بزرگ ممکن است جهت اندازه گيري دقيقـتر، انتخاب مؤلفة سوم هم انجام شود. در اين صورت، اضلاع کناري را X1 و X3 و خط مرکزي مابين آن دو را X2 مينامند. با توجه به شکل زير، مشخصة ECX (يعني، «تفاضل ميانگين اضلاع کناري از خط مرکزي») را به دست مي آورند. اگر ECX مثبت باشد، دو سمتِ کاشي از خط مرکزي کوچکترند و کاشي به اصطلاح «شکم داده» است. اگر ECX منفي باشد، کاشي دچار عيب «کمر باريکي» است. در عکس زير، دستگاه Dico يک نمونه کاشي «شکم داده» را به صورت اغراق آميز بر صفحة نمايشگرِ خود نشان داده است.

يکي از روشهاي متداول اندازه گيري اختلاف ابعاد کاشيها

پس از پخت و پيش از بسته بندي لازم است تا کاشيهاي توليد شده درجه بندي شوند. درجه بندي (سورت sorting) دستي بسيار زمانبر است و از دقت بالا برخوردار نيست. به همين دليل با پيشرفت فناوريهاي توليد کاشي، نوآوريهائي نيز در زمينة درجه بندي و کنترلِ کيفي کالاهاي ساخته شده انجام شد. امروزه حسگر (سنسور)هاي ليزري کارآئي خود را در سنجش فوري و درجه بندي با خطاي نزديک به صفر به اثبات رسانده اند.

 در هنگـام فرآيند پرس گرانول، يک سمت از قالب (براي مثـال، سمتي که کاشي از پرس بيـرون مي آيد) را به صورت قراردادي با حک کردن علامتي شبيه به فلش مشخص ميکنند. پس از پرس شدنِ کاشي خام، اين علامت به آساني قابل تشخيص است. اضلاعِ همجهت با فلش را با حرف X و اضلاع عمود بر آنها را با حرف Y مينمايانند. براي کاشيهاي با ابعاد کوچک انتخاب دو مؤلفة X1 و X2 (يا Y1 و Y2) کافي است؛ اما براي سايزهاي بزرگ ممکن است جهت اندازه گيري دقيقـتر، انتخاب مؤلفة سوم هم انجام شود. در اين صورت، اضلاع کناري را X1 و X3 و خط مرکزي مابين آن دو را X2 مينامند. با توجه به شکل زير، مشخصة ECX (يعني، «تفاضل ميانگين اضلاع کناري از خط مرکزي») را به دست مي آورند. اگر ECX مثبت باشد، دو سمتِ کاشي از خط مرکزي کوچکترند و کاشي به اصطلاح «شکم داده» است. اگر ECX منفي باشد، کاشي دچار عيب «کمر باريکي» است. در عکس زير، دستگاه Dico يک نمونه کاشي «شکم داده» را به صورت اغراق آميز بر صفحة نمايشگرِ خود نشان داده است.

يکي از روشهاي متداول اندازه گيري اختلاف ابعاد کاشيها

پس از پخت و پيش از بسته بندي لازم است تا کاشيهاي توليد شده درجه بندي شوند. درجه بندي (سورت sorting) دستي بسيار زمانبر است و از دقت بالا برخوردار نيست. به همين دليل با پيشرفت فناوريهاي توليد کاشي، نوآوريهائي نيز در زمينة درجه بندي و کنترلِ کيفي کالاهاي ساخته شده انجام شد. امروزه حسگر (سنسور)هاي ليزري کارآئي خود را در سنجش فوري و درجه بندي با خطاي نزديک به صفر به اثبات رسانده اند.

