علم سرامیک

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

انواع مقره های خطوط هوایی
الف) مقره های سوزنی (میخی ):
از این مقره ها برای نگهداری خطوط توزیع 11 و 20 و 33 کیلو ولت استفاده می شود که بیشتر به صورت یکپارچه ساخته می شوند و معمولاً به شکل ناقوس کلیسا هستند و هادی خط روی شیار بالایی مقره قرار می گیرد و توسط یک سیستم به مقره محکم می شود. مقره توسط یک پیچ فولادی که در داخل مقره محکم شده است به بازوی دکل بسته می شود. اطراف پیچ فولادی را با فلز نرم مانند سرب یا سیمان پر می کنند تا چینی مقره با فولاد سخت در تماس نباشد و در اثر گشتاور خمشی شکسته نشود.
چترهای روی مقره هم به خاطر ایجاد مسیر طولانی و همچنین ایجاد نقاط خشک در هنگام بارندگی و هم لغزان بودن سطح مقره برای باقی نماندن باران بر روی سطح مقره ایجاد می شود. به عبارت دیگر در حالت مرطوب بودن مقره ، فاصله جرقه برابر مجموع کوتاهترین فاصله از لبه یک چتر به نزدیکترین نقطه روی چتر پایینی به اضافه فاصله از لبه چتر پایینی تا پایه فلزی مقره می باشد. همچنین در حالت خشک بودن مقره کوتاهترین فاصله از هادی تا پایه فلزی مقره است. به این منظور ، ضریب اطمینان مقره را به صورت زیر تعریف می کنند.
ولتاژ لازم برای جرقه سطح = ضریب اطمینان مقره
در شبکه های 20 کیلو ولت ، ضریب اطمینان هوای خشک مقره های میخی برابر 6 و برای هوای مرطوب به مقدار 4 است.همچنین در شبکه های KV 11این ضریب در هوای خشک برابر 2/8 و برای هوای مرطوب به مقدار 5 است.
ب) مقره های آویزان (در مقره های خطوط هوایی) : در ولتاژهای بالاتر از 50 کیلو ولت که در سیستم های انتقال و فوق توزیع استفاده می شود ، استفاده از مقره های سوزنی به علت نیاز به ضخامت زیادتر و پیچیده تر شدن ساختمان مقره ها و گرانتر شدن و غیر اقتصادی بودن آن ها امکان پذیر نیست. لذا در ولتاژهای بالا از مقره های آویزان می شود و هادی خط به وسیله کلمپ فلزی به پایین ترین مقره بشقابی زنجیره متصل می گردد.
هر مقره بشقابی از یک دیک بشقاب از جنس چینی یا شیشه تشکیل شده است که در قسمت بالایی آن ،یک کلاهک چدنی گالوانیزه توسط سیمان مخصوصی به نام Alumina (که مقاومت الکتریکی بالا و از استقامت مکانیکی و چسبندگی بالایی برخوردار است) به شیشه یا چینی متصل شده است و در قیمت پایین مقره نیز یک پین (pin) فولادی گالوانیزه که آن هم به وسیله سیمان مخصوص Alumina به مقره متصل شده است. همچنین مسیر زیر بشقاب ها به صورت چین دار است تا طول مسیر جریان نشتی افزایش یابد. پین فولادی هر مقره در داخل حفره کلاهک مقره پایینی قرار گرفته و با زدن گیره اطمینان اشپیل (Split-Pin)
حفره : کلاهک از سوراخ ریز مقابل آن اتصال پین و کلاهک محکم می شود. دو مقره ضمن اتصال محکم به مقره در محل اتصال به صورت لولایی حرکت آزادانه هم دارند. قطر بشقاب های این نوع مقره ها معمولاً بین 150 تا 360 میلیمتر و یا بیشتر می باشداستقامت مکانیکی آن ها هم معمولاً بین 40 تا 300 کیلو نیوتن می باشد . مزایای استفاده از مقره های بشقابی را می توان به صورت زیر بیان نمود:
1- چون هر واحد مقره بشقابی برای یک ولتاژ نامی پایینی (در حدود 11 کیلو ولت) طراحی می شود. متناسب با ولتاژ خط می توان به تعداد دلخواه از این بشقاب ها را به هم متصل نمود تا یک زنجیره آن بتواند ولتاژ خط را تحمل کند (قابلیت انتخاب تعداد بشقاب ها )
2- اگر هر کدام از بشقاب های یک زنجیره مقره آویزان ، معیوب یا صدمه ببیند فقط لازم است همان یک بشقاب عوض شود و نیازی به تعویض کل زنجیره نیست (اقتصادی بودن مقره)
3- چون زنجیره مقره به کراس آرم خط آویزان است و می تواند به صورت آزادانه حرکت نماید ، حداقل فشار مکانیکی بر مقره های آویزان وارد می شود (تنش های مکانیکی کمتری به مقره وارد می شود)
4- اگر به دلیلی بخواهند ولتاژ نامی خط را افزایش دهند به راحتی می توان با اضافه نمودن چند تا بشقاب ، قدرت عایقی مناسب را به دست آورد و نیازی به تعویض زنجیره مقره نیست (قابلیت انعطاف در افزایش ولتاژ خط)
5- چونهادی خط به زنجیره آویزان می گردد و پایین تر از بازوی کراس آرم (صلیبی) دکل خط انتقال قرار می گیرد در نتیجه هنگام برخورد صاعقه به خط ، صاعقه ابتدا به بازوی کراس آرم خط برخورد می نماید تا حدود زیادی از خط حفاظت می شود (حفاظت خط در برابر صاعقه به وسیله بازوی کراس آرم دکل انجام می شود)
6- اگر بار مکانیکی خط زیاد باشد مثلاً : در اسپن های بلند ، هنگام عبور خطوط انتقال از روی رودخانه ها ، دره ها ، اتوبان ها می توان از زنجیره های دوبل یا بیشتر استفاده نمود (قابلیت استفاده از زنجیره های دوبل یا بیشتر)
ج) مقره های سنتی : مقره های کششی در جاهایی که نیروی کشش افقی زیادی به مقره وارد می شود استفاده می گردد. از این مقره ها در پایه های ابتدا و انتهایی خطوط انتقال ، توزیع و در پایه هایی که در مسیر خط از حالت مستقیم خارج شده و یا نسبت به افق ، زاویه پیدا می کنند ، استفاده می شوند. مقره های مذکور همان مقره های بشقابی هستند که به صورت افقی نسب می شوند و باید بیوری کششی خط را در پایه ها تحمل نمایند و چون نیروی زیادتری را باید تحمل کنند فقط استقامت مکانیکی آن ها نسبت به مقره های آویزان بیشتر است
د) مقره های مهار : در خطوط توزیع برای پایه هایی که در ابتدا و انتهای خط قرار می گیرند و یا برای پایه هایی قرار گرفته در زاویه برای خنثی کردن نیروی کششی که از یک طرف به پایه وارد می شود از سیم مهار استفاده می شود. این سیم مهار از یک طرف به رأس تیر محکم می شود و از طرف دیگر به وسیله مهار و صفحه مهار در داخل زمین محکم می شود.
برای ایمنی و حفاظت بیشتر که احتمالاً سیم مهار در بالا از طریق میلگرد تیر برق دار گردید ، سیم مهار در نزدیکی زمین برقدار نشود ، در وسط سیم مهار از مقره مهار استفاده می شود و سیم های مهار از دو طرف به مقره مهار متصل می شود. این مقره به گونه ای است که اگر شکسته شود ، سیم مهار رها نمی شود و البته بایستی تحمل نیروی کششی سیم مهار را داشته باشند.
