علم سرامیک

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

بورات

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 13:03 | آخرین بروز رسانی مطلب در دوشنبه ، 19 دی 1390 ، 08:36 | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

 

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

 

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

 

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

 

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

 

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

 

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

 

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

 

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

 

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

 

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

 

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

 

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

 

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

 

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

 

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

 

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

 

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

 

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

 

 

بورات

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 13:03 | آخرین بروز رسانی مطلب در دوشنبه ، 19 دی 1390 ، 08:36 | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

 

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

 

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

 

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

 

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

 

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

 

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

 

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

 

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

 

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

 

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

 

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

 

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

 

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

 

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

 

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

 

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

 

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

 

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

 

 

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين

R& D

Research and Development

استفاده از بورات­ها در آجر رسي و کاشي بام

(شرکت بوراکس ايالات متحده آمريکا،2004)

بورات­هاي جديد باعث بهبود در کيفيت آجرهاي رسي و کاشي بام و همچنين کاهش مصرف انرژي در حين توليد شده اند.

بورات­ها جز اصلي مواد اوليه ساخت شيشه مي­باشند و باعث پيشرفت­هايي در فرآيند توليد و محصول نهايي شده­اند. استفاده از بور باعث پايداري حرارتي  شيشه و لعاب­هاي شيشه­اي مي­شود. و استفاده از آنها در لعاب­هاي سراميکي قدمت طولاني دارد. بورات­ها نقطه ذوب شيشه را کاهش مي­دهند و باعث پايداري شيميايي و افزايش مقاومت در برابر شوک حرارتي مي­شوند.

با وجود اين مزايا بوراتها  در ساخت آجرهاي رسي و کاشي سقف تاکنون استفاده نشده اند. پيشرفتهاي جديد امکان استفاده از بورات­ها در ساخت آجر را ممکن ساخته است و باعث بهبود کيفيت محصولات و کاهش مصرف انرژی شده است.

اضافه کردن بوراتها به رس مي­تواند باعث بهبود کيفيت محصول ( آجر رسي و کاشي­هاي بام) و کاهش هزينهاي توليد شود به ويژه براي توليدکننده­هايي که با محدوديت ذخاير رس محلي و هزينه­هاي سوخت بالا مواجهند.

چرا بوراتها پيش از اين به طور گسترده در ساخت آجر و کاشي سقف استفاده نشده اند؟

پاسخ اين سوال به چگونگي عملکرد بورات­هاي استفاده شده مربوط مي­شود.

کاني­هاي بوراته براي تضمين کيفيت پايداری محصول و خلوص آن تصفيه مي­شوند. اکثر بورات­هاي تصفيه شده قابل حل در آب بوده و براي کاربردهايي مانند مواد غذايي مورد نياز (خاک و گياه) در کشاورزي و کاربرد ­هاي صنعتي مانند استفاده در عايق­ها مورد بهره­برداري قرار مي­گيرند.

استفاده از بورات­هاي تصفيه شده ( بوراکس و اسيد بوريک) در ساخت آجرهاي رسي  نشان داد مقادير زيادي از بورات­ها همراه با آب در طي فرآيند خشک شدن به سطح انتقال مي­يابند و طي فرآيند پخت به جسم سخت و چسبنده­اي در سطح تبديل مي­شوند. بورات­هاي غير قابل حل موجود، بورات­هاي روي هستند که به علت گران بودنشان در اين صنعت توليد آجر استفاده نمي­شوند.

گزينه ديگر استفاده از کاني­هاي بوراته تصفيه نشده در صنعت آجر و کاشي بام است. هرچند اين بورات­ها حلاليت کمي دارند و ارزان قيمت هستند ولي آجرهاي حاوي اين بوراتها به سبب آزاد شدن شديد آب تبلور کاني، در کوره از هم متلاشي مي­شوند. وحـتي خرد کردن اين کاني­هاي بوراته و تبديل آن به يک پودر بسيار ريز نمي­تواند از آسيب به ساختار منافذ داخلی محصول جلوگيری کند.

محصول جديد بوراته

اين محصول پنتا بورات سديم بسيار ريز در يک سوسپانسيون شکر است.