 در هنگـام فرآيند پرس گرانول، يک سمت از قالب (براي مثـال، سمتي که کاشي از پرس بيـرون مي آيد) را به صورت قراردادي با حک کردن علامتي شبيه به فلش مشخص ميکنند. پس از پرس شدنِ کاشي خام، اين علامت به آساني قابل تشخيص است. اضلاعِ همجهت با فلش را با حرف X و اضلاع عمود بر آنها را با حرف Y مينمايانند. براي کاشيهاي با ابعاد کوچک انتخاب دو مؤلفة X1 و X2 (يا Y1 و Y2) کافي است؛ اما براي سايزهاي بزرگ ممکن است جهت اندازه گيري دقيقـتر، انتخاب مؤلفة سوم هم انجام شود. در اين صورت، اضلاع کناري را X1 و X3 و خط مرکزي مابين آن دو را X2 مينامند. با توجه به شکل زير، مشخصة ECX (يعني، «تفاضل ميانگين اضلاع کناري از خط مرکزي») را به دست مي آورند. اگر ECX مثبت باشد، دو سمتِ کاشي از خط مرکزي کوچکترند و کاشي به اصطلاح «شکم داده» است. اگر ECX منفي باشد، کاشي دچار عيب «کمر باريکي» است. در عکس زير، دستگاه Dico يک نمونه کاشي «شکم داده» را به صورت اغراق آميز بر صفحة نمايشگرِ خود نشان داده است.

رده بندي PEI چيست؟

(دوام کاشي چطور سنجيده مي شود)؟

در ميان توليدکنندگان کاشي سراميکي استانداردهاي مشخصي وجود دارد که جهاني هستند. «استانداردهاي ايزو» را سازمان بين المللي استانداردها (International Standards Organization) براي يکي کردن استانداردهاي فرآورده ها و روشهاي آزمون کاشيهاي سراميکي در سرتاسر دنيا تعيين ميکند. يکي از مهمترين اين استانداردها رده بندي PEI است. رده بندي P.E.I. (مؤسسه لعاب پرسلان، Porcelain Enamel Institute) بيانگر آن است که چگونه يک کاشي سراميکي سايش خواهد خورد.

دستگاه اندازه گیری مقاومت در برابر سایش کاشیهای لعابدار (تصویر از شرکت ایتالیائی Gabbrielli.

برای اطلاعات بیشتر درباره این دستگاه اینجا را کلیک کنید).

تمام کاشي هاي کف لعابدار به جهت مناسب بودن براي يک محل، تحت يک درجه بندي PEI طبقه بندي ميشوند. بازه طبقه بندي از 1 تا 5 است. توجه داشته باشيد که رده بندي هاي PEI پرسلان تمام بدنه (through body) در دسترس نيستند.

به طور کلي، توليدکنندگان کاشي سراميکي محصولهاي خود را به پنج دسته رده بندي کرده اند:

PEI I معمولا به کاشيهائي اشاره مي کند که تنها براي نصب روي ديوار مناسبند.

پوششهاي کف در مکانهائي که افراد با پاپوشهاي داراي تخت کفش نرم يا با پاي برهنه و بدون آلودگي خراشان (خراش انداز) روي آنها راه ميروند (براي نمونه، حمامها و اتاقهاي خواب مسکوني بدون دسترسي مستقيم از محيط بيرون).

PEI II مناسب براي کاربردهاي کف، جائي که رفت و آمد سبکي وجود دارد.

پوششهاي کف در مکانهائي که در بيشتر مواقع با تخت کفش نرم يا با پاپوشهاي «عادي» و گاه و بيگاه با مقادير کم آلودگيهاي خراشان (براي نمونه، اتاقهاي نشيمن خانه ها اما به جز آشپزخانه ها، وروديها و ديگر اتاقهائي که ممکن است رفت و آمد زيادي داشته باشند). اين رده براي پاپوشهاي غيرعادي (مانند پوتينهاي با قطعه هاي فلزي) قابل استفاده نيست.

PEI III مناسب براي بيشتر کاربردهاي مسکوني به جز آشپزخانه ها.

پوششهاي کف در نواحي اي که با پاپوشهاي معمولي و اغلب با مقادير اندک آلودگيهاي خراشان روي آن قدم زده ميشود (مانند آشپزخانه هاي مسکوني، هال ها، راهروهاي سرپوشيده (کريدور) و بالکنها). اين رده براي پاپوشهاي غيرعادي قابل استفاده نيست.