ﻫ )مقره های استوانه ای : این مقره ها به صورت یک زنجیره استوانه ای و به صورت یکپارچه از جنس چینی یا اخیراً از مواد ترکیبی (که استقامت مکانیکی بسیار بالایی داشته و آب بر روی سطح آن ها پخش نمی شود و برای مناطق صحرایی مناسب هستند) ساخته می شوند و به دو طرف انتهایی آن ها دو کلاهک فلزی با سیمان مخصوص اتصال داده شده است. قطر استوانه عایق متناسب با قطر مکانیکی نیاز انتخاب می شود. از این مقره بعضاً در خطوط انتقال استفاده می شود. این مقره ها در مقایسه مقره های آویزان بشقابی از وزن بسیار کمتری برخوردارند (وزن مقره های اویزان دریک زنجیره بیشتر به خاطر وزن کلاهک های فلزی آن است) و لذا از نظر اقتصادی ارزان تر هستند. ولی نقطه ضعف اصلی آن ها امکان خراب شدن کامل مقره در اثر یک قوس الکتریکی یا ضربه مکانیکی بیرونی بر آن است. در صورتی که در مقره های بشقابی تمام زنجیره از بین نمی رود. در زنجیره های بشقابی اگر یک مقره دچار ترک شود تا مدت زیادی بقیه آن ها می توانند ولتاژ خط را تحمل کنند و همچنین بار مکانیکی خط را تحمل نمایند.
در ولتاژهای بالا می توان دو یا سه مقره استوانه ای را به هم متصل نمود. نوع ساخته شده از مواد ترکیبی (Composite Material) این نوع مقره ها دارای خاصیت آب گریزی بوده و آب و آلودگی بر روی سطح مقره پخش نمی شود ، بلکه این آلودگی و رطوبت در یک نقطه روی سطح باقی می ماند و چون تمام سطح مرطوب نمی شود ، می توان مسیر خزشی آن را کوتاه نمود. جریان نشتی این نوع مقره ها خیلی کم است و در مناطق با آلودگی زیاد روی سطح آن ها جرقه زده نمی شود و نیازی به تمیز کردن هم ندارند. این مقره ها ضمن داشتن استقامت مکانیکی بالا از وزن بسیار کمی نیز برخوردارند.
مقره های مخصوص برای مناطق با شرایط آب و هوایی بسیار بد مانند مناطقی که آلودگی صنعتی یا آلودگی آب و هوایی بیش از حد معمول وجود دارد یا مناطقی که مه زیاد وجود دارد یا مناطقی که صاعقه های خطرناک با شیب زیاد وجود دارد ، از مقره های استاندارد معمولی نمی توان استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای آن مناطق استفاده نمود و باید از مقره های با طراحی خاص برای ان مناطق استفاده نمود. در این نوع مقره ها معمولاً از بشقاب های گودتر استفاده می کنند و داخل بشقاب گود ، چترهای بلندتری به آن داده می شود.
در نتیجه فاصله خزش مقره افزایش می یابد و جریان نشتی آن به دلیل طولانی تر شدن مسیر و بزرگ شدن مقاومت سطحی کاهش یافته و دیرتر جرقه سطحی زده می شود (به خاطر آلودگی و رطوبت). همچنین سطح مقره را پر شیب می سازند تا در اثر باران سطح آن به راحتی تمیزتر شود.
ز )مقره چرخی : از این مقره ها در خطوط فشار ضعیف 400 ولت استفاده می شود. این مقره ها توسط تسمه فلزی U شکل به نام اتریه و پین واشپیل به پایه های خطوط توزیع هوایی بسته می شوند و سیم هوایی شبکه بر روی شیار چرخی مانند مقره قرار می گیرد و از آن به عنوان مقره کششی نیز استفاده می شود و در دو نوع یک شیاری و دو شیاری استفاده می شود

