عنوان مقاله : بررسى زمين شناسى و ژئو شيميايى کائولن زنوز
نوع مقاله : زمين شناسى اقتصادى واکتشاف
محل ارائه : بيست و پنجمين گردهمائى علوم زمين

متن کامل :
معدن کائولن زنوز در شمال غرب ايران- استان آذربايجان شرقى- شهرستان مرند واقع شده است و بهره بردارى از آن در سال 1337 توسط شرکت سهامى کل معادن ايران به صورت محدود و به ميزان 200 تن در سال آغاز گرديد که هم اکنون استخراج از آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در سال مى باشد. مقدار ذخيره قطعى اين معدن در حدود 33/5 ميليون تن و مقدار ذخيره احتمالى آن در حدود 45 ميليون تن تخمين زده شده است. منطقه معدنى فوق که در طول 45 درجه و 49 دقيقه شرقى و عرض 38 درجه و 34 دقيقه شمالى در ارتفاع 1900 مترى از سطح دريا قرار گرفته است عمدتاٌ مجموعه اى است از لاواهاى تراکى آندزيتى و توفهاى اسيدى ائوسن که همراه با ترکيب متوسط تا اسيدى با يک دگر شيبى زاويه اى مشخص قرار گرفته اند. لازم به توضيح است که نهشته هاى زيرين ولکانيکهاى فوق مجموعه اى از مارن با ميان لايه هايى از ژيپس ، ماسه سنگ، توف و شيل با سن ائوسن مى باشند، البته قديمى ترين تشکيلات موجود در منطقه مربوط به دوره دونين است که در قسمتهاى تحتانى از ماسه سنگ هاى قرمز سرسيتى که دگرگونى ضعيفى را تحمل کرده اند شروع و توسط دولوميت پوشيده شده اند و طبقات بالايى شامل کوارتز و آهک هاى قرمز تيره است که چين خورده اند و پس از يک نبود چينه اى طولانى، تشکيلات ائوسن مذکور که کلاٌ بازگو کننده محيط دريايى کم عمق مى باشد روى آنها قرار گرفته اند.
پس از چين خوردگى فوق منطقه در ائوسن دوره نسبتاٌ آرامى را گذرانده ولى پس از آن فعاليتهاى تکتونيکى باعث ايجاد گسلهايى از جمله دو گسل اصلى به امتداد تقريبى شمال- جنوب تا شمال شرقى- جنوب غربى و همچنين شمال غرب- جنوب شرقى و يک گسل فرعى در امتداد تقريباٌ شرقى غربى شده است که اين گسلها نقش موثرى را در طول مراحل آلتراسيون ايفا نموده اند. در بررسى هاى به عمل آمده در زمينه نحوه تشکيل کائولن زنوز مشخص مى شود که سنگ مادر کائولن مذکور يک جريان گدازه به شدت اسيدى با ترکيبى در حد ريوليت است که تحت تاثير جريانهاى گرمابى (هيدروترمال) قرار گرفته است که گسترش تراورتن ها در منطقه و ساير شواهد گوياى يک دوره فعاليتهاى هيدروترمال به عنوان آخرين مرحله فعاليت ولکانيسم منطقه مى باشد و ادامه آن به صورت فعاليت چشمه هاى آبگرم وجود دارد.نفوذ اين محلولهاى گرمابى باعث تجزيه و از هم پاشيدگى شبکه ساختمانى سيليکاتهاى آلومينيوم به خصوص فلدسپاتهاى قليايى گرديده است که عميق ترين نوع تجزيه هيدروترمال در منطقه معتدل مى باشد و نتيجه اين تجزيه از دست دادن تقريباٌ کل مواد آلکالن و تشکيل کائولينيت بوده است.