PEI IV مناسب براي همه کاربردهاي مسکوني و بعضي از کاربردهاي تجاري سبک.

پوششهاي کف در نواحي اي که بر روي آن با رفت و آمد متعارف و با مقداري آلودگي خراشان قدم زده ميشود؛ به طوري که شرايط استفاده سخت تر از رده III هستند (مانند وروديها، آشپزخانه هاي تجاري و هتلها)

PEI V مناسب براي همه کاربردها به جز پياده روها، فرودگاهها و پايانه هاي باربري.

علاوه بر اين، طبقه بندي U هم وجود دارد که براي فرآورده هاي اختصاصاً طراحي شده جهت کاربردهاي صنعتي در نظر گرفته شده است.

پوششهاي کفي که در معرض رفت و آمد شديد پياده ها در دوره هاي زماني استفاده از آنها و با مقداري آلودگي خراشان هستند. شرايط کاري براي کاشيهاي کف لعابداري که ممکن است براي اين کاربرد مناسب باشند، سخت تر و شديدتر از رده هاي ديگر است (مکانهاي عمومي مانند مراکز خريد و راهروهاي هتلها).

منابـع:

1. http://www.ytc-tiles.com

2. http://www.americanimporttiles.com

واکنشهاي گرمائي کائولينيت و

محاسبة پرت حرارتي آن

دگرگونيهاي ساختاري کائولينيت

رس هاي از نوع کائولن مجموعه اي از دگرگوني هاي فازي را در هنگام عمليات حرارتي در هوا و در فشار اتمسفريک از خود نشان مي دهند.

دِهيدروکسيلاسيون گرماگير (Endothermic dehydroxylation) يا به بيان ديگر آب زدائي (dehydration) در گسترة دمائي ۶۰۰-۵۵۰ درجه سلسيوس آغاز مي شود تا متاکائولن نامنظم (Al₂Si₂O₇) را به وجود آورد. مشاهده شده است که از دست رفتنِ هيدروکسيل (-OH) تا دماي ۹۰۰˚C ادامه مي يابد و به اُگزولاسيون (oxolation) تدريجي متاکائولن نسبت داده مي شود (منبع شمارة 1 را ببينيد). به دليل عدم توافق تاريخي که در مورد طبيعتِ فاز متاکائولن وجود دارد، بررسي وسيع منجر به اين توافق عمومي شده است که متاکائولن آميختة ساده اي از سيليس بي ريخت (SiO₂ آمورف) و آلومينا (Al₂O₃) نيست؛ بلکه يک ساختار بي شکل پيچيده است که در نتيجة انباشتن لايه هاي شش گوش (هگزاگونال) خود، يک نظم با دامنة کمي بلندتر را برقرار مي دارد (منبع شمارة 1 را ببينيد).

2 Al₂Si₂O₅(OH)₄ → 2 Al₂Si₂O₇ + 4 H₂O

گرم کردن بـيـشتر تا ˚C ۹۵۰-۹۲۵متـاکـائولن را به يک اسپـينل آلـومينيوم-سيليسيوم ناقص (Si₃Al₄O₁₂) تبديل مي کند که گاهي اوقات نيز به عنوان يک ساختار نوع آلوميناي گاما به آن اشاره مي شود.

2 Al₂Si₂O₇ → Si₃Al₄O₁₂ + SiO₂

بر اثر تکليس (کلسيناسيون) تا حدود ˚C ۱۰۵۰ فاز اسپينل (Si₃Al₄O₁₂) جوانه مي زند و مطابق واکنش زير به مولايت (mullite, 3Al₂O₃·2SiO₂) و کريستوباليت بسيار بلوري (SiO₂) استحاله مي يابد:

