برداشت از کتاب بازیهای محلی آباده نوشته جمشید صداقت کیش

در آباده یارگیری برای بازی انواع مختلف دارد که در زیر شرح داده می‌شود:

» تنگ طلا یا خانه خدا

دو نفر استاد جدا از سایر بازیکنان می‌روند و تبانی می‌کنند و یکی از دو اسم زیر را برای خود انتخاب می‌کنند:

• تنگ طِلا (tela)
• خانه خدا

و سپس می‌آیند در بین جمع می‌پرسند:

کی می‌خواد تنگ طلا را؟ کی می‌خواد خونه خدا را؟

کسانی که تنگ طلا را می‌خواهند به یک طرف و کسانی که خانه خدا را می‌خواهند به طرف دیگر می‌روند و یارگیری تمام می‌شود.

» سَراَزوَلْ

سرازول [sar az val] (ممکن است تحریف شده سر از اول باشد). طریقه سرازول بدین طریق است که کلیه بازیکنان دور هم به صورت دایره جمع می‌شوند و یک نفر می‌گوید:

«اول به من آخر به هرکی افتی»

در این حالت همه دست‌ها پشت سر می‌رود و یکی یا چند انگشت یا بیشتر را می‌خوابانند و آماده می‌کنند. برای آوردن برابر صورت و سپس دسته جمعی می‌گویند:

«یا علی» (“یا” کوتاه و مقطع و “علی” به صورت کشیده ادا می‌شود).

دست‌ها برابر صورت آورده می‌شود. شخص گوینده جمله مذبور (ول به من…) تعداد انگشتان دست افراد که باز می‌باشد می‌شمارد. فرض کنیم عدد ۴۶ بوجود آمده است، در این صورت شروع به شمردن می‌کند بدین ترتیب که با گذاشتن دست روی سینه خود عدد یک را می‌گوید و از سمت راست یا چپ به همین ترتیب ادامه می‌دهد تا به عدد ۴۶ برسد. شخصی که عدد ۴۶ به او برخورد کرده است باید به کنار دیوار و محل تعیین شده برود.

گاهی اوقات دیده می‌شود که شمارنده اعداد مورد اعتراض قرار می‌گیرد که چرا از سمت چپ یا راست شروع کرده است. زیرا در حالتی که تعداد کل بازیکنان فرد باشد از سمت راست فردی که عدد به او برخورد می کند مثلاً (رضا) خواهد بود و از سمت چپ دوستش (علی)؛ این اعتراض معمولاً وقتی می‌شود که یک یا چند نفر از بازیکنان دست قوی در بازی داشته باشند.