زمان ارائه : سه شنبه 6 شهريور 1380
نام نويسنده : ابراهيم امين سبحانى- مهدى صفرى
عنوان مقاله : بررسى زمين شناسى و ژئو شيميايى کائولن زنوز
نوع مقاله : زمين شناسى اقتصادى واکتشاف
محل ارائه : بيست و پنجمين گردهمائى علوم زمين

متن کامل :
معدن کائولن زنوز در شمال غرب ايران- استان آذربايجان شرقى- شهرستان مرند واقع شده است و بهره بردارى از آن در سال 1337 توسط شرکت سهامى کل معادن ايران به صورت محدود و به ميزان 200 تن در سال آغاز گرديد که هم اکنون استخراج از آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در سال مى باشد. مقدار ذخيره قطعى اين معدن در حدود 33/5 ميليون تن و مقدار ذخيره احتمالى آن در حدود 45 ميليون تن تخمين زده شده است. منطقه معدنى فوق که در طول 45 درجه و 49 دقيقه شرقى و عرض 38 درجه و 34 دقيقه شمالى در ارتفاع 1900 مترى از سطح دريا قرار گرفته است عمدتاٌ مجموعه اى است از لاواهاى تراکى آندزيتى و توفهاى اسيدى ائوسن که همراه با ترکيب متوسط تا اسيدى با يک دگر شيبى زاويه اى مشخص قرار گرفته اند. لازم به توضيح است که نهشته هاى زيرين ولکانيکهاى فوق مجموعه اى از مارن با ميان لايه هايى از ژيپس ، ماسه سنگ، توف و شيل با سن ائوسن مى باشند، البته قديمى ترين تشکيلات موجود در منطقه مربوط به دوره دونين است که در قسمتهاى تحتانى از ماسه سنگ هاى قرمز سرسيتى که دگرگونى ضعيفى را تحمل کرده اند شروع و توسط دولوميت پوشيده شده اند و طبقات بالايى شامل کوارتز و آهک هاى قرمز تيره است که چين خورده اند و پس از يک نبود چينه اى طولانى، تشکيلات ائوسن مذکور که کلاٌ بازگو کننده محيط دريايى کم عمق مى باشد روى آنها قرار گرفته اند.
پس از چين خوردگى فوق منطقه در ائوسن دوره نسبتاٌ آرامى را گذرانده ولى پس از آن فعاليتهاى تکتونيکى باعث ايجاد گسلهايى از جمله دو گسل اصلى به امتداد تقريبى شمال- جنوب تا شمال شرقى- جنوب غربى و همچنين شمال غرب- جنوب شرقى و يک گسل فرعى در امتداد تقريباٌ شرقى غربى شده است که اين گسلها نقش موثرى را در طول مراحل آلتراسيون ايفا نموده اند. در بررسى هاى به عمل آمده در زمينه نحوه تشکيل کائولن زنوز مشخص مى شود که سنگ مادر کائولن مذکور يک جريان گدازه به شدت اسيدى با ترکيبى در حد ريوليت است که تحت تاثير جريانهاى گرمابى (هيدروترمال) قرار گرفته است که گسترش تراورتن ها در منطقه و ساير شواهد گوياى يک دوره فعاليتهاى هيدروترمال به عنوان آخرين مرحله فعاليت ولکانيسم منطقه مى باشد و ادامه آن به صورت فعاليت چشمه هاى آبگرم وجود دارد.نفوذ اين محلولهاى گرمابى باعث تجزيه و از هم پاشيدگى شبکه ساختمانى سيليکاتهاى آلومينيوم به خصوص فلدسپاتهاى قليايى گرديده است که عميق ترين نوع تجزيه هيدروترمال در منطقه معتدل مى باشد و نتيجه اين تجزيه از دست دادن تقريباٌ کل مواد آلکالن و تشکيل کائولينيت بوده است.
زمان ارائه : سه شنبه 6 شهريور 1380
نام نويسنده : ابراهيم امين سبحانى- مهدى صفرى
عنوان مقاله : بررسى زمين شناسى و ژئو شيميايى کائولن زنوز
نوع مقاله : زمين شناسى اقتصادى واکتشاف
محل ارائه : بيست و پنجمين گردهمائى علوم زمين

متن کامل :
معدن کائولن زنوز در شمال غرب ايران- استان آذربايجان شرقى- شهرستان مرند واقع شده است و بهره بردارى از آن در سال 1337 توسط شرکت سهامى کل معادن ايران به صورت محدود و به ميزان 200 تن در سال آغاز گرديد که هم اکنون استخراج از آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در سال مى باشد. مقدار ذخيره قطعى اين معدن در حدود 33/5 ميليون تن و مقدار ذخيره احتمالى آن در حدود 45 ميليون تن تخمين زده شده است. منطقه معدنى فوق که در طول 45 درجه و 49 دقيقه شرقى و عرض 38 درجه و 34 دقيقه شمالى در ارتفاع 1900 مترى از سطح دريا قرار گرفته است عمدتاٌ مجموعه اى است از لاواهاى تراکى آندزيتى و توفهاى اسيدى ائوسن که همراه با ترکيب متوسط تا اسيدى با يک دگر شيبى زاويه اى مشخص قرار گرفته اند. لازم به توضيح است که نهشته هاى زيرين ولکانيکهاى فوق مجموعه اى از مارن با ميان لايه هايى از ژيپس ، ماسه سنگ، توف و شيل با سن ائوسن مى باشند، البته قديمى ترين تشکيلات موجود در منطقه مربوط به دوره دونين است که در قسمتهاى تحتانى از ماسه سنگ هاى قرمز سرسيتى که دگرگونى ضعيفى را تحمل کرده اند شروع و توسط دولوميت پوشيده شده اند و طبقات بالايى شامل کوارتز و آهک هاى قرمز تيره است که چين خورده اند و پس از يک نبود چينه اى طولانى، تشکيلات ائوسن مذکور که کلاٌ بازگو کننده محيط دريايى کم عمق مى باشد روى آنها قرار گرفته اند.
