بيشترين مصارف كائولن در كاغذسازي، سراميك، رنگسازي، ديرگداز، پلاستيك، لاستيك، دارويي ، حشره كش، جذب كننده، مواد پاك كننده، مواد غذايي، تهيه داروها و تهيه كودهاي شيميايي است.
   حدود 50 درصد از كائولن در كاغذسازي به عنوان پركننده و روكش، 20 درصد در صنايع سراميك و ديرگداز، 10 درصد در لاستيك سازي به عنوان پركننده و 20 درصد در رنگ سازي پلاستيك استفاده مي شود.
   خواص ذيل در کائولن باعث شده است که اين کاني مصارف بسياري داشته باشد :
   · از نظر شيميايي در گستره وسيعي از تغييرات pH بدون تغيير باقي مي ماند .
   · به عنوان جذب کننده مناسب مرکب و رنگها .
   · به عنوان سخت کننده در صنايع پتروشيمي .
   · داشتن رنگ سفيد كه آن را به صورت ماده رنگي قابل استفاده مي سازد.
   · جلاي خاص و قابليت سفيدکنندگي.
   · خواص کاتاليزوري.
   · دارا بودن خاصيت پرکنندگي و پوششي بسيار خوب .
   · نرمي و غيرسايشي بودن آن .
   · قابليت اندک هدايت جريان الکتريسيته و گرما.
   · ارزاني قيمت آن .
  
   قيمت مناسب كائولن طي سال هاي اخير سبب شده است تا صنايع مصرف كننده اين محصول علاقه مند به استفاده از كائولن شوند .
   كائولن يا خاك چيني به رنگ سفيد بيشترين كاربرد را در توليد چيني و سراميك دارد.
   سنگ کائولين برحسب نوع پيوندهايش به دو گروه پيوند نرم و سخت طبقه بندي مي شود . مصارف سنگ کائولين با پيوند نرم عمدتاً در صنايع کاشي ، چيني و سراميک سازي لستفاده مي شود و مصارف سنگ کائولين با پيوند سخت در صنايع لاستيک سازي و کاغذ سازي استفاده مي شود .
  
   رنگدانه:
   كائولن كه به عنوان رنگدانه مورد استفاده قرار ميگيرد به نوع پركننده و پوشش كاغذ تقسيم ميشود كه اين تقسيمبندي براساس درخشندگي، اندازة ذرات و ويسكوزيته آن است. كائولن كاني پركنندة ارزان، سفيد يا نزديك به سفيد است كه در يك دامنه وسيع از PH خنثي است. غير ساينده و اندازه ذرات كوچك ولي فابل كنترل، هدايت گرمايي و الكتريكي كم و درخشندگي خوب است، در كاغذ، پلاستيك، رنگ، لاستيك، چسب، بتونه و... كاربرد دارد.
   تركيب شيميايي آن بحراني نيست به جز اينكه در رنگ تاثير ميگذارد، همچنين جذب روغن يا نفت آن بويژه براي رنگ يا لاستيك مهم است. خواص فوق به همراه شكل دانهها، ويسكوزيته و PH به آن اجازه ميدهد تا بهعنوان رنگدانة پوششي كاغذ بكار رود. درخشندگي، صافي و پذيرش جوهر در كاغذهاي چاپ و نوشتاري، هنري و... از خواص آن است.
   در پلاستيك، كائولن براي ايجاد سطح صاف، پايداري در جهات مختلف و مقاوت در برابر مواد شيميايي مصرف ميشود (PVC، پلياستر ترموپلاستيك، نايلون و...).
  
   كاغذسازي :
   استفاده از كائولن در كاغذسازي باعث نرمي كاغذ خواهد شد و جذب جوهر، درخشندگي، ارزاني و پوشش مناسب از ديگر مزيت هاي استفاده از كائولن در صنايع كاغذسازي است.
  
   رنگ سازي :
   استفاده از كائولن در رنگ سازي پلاستيك سبب كنترل ويسكوزيته مي شود.
   10 % كائولن در رنگ سازي مورد مصرف دارد و باعث بالا رفتن قدرت پوششدهي، روان كنندگي و پخشكردن رنگ ميشود. در رنگ سازي از كائولن مرغوب و خالص به صورت ماده رنگي و پرکننده بهره مي گيرند . در رنگهايي كه با آب شسته ميشِوند نيز انواع كائولن درشتدانه نوع مات و انواع كائولن ريزدانه نوع شيشهاي را ايجاد ميكنند.
  
   لاستيك سازي :
   در صنعت لاستيک سازي نيز كائولن را به عنوان ماده پرکننده به کار مي برند. كائولن مقاومت در برابر سايش و صلبيت آن را افزايش ميدهد.
   از كائولن خالص و نرم در لاستيک هاي نرم نظير کاشي هاي لاستيکي و كائولن ناخالص در تهيه در لاستيک هاي سخت نظير پاشنه و کف در کفش ها و لاستيک خودرو ها استفاده مي شود .
  
   سراميكسازي:
   20 % کائولن به عنوان يكي از مواد اوليه و اساسي در صنايع کاشي ، چيني و سراميكسازي است. كائولن از انواع نسوزهاي آلومينيايي است كه ميزان Al2O3 در آنها بسته به نوع آنها متغير است. انواع كم آلومينا كائولن تكليسشده، فلينت (45-35%) و انواع پرآلومينا مانند آندالوزيت، كيانيت و سيليمانيت (60-40%).
  
   كاربرد شيميايي:
   كائولن داراي آلومينا و سيليكا است (افزودني سيمان، توليد زئوليت و سولفات آلومينيم، توليد فايبرگلاس، كاتاليزور و عمل كنندههاي كاتاليزور، ظروف دارويي، حشرهكشها، غذاي حيوانات).