(microfine sodium penta borate in a sugar suspension)

اين محصول به ويژه در صنعت توليد آجر مورد استفاده است.اين محصول جديد در انگلستان تحت نام تجاريEvansiteعرضه مي­شود.

شکر از اينکه بورات­ها در حين خشک شدن به سطح انتقال يابند جلوگيري مي­کند. در اين محصول به بوراتها اجازه داده مي­شود در رطوبت نسبتاً کم موجود در خشت حل شوند و توزيع بهينه آنها در بدنه رس( خشت) را تضمين ميکند. هنگامي که خشت خشک شد شکر تماماً در طول پخت سوخته است و بورات­ها مي­توانند سيال شوند.

حتي هنگامي که از نسبت کمي از بورات­ها استفاده مي­شود براي مثال 1 تا 2 درصد ، اين مقدار کم نيز نقش مؤثري در ساختار رس ايفا ميکند و باعث کاهش نقطه ذوب ذرات و همچنين تغيير توزيع اندازه منافذ خشت شده و در بعضي موارد در رنگ هم نقش دارد.

توجه به عملکرد منحني­هاي پخت براي رس همراه با بورات ( تيمار Evansite) ورس بدون بورات (تيمارcontrol) نشان مي­دهد سطوح يکساني از شيشه­اي شدن در هر دو تيمار در شرايطي اتفاق  مي­افتد که تيمار Evansite در حرارتي حدود 50 درجه سانتي­گراد کمتر از تيمار control پخت شود (شکل1). اين نشان مي­دهد استفاده از اين بورات­ها براي پخت آجر مي­تواند باعث صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت شود. هر چند اين صرفه جويي در هزينه­هاي سوخت ممکن است هزينه بورات­هاي جديد را جبران نکند. برخي از رس­ها به طور معمول نمي­توانند با پخت در حرارت­هاي بالا محصولي با کيفيت خوب ايجاد کنند لذا براي اين رس­ها يک کاهش 50 درجه سانتي­گرادي در حرارت پخت مي­تواند مفيد باشد.

شکل1- منحنی ­هاي عملکرد پخت براي خشت با بورات ( تيمار Evansite) و بدون بورات (تيمار control)

اثر استفاده از بوراتها در ويژگي­هاي آجر­هاي رسي:

استفاده کردن از بورات­هاي جديد در آجرهاي رسي و کاشي­هاي سقف مي­تواند از جهات ديگر نيز مفيد باشد.

1. کاهش جذ ب آب
2. افزايش توان در در سيکل يخ­زدگي_ مرطوب شدن
3. افزايش قابليت مواد اوليه

کاهش جذب آب :

بورات­ها به طور طبيعي در يک حرارت جذب آّب را کاهش مي­دهند هر چند اثر آنها بر روي انقباض و و توزيع اندازه منافذ را نيز بايد به حساب آورد.

شکل 2 نشان مي­دهد که جذب آب با افزايش در ميزان بورات­هاي اضافه شده به رس و افزايش حرارت پخت کاهش مي­يابد. با يک افزايش %5/0 بورات (B₂O₃)  به رس و با پخت آن در حرارت بسيار کمتر نسبت به شرايط تيمار control (شرايطي که بورات به رس اضافه نشده است) جذب آب يکساني در هر دو تيمار به دست خواهد آمد.

شکل2- اثر بورات­هاي جديد و حرارت بر جذب آب

افزايش توان يخ­زدن _مرطوب شدن

توان يخ­زدن _مرطوب شدن عمدتاً به ويژگي­هاي منافذ محصولات مانند توزيع سايز منافذ مربوط مي­شود. همچنين بين توان يخ­زدگي- مرطوب شدن و مقدار فاز شيشه­اي و قدرت مکانيکي جسم پخته شده ارتباط وجود دارد. آزمايشات نشان داده جذب آب شاخص قابل اطميناني براي اندازه­گيري پايداري محصول نيست.در يک آزمايش نمونه تيمار control ( نمونه­اي که بورات به رس اضافه نشده است) 10 سيکل و نمونه حاوي %2 بورات 100 سيکل يخ­زدگي- مرطوب شدن را تحمل کرد.

