علم سرامیک

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  از جمله خصوصيات اقتصادي مهم كائولن اندازه ريز ذرات آن مي باشد. اغلب ديگر موادي كه به عنوان رنگدانه، پركننده، پوشش دهنده و روان ساز استفاده مي شوند، بايد به وسيله عمليات هزينه بر خردايش و آسيا كردن، كاهش اندازه داده و به پودر تبديل شوند. علاوه بر هزينه بري، تقليل اندازه آنها نيز تصادفي بوده و به طور غيرمنظم شكسته مي شوند. كائولن از مجموعه هاي سستي از بلورهاي ريز كه بيشتر شكل و اندازه ثابتي دارند، تشكيل شده است و نيز اندازه مورد استفاده در صنعت كمتر از دو ميكرون بوده و اين يك مزيت اقتصادي براي آن محسوب مي شود. بنابراين در صنعت نيز اندازه ذرات كائولن را بر حسب درصد وزني ذرات كوچك تر از دو ميكرون بيان مي كند.
كائولينيت اصطلاحاً به رس‌هايي كه از نظر فيزيكي و شيميايي داراي اكتيويته كم باشند، اطلاق مي‌گردد. از نظر شيميايي يك نوع سيليكات آبدار آلومينيوم است كه ميزان آلوميناي آن (3O2Al) 5/39 درصد، سيليس (2SiO) 46/5 درصد، و آب 14 درصد مي‌باشد. معمولاً‌همراه با CaO، O2Na، MgO، 3O2Fe، O2K، 2TiO، ميكا، بعلاوه فلدسپات هاي تخريب نشده و تركيبات محتوي كربناتها و يا مواد آلي مي‌باشد. اكسيد آهن، رنگ كائولن را قرمز يا زرد آجري مي‌كند و اكسيد منگنز سبب سياه شدن آن مي‌شود. كائولن در اثر هوازدگي رنگ اصلي خود را از دست داده و رفته رفته قهوه‌اي مي‌گردد.
از خصوصيات شيميائي ديگر كائولينيت آن است كه در گستره وسيعي از تغييرات PH تغيير نمي‌كند ولي در اسيد سولفوريك غليظ حل شده، ژل سيليسي از خود بجا مي‌گذارد. گداخته آن در اسيد كلريدريك نيز حل مي‌شود.
يكي از مهم ترين خصوصيات صنعتي كائولن ماهيت شيميايي خنثي آن مي باشد. كائولن تحت شرايط شيميايي صنعتي و در محدوده PH بين 3 تا 9 پايدار مي باشد. بنابراين مي تواند به راحتي به عنوان رنگدانه، پوشش و پركننده با ساير تركيبات استفاده شود.
كائولينيت در دماي 300-253 درجه سانتيگراد بخش زيادي از آب خود را از دست مي‌دهد و در دماي 650 درجه سانتيگراد تمامي ملكولهاي آب موجود در شبكه ساختماني آن بخار مي‌شود. در دماي 800 درجه سانتيگراد اين عمل پايان مي‌يابد و يك كاني بشكل نيمه بلورين بنام متاكائولن به فرمول 2SiO4,3O2Al2 پديد مي‌آيد. مجموعه واكنش هاي فوق تا پايان اين مرحله از نوع حرارت‌گير است. چنانچه دما از 800 درجه سانتيگراد بالاتر رود، ساختمان لايه‌اي كانه شكسته شد و ديگر توان جذب آب دوباره را ندارد. در دماي 925 درجه سانتيگراد واكنش حرارت زايي آن آغاز مي‌شود و در اين مرحله با خارج شدن سيليس از متاكائولينيت مازاد، تركيب بصورت يك فاز شبكه اسپينل (2SiO3 ,3O2Al2) درمي‌آيد. سيليس آزاد شده بصورت بي‌شكل (آمورف) و يا نيمه بلورين پديدار مي‌شود. به گونه‌اي كه شناسايي آن با آزمايش ديفراكسيون اشعه ايكس امكان‌پذير نمي‌باشد. در دماي حدود 1100-950 درجه سانتيگراد اين فاز شبه اسپينل شروع به شكسته شدن كرده و بخش زيادتري از سيليس خود را آزاد مي‌كند.
فرآورده پاياني اين مرحله موليتي است كه احتمالاً‌ مقدار سيليسي آن از تركيب طبيعي موليت بيشتر و سيليس پديد آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده از واكنش‌هاي ياد شده با بالا رفتن دما ناپايدار مي‌شوند و در اين راستا همواره بسوي نوعي ناپايداري بيشتر مي‌روند. از اين رو در دماهاي بالاتر از 1300 درجه سانتيگراد يا بيشتر از اين مسير تعادلي كاني‌هاي كامل شده و به مرحله پايداري مي‌رسند. در اين مرحلكه كاني موليت بدون سيليس مازاد پديد مي‌آيد. بنابر اين فاز پاياني اين فرآيندهاي حرارتي شيميايي، موليت و كريستوباليت مي‌باشد كه مقدار كمي كوارتز و بندرت تريديميت آنها را همراهي مي‌كنند.