پس از چين خوردگى فوق منطقه در ائوسن دوره نسبتاٌ آرامى را گذرانده ولى پس از آن فعاليتهاى تکتونيکى باعث ايجاد گسلهايى از جمله دو گسل اصلى به امتداد تقريبى شمال- جنوب تا شمال شرقى- جنوب غربى و همچنين شمال غرب- جنوب شرقى و يک گسل فرعى در امتداد تقريباٌ شرقى غربى شده است که اين گسلها نقش موثرى را در طول مراحل آلتراسيون ايفا نموده اند. در بررسى هاى به عمل آمده در زمينه نحوه تشکيل کائولن زنوز مشخص مى شود که سنگ مادر کائولن مذکور يک جريان گدازه به شدت اسيدى با ترکيبى در حد ريوليت است که تحت تاثير جريانهاى گرمابى (هيدروترمال) قرار گرفته است که گسترش تراورتن ها در منطقه و ساير شواهد گوياى يک دوره فعاليتهاى هيدروترمال به عنوان آخرين مرحله فعاليت ولکانيسم منطقه مى باشد و ادامه آن به صورت فعاليت چشمه هاى آبگرم وجود دارد.نفوذ اين محلولهاى گرمابى باعث تجزيه و از هم پاشيدگى شبکه ساختمانى سيليکاتهاى آلومينيوم به خصوص فلدسپاتهاى قليايى گرديده است که عميق ترين نوع تجزيه هيدروترمال در منطقه معتدل مى باشد و نتيجه اين تجزيه از دست دادن تقريباٌ کل مواد آلکالن و تشکيل کائولينيت بوده است.
زمان ارائه : سه شنبه 6 شهريور 1380
نام نويسنده : ابراهيم امين سبحانى- مهدى صفرى
عنوان مقاله : بررسى زمين شناسى و ژئو شيميايى کائولن زنوز
نوع مقاله : زمين شناسى اقتصادى واکتشاف
محل ارائه : بيست و پنجمين گردهمائى علوم زمين

متن کامل :
معدن کائولن زنوز در شمال غرب ايران- استان آذربايجان شرقى- شهرستان مرند واقع شده است و بهره بردارى از آن در سال 1337 توسط شرکت سهامى کل معادن ايران به صورت محدود و به ميزان 200 تن در سال آغاز گرديد که هم اکنون استخراج از آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در سال مى باشد. مقدار ذخيره قطعى اين معدن در حدود 33/5 ميليون تن و مقدار ذخيره احتمالى آن در حدود 45 ميليون تن تخمين زده شده است. منطقه معدنى فوق که در طول 45 درجه و 49 دقيقه شرقى و عرض 38 درجه و 34 دقيقه شمالى در ارتفاع 1900 مترى از سطح دريا قرار گرفته است عمدتاٌ مجموعه اى است از لاواهاى تراکى آندزيتى و توفهاى اسيدى ائوسن که همراه با ترکيب متوسط تا اسيدى با يک دگر شيبى زاويه اى مشخص قرار گرفته اند. لازم به توضيح است که نهشته هاى زيرين ولکانيکهاى فوق مجموعه اى از مارن با ميان لايه هايى از ژيپس ، ماسه سنگ، توف و شيل با سن ائوسن مى باشند، البته قديمى ترين تشکيلات موجود در منطقه مربوط به دوره دونين است که در قسمتهاى تحتانى از ماسه سنگ هاى قرمز سرسيتى که دگرگونى ضعيفى را تحمل کرده اند شروع و توسط دولوميت پوشيده شده اند و طبقات بالايى شامل کوارتز و آهک هاى قرمز تيره است که چين خورده اند و پس از يک نبود چينه اى طولانى، تشکيلات ائوسن مذکور که کلاٌ بازگو کننده محيط دريايى کم عمق مى باشد روى آنها قرار گرفته اند.
