کارشناسان ارشد خلاقیت
بهاره فتحآبادی - از آن دست افرادی نیستند که پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه در خانه بمانند تا کار در خانهشان را بزند، بلکه از همان دوره دانشجویی به فکر راهاندازی کسب و کار و درآمد بودند و با تلاش فراوان در رشته هنری به نام «همجوشی شیشه» که به تازگی در بازار تزیینات و دکوراسیون منزل سری بین سرها در آورده، تجربه کسب کردهاند. آنها همچنین در کنار این کار به آموزش این هنر پرداخته و تاکنون ۲۰ هنرجو را در شهرهای مختلف راهی بازار کار و سرمایه کردهاند. این دانشجویان یک ماه است در فضایی که از سوی مرکز خدمات اجتماعی شهرداری منطقه در بوستان مجیدیه در اختیارشان قرار گرفته آثار شیشهای صد در صد ایرانی خود را تولید و عرضه میکنند. جوانانی که معتقدند همجوشی شیشه، بازار کار خوبی دارد و افراد مختلفی میتوانند با گسترش آن گامهای خوبی در اشتغالزایی بردارند.
همجوشی شیشه یعنی چه؟
«محمد قلیپور» فارغالتحصیل کارشناسی ارشد رشته مکانیک از همان دوره دانشجویی به کار طراحی صنعتی مشغول بوده و ۳سالی است در زمینه هنر همجوشی شیشه فعالیت میکند. او درباره این هنر میگوید: «ما شکلهای موردنظرمان را روی شیشه با الماس برش میزنیم و پس از رنگآمیزی، کارها را در کورهای قرار میدهیم. دمای شیشهها در این کوره به حدود 800 درجه سانتیگراد میرسد. در آن دما شیشهها نرم شده و به خورد هم میروند و پس از سردشدن شکلهای زیبایی ایجاد میشود که با نام «همجوشی شیشه» شناخته میشود. شاید خیلیها این هنر را با «ویترای» اشتباه بگیرند اما ویترای نقاشی روی شیشه است و با این کار کلی تفاوت دارد. این هنر ریشه دیرینه در کشورمان دارد و پیشینه آن به سالیان دور بر میگردد. اما عمر این مدل کار شیشه در ایران به ۲دهه میرسد و چون هم در تزیینات داخلی ساختمان و هم در ساخت انواع ظروف و زیورآلات به کار میرود، بازار بسیار خوبی در انتظار این کار است.»
شروع کار با ۱۰ میلیون تومان
شاید نحوه یادگیری این هنر و ورود به آن برایتان جالب باشد. قلیپور در اینباره میگوید: «افرادی که دوست دارند وارد این کار شوند، میتوانند در کلاسهای آموزشی این هنر شرکت کنند. این کلاسها در 8 جلسه 2 و نیم ساعت برگزار و تمام مراحل کار از برش و رنگآمیزی گرفته تا پخت کارها در کوره آموزش داده میشود. علاقهمندان با پرداخت جلسهای 50 هزارتومان میتوانند تمام این نکات را بیاموزند. پس از آن با 10 میلیون سرمایه میتوانند این کار را راهاندازی کنند. این کار فضای چندانی نمیخواهد. کورههای این کار در۲اندازه 50 در 70 و یک در2متر هستند. اگر فردی، فضای کمی دارد میتواند کوره اندازه کوچکتر را انتخاب و حتی در خانه خودش کار کند. این کار سر و صدای چندان و خطری هم ندارد. چون کورهها با آجرنسوز عایقبندی میشوند و حرارت چندانی خارج نمیشود.» شاید در وهله نخست فکر کنید این کار مناسب مردان است اما بانوان هم میتوانند از این راه درآمد کسب کنند.