سنگ کائولين برحسب نوع پيوندهايش به دو گروه پيوند نرم و سخت تقسيم مي‌شوند:
1- كائولن داراي پيوندهاي نرم كه عمدتاً در صنايع كاشي‌سازي و چيني‌سازي و سراميك‌سازي و مجمسه‌سازي مورد استفاده قرار ميگيرند. پيوند در اين كائولن فقط با هيدرات ميسر است.
2- كائولن داراي پيوندهاي سخت كه عمدتاً در صنايع لاستيك‌سازي و كاغذ‌سازي مصرف دارند. پيوند در اين نوع فقط با كلسيم امكان‌پذير است و اصطلاحاً‌ در چنين حالتي شبكه پر مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  از جمله خصوصيات اقتصادي مهم كائولن اندازه ريز ذرات آن مي باشد. اغلب ديگر موادي كه به عنوان رنگدانه، پركننده، پوشش دهنده و روان ساز استفاده مي شوند، بايد به وسيله عمليات هزينه بر خردايش و آسيا كردن، كاهش اندازه داده و به پودر تبديل شوند. علاوه بر هزينه بري، تقليل اندازه آنها نيز تصادفي بوده و به طور غيرمنظم شكسته مي شوند. كائولن از مجموعه هاي سستي از بلورهاي ريز كه بيشتر شكل و اندازه ثابتي دارند، تشكيل شده است و نيز اندازه مورد استفاده در صنعت كمتر از دو ميكرون بوده و اين يك مزيت اقتصادي براي آن محسوب مي شود. بنابراين در صنعت نيز اندازه ذرات كائولن را بر حسب درصد وزني ذرات كوچك تر از دو ميكرون بيان مي كند.
كائولينيت اصطلاحاً به رس‌هايي كه از نظر فيزيكي و شيميايي داراي اكتيويته كم باشند، اطلاق مي‌گردد. از نظر شيميايي يك نوع سيليكات آبدار آلومينيوم است كه ميزان آلوميناي آن (3O2Al) 5/39 درصد، سيليس (2SiO) 46/5 درصد، و آب 14 درصد مي‌باشد. معمولاً‌همراه با CaO، O2Na، MgO، 3O2Fe، O2K، 2TiO، ميكا، بعلاوه فلدسپات هاي تخريب نشده و تركيبات محتوي كربناتها و يا مواد آلي مي‌باشد. اكسيد آهن، رنگ كائولن را قرمز يا زرد آجري مي‌كند و اكسيد منگنز سبب سياه شدن آن مي‌شود. كائولن در اثر هوازدگي رنگ اصلي خود را از دست داده و رفته رفته قهوه‌اي مي‌گردد.
از خصوصيات شيميائي ديگر كائولينيت آن است كه در گستره وسيعي از تغييرات PH تغيير نمي‌كند ولي در اسيد سولفوريك غليظ حل شده، ژل سيليسي از خود بجا مي‌گذارد. گداخته آن در اسيد كلريدريك نيز حل مي‌شود.
يكي از مهم ترين خصوصيات صنعتي كائولن ماهيت شيميايي خنثي آن مي باشد. كائولن تحت شرايط شيميايي صنعتي و در محدوده PH بين 3 تا 9 پايدار مي باشد. بنابراين مي تواند به راحتي به عنوان رنگدانه، پوشش و پركننده با ساير تركيبات استفاده شود.
كائولينيت در دماي 300-253 درجه سانتيگراد بخش زيادي از آب خود را از دست مي‌دهد و در دماي 650 درجه سانتيگراد تمامي ملكولهاي آب موجود در شبكه ساختماني آن بخار مي‌شود. در دماي 800 درجه سانتيگراد اين عمل پايان مي‌يابد و يك كاني بشكل نيمه بلورين بنام متاكائولن به فرمول 2SiO4,3O2Al2 پديد مي‌آيد. مجموعه واكنش هاي فوق تا پايان اين مرحله از نوع حرارت‌گير است. چنانچه دما از 800 درجه سانتيگراد بالاتر رود، ساختمان لايه‌اي كانه شكسته شد و ديگر توان جذب آب دوباره را ندارد. در دماي 925 درجه سانتيگراد واكنش حرارت زايي آن آغاز مي‌شود و در اين مرحله با خارج شدن سيليس از متاكائولينيت مازاد، تركيب بصورت يك فاز شبكه اسپينل (2SiO3 ,3O2Al2) درمي‌آيد. سيليس آزاد شده بصورت بي‌شكل (آمورف) و يا نيمه بلورين پديدار مي‌شود. به گونه‌اي كه شناسايي آن با آزمايش ديفراكسيون اشعه ايكس امكان‌پذير نمي‌باشد. در دماي حدود 1100-950 درجه سانتيگراد اين فاز شبه اسپينل شروع به شكسته شدن كرده و بخش زيادتري از سيليس خود را آزاد مي‌كند.
