ميانگين
صادرات كائولن در ايران در اين دوره ( 1376-1380) با متوسط نرخ رشد
28/2161%، 69/74 هزارتن بوده که از 38/0 هزارتن در سال 1376 به 12/92
هزارتن در سال1378 و 49/175 هزارتن در سال 1380 افزايش يافته است (جدول138
).
ميزان صادرات ايران از سال 1376 در مدت 5 سال 5/21 برابر شده است كه اين
رشد بالا ناشي از احداث چند كارخانه كائولن شويي در ايران از جمله كارخانه
كائولن شويي خراسان و زنوز ميباشد.

جدول 138- ميزان صادرات كائولن ايران در سال هاي 1380-1376 (هزار تن)

شکل 24- نمودار ميزان صادرات کائولن ايران در سالهاي 1380-1376
صادرات كائولن در سال هاي قبل از 1375 در ايران داراي تحرك كمي بود كه دلايل آن را مي توان در موارد زير دانست :
٭ عدم كيفيت مناسب
٭ عدم توليد كائولن فرآوري شده مناسب جهت صادرات
٭ ارزان بودن و كيفيت مناسب كائولن هاي مشابه در دنيا
از آنجايي كه آمار صادرات كائولن همراه و تحت نام عمومي طبقهبندي خاكهاي
رسي و بنتونيت از گروه خاكهاي صنعتي درطي سالهاي 1364ـ1355 در گزارشات قيد
گرديده، اطلاعات مشخص از صدور اين كانه در طي دوره فوقالذكر را نميتوان
ارائه نمود. درسال 1364، مجوز صدور 1000 تن كائولن به كشورهاي حوزه
خليجفارس و تركيه صادر شده كه بوقوع پيوستن اين امر هم معلوم نيست.
در گزارش ديگري كه توسط معاونت طرح و برنامه وزارت معادن و فلزات در مرداد
ماه 1366 منتشر گرديده، صادرات كائولن در سال 1363 حدود 70 تن و به ارزش
444 هزار ريال و درسال 1364 معادل 51 تن به ارزش 510 هزار ريال ذكر نموده
است.
از گزارشات مختلف چين استنباط ميشود كه دلايل عديدهاي برعدم توليد كائولن
مرغوب بخصوص درطي سالهاي اخير حاكم بوده است كه عليرغم امكان توليد فراوان
آن به لحاظ وجود ذخاير قابل توجه، ميتواند مربوط به عدم توانايي در
بازاريابي، هزينه حمل بالا و عدم توانايي رقابت در بازارهاي جهاني و نيز
عدم وجود واحدهاي فرآوري با كيفيت و كميت مناسب در داخل كشور باشد. آن
مقدار از كائولن توليدي با كيفيت بالا در داخل كشور در صنايعي از قبيل
چينيسازي بمصرف ميرسد. درطي سالهاي 1372- 1370 صادرات اين كانه بشرح جدول
139 بوده است.

جدول شماره 139: صادرات كائولن طي سالهاي 1372ـ1370