3 Si₃Al₄O₁₂ → 2 Si₂Al₆O₁₃ + 5 SiO₂

پرت حرارتي کائولينيت خالص چه قدر است؟

ساختار کائولينيت را مي توان به صورت Al₂Si₂O₅(OH)₄ يا Al₂O₃∙2SiO₂∙2H₂O با جرم مولي ۱۴/۲۱۰ gr/mol نشان داد. بر اثر گرما دادن تا ˚C ۶۰۰ آب شيميائي (پيوندي و نه آب فيزيکي يا آزاد که به آساني بر اثر تبخير خارج مي شود و در فرمول شيميائي در نظر گرفته نمي شود) به صورت دو مولکول آب (با جرمي حدود gr ۳۶) خارج مي شود و متاکائولن نامنظم تشکيل مي گردد. چون کائولينيت ترکيب ديگري در ساختار خود ندارد تا با از دست دادنِ آن کاهش وزن پيدا کند، پس پرت حرارتي (Loss of ignition, L.O.I.) کائولينيت خالص برابر خواهد بود با:

13/17 = 100 × (14/210 / (14/174 – 14/210) = L.O.I. _{Pure Kaolinite}

بنابراين، هر چه پرت حرارتيِ يک مادة معدني رسي بالاتر باشد و تا دماي حدود ˚C ۱۲۵۰پديدة انبساط (به جاي انقباض در اثر پخت) رخ دهد، محتواي کائولينيت آن مادة اوليه بالاتر است؛ به شرطي که کربناتها و سولفاتها در آن حضور نداشته باشند.

منابع:

1) Kaolinite

۲) Mullite

۳) Clay structures

پاسخ به پرسشهاي خوانندگان گرامي

خوانندة عزيزي با نام «الياس» در بخش نظرات پرسيدند:

سلام مي خواستم بدانم متاسيليکات سديم (خيس) با چه نسبتي براي دوغاب در کاشي سازي ترکيب مي کنند؟

(الف) نسبت تمام موادي را که بايد ترکيب شود، بگوييد؟ چون ]بعضي شرکتها[ از تري پلي فسفات استفاده مي کنند، نمي دانند از متاسيليکات سديم براي روان سازي دوغاب به چه نسبتي و با چه مواد ديگري استفاده مي شود براي روان سازي؟ وقتي مي پرسم: چرا از متاسيليکات سديم استفاده نمي کنيد، مي گويند: اطلاع ندارند که متاسيليکات سديم براي روان سازي دوغاب در کاشي به چه نسبتي و با چه موادي بايد استفاده کنند؟

(ب) چه کار بايد کرد که متاسيليکات سديم از نوع 5 آبه قليايي بيشتر شود؟

(پ) متاسيليکات سديم را با چه نسبتي براي روان سازي و با چه مواد ديگري و با چه نسبتي ترکيب کنيم که خوب روان شود؟

پاسخ:

(الف) اين نسبت بستگي به فرمول بدنه اي دارد که بايد روان سازي شود. براي نمونه، بعضي از شرکتها براي تهية بدنة ديوار از 85/0 درصد و برخي هم از 2/1 درصد سيليکات سديم استفاده مي کنند. اين مقدار سيليکات سديم بر اساس وزنِ خشک (يا درست تر بگوئيم: جرم خشکِ) خاکها  اندازه گيري مي شود. مثلاً:

براي 85/0 درصد روان ساز 110 کيلوگرم سيليکات سديم براي بالميل 13 تني خاک (خشک) و

براي 2/1 درصد روان ساز 260 کيلوگرم سيليکات سديم براي بالميل 22 تني خاک (خشک). مقدار آب لازم هم بر اساس حداکثر ويسکوزيتة قابل قبول و قابل اجراء در خط توليد تعيين مي شود.

(ب) بايد سيليکاتهاي سديم با Ratio هاي مختلف را تست کرد و بهترين نوع آن را جهت استفاده در خط توليد انتخاب نمود. معمولاً در صنعت کاشي و سراميک از سيليکاتهاي سديم با Ratio هاي 4/2 تا نزديک به 0/3 استفاده مي شود. Ratio در واقع همان نسبت وزني سيليسيم اکسيد (SiO2) به سديم اکسيد (Na2O) در سيليکات سديم است. اگر بخواهيد خاصيت قليائي بيشتر شود بايد از سيليکاتهاي سديم با Ratio هاي پائين استفاده کنيد (که در کارخانة سازنده و در مراحل انتهائي توليد به آن سود يا NaOH اضافه شده است).

