لعاب و انگوب و طرح در صنعت کاشي
تعريف لعاب
لعاب کاشي يک لايه شيشه‌اي (يا بهتر بگوييم سراميکي) است که در خطوط توليد کاشي به صورت دوغاب روي سطح بيسکوييت (خام يا پخته) اعمال شده و پس از پخت در کورههاي ويژه، لايه‌اي عاري از هر گونه تخلخل ايجاد ميکند. اين لايه، غير قابل نفوذ بوده و کاملاً بهداشتي است. از ويژگيهاي لعاب ايجاد يك لايه مقاوم در برابر رشد باکتريها و قارچها، مقاوم به اثرات مخرب ناشي از استفاده محلولهاي شيميايي پاک‌کننده، مقاوم به حمله اسيدها و بازهاي معمولي و مقاوم در برابر نمکهاي استخري بر روي کاشي است.
اين لايه عمدتاً داراي خاصيت شيشه‌اي بوده و به دليل ذوب کامل در دماي بيشتر از 950 درجه سانتيگراد، با سطح کاشي پيوند غير قابل گسستن برقرار ميکند. با توجه به ساختار شيشه‌اي لعاب، انتظار داريم اكثر تعاريف و دانشي براي شناخت شيشه داشته‌ايم براي لعاب نيز صادق باشد.
بيش از 70 درصد ترکيب لعاب از سيليس تشکيل شده و ساير مواد موجود در ساختار شيشه را در ترکيب لعاب مي‌توانيم مشاهده کنيم. رفتار لعاب نيز تابعي از ترکيب شيشه‌اي آن است. فقط به لحاظ اتصال بسيار محکم با بدنه کاشي برخي از رفتارها تغيير جزيي ميابد.
براي مثال لعاب، به‌دليل ماهيت شيشه‌اي خود بسيار ترد و شکننده است. در اثر ضربه به سادگي ترک خورده و بدنه بيسکوييت را که به سختي به آن چسبيده است عليرغم ضخامت بيشتر بدنه نسبت به لعاب، در امتداد خط ترک مي‌شکند. اين امر بر مبناي همان تئوري شكست ترد گريفيث است. از اين پديده براي برش کاشي نيز استفاده ميشود.
کاشي‌کاران با استفاده از يک ابزار الماسه موسوم به کاشي بُر روي لعاب کاشي خراشي ايجاد کرده و با اعمال تنش کششي به لعاب کاشي را در امتداد مورد نظر ميشکنند.
لعاب زمينه‌اي براي اعمال دکور کاشي را نيز فراهم ميکند. با توجه به روش‌هاي متفاوتي که بعداً توضيح داده خواهد شد، طرحهاي متنوع و جالب روي لعاب ايجاد شده و طي فرايند پخت با لعاب يکپارچه و ممزوج ميشود. اين طرح‌ها به آساني (بسته به مقاوت لعاب و زيرکي در طراحي مرتبط) از روي کاشي پاک نميشوند
تعريف لعاب
لعاب کاشي يک لايه شيشه‌اي (يا بهتر بگوييم سراميکي) است که در خطوط توليد کاشي به صورت دوغاب روي سطح بيسکوييت (خام يا پخته) اعمال شده و پس از پخت در کورههاي ويژه، لايه‌اي عاري از هر گونه تخلخل ايجاد ميکند. اين لايه، غير قابل نفوذ بوده و کاملاً بهداشتي است. از ويژگيهاي لعاب ايجاد يك لايه مقاوم در برابر رشد باکتريها و قارچها، مقاوم به اثرات مخرب ناشي از استفاده محلولهاي شيميايي پاک‌کننده، مقاوم به حمله اسيدها و بازهاي معمولي و مقاوم در برابر نمکهاي استخري بر روي کاشي است.
اين لايه عمدتاً داراي خاصيت شيشه‌اي بوده و به دليل ذوب کامل در دماي بيشتر از 950 درجه سانتيگراد، با سطح کاشي پيوند غير قابل گسستن برقرار ميکند. با توجه به ساختار شيشه‌اي لعاب، انتظار داريم اكثر تعاريف و دانشي براي شناخت شيشه داشته‌ايم براي لعاب نيز صادق باشد.
بيش از 70 درصد ترکيب لعاب از سيليس تشکيل شده و ساير مواد موجود در ساختار شيشه را در ترکيب لعاب مي‌توانيم مشاهده کنيم. رفتار لعاب نيز تابعي از ترکيب شيشه‌اي آن است. فقط به لحاظ اتصال بسيار محکم با بدنه کاشي برخي از رفتارها تغيير جزيي ميابد.
براي مثال لعاب، به‌دليل ماهيت شيشه‌اي خود بسيار ترد و شکننده است. در اثر ضربه به سادگي ترک خورده و بدنه بيسکوييت را که به سختي به آن چسبيده است عليرغم ضخامت بيشتر بدنه نسبت به لعاب، در امتداد خط ترک مي‌شکند. اين امر بر مبناي همان تئوري شكست ترد گريفيث است. از اين پديده براي برش کاشي نيز استفاده ميشود.
کاشي‌کاران با استفاده از يک ابزار الماسه موسوم به کاشي بُر روي لعاب کاشي خراشي ايجاد کرده و با اعمال تنش کششي به لعاب کاشي را در امتداد مورد نظر ميشکنند.
لعاب زمينه‌اي براي اعمال دکور کاشي را نيز فراهم ميکند. با توجه به روش‌هاي متفاوتي که بعداً توضيح داده خواهد شد، طرحهاي متنوع و جالب روي لعاب ايجاد شده و طي فرايند پخت با لعاب يکپارچه و ممزوج ميشود. اين طرح‌ها به آساني (بسته به مقاوت لعاب و زيرکي در طراحي مرتبط) از روي کاشي پاک نميشوند
+ نوشته شده در دوشنبه نهم بهمن ۱۳۹۱ ساعت 20:8 توسط مهندس ایمان رستگار
|
سرامیک مشتق از کلمه keramos یونانی است که به معنی سفالینه یا شئی پخته شده است. در واقع منشا پیدایش این علم همان سفالینه‌های ساخته شده توسط انسانهای اولیه هستند. در واقع قبل از کشف و استفاده فلزات، بشر از گلهای رس به علت وفور و فراوانی آنها و همچنین شکل‌گیری بسیار خوب آنها در در صورت مخلوط شدن با آب و درجه حرارت نسبتاً پایین پخت آنها استفاده می‌کرد. آلومینوسیلیکاتها که خاکهای رسی خود آنها به حساب می‌آیند، از عناصر آلومینیوم، سیلیسم و اکسیژن ساخته می‌‌شوند که این سه عنصر بر روی هم حدود 85 درصد پوسته جامد کره زمین را تشکیل می‌دهند. این سه عنصر فراوانترین عناصر پوسته زمین هستند.