فرآورده پاياني اين مرحله موليتي است كه احتمالاً‌ مقدار سيليسي آن از تركيب طبيعي موليت بيشتر و سيليس پديد آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده از واكنش‌هاي ياد شده با بالا رفتن دما ناپايدار مي‌شوند و در اين راستا همواره بسوي نوعي ناپايداري بيشتر مي‌روند. از اين رو در دماهاي بالاتر از 1300 درجه سانتيگراد يا بيشتر از اين مسير تعادلي كاني‌هاي كامل شده و به مرحله پايداري مي‌رسند. در اين مرحلكه كاني موليت بدون سيليس مازاد پديد مي‌آيد. بنابر اين فاز پاياني اين فرآيندهاي حرارتي شيميايي، موليت و كريستوباليت مي‌باشد كه مقدار كمي كوارتز و بندرت تريديميت آنها را همراهي مي‌كنند.
سنگ کائولين برحسب نوع پيوندهايش به دو گروه پيوند نرم و سخت تقسيم مي‌شوند:
1- كائولن داراي پيوندهاي نرم كه عمدتاً در صنايع كاشي‌سازي و چيني‌سازي و سراميك‌سازي و مجمسه‌سازي مورد استفاده قرار ميگيرند. پيوند در اين كائولن فقط با هيدرات ميسر است.
2- كائولن داراي پيوندهاي سخت كه عمدتاً در صنايع لاستيك‌سازي و كاغذ‌سازي مصرف دارند. پيوند در اين نوع فقط با كلسيم امكان‌پذير است و اصطلاحاً‌ در چنين حالتي شبكه پر مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  از جمله خصوصيات اقتصادي مهم كائولن اندازه ريز ذرات آن مي باشد. اغلب ديگر موادي كه به عنوان رنگدانه، پركننده، پوشش دهنده و روان ساز استفاده مي شوند، بايد به وسيله عمليات هزينه بر خردايش و آسيا كردن، كاهش اندازه داده و به پودر تبديل شوند. علاوه بر هزينه بري، تقليل اندازه آنها نيز تصادفي بوده و به طور غيرمنظم شكسته مي شوند. كائولن از مجموعه هاي سستي از بلورهاي ريز كه بيشتر شكل و اندازه ثابتي دارند، تشكيل شده است و نيز اندازه مورد استفاده در صنعت كمتر از دو ميكرون بوده و اين يك مزيت اقتصادي براي آن محسوب مي شود. بنابراين در صنعت نيز اندازه ذرات كائولن را بر حسب درصد وزني ذرات كوچك تر از دو ميكرون بيان مي كند.
كائولينيت اصطلاحاً به رس‌هايي كه از نظر فيزيكي و شيميايي داراي اكتيويته كم باشند، اطلاق مي‌گردد. از نظر شيميايي يك نوع سيليكات آبدار آلومينيوم است كه ميزان آلوميناي آن (3O2Al) 5/39 درصد، سيليس (2SiO) 46/5 درصد، و آب 14 درصد مي‌باشد. معمولاً‌همراه با CaO، O2Na، MgO، 3O2Fe، O2K، 2TiO، ميكا، بعلاوه فلدسپات هاي تخريب نشده و تركيبات محتوي كربناتها و يا مواد آلي مي‌باشد. اكسيد آهن، رنگ كائولن را قرمز يا زرد آجري مي‌كند و اكسيد منگنز سبب سياه شدن آن مي‌شود. كائولن در اثر هوازدگي رنگ اصلي خود را از دست داده و رفته رفته قهوه‌اي مي‌گردد.
از خصوصيات شيميائي ديگر كائولينيت آن است كه در گستره وسيعي از تغييرات PH تغيير نمي‌كند ولي در اسيد سولفوريك غليظ حل شده، ژل سيليسي از خود بجا مي‌گذارد. گداخته آن در اسيد كلريدريك نيز حل مي‌شود.
يكي از مهم ترين خصوصيات صنعتي كائولن ماهيت شيميايي خنثي آن مي باشد. كائولن تحت شرايط شيميايي صنعتي و در محدوده PH بين 3 تا 9 پايدار مي باشد. بنابراين مي تواند به راحتي به عنوان رنگدانه، پوشش و پركننده با ساير تركيبات استفاده شود.
كائولينيت در دماي 300-253 درجه سانتيگراد بخش زيادي از آب خود را از دست مي‌دهد و در دماي 650 درجه سانتيگراد تمامي ملكولهاي آب موجود در شبكه ساختماني آن بخار مي‌شود. در دماي 800 درجه سانتيگراد اين عمل پايان مي‌يابد و يك كاني بشكل نيمه بلورين بنام متاكائولن به فرمول 2SiO4,3O2Al2 پديد مي‌آيد. مجموعه واكنش هاي فوق تا پايان اين مرحله از نوع حرارت‌گير است. چنانچه دما از 800 درجه سانتيگراد بالاتر رود، ساختمان لايه‌اي كانه شكسته شد و ديگر توان جذب آب دوباره را ندارد. در دماي 925 درجه سانتيگراد واكنش حرارت زايي آن آغاز مي‌شود و در اين مرحله با خارج شدن سيليس از متاكائولينيت مازاد، تركيب بصورت يك فاز شبكه اسپينل (2SiO3 ,3O2Al2) درمي‌آيد. سيليس آزاد شده بصورت بي‌شكل (آمورف) و يا نيمه بلورين پديدار مي‌شود. به گونه‌اي كه شناسايي آن با آزمايش ديفراكسيون اشعه ايكس امكان‌پذير نمي‌باشد. در دماي حدود 1100-950 درجه سانتيگراد اين فاز شبه اسپينل شروع به شكسته شدن كرده و بخش زيادتري از سيليس خود را آزاد مي‌كند.