(پ) با توجه به ترکيب بدنه ممکن است استفاده از دو نوع روان ساز (مثلاً سيليکات سديم و کربنات سديم) نتيجة بهتري را به دست دهد که با آزمايش به دست مي آيد. سيليکات سديم و کربنات سديم با نسبت مشخص و از پيش معلوم همراه با آب به داخل بالميلهاي توليد ريخته مي شوند. اين نسبت مي تواند 70/0-60/0 يا 2/1-50/0 يا 85/0-20/0 درصد (يا نسبتهاي ديگر) به ترتيب از «سيليکات سديم-کربنات سديم» باشد.

چگونگي انجام آزمايشگاهي يک آزمون روان سازي براي يک بدنة سراميکي را در آيندة نزديک در يک پست مستقل خواهم آورد.

+ نوشته شده در  چهارشنبه نوزدهم اسفند 1388ساعت 15

در این پژوهش مختصر سعی شد تا اثر اندازه ذرات دوغاب بر خواص پخت بدنه های کف مورد بررسی قرار گیرد. زبره (residue) عبارت است از درصد جامد مانده روی الک نسبت به وزن خشک. هر چه مقدار زبره کمتر باشد، نشان دهنده ریزتر بودن اندازه ذرات دوغاب است.

فرمولاسیونی از بدنه کف با چهار نوع ماده اولیه (فلداسپار، رس، بنتونیت و کائولن) مطابق جدول 1 طراحی شد.

دو بچ (batch) از فرمولاسیون بالا به مدت 13 و 23 دقیقه در فست میل (آسیای سریع آزمایشگاهی) با حدود 39 درصد آب سایش داده شدند. زبره ها به ترتیب 95/7 و 04/1 درصد بودند. سپس دوغاب بدنه در خشک کن خشک گردید و در هاون با 6 درصد رطوبت به صورت گرانول درآمد. شکل دهی بدنه ها با استفاده از پرس آزمایشگاهی در فشارهای اولیه و نهائی 50 و 300 bar انجام شد. بدنه ها با ابعاد 5 در 100 در 50 میلیمتر به صورت تک محوری شکل دهی و در خشک کن آزمایشگاهی به طور کامل خشک شدند. بدنه ها پس از اندازه گیریهای خواص حالت خام و خشک در کوره رولری پخت سریع در دمای 1148 و سیکل 68 دقیقه پخت داده شدند و خواص پخت آنها بررسی گردید. خواص بدنه های بررسی شده در جدول 2 نشان داده شده است.

همان طور که از جدول 2 دیده می شود، بیشترین تاثیر کاهش زبره بر انقباض پخت، جذب آب و استحکام پخت بدنه هاست.

* نتیجه گیری و بحث

با ریزتر شدن اندازه ذرات، سطح ویژه پودر افزایش می یابد و در نتیجه نیروی محرکه بیشتری جهت پیشرفت فرآیند زینترینگ بدنه ها فراهم می گردد. پودرهای با سطح ویژه بالا تمایل زیادی دارند تا انرژی سطحی خود را با تشکیل نقاط تماس ذره به ذره (و دانه به دانه) و در نتیجه کاهش مرزدانه ها و کاهش سطح ویژه کم کنند. بدنه های با ذرات ریزتر در دمای پائین تری فاز خمیری تشکیل می دهند و میزان فاز مذاب آنها در دمای نهائی پخت بیشتر از بدنه های با زبره بالاست. مذاب تشکیل شده، ذرات را به یکدیگر اتصال می دهد و پیوستگی ذره به ذره را بهبود می بخشد. با پیشرفت فرآیند زینترینگ، تخلخلها به تدریج پر می شوند. وقتی مذاب بیشتری در سیستم حضور داشته باشد، حذف تخلخلها و دستیابی به تراکم نهائی در طول مدت پخت با سهولت بیشتری انجام می شود.