پس از چين خوردگى فوق منطقه در ائوسن دوره نسبتاٌ آرامى را گذرانده ولى پس از آن فعاليتهاى تکتونيکى باعث ايجاد گسلهايى از جمله دو گسل اصلى به امتداد تقريبى شمال- جنوب تا شمال شرقى- جنوب غربى و همچنين شمال غرب- جنوب شرقى و يک گسل فرعى در امتداد تقريباٌ شرقى غربى شده است که اين گسلها نقش موثرى را در طول مراحل آلتراسيون ايفا نموده اند. در بررسى هاى به عمل آمده در زمينه نحوه تشکيل کائولن زنوز مشخص مى شود که سنگ مادر کائولن مذکور يک جريان گدازه به شدت اسيدى با ترکيبى در حد ريوليت است که تحت تاثير جريانهاى گرمابى (هيدروترمال) قرار گرفته است که گسترش تراورتن ها در منطقه و ساير شواهد گوياى يک دوره فعاليتهاى هيدروترمال به عنوان آخرين مرحله فعاليت ولکانيسم منطقه مى باشد و ادامه آن به صورت فعاليت چشمه هاى آبگرم وجود دارد.نفوذ اين محلولهاى گرمابى باعث تجزيه و از هم پاشيدگى شبکه ساختمانى سيليکاتهاى آلومينيوم به خصوص فلدسپاتهاى قليايى گرديده است که عميق ترين نوع تجزيه هيدروترمال در منطقه معتدل مى باشد و نتيجه اين تجزيه از دست دادن تقريباٌ کل مواد آلکالن و تشکيل کائولينيت بوده است.
زمان ارائه : سه شنبه 6 شهريور 1380
نام نويسنده : ابراهيم امين سبحانى- مهدى صفرى
عنوان مقاله : بررسى زمين شناسى و ژئو شيميايى کائولن زنوز
نوع مقاله : زمين شناسى اقتصادى واکتشاف
محل ارائه : بيست و پنجمين گردهمائى علوم زمين

متن کامل :
معدن کائولن زنوز در شمال غرب ايران- استان آذربايجان شرقى- شهرستان مرند واقع شده است و بهره بردارى از آن در سال 1337 توسط شرکت سهامى کل معادن ايران به صورت محدود و به ميزان 200 تن در سال آغاز گرديد که هم اکنون استخراج از آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در سال مى باشد. مقدار ذخيره قطعى اين معدن در حدود 33/5 ميليون تن و مقدار ذخيره احتمالى آن در حدود 45 ميليون تن تخمين زده شده است. منطقه معدنى فوق که در طول 45 درجه و 49 دقيقه شرقى و عرض 38 درجه و 34 دقيقه شمالى در ارتفاع 1900 مترى از سطح دريا قرار گرفته است عمدتاٌ مجموعه اى است از لاواهاى تراکى آندزيتى و توفهاى اسيدى ائوسن که همراه با ترکيب متوسط تا اسيدى با يک دگر شيبى زاويه اى مشخص قرار گرفته اند. لازم به توضيح است که نهشته هاى زيرين ولکانيکهاى فوق مجموعه اى از مارن با ميان لايه هايى از ژيپس ، ماسه سنگ، توف و شيل با سن ائوسن مى باشند، البته قديمى ترين تشکيلات موجود در منطقه مربوط به دوره دونين است که در قسمتهاى تحتانى از ماسه سنگ هاى قرمز سرسيتى که دگرگونى ضعيفى را تحمل کرده اند شروع و توسط دولوميت پوشيده شده اند و طبقات بالايى شامل کوارتز و آهک هاى قرمز تيره است که چين خورده اند و پس از يک نبود چينه اى طولانى، تشکيلات ائوسن مذکور که کلاٌ بازگو کننده محيط دريايى کم عمق مى باشد روى آنها قرار گرفته اند.