فرآورده پاياني اين مرحله موليتي است كه احتمالاً‌ مقدار سيليسي آن از تركيب طبيعي موليت بيشتر و سيليس پديد آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده از واكنش‌هاي ياد شده با بالا رفتن دما ناپايدار مي‌شوند و در اين راستا همواره بسوي نوعي ناپايداري بيشتر مي‌روند. از اين رو در دماهاي بالاتر از 1300 درجه سانتيگراد يا بيشتر از اين مسير تعادلي كاني‌هاي كامل شده و به مرحله پايداري مي‌رسند. در اين مرحلكه كاني موليت بدون سيليس مازاد پديد مي‌آيد. بنابر اين فاز پاياني اين فرآيندهاي حرارتي شيميايي، موليت و كريستوباليت مي‌باشد كه مقدار كمي كوارتز و بندرت تريديميت آنها را همراهي مي‌كنند.
سنگ کائولين برحسب نوع پيوندهايش به دو گروه پيوند نرم و سخت تقسيم مي‌شوند:
1- كائولن داراي پيوندهاي نرم كه عمدتاً در صنايع كاشي‌سازي و چيني‌سازي و سراميك‌سازي و مجمسه‌سازي مورد استفاده قرار ميگيرند. پيوند در اين كائولن فقط با هيدرات ميسر است.
2- كائولن داراي پيوندهاي سخت كه عمدتاً در صنايع لاستيك‌سازي و كاغذ‌سازي مصرف دارند. پيوند در اين نوع فقط با كلسيم امكان‌پذير است و اصطلاحاً‌ در چنين حالتي شبكه پر مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  از جمله خصوصيات اقتصادي مهم كائولن اندازه ريز ذرات آن مي باشد. اغلب ديگر موادي كه به عنوان رنگدانه، پركننده، پوشش دهنده و روان ساز استفاده مي شوند، بايد به وسيله عمليات هزينه بر خردايش و آسيا كردن، كاهش اندازه داده و به پودر تبديل شوند. علاوه بر هزينه بري، تقليل اندازه آنها نيز تصادفي بوده و به طور غيرمنظم شكسته مي شوند. كائولن از مجموعه هاي سستي از بلورهاي ريز كه بيشتر شكل و اندازه ثابتي دارند، تشكيل شده است و نيز اندازه مورد استفاده در صنعت كمتر از دو ميكرون بوده و اين يك مزيت اقتصادي براي آن محسوب مي شود. بنابراين در صنعت نيز اندازه ذرات كائولن را بر حسب درصد وزني ذرات كوچك تر از دو ميكرون بيان مي كند.
كائولينيت اصطلاحاً به رس‌هايي كه از نظر فيزيكي و شيميايي داراي اكتيويته كم باشند، اطلاق مي‌گردد. از نظر شيميايي يك نوع سيليكات آبدار آلومينيوم است كه ميزان آلوميناي آن (3O2Al) 5/39 درصد، سيليس (2SiO) 46/5 درصد، و آب 14 درصد مي‌باشد. معمولاً‌همراه با CaO، O2Na، MgO، 3O2Fe، O2K، 2TiO، ميكا، بعلاوه فلدسپات هاي تخريب نشده و تركيبات محتوي كربناتها و يا مواد آلي مي‌باشد. اكسيد آهن، رنگ كائولن را قرمز يا زرد آجري مي‌كند و اكسيد منگنز سبب سياه شدن آن مي‌شود. كائولن در اثر هوازدگي رنگ اصلي خود را از دست داده و رفته رفته قهوه‌اي مي‌گردد.
از خصوصيات شيميائي ديگر كائولينيت آن است كه در گستره وسيعي از تغييرات PH تغيير نمي‌كند ولي در اسيد سولفوريك غليظ حل شده، ژل سيليسي از خود بجا مي‌گذارد. گداخته آن در اسيد كلريدريك نيز حل مي‌شود.
يكي از مهم ترين خصوصيات صنعتي كائولن ماهيت شيميايي خنثي آن مي باشد. كائولن تحت شرايط شيميايي صنعتي و در محدوده PH بين 3 تا 9 پايدار مي باشد. بنابراين مي تواند به راحتي به عنوان رنگدانه، پوشش و پركننده با ساير تركيبات استفاده شود.
