انتخاب بین آسیای خودشکن و نیمه خودشکن

در آسیای خودشکن و نیمه خودشکن، قطعات سخت و بزرگ کانسنگ به عنوان واسطه خردایش عمل می کنند. این قطعات در حین چرخش آسیا باید خرد شوند. لذا، انتخاب آسیای خودشکن یا نیمه خودشکن پیچیده است. به طور کلی انتخاب نوع آسیا به مشخصات ذاتی کانسنگ و توان کل مورد نیاز برای آسیا و وضعیت مدار بستگی دارد. از خصوصیات ذاتی کانسنگ می توان به استعداد کانسنگ و شاخص کار اشاره نمود.

کانسنگی مانند کوارتزیت بسیار با استعداد است و به راحتی در یک آسیای نیمه خودشکن خرد نمی شود. بنابراین می­توان از آن به عنوان واسطه خردایش استفاده کرد. کانسنگ نرم یا تردی مانند بوکسیت یا هماتیت نسبتا آسان خرد می­شوند. یا کانسنگ های رسی و اکسیده، برای آنکه عمل واسطه خردایش را انجام دهند، ممکن است بسیار نرم باشند. بنابراین جزء کانسنگ های غیر مقاوم طبقه بندی می شوند. طبق نظر اسمیت، زمانی که مقاومت فشاری نامحصور کانسنگ کمتر از 180 مگاپاسکال، اندیس کار باند، کمتر از kWh/t 20 و اندیس کار آسیای میله ای باند خیلی بیشتر از اندیس کار گلوله ای باند و هر دو خیلی بیشتر از kWh/t 15 نباشد، انتخاب یک آسیای خودشکن یا نیمه خودشکن در مقایسه با گلوله ای معمولی مقدم است.

برای تعیین مقاومت کانسنگ، آزمایشی نیمه کمی توسط رولند و جوس توسعه داده شده است. در این آزمایش، نمونه شامل 50 قطعه کانسنگ، در ابعاد 102 تا 165 میلیمتر با جرم کل بین 200 تا 250 کیلوگرم می باشد. قطعات کانسنگ به ظرف استوانه شکلی به قطر 8/1 متر شارژ شده، استوانه 500 دور می­چرخد. محصولات به دست آمده برای تعیین دانه­بندی و تعداد قطعات کانسنگ که ابعادی بزرگتر از 19 میلیمتر دارند، آنالیز می­شود. توزیع دانه­بندی این کانسنگ با توزیع دانه بندی مناسب برای آسیای خودشکن یا نیمه خودشکن مقایسه می شود.

برای آزمایش استعداد واسطه پیشرفته، قطعه سنگ­های حاصل از آزمایش استعداد واسطه رولند و جوس که ابعادی بین 75- و 19+ میلیمتر دارند، تحت آزمایش تعیین اندیس کار ضربه ای باند قرار می­گیرند. آزمایش اندیس کار میله ای و گلوله ای باند نیز انجام گرفته و داده ها برای تعیین نوع آسیای خودشکن یا نیمه­ خودشکن استفاده می شود.