فرآوردههاي سراميکي:
فرآوردههاي سراميکي:
اين فرآوردهها را ميتوان به دو گروه عمده تقسيم کرد:
1- سراميکهاي سنتي: اساساً مواد تشکيلدهنده صنايع سيليکاتي يعني محصولات رسي، سيمان و شيشههاي سيليکاتي و چينيها هستند.
فرآوردههاي شيشهاي بزرگترين بخش صنعت سراميک محسوب ميشوند. ساير بخشها به ترتيب اولويت عبارتند از:
محصولات سيماني داخلي ( مانند سيمانهاي هيدورليکي که در صنايع ساختماني به مصرف ميرسند.)
سفيدآلات، ( Whiteware): شامل سفالينهها، چينيها و ترکيبات چيني مانند هستند.
لعابهاي چيني
محصولات رسي ساختماني: که بهطور عمده از آجرها و کاشيها تشکيل ميشوند.
ديرگدازها
صنعت سازنده مواد ساينده: عمدتاً سايندههاي سيلسيم کاربيدي و آلومينائي
2- سراميکهاي نوين: اين دسته براي جوابگوئي به نيازهاي مخصوص مانند مقاومت حرارتي بيشتر، خواص مکانيکي بهتر و خواص الکتريکي ويژه و مقاومت شيميايي افزونتر به وجود آوردهاند.
گروهي از انواع اين نوع سراميکها عبارتنداز:
سراميکهاي اکسيدي خالص با ساختماني يکنواخت: به عنوان اجزاء الکتريکي با ديرگداز بکار ميروند. اکسيدهايي مانند آلومينا (Al2O3)، زيرکونيا (ZrO2)، توريا (ThO2)، بريليا (BeO) و منيزيا (MgO) بيشتر مورد استفاده قرار ميگيرند.
سراميکهاي الکترواپتيکي (الکترونيکي– نوري): مانند نايوبيت ليتيم ( LiNbO3) و تيتانات که اينها محيطي را فراهم ميآورند که بوسيله آن علائم الکتريکي به نوري تبديل ميشوند.
سراميکهاي مغناطيسي: اين مواد اساس واحدهاي حافظه مغناطيسي را در کامپيوترهاي بزرگ تشکيل ميدهند.
تک بلورها
سراميکهاي نيتريدي: مانند نيتريد آلومينيوم، نيتريد سيلسيم و نيتريد بور که بسيار ديرگداز و استحکام خوبي در درجه حرارتهاي بالا دارند.
لعابهاي سراميکي: به عنوان پوشش فلز آلومينيوم توليد ميشوند.
مواد مرکب کامپوزيت (فلزي – سراميکي): هر دو فاز فلزي و سراميکي در اين مواد وجود دارد.
کاربيدهاي سراميکي: به عنوان ساينده مورد استفاده قرار ميگيرند.
بوريدهاي سراميکي: از نظر استحکام و مقاومت اکسيده شدن در درجه حرارتهاي بالا حائز اهميت هستند.
سراميکهاي فروالکتريکي: داراي ثابت ديالکتريک بسيار بالائي بوده و بهعنوان اجزاء الکترونيکي در خازنها کاربرد دارد.
شيشه سراميکها
علم سراميک:
به طور کلي علم سراميک را ميتوان به دو شاخه سراميک فيزيکي و سراميک صنعتي تقسيم کرد.
سراميک فيزيکي درباره ساختمان مواد سراميکي و خواص آنها بحث ميکند. در اين شاخه ساختمان اتم، اتصالات بين اتمها، ساختمانهاي بلوري، ساختمان شيشه، معايب ساختماني، استحالههاي فازي، رشد دانهها، تبلور مجدد و مباحثي نظير آنها مورد بحث قرار ميگيرد. علاوه بر اين خواص الکتريکي، مغناطيسي، نوري، حرارتي و مکانيکي سراميکها هم مورد بحث قرار ميگيرند.
در سراميک صنعتي از تکنولوژي ساخت سراميکها صحبت ميشود.اصولاً مراحل ساخت هر جسم سراميکي به صورت زير است:
انتخاب مواد اوليه و تغليظ و تخليص آن.