كائولينيت در دماي 300-253 درجه سانتيگراد بخش زيادي از آب خود را از دست مي‌دهد و در دماي 650 درجه سانتيگراد تمامي ملكولهاي آب موجود در شبكه ساختماني آن بخار مي‌شود. در دماي 800 درجه سانتيگراد اين عمل پايان مي‌يابد و يك كاني بشكل نيمه بلورين بنام متاكائولن به فرمول 2SiO4,3O2Al2 پديد مي‌آيد. مجموعه واكنش هاي فوق تا پايان اين مرحله از نوع حرارت‌گير است. چنانچه دما از 800 درجه سانتيگراد بالاتر رود، ساختمان لايه‌اي كانه شكسته شد و ديگر توان جذب آب دوباره را ندارد. در دماي 925 درجه سانتيگراد واكنش حرارت زايي آن آغاز مي‌شود و در اين مرحله با خارج شدن سيليس از متاكائولينيت مازاد، تركيب بصورت يك فاز شبكه اسپينل (2SiO3 ,3O2Al2) درمي‌آيد. سيليس آزاد شده بصورت بي‌شكل (آمورف) و يا نيمه بلورين پديدار مي‌شود. به گونه‌اي كه شناسايي آن با آزمايش ديفراكسيون اشعه ايكس امكان‌پذير نمي‌باشد. در دماي حدود 1100-950 درجه سانتيگراد اين فاز شبه اسپينل شروع به شكسته شدن كرده و بخش زيادتري از سيليس خود را آزاد مي‌كند.
فرآورده پاياني اين مرحله موليتي است كه احتمالاً‌ مقدار سيليسي آن از تركيب طبيعي موليت بيشتر و سيليس پديد آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده از واكنش‌هاي ياد شده با بالا رفتن دما ناپايدار مي‌شوند و در اين راستا همواره بسوي نوعي ناپايداري بيشتر مي‌روند. از اين رو در دماهاي بالاتر از 1300 درجه سانتيگراد يا بيشتر از اين مسير تعادلي كاني‌هاي كامل شده و به مرحله پايداري مي‌رسند. در اين مرحلكه كاني موليت بدون سيليس مازاد پديد مي‌آيد. بنابر اين فاز پاياني اين فرآيندهاي حرارتي شيميايي، موليت و كريستوباليت مي‌باشد كه مقدار كمي كوارتز و بندرت تريديميت آنها را همراهي مي‌كنند.
سنگ کائولين برحسب نوع پيوندهايش به دو گروه پيوند نرم و سخت تقسيم مي‌شوند:
1- كائولن داراي پيوندهاي نرم كه عمدتاً در صنايع كاشي‌سازي و چيني‌سازي و سراميك‌سازي و مجمسه‌سازي مورد استفاده قرار ميگيرند. پيوند در اين كائولن فقط با هيدرات ميسر است.
2- كائولن داراي پيوندهاي سخت كه عمدتاً در صنايع لاستيك‌سازي و كاغذ‌سازي مصرف دارند. پيوند در اين نوع فقط با كلسيم امكان‌پذير است و اصطلاحاً‌ در چنين حالتي شبكه پر مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  از جمله خصوصيات اقتصادي مهم كائولن اندازه ريز ذرات آن مي باشد. اغلب ديگر موادي كه به عنوان رنگدانه، پركننده، پوشش دهنده و روان ساز استفاده مي شوند، بايد به وسيله عمليات هزينه بر خردايش و آسيا كردن، كاهش اندازه داده و به پودر تبديل شوند. علاوه بر هزينه بري، تقليل اندازه آنها نيز تصادفي بوده و به طور غيرمنظم شكسته مي شوند. كائولن از مجموعه هاي سستي از بلورهاي ريز كه بيشتر شكل و اندازه ثابتي دارند، تشكيل شده است و نيز اندازه مورد استفاده در صنعت كمتر از دو ميكرون بوده و اين يك مزيت اقتصادي براي آن محسوب مي شود. بنابراين در صنعت نيز اندازه ذرات كائولن را بر حسب درصد وزني ذرات كوچك تر از دو ميكرون بيان مي كند.
كائولينيت اصطلاحاً به رس‌هايي كه از نظر فيزيكي و شيميايي داراي اكتيويته كم باشند، اطلاق مي‌گردد. از نظر شيميايي يك نوع سيليكات آبدار آلومينيوم است كه ميزان آلوميناي آن (3O2Al) 5/39 درصد، سيليس (2SiO) 46/5 درصد، و آب 14 درصد مي‌باشد. معمولاً‌همراه با CaO، O2Na، MgO، 3O2Fe، O2K، 2TiO، ميكا، بعلاوه فلدسپات هاي تخريب نشده و تركيبات محتوي كربناتها و يا مواد آلي مي‌باشد. اكسيد آهن، رنگ كائولن را قرمز يا زرد آجري مي‌كند و اكسيد منگنز سبب سياه شدن آن مي‌شود. كائولن در اثر هوازدگي رنگ اصلي خود را از دست داده و رفته رفته قهوه‌اي مي‌گردد.
از خصوصيات شيميائي ديگر كائولينيت آن است كه در گستره وسيعي از تغييرات PH تغيير نمي‌كند ولي در اسيد سولفوريك غليظ حل شده، ژل سيليسي از خود بجا مي‌گذارد. گداخته آن در اسيد كلريدريك نيز حل مي‌شود.