              تصویر بالا از سایت ESRF گرفته شده و مربوط به زینترینگ پودرهای فلزی است.

با توجه به موارد ذکر شده، پس از پخت بدنه ها اتصال ذره به ذره در بدنه های با توزیع اندازه ذره ریزتر بهتر از بدنه های درشت دانه است و باعث افزایش استحکام پخت می شود. از سوی دیگر، به دلیل بالاتر بودن میزان فاز مذاب حاضر در بدنه های ریزدانه پر شدن تخلخلها توسط فاز مذاب در دمای نهائی با سهولت بیشتری انجام می پذیرد و جذب آب کاهش بیشتری می یابد. افزایش میزان انقباض پخت بدنه ها نیز به دلیل وجود نیروی محرکه بیشتر (سطح ویژه بالاتر) و تمایل بیشتر برای کاهش انرژی سطحی در پودرهای ریزدانه تر است.

مراجع برای مطالعه بیشتر:

۱- ویکیپدیا

۲- رشد دانه در سرامیکهای باریم - استرانسیم - تیتانات

3- ESRF 

* توضیح:

1- با خواندن این متن می توانید با دانستن این که جذب آب بدنه های کاشی پرسلانی، کف و دیوار به ترتیب در گستره کمتر از 5/0، کمتر از 6 و بالاتر از 15 درصد هستند، دلیل پائین بودن زبره بدنه های کاشی پرسلانی (کمتر از یک درصد) را نسبت به بدنه های کاشی کف و دیوار (بیشتر از 4 درصد) بیان کنید.

2- متنی را که خواندید، تحقیق اولیه یکی از همکاران جهت آشنائی با مشخصه های اثرگذار بر فرآیند پخت بدنه ها در دومین ماه شروع به کار ایشان بود.

 از سایت www.stoneworkstileandmarble.com

مرمر (Marble)

مرمر سنگی دگرگونی (metamorphic) است که در طول میلیونها سال از گرمایش و خردایش سنگ آهک توسط زمین به وجود می آید. این فرآیند سبب تبلور سنگ میشود و بسیاری از کانیها به داخل آن جذب میشوند که باعث میشود مرمر به درجه بالائی از پرداخت سطحی و بازتابندگی نور برسد.

گرانیت (Granite)

گرانیت سنگی آذرین (igneous) است که از ماگمای سرد شده در زیر سطح زمین حاصل میشود. وقتی که کانیها به سنگ در حال سرد شدن اضافه میشوند، آرایه وسیعی از رنگها و بافتهای بلورین را به وجود می آورد. این نوع، سخت ترین سنگ مجموعه است و به خاطر دوام و حفظ زیبائی اش در کاربردهای سنگین به طور گسترده استفاده میشود.

سنگ آهک (Limestone)

سنگ آهک سنگی رسوبی (sedimentary) است که در طی میلیونها سال از باقیمانده های حیوانات مرده و معمولا از موجودات آبزی تشکیل میشود. زمین در نتیجه فشارهای عظیمی که بر سنگهای آهکی وارد میسازد، این بقایای غنی از کلسیم را خرد میکند.

تراورتن (Travertine)

تراورتن از سنگ آهکی که حرارت دیده و خرد شده و به شکل مرمر درآمده است، تشکیل میشود. سپس، شکسته شده و توسط آب از میان پوسته زمین به بالا می آید. تبخیر آب در سطح، رسوبهائی از بلور را در لایه ها بر جای میگذارد. جلوه قابل توجه تراورتن، سوراخهای کوچکی است که توسط آب ایجاد شده اند.

اسلیت (Slate)

اسلیت سنگ ریز خرد شده ای است که از شیل (سنگ رست یا shale) به دست می آید که آن هم خودش به واسطه گرما و فشار از بسترهای رسی به وجود می آید. اسلیت در لایه هائی وجود دارد که وقتی شکافته شوند، یک سطح ترک خورده طبیعی را آشکار میسازند. مشخصه های این نوع سنگ عبارتند از مقاومت در برابر رطوبت، سطح ترک خورده طبیعی و تنوعی وسیع در رنگ.