مکانوشیمی به عنوان شاخه‌ای از علم کانه‌آرایی و و پتانسیل ان در تهیه مواد پیشرفته (بخش دوم)
هاتینگ در سال 1943 مکانوشیمی را فقط شامل آزادسازی پیوندها بدون تشکیل هر گونه مواد جامد جدید توسط خردایش تعریف نمود. در سال 1962 تأثیر خردایش و انرزی مکانیکی بر روی چندین واکنش با در نظر گرفتن تغییرات رنگ ان‌ها توسط پیترس مطالعه شد. در این بررسی‌ها دلایل ترمودینامیکی برای تشریح و چگونگی انجام واکنش‌ها استفاده گردیدند. گرلاچ و لاگ در سال 1973 اسیاکنی سایشی را برای عفال‌سازی کالکوپیریت استفاده نمود و دریافت که نرخ لیچینگ کالکوپیریت فعال شده نسبت به فعال نشده خیلی زیاد می‌باشد.
بقیه مطلب در ادامه مطلب
منبع: مکانوشیمی به عنوان شاخه‌ای از علم کانه‌آرایی و پتانسیل و پتانسیل ان در تهیه مواد پیشرفته، دکتر پرویز پورقهرمانی، هفتمین کنفرانس دانشجویی مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی سهند، 5 تا 7 آبان
سرامیک مشتق از کلمه keramos یونانی است که به معنی سفالینه یا شئی پخته شده است. در واقع منشا پیدایش این علم همان سفالینه‌های ساخته شده توسط انسانهای اولیه هستند. در واقع قبل از کشف و استفاده فلزات، بشر از گلهای رس به علت وفور و فراوانی آنها و همچنین شکل‌گیری بسیار خوب آنها در در صورت مخلوط شدن با آب و درجه حرارت نسبتاً پایین پخت آنها استفاده می‌کرد. آلومینوسیلیکاتها که خاکهای رسی خود آنها به حساب می‌آیند، از عناصر آلومینیوم، سیلیسم و اکسیژن ساخته می‌‌شوند که این سه عنصر بر روی هم حدود 85 درصد پوسته جامد کره زمین را تشکیل می‌دهند. این سه عنصر فراوانترین عناصر پوسته زمین هستند.