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

ریخته گری:

در این روش مواد به صورت دوغاب بوده که دارای حداقل ۴۰٪ رطوبت میباشد و برای شکل دهی آن از قالب های گچی استفاده میشود و ماشین آلات آن داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و ضمنا دارای قابلیت زیاد در تولید اشکال متنوع میباشد

 

شکل دهی با پرس:

در این روش مواد به صورت نیمه مرطوب با میزان ۷٪ آب میباشد و برای شکل دهی آن از قالبهای فلزی استفاده میگردد که مواد داخل آن به وسیله پرس فشرده و شکل دهی میشود . ماشین آلات این روش داخلی بوده و سرمایه گذاری زیادی ندارد و قطعات شکل دهی شده عموما متقارن میباشد و سریعا نیز خشک میگردد

شکل دهی با جیگر:

در این روش مواد به صورت گل در آمده که دارای حدودا ۲۵٪ رطوبت میباشد که بایستی هوا کاملا از گل تخلیه گشته که نیاز به دستگاه اکسترودر پمپ خلاء دارد که ماشین آلات داخلی جهت استفاده در این روش از کیفیت خوبی برخوردار نبوده و دارای سرمایه گذاری بالایی نیز میباشد و قطعاتی را با آن میتوان شکل داد که متقارن باشد و خشک کردن قطعات زمان زیادی نیاز دارد

شکل دهی با اکستروژن:

در این روش مواد بصورت گل در آمده بایستی هوای داخل آن توسط پمپ تخلیه گردد که ماشین آلات ساخته شده در این روش دارای کیفیت خوبی نبوده و محدودیت بسیار زیاد در تنوع شکل قطعات دارد و خشک کردن قطعات به هزینه و زمان زیادی نیاز دارد

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.

مقره سیلیکون رابر :

يك مؤلفه كليدي قابليت اطمينان در خطوط انتقال ، انتخاب مقره هاي آويز فشار قوي است مقره هاي آويز زنجيره اي از جنس پرسلين يا شيشه ، سالها بصورت استاندارد در تاسيسات فشار قوي بكار برده شده اند .ولي از آنجا كه بيش از نيمي از خاموشي هاي برنامه ريزي نشده انتقال مي تواند ناشي از خرابي اين مقره ها باشد ، لذا كم كم راه براي استفاده از مقره هاي كامپوزيتي هموار شده است . آن دسته از شركتهاي برق كه داراي مشكلات جدي محيطي و آب و هوائي هستند ، اولين كساني بوده اند كه به سمت استفاده از مقره هاي كامپوزيتي سوق داده شده اند ، زيرا اين نوع مقره در معرض خوردگي و اشكالات ديگري كه عايقهاي پرسليني دچار آن مي گردند ، نيستند . براي نصب يك مقره معمولي جهت ولتاژهای بالاتر از 500 كيلوولت ، نياز به جرثقیل و يا تجهيزات مخصوصي است كه مي توانند منجر به آسيب ديدن مقره ها شوند . در دهساله اخير ، مواد كامپوزيتي ، يك نسل جديد از محصولات سبك وزن ، با نسبتهاي بالاتر ”قدرت به وزن” بوجود آورده است كه در مقايسه با پرسلين داراي عملكردي برابر يا بالاتر مي باشند . يك مقره كامپوزيتي 