رُسها (clays)

این عبارت، گستره وسیعی از مواد اولیه رُسی را در بر میگیرد که مشخصه مشترکشان ماهیت پلاستیک آنهاست و با افزایش مداوم استحکام مکانیکی نمونه ها در گذر از حالت خام به خشک در هنگام خشک شدن مشخص میشود.

 رُسهای بدنه های سرامیکی

رُس ماده اولیه اصلی برای تمام بدنه های سرامیکی است و به خصوص در بدنه های استون ور پرسلانی مجموعه ای از کارکردهای زیر را دارند:

ایجاد رنگ روشن در هنگام پخت؛

دادن پلاستیسیته و مشخصه های اتصال دهندگی به جرم سرامیکی؛

خواص جریان یابی (رئولوژی) را ایجاد و بنابراین، فرآیند روانسازی را تسهیل میکنند؛

دادن یک سطح دانسیته خوب در هنگام پخت با کمک ویژگیهای خاص رُسها؛

ایجاد مشخصه های مکانیکی عالی در فرآورده های پخته شده.

برای تولید استون ور پرسلانی مخلوطی از رُسها به کار میرود: رُسهائی که پلاستیسیته نسبتاً پائینی دارند و غنی از کائولینیت هستند و همچنین رُسهای پلاستیک که از نظر مینرالهائی مانند ایلیت و مونت موریلونیت غنی تر هستند.

با افزایش اندازه پرسها که منجر به دستیابی به مقادیر فشارهای ویژه بالاتر از Kg/cm2  ۵۰۰ شده است، میتوان رسهای پلاستیک را کاهش داد و به همان سطح استحکام مکانیکی فرآورده های پرس شده رسید.