_

شکل3- نتايج سيکل يخ زدن - مرطوب شدن

افزايش قابليت مواد اوليه:

در بعضي موارد ذخاير رس توليد کننده با اضافه کردن بوراتها بهبود مي­يابد. افزايش بورات­هاي جديد باعث افزايش مقاومت فشاري و استحکام سايشي آجر مي­شود و به سازنده­ها کمک مي­کند راحت­تر به استانداردهاي ساخت دست يابند.

ترجمه:

Austerberry,M.2004. BRICK & CLAY RECORD: Using Borates in Brick and Roofing Tile

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 12:39 | آخرین بروز رسانی مطلب در | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 12:39 | آخرین بروز رسانی مطلب در | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 12:39 | آخرین بروز رسانی مطلب در | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 12:39 | آخرین بروز رسانی مطلب در | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 12:39 | آخرین بروز رسانی مطلب در | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 12:39 | آخرین بروز رسانی مطلب در | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی

شنبه ، 5 آذر 1390 ، 12:39 | آخرین بروز رسانی مطلب در | نوشته شده توسط Administrator | | |

کارخانه آجر نماچين



R&D
Research and Development

استفاده از لجن فاضلاب کارخانجات صنعتی در ساخت آجر رسی
چکیده:
در این مطالعه آجرهای تولید شده از لجن خشک جمع¬آوری شده از فاضلاب صنعتی یک کارخانه بررسی شدند. نتایج آزمایشات نشان داد که نسبت لجن و حرارت پخت دو عامل کلیدی تعیین کننده در کیفیت آجر هستند. افزایش لجن منجر به کاهش انقباض آجر، افزایش جذب آب و  کاهش مقاومت فشاری می-شود. نتایج همچنین نشان داد افت وزنی آجر در اثر احتراق عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در لجن که در طول پروسه سوخت شروع به سوختن می¬کند ، مربوط میشود.در آجرهایی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد وزنی بود، مقاومت آجر در حرارتهای 960 و 1000 درجه سانتی¬گراد مطابق با استاندارد ملی چین بود. این مطالعه نشان داد آجر رسی  که دارای 10درصد وزنی لجن همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه باشد و در حرارت 880 تا 960 پخت شود دارای کیفیت خوبی می¬باشد.

نتایج:
جذب آب:
جذب آب یک فاکتور مهم است که پایداری آجر را تحت تأثیر قرار می¬دهد. هر چه آب کمتری به آجر نفوذ کند ، پایداری آجر بیشتر است و در نتیجه  مقاومت در برابر عوامل محیطی بیشتر خواهد بود. بنابراین ساختار داخلی آجر باید به اندازه کافی متمرکز باشد تا از نفوذ آب جلوگیری کند.  شکل 1 جذب آب آجر که دارای نسبتهای مختلفی از لجن است را نشان می¬دهد. این شکل نشان می¬دهد که جذب آب برای آجر با افزایش درصد لجن اضافه شده افزایش می¬یابد و با افزایش حرارت پخت کاهش می¬یابد.





شکل1-جذب آب آجرها


اضافه کردن لجن طبیعت خمیری مخلوط و همچنین توانایی پیوند مخلوط را کاهش می¬دهد. هنگامی که مخلوط حاوی مقدار بیشتری لجن باشد، نیروی چسبندگی مخلوط کاهش می¬یابد اما اندازه منافذ داخلی آجر افزایش می¬یابد و در نتیجه مقدار آب جذب شده افزایش می¬یابد. چنانچه در شکل 1 نشان داده شده است هنگامی که مخلوط محتوی کمتر از 15 درصد لجن باشد و در حرارت بالاتر از 960 درجه پخت شود این آجر از نظر درصد جذب آب جزء آجر درجه یک قرار می¬گیرد.  اگر آجر شامل 30 درصد لجن باشد و در حرارت 1000 درجه تولید شده باشد در این حالت آجر از نظر جذب اب جزء آجر درجه دوم طبقه بندی می¬شود.

انقباض پخت:
معمولاً آجری که دارای کیفیت خوبی است درجه انقباض آن زیر 8 درصد می¬باشد چنانچه در شکل 2 دیده می¬شود درجه انقباض با افزایش لجن اضافه شده افزایش می¬یابد زیرا  توان تورم و محتوی مواد آلی لجن بیشتر از رس است. اضافه کردن لجن به مخلوط آجر درجه انقباض پخت را فزایش می-دهد و در نتیجه کیفیت آجر را کاهش می¬دهد. حرارت پخت یکی از پارامترهای مهم دیگر است که درجه انقباض را تحت تأثیر قرار می¬دهد.




