علم سرامیک

استاندارد ملی برای کاشی اولین بار در سالهای 1344 و 1346 تهیه شده است. در سال 1361 و 1370 برای کاشی های لعابی دیواری استاندارد ملی شماره 25 و در سالهای 1358 و1370 برای کاشی کف استاندارد ملی 67 مورد تصویب قرار گرفت.

در سال 1376 استاندارد 25 و استاندارد 67 مورد تجدید نظر قرار گرفتند و هر دو استاندارد با م تلفیق شدند و برای انواع کاشی های کف و دیوار استاندارد ملی شماره (25 و 67) تدوینو جایگزین استاندارد های قبلی شد.

مجدداً در سال 1386 استاندارد ملی شماره 25 تحت عنوان کاشیهای سرامیکی تعاریف- طبقه بندی- ویژگی ها و نشانه گذاری با شماره 25 جایگزین استاندارد (5 و 67) شد.

در حال حاضر استاندارد ملی شماره 25 جدید بر روی سایت موسسه استاندارد قرار داشته و منبعد این استاندارد معتبر ئ استانداردهای قبلی به شماره 25 و شماره (25 و 67 ) سال 1367 باطل می باشند.

برای کاشی های موزائیکی گروهی و کاشی ضد اسید به جهت ویژگی های خاص آنها استاندارد ملی به ترتیب به شماره 4289 (سال 1376) و 3051 ( سال 1376) وجود دارد و در حال حاضر معتبر می باشد.

سه نوع کاشی سرامیکی به شماره استاندارد ملی 25 و کاشی موزائیکی گروهی به شماره 4289 و کاشی ضد اسید به شماره 3051 از سال 1374 مشمول استاندارد اجباری شده اند.

استاندارد ملی 25 شامل انواع کاشی ها ی سرامیکی از جمله لعابدار و یا بدون لعاب کف یا دیوار؛ حاشیه ها و پخت سوم؛ انواع یک پخت و یا دو پخت؛ مونوپروزا؛ کلیه قطعات کوچک و بزرگ با ابعاد متفاوت تحت نام کاشی که جنس انها سرامیکی باشد را شامل می شود.

برای انواع کاشی رزینی، شیشه ای و کاشی سنتی استاندارد ملی تدوین نشده است.