پس از چين خوردگى فوق منطقه در ائوسن دوره نسبتاٌ آرامى را گذرانده ولى پس از آن فعاليتهاى تکتونيکى باعث ايجاد گسلهايى از جمله دو گسل اصلى به امتداد تقريبى شمال- جنوب تا شمال شرقى- جنوب غربى و همچنين شمال غرب- جنوب شرقى و يک گسل فرعى در امتداد تقريباٌ شرقى غربى شده است که اين گسلها نقش موثرى را در طول مراحل آلتراسيون ايفا نموده اند. در بررسى هاى به عمل آمده در زمينه نحوه تشکيل کائولن زنوز مشخص مى شود که سنگ مادر کائولن مذکور يک جريان گدازه به شدت اسيدى با ترکيبى در حد ريوليت است که تحت تاثير جريانهاى گرمابى (هيدروترمال) قرار گرفته است که گسترش تراورتن ها در منطقه و ساير شواهد گوياى يک دوره فعاليتهاى هيدروترمال به عنوان آخرين مرحله فعاليت ولکانيسم منطقه مى باشد و ادامه آن به صورت فعاليت چشمه هاى آبگرم وجود دارد.نفوذ اين محلولهاى گرمابى باعث تجزيه و از هم پاشيدگى شبکه ساختمانى سيليکاتهاى آلومينيوم به خصوص فلدسپاتهاى قليايى گرديده است که عميق ترين نوع تجزيه هيدروترمال در منطقه معتدل مى باشد و نتيجه اين تجزيه از دست دادن تقريباٌ کل مواد آلکالن و تشکيل کائولينيت بوده است.
زمان ارائه : سه شنبه 6 شهريور 1380
نام نويسنده : ابراهيم امين سبحانى- مهدى صفرى
عنوان مقاله : بررسى زمين شناسى و ژئو شيميايى کائولن زنوز
نوع مقاله : زمين شناسى اقتصادى واکتشاف
محل ارائه : بيست و پنجمين گردهمائى علوم زمين

متن کامل :
معدن کائولن زنوز در شمال غرب ايران- استان آذربايجان شرقى- شهرستان مرند واقع شده است و بهره بردارى از آن در سال 1337 توسط شرکت سهامى کل معادن ايران به صورت محدود و به ميزان 200 تن در سال آغاز گرديد که هم اکنون استخراج از آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در سال مى باشد. مقدار ذخيره قطعى اين معدن در حدود 33/5 ميليون تن و مقدار ذخيره احتمالى آن در حدود 45 ميليون تن تخمين زده شده است. منطقه معدنى فوق که در طول 45 درجه و 49 دقيقه شرقى و عرض 38 درجه و 34 دقيقه شمالى در ارتفاع 1900 مترى از سطح دريا قرار گرفته است عمدتاٌ مجموعه اى است از لاواهاى تراکى آندزيتى و توفهاى اسيدى ائوسن که همراه با ترکيب متوسط تا اسيدى با يک دگر شيبى زاويه اى مشخص قرار گرفته اند. لازم به توضيح است که نهشته هاى زيرين ولکانيکهاى فوق مجموعه اى از مارن با ميان لايه هايى از ژيپس ، ماسه سنگ، توف و شيل با سن ائوسن مى باشند، البته قديمى ترين تشکيلات موجود در منطقه مربوط به دوره دونين است که در قسمتهاى تحتانى از ماسه سنگ هاى قرمز سرسيتى که دگرگونى ضعيفى را تحمل کرده اند شروع و توسط دولوميت پوشيده شده اند و طبقات بالايى شامل کوارتز و آهک هاى قرمز تيره است که چين خورده اند و پس از يک نبود چينه اى طولانى، تشکيلات ائوسن مذکور که کلاٌ بازگو کننده محيط دريايى کم عمق مى باشد روى آنها قرار گرفته اند.