يكي از مهم ترين خصوصيات صنعتي كائولن ماهيت شيميايي خنثي آن مي باشد. كائولن تحت شرايط شيميايي صنعتي و در محدوده PH بين 3 تا 9 پايدار مي باشد. بنابراين مي تواند به راحتي به عنوان رنگدانه، پوشش و پركننده با ساير تركيبات استفاده شود.
كائولينيت در دماي 300-253 درجه سانتيگراد بخش زيادي از آب خود را از دست مي‌دهد و در دماي 650 درجه سانتيگراد تمامي ملكولهاي آب موجود در شبكه ساختماني آن بخار مي‌شود. در دماي 800 درجه سانتيگراد اين عمل پايان مي‌يابد و يك كاني بشكل نيمه بلورين بنام متاكائولن به فرمول 2SiO4,3O2Al2 پديد مي‌آيد. مجموعه واكنش هاي فوق تا پايان اين مرحله از نوع حرارت‌گير است. چنانچه دما از 800 درجه سانتيگراد بالاتر رود، ساختمان لايه‌اي كانه شكسته شد و ديگر توان جذب آب دوباره را ندارد. در دماي 925 درجه سانتيگراد واكنش حرارت زايي آن آغاز مي‌شود و در اين مرحله با خارج شدن سيليس از متاكائولينيت مازاد، تركيب بصورت يك فاز شبكه اسپينل (2SiO3 ,3O2Al2) درمي‌آيد. سيليس آزاد شده بصورت بي‌شكل (آمورف) و يا نيمه بلورين پديدار مي‌شود. به گونه‌اي كه شناسايي آن با آزمايش ديفراكسيون اشعه ايكس امكان‌پذير نمي‌باشد. در دماي حدود 1100-950 درجه سانتيگراد اين فاز شبه اسپينل شروع به شكسته شدن كرده و بخش زيادتري از سيليس خود را آزاد مي‌كند.
فرآورده پاياني اين مرحله موليتي است كه احتمالاً‌ مقدار سيليسي آن از تركيب طبيعي موليت بيشتر و سيليس پديد آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده از واكنش‌هاي ياد شده با بالا رفتن دما ناپايدار مي‌شوند و در اين راستا همواره بسوي نوعي ناپايداري بيشتر مي‌روند. از اين رو در دماهاي بالاتر از 1300 درجه سانتيگراد يا بيشتر از اين مسير تعادلي كاني‌هاي كامل شده و به مرحله پايداري مي‌رسند. در اين مرحلكه كاني موليت بدون سيليس مازاد پديد مي‌آيد. بنابر اين فاز پاياني اين فرآيندهاي حرارتي شيميايي، موليت و كريستوباليت مي‌باشد كه مقدار كمي كوارتز و بندرت تريديميت آنها را همراهي مي‌كنند.
سنگ کائولين برحسب نوع پيوندهايش به دو گروه پيوند نرم و سخت تقسيم مي‌شوند:
1- كائولن داراي پيوندهاي نرم كه عمدتاً در صنايع كاشي‌سازي و چيني‌سازي و سراميك‌سازي و مجمسه‌سازي مورد استفاده قرار ميگيرند. پيوند در اين كائولن فقط با هيدرات ميسر است.
2- كائولن داراي پيوندهاي سخت كه عمدتاً در صنايع لاستيك‌سازي و كاغذ‌سازي مصرف دارند. پيوند در اين نوع فقط با كلسيم امكان‌پذير است و اصطلاحاً‌ در چنين حالتي شبكه پر مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  از جمله خصوصيات اقتصادي مهم كائولن اندازه ريز ذرات آن مي باشد. اغلب ديگر موادي كه به عنوان رنگدانه، پركننده، پوشش دهنده و روان ساز استفاده مي شوند، بايد به وسيله عمليات هزينه بر خردايش و آسيا كردن، كاهش اندازه داده و به پودر تبديل شوند. علاوه بر هزينه بري، تقليل اندازه آنها نيز تصادفي بوده و به طور غيرمنظم شكسته مي شوند. كائولن از مجموعه هاي سستي از بلورهاي ريز كه بيشتر شكل و اندازه ثابتي دارند، تشكيل شده است و نيز اندازه مورد استفاده در صنعت كمتر از دو ميكرون بوده و اين يك مزيت اقتصادي براي آن محسوب مي شود. بنابراين در صنعت نيز اندازه ذرات كائولن را بر حسب درصد وزني ذرات كوچك تر از دو ميكرون بيان مي كند.
كائولينيت اصطلاحاً به رس‌هايي كه از نظر فيزيكي و شيميايي داراي اكتيويته كم باشند، اطلاق مي‌گردد. از نظر شيميايي يك نوع سيليكات آبدار آلومينيوم است كه ميزان آلوميناي آن (3O2Al) 5/39 درصد، سيليس (2SiO) 46/5 درصد، و آب 14 درصد مي‌باشد. معمولاً‌همراه با CaO، O2Na، MgO، 3O2Fe، O2K، 2TiO، ميكا، بعلاوه فلدسپات هاي تخريب نشده و تركيبات محتوي كربناتها و يا مواد آلي مي‌باشد. اكسيد آهن، رنگ كائولن را قرمز يا زرد آجري مي‌كند و اكسيد منگنز سبب سياه شدن آن مي‌شود. كائولن در اثر هوازدگي رنگ اصلي خود را از دست داده و رفته رفته قهوه‌اي مي‌گردد.