شکل2- انقباض پخت آجر

افت وزنی در اثر احتراق  LOI
شکل 3 نشان می¬دهد که افزایش در نسبت لجن و حرارت منجر به افزایش در میزان افت وزنی آجر در اثر احتراق (LOI) می¬شود. میزان کاهش وزنی برای یک آجر رسی نرمال 15 درصد است و هنگامی که میزان لجن اضافه شده به ماده اولیه آجر رسی کمتر از 10 درصد باشد، آجر تولید شده مطابق با معیارهای استاندارد خواهد بود.

مشاهدات چشمی آجرهای ساخته شده از لجن و رس ناهمواری¬هایی را در سطح این آجرها نشان داد که تشکیل این سطح نامطلوب عمدتاً به سبب سوخت کامل ماده آلی در حین پروسه پخت می¬باشد.
برای یک آجر رسی معمولی درصد افت وزنی پس از پخت در دمای 800 درجه عمدتاً به محتوی مواد آلی موجود در رس نسبت داده می¬شود. اما با افزایش لجن در مخلوط به علت اتلاف مواد آلی موجود در لجن ، کاهش وزنی افزایش می¬یابد. بعلاوه افت وزنی در اثر احتراق (LOI) همچنین به مواد غیر آلی موجود در رس و لجن که در حین پروسه پخت شروع به سوختن می¬کنند، بستگی دارد.


شکل 3-افت وزنی آجرها در اثر احتراق


چگالی آجر:
آجرهای ساخته شده با رس به طور نرمال دارای چگالی 8/1 تا 2 می¬باشند. شکل 4چگالی آجرهایی که حاوی نسبت¬های مختف لجن است و در دماهای مختلف پخت شده است  را نشان می¬دهد. چنانچه مشاهده می¬شود چگالی آجر نسبت معکوس با مقدار لجن اضافه شده در مخلوط دارد. چگالی به مقدار زیاد وابسته به مقدار آب جذب شده است . هنگامی که مخلوط ( رس و لجن) آب بیشتری جذب کند، آجر منافذ بزرگتری را نشان می¬دهد و این امر منجر به چگالی کمتر آجر می¬شود. حرارت پخت نیز می¬تواند بر چگالی آجر تأثیر گذار باشد. نتایج نشان می¬دهد افزایش حرارت منجر به افزایش در چگالی میشود.



شکل 4- چگالی آجر

مقاومت فشاری آجر
آزمون مقاومت فشاری مهمترین آزمون برای اطمینان از کیفیت مهندسی مواد ساختمانی است. شکل 5 نشان می¬دهد که مقاومت آجر به مقدار زیاد وابسته به مقدار لجن موجود در آن و حرارت پخت است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده به آجر تا 10 درصد باشد مقاومت فشاری در 1000 درجه به زیادی مقاومت فشاری آجرهای رسی معمولی است. هنگامی که میزان لجن اضافه شده تا 20 درصد باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جزء آجر درجه یک محسوب می¬شود و هنگامی که میزان لجن 30 درصد و حرارت پخت 1000 درجه باشد این آجر از نظر مقاومت فشاری جز آجر درجه دوم به حساب می¬آید.



شکل 5- مقاومت فشاری آجرها

نتیجه گیری
این مطالعه نشان داد استفاده از لجن همراه با رس به عنوان جایگزینی برای رس می¬تواند آجر رسی خوب با کیفیت آجر مهندسی را تولید کند. نسبت لجن در مخلوط و حرارت پخت دو فاکتور کلیدی مهم هستند که بر کیفیت آجر اثر می¬گذارند. مقدار لجن توصیه شده برای ساخت این آجر رسی 10 درصد وزنی همراه با رطوبت24 درصد برای ماده اولیه و حرارت پخت 880 تا 960 درجه می¬باشد.
منبع:
ترجمه
Chih-Huang, W. Deng-Fong, L and Pen-Chi, C. 2003. Utilization of sludge as brick materials. journal of Environmental Research(7) 679–685.