765 كيلو ولت مي تواند بوسيله دو مرد بلند شده و بدون نياز به تلاش زياد تا پاي كار آورده شود. توسعه استانداردهاي مرتبط به آزمايشهاي الكتريكي براي نسل جديد مقره هاي كامپوزيتي يك گام مهم در توسعه آنها بوده است . سازمانهاي بين المللي مانند مؤسسه مهندسين برق و الكترونيك (IEEE) در نيويورك ، كميسيون بين المللي الكتروتكنيك ( IEC ) در ژنو سوئيس و سازمان برق كانادا ( CEA ) در مونترال كانادا ، مشوق توسعه روشهاي آزمايش استاندارد براي آنها بوده اند ، انجام آزمايشهاي فشار قوي در آزمايشگاههاي مربوط به سازندگان و آزمايشگاههاي مستقل ، از قبيل مؤسسه تحقيقات انتقال (STRI)سوئد ، به دادن تائيديه براي استفاده از اين مقره ها در فضاي باز كمك كرده اند. پليمر مورد استفاده در مراحل ساخت با پركننده ها ( fillers ) مخلوط مي شود تا مشخصه هاي دلخواه را براي مقره تامين كند . برخي از پر كننده ها ، پايداري در مقابل اشعه ماوراء بنفش را تامين مي كنند ، در حاليكه برخي ديگر به بالارفتن مقاومت سطحي در مقابل شكست الكتريكي و فرسودگي كمك مي نمايند . بعضي ديگر نيز اضافه مي شوند تا به تسهيل پروسه ساخت كمك نمايند ( از قبيل پلاستيك سازها كه سياليت را تامين مي كنند يا زمان پخت را كاهش مي دهند ) . قابليت ساخت مقره هاي كامپوزيتي به ابعاد ، تحمل مكانيكي و قدرت هاي عايقي متنوع ، غالبا به آنها اجازه مي دهد كه براي كاربردهاي ويژه ، آسانتر از مقره هاي سراميكي ، تطبيق داده شوند .اگرچه استفاده از مقره هاي كامپوزيتي اكنون در شمال آمريكا و اروپا معمول شده است ، اما مهندسين سنت گرا در سراسر دنيا در قبول اين فناوري جديد آهسته تر پيش رفته اند .
مشخصات محيطي در رابطه با عملكرد يك مقره بسيار تعيين كننده است .مقره هاي كامپوزيتي ابتدا نه تنها براي خواص عايقي الكتريكي شان ، بلكه بعلت مقاومت آنها در مقابل رطوبت سطحي برگزيده شدند . قدرت دفع آب و تشكيل قطرات شبنم مانند در سطح آنها ، بجاي آنكه يك لايه يكنواخت آب ايجاد گردد ، خاصيتي است كه بعنوان آب گريزي( hydrophobicity ) شناخته مي شود. در مورد سایر مقره های غیر سیلیکونی با كم شدن قابليت آب گريزي يك مقره ، مقاومت آن در مقابل تخليه سطحي نيز كاهش مي يابد . در فواصل زماني طولاني ، جرقه هاي سطحي مي تواند به عبور جريان الكتريكي بر روي سطح مقره، شكست عايق مقره و نهايتا خرابي فاجعه آميز آن منجر شود قرار گرفتن در معرض نور ماوراء بنفش ، سرما ، گرما يا آلودگي محيطي مي تواند سطح يك مقره را دچار پيري كند . آلودگيها از قبيل نمك ، رطوبت ، آلودگي صنعتي ، فضولات پرندگان و ماسه مي توانند باعث شوند كه خاصیت آب گريزي خود را از دست بدهد .