آمادهسازي مواد اوليه (خردکردن- دانهبندي- مخلوط کردن )
شکل دادن
خشک کردن
پختن (زينتر کردن)
اين فرآوردهها را ميتوان به دو گروه عمده تقسيم کرد:
1- سراميکهاي سنتي: اساساً مواد تشکيلدهنده صنايع سيليکاتي يعني محصولات رسي، سيمان و شيشههاي سيليکاتي و چينيها هستند.
فرآوردههاي شيشهاي بزرگترين بخش صنعت سراميک محسوب ميشوند. ساير بخشها به ترتيب اولويت عبارتند از:
محصولات سيماني داخلي ( مانند سيمانهاي هيدورليکي که در صنايع ساختماني به مصرف ميرسند.)
سفيدآلات، ( Whiteware): شامل سفالينهها، چينيها و ترکيبات چيني مانند هستند.
لعابهاي چيني
محصولات رسي ساختماني: که بهطور عمده از آجرها و کاشيها تشکيل ميشوند.
ديرگدازها
صنعت سازنده مواد ساينده: عمدتاً سايندههاي سيلسيم کاربيدي و آلومينائي
2- سراميکهاي نوين: اين دسته براي جوابگوئي به نيازهاي مخصوص مانند مقاومت حرارتي بيشتر، خواص مکانيکي بهتر و خواص الکتريکي ويژه و مقاومت شيميايي افزونتر به وجود آوردهاند.
گروهي از انواع اين نوع سراميکها عبارتنداز:
سراميکهاي اکسيدي خالص با ساختماني يکنواخت: به عنوان اجزاء الکتريکي با ديرگداز بکار ميروند. اکسيدهايي مانند آلومينا (Al2O3)، زيرکونيا (ZrO2)، توريا (ThO2)، بريليا (BeO) و منيزيا (MgO) بيشتر مورد استفاده قرار ميگيرند.
سراميکهاي الکترواپتيکي (الکترونيکي– نوري): مانند نايوبيت ليتيم ( LiNbO3) و تيتانات که اينها محيطي را فراهم ميآورند که بوسيله آن علائم الکتريکي به نوري تبديل ميشوند.
سراميکهاي مغناطيسي: اين مواد اساس واحدهاي حافظه مغناطيسي را در کامپيوترهاي بزرگ تشکيل ميدهند.
تک بلورها
سراميکهاي نيتريدي: مانند نيتريد آلومينيوم، نيتريد سيلسيم و نيتريد بور که بسيار ديرگداز و استحکام خوبي در درجه حرارتهاي بالا دارند.
لعابهاي سراميکي: به عنوان پوشش فلز آلومينيوم توليد ميشوند.
مواد مرکب کامپوزيت (فلزي – سراميکي): هر دو فاز فلزي و سراميکي در اين مواد وجود دارد.
کاربيدهاي سراميکي: به عنوان ساينده مورد استفاده قرار ميگيرند.
بوريدهاي سراميکي: از نظر استحکام و مقاومت اکسيده شدن در درجه حرارتهاي بالا حائز اهميت هستند.
سراميکهاي فروالکتريکي: داراي ثابت ديالکتريک بسيار بالائي بوده و بهعنوان اجزاء الکترونيکي در خازنها کاربرد دارد.
شيشه سراميکها
علم سراميک:
به طور کلي علم سراميک را ميتوان به دو شاخه سراميک فيزيکي و سراميک صنعتي تقسيم کرد.
سراميک فيزيکي درباره ساختمان مواد سراميکي و خواص آنها بحث ميکند. در اين شاخه ساختمان اتم، اتصالات بين اتمها، ساختمانهاي بلوري، ساختمان شيشه، معايب ساختماني، استحالههاي فازي، رشد دانهها، تبلور مجدد و مباحثي نظير آنها مورد بحث قرار ميگيرد. علاوه بر اين خواص الکتريکي، مغناطيسي، نوري، حرارتي و مکانيکي سراميکها هم مورد بحث قرار ميگيرند.
در سراميک صنعتي از تکنولوژي ساخت سراميکها صحبت ميشود.اصولاً مراحل ساخت هر جسم سراميکي به صورت زير است:
انتخاب مواد اوليه و تغليظ و تخليص آن.
آمادهسازي مواد اوليه (خردکردن- دانهبندي- مخلوط کردن )
شکل دادن
خشک کردن
پختن (زينتر کردن)
+ نوشته شده در چهارشنبه نوزدهم بهمن ۱۳۹۰ ساعت 17:35 توسط مهندس ایمان رستگار
|