از خصوصيات شيميائي ديگر كائولينيت آن است كه در گستره وسيعي از تغييرات PH تغيير نمي‌كند ولي در اسيد سولفوريك غليظ حل شده، ژل سيليسي از خود بجا مي‌گذارد. گداخته آن در اسيد كلريدريك نيز حل مي‌شود.
يكي از مهم ترين خصوصيات صنعتي كائولن ماهيت شيميايي خنثي آن مي باشد. كائولن تحت شرايط شيميايي صنعتي و در محدوده PH بين 3 تا 9 پايدار مي باشد. بنابراين مي تواند به راحتي به عنوان رنگدانه، پوشش و پركننده با ساير تركيبات استفاده شود.
كائولينيت در دماي 300-253 درجه سانتيگراد بخش زيادي از آب خود را از دست مي‌دهد و در دماي 650 درجه سانتيگراد تمامي ملكولهاي آب موجود در شبكه ساختماني آن بخار مي‌شود. در دماي 800 درجه سانتيگراد اين عمل پايان مي‌يابد و يك كاني بشكل نيمه بلورين بنام متاكائولن به فرمول 2SiO4,3O2Al2 پديد مي‌آيد. مجموعه واكنش هاي فوق تا پايان اين مرحله از نوع حرارت‌گير است. چنانچه دما از 800 درجه سانتيگراد بالاتر رود، ساختمان لايه‌اي كانه شكسته شد و ديگر توان جذب آب دوباره را ندارد. در دماي 925 درجه سانتيگراد واكنش حرارت زايي آن آغاز مي‌شود و در اين مرحله با خارج شدن سيليس از متاكائولينيت مازاد، تركيب بصورت يك فاز شبكه اسپينل (2SiO3 ,3O2Al2) درمي‌آيد. سيليس آزاد شده بصورت بي‌شكل (آمورف) و يا نيمه بلورين پديدار مي‌شود. به گونه‌اي كه شناسايي آن با آزمايش ديفراكسيون اشعه ايكس امكان‌پذير نمي‌باشد. در دماي حدود 1100-950 درجه سانتيگراد اين فاز شبه اسپينل شروع به شكسته شدن كرده و بخش زيادتري از سيليس خود را آزاد مي‌كند.
فرآورده پاياني اين مرحله موليتي است كه احتمالاً‌ مقدار سيليسي آن از تركيب طبيعي موليت بيشتر و سيليس پديد آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده بصورت كريستوباليت مي‌باشد كه امكان شناسائي آن با اشعه ايكس وجود دارد.
كاني‌هاي بدست آمده از واكنش‌هاي ياد شده با بالا رفتن دما ناپايدار مي‌شوند و در اين راستا همواره بسوي نوعي ناپايداري بيشتر مي‌روند. از اين رو در دماهاي بالاتر از 1300 درجه سانتيگراد يا بيشتر از اين مسير تعادلي كاني‌هاي كامل شده و به مرحله پايداري مي‌رسند. در اين مرحلكه كاني موليت بدون سيليس مازاد پديد مي‌آيد. بنابر اين فاز پاياني اين فرآيندهاي حرارتي شيميايي، موليت و كريستوباليت مي‌باشد كه مقدار كمي كوارتز و بندرت تريديميت آنها را همراهي مي‌كنند.
سنگ کائولين برحسب نوع پيوندهايش به دو گروه پيوند نرم و سخت تقسيم مي‌شوند:
1- كائولن داراي پيوندهاي نرم كه عمدتاً در صنايع كاشي‌سازي و چيني‌سازي و سراميك‌سازي و مجمسه‌سازي مورد استفاده قرار ميگيرند. پيوند در اين كائولن فقط با هيدرات ميسر است.
2- كائولن داراي پيوندهاي سخت كه عمدتاً در صنايع لاستيك‌سازي و كاغذ‌سازي مصرف دارند. پيوند در اين نوع فقط با كلسيم امكان‌پذير است و اصطلاحاً‌ در چنين حالتي شبكه پر مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.

[ کائولن ] [فهرست مطالب] 

  1) منطقه امريكاي شمالي
ايالات متحده امريكا با توليد حدود 10 ميليون تن بزرگترين توليد كننده كائولن در جهان است و بازار اين ماده معدني را در ژاپن و اروپا در كنترل خود دارد. در طول كمربند كائولن اين كشور كه از كاروليناي جنوبي تا آلاباما امتداد دارد، بيش از 13 توليد كننده وجود دارند كه اغلب با ظرفيتي حدود 1-5/0 ميليون تن در سال در حال فعاليت هستند.