محمد قلیپور
تولد: 1369
محله: مجیدیه
ویژگی: کارآفرین «همجوشی» ظروف شیشه
تحصیلات: کارشناسی ارشد مکانیک
کالای صد در صد ایرانی
اکنون از همجوشی شیشه در دکوراسیون داخلی خانهها، سقف سرویسهای بهداشتی، آشپزخانه و ستونها استفاده میشود و درآمد خوبی دارد. قلیپور که همراه دوستانش در کارش از ماده اولیه صددرصد ایرانی استفاده میکند، میگوید: «شیشههای ایرانی را از بازار تهران تهیه و در این کار استفاده میکنم. حتی استفاده از طرحهای ایرانی برایمان مهم است. طرحها را بیشتر اوقات با خلاقیت خودمان ایجاد میکنیم و گاهی هم از نمونههای موجود الگو گرفته و با تغییراتی در آن آثاری زیبا تولید میکنیم.» قلیپور نقش خلاقیت در این هنر را بسیار پر رنگ میداند و به نظرش این کار لذت زیادی دارد و حس زیباییشناسی آدمها را قوی میکند و آرامشبخش است. او میگوید: «این کار هم سختیهایی دارد. گاهی پیش میآید با زحمت فراوان شیشهها را برش میزنیم و در کوره میگذاریم. اما به علتهایی مثلاً مرغوب نبودن جنس شیشه، کار در کوره میشکند. ما این مسائل را پذیرفتهایم و با آن کنار آمدهایم و عاشق کارمان هستیم.»
کورهها را خودم میساختم
«حسین اسماعیلی» متولد سال 1360 و یکی از اعضای این گروه و از فارغالتحصیلان خوش فکر مقطع کارشناسی ارشد رشته صنایعدستی است و از دوره دانشجویی با این هنر آشنا شده و سعی میکند با مطالعه و تحقیق و به کارگیری تجربههای استادانش و امکانات کارگاهی دانشگاه، فوت و فن کار را به خوبی یاد بگیرد. اسماعیلی پس از فارغالتحصیلی با دانش و تجربههای به دست آورده، کارگاه دایرکرده است. او حتی کورههای این کار را هم خودش میسازد. اسماعیلی درباره راهاندازی کوره میگوید: «اگر کسی بخواهد کارهای خوبی با شیشه انجام دهد باید با دستگاههای آن به خوبی آشنا باشد. من هم سعی کردم اطلاعات علمی درباره نحوه ساخت کوره و نوع حرارتها را کسب کنم. کار با شیشه حساس و پیچیده است. دوره حرارتی ویژهای نیاز دارد، باید آرام گرم شود و به دمای مورد نظر برسد و آرام خنک شود تا مقاوم باشد. در این صورت کارهای باکیفیت، زیبا و مشتری پسند تولید میشود. همه این ریزهکاریها با علم و تجربه به دست میآید.»
جنسهایی که داغ داغ فروختیم
«رضا حمیدی» متولد 1369 و یکی از دوستان قلیپور است که در مقطع کارشناسی رشته مکانیک فارغالتحصیل شده و پس از آن از طریق دوستانش با این کار آشنا شده و 3 سال تجربه فعالیت در این هنر دارد. او پس از ورود به این عرصه علاقهمند شده و تصمیم گرفته آینده خودش را با این شغل بسازد. حمیدی تاکنون همراه دوستانش نمایشگاههایی در تهران و شهرهای مختلف برگزار کرده است. او میگوید: «در یکی از این نمایشگاهها انواع ظرفهای تزیینی را میفروختیم. یک جاشمعی داشتیم که خیلی مورد اقبال مردم قرار گرفته بود و میخریدند. با اینکه تعداد زیادی از آن جاشمعیها تولید کرده بودیم اما نزدیک غروب دیدیم که دیگر چیزی نمانده و باز هم مشتری میخواهد. این بود که شبانه به کارگاه رفتیم و جاشمعیها را تولید کردیم و در کوره چیدیم. این کار 6 ساعت زمان میبرد تا پخته شوند و 12 ساعت هم باید بایستیم تا خنک شوند. خلاصه آنقدر وقت کم بود که فردای آن روز جاشمعیها را مثل نانی که تازه از تنور بیرون میآید، داغ داغ فروختیم.»
منبع: همشهری محله