بعلاوه ، هنگامي كه نقاط هادي شده بر روي سطح مقره مرطوب شوند ، مكانيزم شكست ديگري بوجود مي آيد كه قوس خشك ناميده مي شوند و مي تواند به شكست سطحي منجر گردد . مرتفع شدن این مشکلات با استفاده از مقره های سیلیکونی کامپوزیت باعث علاقمندی مهندسین بهره بردار در استفاده از این از مقره ها در خطوط انتقال نیرو گردید و لاستيك سيليكوني براي بسياري از اين شرايط سخت مورد انتخاب قرار گرفت ، زيرا آب گريزي خود را تحت شرايط آلودگي بنحو بسيار خوبي نگه مي دارد . اين مشخصه نتيجه اي از انتقال روغنهاي سيليكوني با وزن ملكولي پايين از درون حجم ماده عايقي به سطح آن است . اين تركيبات با وزن ملكولي پايين ، به داخل لايه آلودگي جذب مي شوند و طبيعت آب گريزي سطح آن را دوباره برقرار مي نمايند.
اين كلاس جديد از مواد ، با پيوند اجزاي كاملاً مختلف و غيرمشابه به يكديگر بوجود مي آيند.بطوريكه عملكرد آنها با هم ، باعث توانايي ها و خواصي مي شوند كه بسيار فراتر و بهتر از خواص هر يك از آن مواد بطور جداگانه مي باشد. خواص منحصر بفرد اين مواد آنها را بعنوان عوامل مهمي در پيشرفتهاي تكنولوژيكي مطرح ساخته است.
از ميان انواع مختلف كامپوزيت ها ، كامپوزيت هاي پليمري بطور گسترده اي در صنعت برق بخصوص در ساخت نسل جديد مقره ها موسوم به مقره هاي پليمري ( مقره كامپوزيت ) مورد استفاده قرار گرفته اند.
اكنون مقره هاي كامپوزيت پس از گذشت بيش از سه دهه از عرضه آنها به صنعت برق و انجام اصلاحات در طراحي و مواد مصرفي آنها ، بعنوان محصولاتي كاملاً شناخته شده و مناسب در خطوط فشار قوي ، مورد استفاده قرار مي گيرند. برخلاف مقره هاي سراميكي رايج كه تنها از يك ماده عايقي تشكيل مي شوند و اين ماده هم مسؤول عملكرد الكتريكي مقره و هم مسؤول عملكرد مكانيكي آن است ، مقره هاي كامپوزيت حداقل از دو ماده عايقي تشكيل مي شوند ، يكي براي تأمين خواص الكتريكي ( روكش پليمري مقره Housing ) و ديگري براي تأمين خواص مكانيكي آن ( هسته كامپوزيت ) . قرار گرفتن اين دو قيسمت در كنار هم ، مزيت هايي چون وزن سبك و مقاومت در برابر آسیب های مکانیکی را براي اين نوع مقره ها بخصوص در كاربردهاي فشارقوي ، موجب شده است.
با توجه به موارد بيان شده ، مي توان سه جزء اصلي براي يك مقره کامپوزيت در نظر گرفت :
1. هسته ( ميله ) كامپوزيت : هسته كامپوزيت ، ميله FRP (Fiber Reinforced Polymeric Rod ) نيز ناميده مي شود و وظيفه تحمل بار كششي وارد شده از طرف هادي به آن به دكل را بر عهده دارد و استقامت الكتريكي لازم را نيز تأمين مي نمايد.
2. روكش ( چتر ) پليمري (Polymeric Housing or Polymeric Sheds ) : روكش پليمري مقره ، به منظور حفاظت هسته از هوازدگي و اثرات مخرب رطوبت و شرايط جوي و افزايش ولتاژ لازم براي شكست الكتريكي و ايجاد جرقه ، روي هسته را مي پوشاند.
3. يراق آلات ( End-Fittings ): هسته مقره كامپوزيت از دو انتها توسط يراق آلات حمايت مي گردد كه اين يراق آلات مسؤول برقراري ارتباط مكانيكي و انتقال بار از هادي داراي ولتاژ بالا به هسته مقره و از آنجا به برج مي باشد.
با طراحي دقيق مقره هاي كامپوزيت اين مقره ها ، مزاياي بسيار زيادي بخصوص از لحاظ خواص عايقي نسبت به مقره هاي معمولي خواهند داشت ، که از مهم ترين اين مزايا مي توان به موارد ذيل اشاره كرد :
1. وزن كمتر
2. انعطاف پذيري
3. عملكرد و طول عمر بهتر حتي در شرايط آلودگي سنگين و آب و هواي بد.
4.ضايعات كمتر در مراحل توليد و نصب و بهره برداری نسبت به انواع پرسلین (سرامیکی)
5. استقامت بهتر در برابر فشارهاي خمشي ، بارهاي زياد ناگهاني ( بارهاي ضربه اي )

 6. خاصيت عايقي بهتر نسبت به انواع مرسوم.
در سال هاي اخير با انجام تحقيقات گسترده در زمينه ساخت مقره هاي كامپوزيت و در نتيجه پيشرفتهاي متعددي كه حاصل گرديده است ، اين مقره ها جهت مناطق با آلودگی سنگین و ساحلی و مهی و نمکی بسیار مورد استفاده بوده و هم اکنون تا در سطح ولتاژهاي 20 الی 1000 كيلوولت در حال استفاده مي باشند.
با توجه به مطالب فوق الذکر و مرتفع ساختن معايب و تقويت مزاياي اين مقره ها ، پیشرفت تکنولوژی مقره های سیلیکونی کامپوزیتی  به مرحله اي رسيده كه تعداد بيشتري از كاربران و مهندسین به استفاده از آنها روي آورده اند.