2) منطقه اروپا
كشورهاي اروپائي (غربي و شرقي) با توليد حدود 7/7 ميليون تن كائولن در سال 1998 سومين كشورهاي توليد كننده كائولن در جهان بوده‌اند در اين ميان انگلستان با 75/2 ميليون تن سومين توليد كننده كائولن پس از ايالات متحده امريكا و كلمبيا در جهان بوده است. آلمان ديگر توليد كننده عمده در اروپا طي سال 1998 بوده كه ميزان توليد آن در اين سال معادل 8/1 ميليون تن بوده است. اين كشور در طي سال 98 صادرات نداشته و در مقابل، معادل 740 هزار تن از ديگر كشورها مانند امريكا، انگلستان، برزيل،‌جمهوري چك واردات داشته است و اين بخاطر نياز صنايع كاغذسازي اين كشور به كائولن بوده است. البته ميزان واردات كائولن آلمان در سال 1998 نسبت سال 90 بطور متوسط 8/3 درصد كاهش داشته كه اين امر عمدتاً بخاطر افزايش سهم مصرف كربنات كلسيم در صنايع كاغذسازي بوده است.
كشورهاي بلژيك با 300 هزار تن، دانمارك با 300 هزار تن،‌ يونان با 60 هزار تن،پرتغال با 180 هزار تن،اسپانيا با 300 هزار تن،‌جمهوري چك با 750 هزار تن از توليد كنندگان عمده در اروپا در سال 1998 ميلادي بوده‌اند.اگر كشورهاي تازه استقلال يافته شوروي سابق را جزء‌ اروپا قلمداد كنيم، كشور ازبكستان با 500 هزار تن و اوكراين با 250 هزار تن از توليد كنندگان عمده اين ماده معدني بوده‌اند. اين در حاليست كه بر طبق آمارهاي منتشره توسط راسكيل، شوروي كه در سال 92،‌ 2 ميليون تن توليد نموده بود، پس از فروپاشي، ميزان توليد آن در سال 98 به 40 هزار تن رسيد.

3) منطقه امريكاي مركزي و جنوبي
توليد كائولن در اين منطقه توسط 9 كشور صورت مي‌پذيرد كه در اين ميان كلمبيا 8 ميليون تن در سال 1998 دومين توليد كننده جهان و اولين توليد كننده در اين منطقه مي‌باشد. در طي سالهاي 1988 الي1998 سريعتريم رشد توليد كائولن در جهان در اين منطقه اتفاق افتاد. بطوري كه، ‌رشد متوسط ساليانه آن 7/15 درصد بوده است. ميزان توليد كائولن در اين منطقه از 7/2 ميليون تن در سال 1989 به 5/9 رشد چشمگير يافت و اين امر بخاطر فعال شدن شركت Rio Capim Caulim & Para Pigmentos در توليد و صدور اين ماده معدني به امريكاي شمالي و اروپاي غربي جهت مصرف در صنايع كاغذسازي بوده است. پاراگوئه با 67 هزارتن و اكوادور با 50 هزارتن توليد كائولن در سال 1998، از ديگر توليد كنندگان اين كانه بوده‌اند.

4) منطقه آسيا و اقيانوسيه
كره جنوبي بزرگترين توليد كننده كائولن در منطقه آسيا و اقيانوسيه با توليد2/2 ميليون تن در سال 1998 بوده است. پس از آن چين با يك ميليون تن، هندوستان با 76/0 ميليون تن، ايران و تركيه هر يك با 5/0 ميليون تن، تايلند با 35/0 ميليون تن، مالزي با 17/0 ميليون تن از توليد كنندگان عمده اين كانه بوده‌اند. در منطقه اقيانوسيه توليد كشور استراليا 100 هزار تن و زلاندنو 26 هزارتن بوده است.
در اين منطقه ميزان توليد كائولن در طي دهه 90 ميلادي رشد چشمگيري داشته و از 3 ميليون تن در سال 1989 به 3/5 ميليون تن در سال 1997 رسيد. بحران مالي و اقتصادي جنوب شرق آسيا باعث شد كه توليد در سال 1998 كاهش يافته و به 82/4 ميليون تن برسد. عمده رشد در توليد كشورهاي چين و كره جنوبي اتفاق افتاده است.

5) منطقه افريقا
بزرگترين توليد كننده كائولن در افريقا در سال 1998، كشور مصر با 26/0 ميليون تن بوده است. ديگر توليد كننده عمده در اين قاره كشورهاي نيجريه با 100 هزار تن و افريقاي جنوبي با 140 ميليون تن بوده است. اين منطقه جز منطقه اقيانوسيه، كمترين توليد كننده كائولن در جهان است و اين امر نه بخاطر وضعيت ذخاير آن، بلكه بعلت كمبود تقاضا براي كائولن توليدي توسط اين كشورها است. با تمام اوصاف ميزان توليد در اين قاره در طي دهه 90 ميلادي روند صعودي داشته و از 288 هزارتن در سال 1989 به 529 هزار تن در سال 1998 رسيد كه بيانگر رشد متوسط ساليانه 1/3 درصد مي‌باشد.