پس از چين خوردگى فوق منطقه در ائوسن دوره نسبتاٌ آرامى را گذرانده ولى پس از آن فعاليتهاى تکتونيکى باعث ايجاد گسلهايى از جمله دو گسل اصلى به امتداد تقريبى شمال- جنوب تا شمال شرقى- جنوب غربى و همچنين شمال غرب- جنوب شرقى و يک گسل فرعى در امتداد تقريباٌ شرقى غربى شده است که اين گسلها نقش موثرى را در طول مراحل آلتراسيون ايفا نموده اند. در بررسى هاى به عمل آمده در زمينه نحوه تشکيل کائولن زنوز مشخص مى شود که سنگ مادر کائولن مذکور يک جريان گدازه به شدت اسيدى با ترکيبى در حد ريوليت است که تحت تاثير جريانهاى گرمابى (هيدروترمال) قرار گرفته است که گسترش تراورتن ها در منطقه و ساير شواهد گوياى يک دوره فعاليتهاى هيدروترمال به عنوان آخرين مرحله فعاليت ولکانيسم منطقه مى باشد و ادامه آن به صورت فعاليت چشمه هاى آبگرم وجود دارد.نفوذ اين محلولهاى گرمابى باعث تجزيه و از هم پاشيدگى شبکه ساختمانى سيليکاتهاى آلومينيوم به خصوص فلدسپاتهاى قليايى گرديده است که عميق ترين نوع تجزيه هيدروترمال در منطقه معتدل مى باشد و نتيجه اين تجزيه از دست دادن تقريباٌ کل مواد آلکالن و تشکيل کائولينيت بوده است.
زمان ارائه : سه شنبه 6 شهريور 1380
نام نويسنده : ابراهيم امين سبحانى- مهدى صفرى
عنوان مقاله : بررسى زمين شناسى و ژئو شيميايى کائولن زنوز
نوع مقاله : زمين شناسى اقتصادى واکتشاف
محل ارائه : بيست و پنجمين گردهمائى علوم زمين

متن کامل :
معدن کائولن زنوز در شمال غرب ايران- استان آذربايجان شرقى- شهرستان مرند واقع شده است و بهره بردارى از آن در سال 1337 توسط شرکت سهامى کل معادن ايران به صورت محدود و به ميزان 200 تن در سال آغاز گرديد که هم اکنون استخراج از آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در سال مى باشد. مقدار ذخيره قطعى اين معدن در حدود 33/5 ميليون تن و مقدار ذخيره احتمالى آن در حدود 45 ميليون تن تخمين زده شده است. منطقه معدنى فوق که در طول 45 درجه و 49 دقيقه شرقى و عرض 38 درجه و 34 دقيقه شمالى در ارتفاع 1900 مترى از سطح دريا قرار گرفته است عمدتاٌ مجموعه اى است از لاواهاى تراکى آندزيتى و توفهاى اسيدى ائوسن که همراه با ترکيب متوسط تا اسيدى با يک دگر شيبى زاويه اى مشخص قرار گرفته اند. لازم به توضيح است که نهشته هاى زيرين ولکانيکهاى فوق مجموعه اى از مارن با ميان لايه هايى از ژيپس ، ماسه سنگ، توف و شيل با سن ائوسن مى باشند، البته قديمى ترين تشکيلات موجود در منطقه مربوط به دوره دونين است که در قسمتهاى تحتانى از ماسه سنگ هاى قرمز سرسيتى که دگرگونى ضعيفى را تحمل کرده اند شروع و توسط دولوميت پوشيده شده اند و طبقات بالايى شامل کوارتز و آهک هاى قرمز تيره است که چين خورده اند و پس از يک نبود چينه اى طولانى، تشکيلات ائوسن مذکور که کلاٌ بازگو کننده محيط دريايى کم عمق مى باشد روى آنها قرار گرفته اند.
پس از چين خوردگى فوق منطقه در ائوسن دوره نسبتاٌ آرامى را گذرانده ولى پس از آن فعاليتهاى تکتونيکى باعث ايجاد گسلهايى از جمله دو گسل اصلى به امتداد تقريبى شمال- جنوب تا شمال شرقى- جنوب غربى و همچنين شمال غرب- جنوب شرقى و يک گسل فرعى در امتداد تقريباٌ شرقى غربى شده است که اين گسلها نقش موثرى را در طول مراحل آلتراسيون ايفا نموده اند. در بررسى هاى به عمل آمده در زمينه نحوه تشکيل کائولن زنوز مشخص مى شود که سنگ مادر کائولن مذکور يک جريان گدازه به شدت اسيدى با ترکيبى در حد ريوليت است که تحت تاثير جريانهاى گرمابى (هيدروترمال) قرار گرفته است که گسترش تراورتن ها در منطقه و ساير شواهد گوياى يک دوره فعاليتهاى هيدروترمال به عنوان آخرين مرحله فعاليت ولکانيسم منطقه مى باشد و ادامه آن به صورت فعاليت چشمه هاى آبگرم وجود دارد.نفوذ اين محلولهاى گرمابى باعث تجزيه و از هم پاشيدگى شبکه ساختمانى سيليکاتهاى آلومينيوم به خصوص فلدسپاتهاى قليايى گرديده است که عميق ترين نوع تجزيه هيدروترمال در منطقه معتدل مى باشد و نتيجه اين تجزيه از دست دادن تقريباٌ کل مواد آلکالن و تشکيل کائولينيت بوده است.
زمان ارائه : سه شنبه 6 شهريور 1380
نام نويسنده : ابراهيم امين سبحانى- مهدى صفرى
عنوان مقاله : بررسى زمين شناسى و ژئو شيميايى کائولن زنوز
نوع مقاله : زمين شناسى اقتصادى واکتشاف
محل ارائه : بيست و پنجمين گردهمائى علوم زمين

متن کامل :
معدن کائولن زنوز در شمال غرب ايران- استان آذربايجان شرقى- شهرستان مرند واقع شده است و بهره بردارى از آن در سال 1337 توسط شرکت سهامى کل معادن ايران به صورت محدود و به ميزان 200 تن در سال آغاز گرديد که هم اکنون استخراج از آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در سال مى باشد. مقدار ذخيره قطعى اين معدن در حدود 33/5 ميليون تن و مقدار ذخيره احتمالى آن در حدود 45 ميليون تن تخمين زده شده است. منطقه معدنى فوق که در طول 45 درجه و 49 دقيقه شرقى و عرض 38 درجه و 34 دقيقه شمالى در ارتفاع 1900 مترى از سطح دريا قرار گرفته است عمدتاٌ مجموعه اى است از لاواهاى تراکى آندزيتى و توفهاى اسيدى ائوسن که همراه با ترکيب متوسط تا اسيدى با يک دگر شيبى زاويه اى مشخص قرار گرفته اند. لازم به توضيح است که نهشته هاى زيرين ولکانيکهاى فوق مجموعه اى از مارن با ميان لايه هايى از ژيپس ، ماسه سنگ، توف و شيل با سن ائوسن مى باشند، البته قديمى ترين تشکيلات موجود در منطقه مربوط به دوره دونين است که در قسمتهاى تحتانى از ماسه سنگ هاى قرمز سرسيتى که دگرگونى ضعيفى را تحمل کرده اند شروع و توسط دولوميت پوشيده شده اند و طبقات بالايى شامل کوارتز و آهک هاى قرمز تيره است که چين خورده اند و پس از يک نبود چينه اى طولانى، تشکيلات ائوسن مذکور که کلاٌ بازگو کننده محيط دريايى کم عمق مى باشد روى آنها قرار گرفته اند.
پس از چين خوردگى فوق منطقه در ائوسن دوره نسبتاٌ آرامى را گذرانده ولى پس از آن فعاليتهاى تکتونيکى باعث ايجاد گسلهايى از جمله دو گسل اصلى به امتداد تقريبى شمال- جنوب تا شمال شرقى- جنوب غربى و همچنين شمال غرب- جنوب شرقى و يک گسل فرعى در امتداد تقريباٌ شرقى غربى شده است که اين گسلها نقش موثرى را در طول مراحل آلتراسيون ايفا نموده اند. در بررسى هاى به عمل آمده در زمينه نحوه تشکيل کائولن زنوز مشخص مى شود که سنگ مادر کائولن مذکور يک جريان گدازه به شدت اسيدى با ترکيبى در حد ريوليت است که تحت تاثير جريانهاى گرمابى (هيدروترمال) قرار گرفته است که گسترش تراورتن ها در منطقه و ساير شواهد گوياى يک دوره فعاليتهاى هيدروترمال به عنوان آخرين مرحله فعاليت ولکانيسم منطقه مى باشد و ادامه آن به صورت فعاليت چشمه هاى آبگرم وجود دارد.نفوذ اين محلولهاى گرمابى باعث تجزيه و از هم پاشيدگى شبکه ساختمانى سيليکاتهاى آلومينيوم به خصوص فلدسپاتهاى قليايى گرديده است که عميق ترين نوع تجزيه هيدروترمال در منطقه معتدل مى باشد و نتيجه اين تجزيه از دست دادن تقريباٌ کل مواد آلکالن و تشکيل کائولينيت بوده است.
زمان ارائه : سه شنبه 6 شهريور 1380
نام نويسنده : ابراهيم امين سبحانى- مهدى صفرى