آثار باستانی آباده: کلاه‌فرنگی؛ تیمچه‌صرافیان
• انتشار در ۲۳م آذر ۱۳۸۶
آثار باستانی آباده قسمت اول
آثار باستانی در همه جای دنیا چه کشور های ابر قدرت . چه کشور های جهان
سوم مقامی بسیار با ارزش و دیرینه دارد .در طول سالها و دهه های گذشته سعی
شده است که این آثار هرچه بیشتر شناسایی شده و به مردم جهان معرفی گردند.
کشور ما نیز با داشتن قدمتی هزاران ساله و دیرینه جزء کشور های باستانی
شناخته می شود و در جای جای و گوشه و کناره های آن می توان تاریخ غبار
گرفته را به طور علنی دید و با لمس آن به گذشته های بسیار دور بازگشت.
شهرستان و شهر آباده نیز با قدمتی ۱۵۰۰ ساله خود جزئی از کشور ایران محسوب می شود که با ۳۸ اثر
توانسته جایگاهی برای خود در گوشه و کنار این تاریخ بیابد . این اثر ها
تماما به ثبت آثار ملی ایران رسیده است و زیر نظر سازمان میراث فرهنگی
آباده اداره می شود.
از قدیمی ترین این آثار می توان به بنای امام زاده ابراهیم . مجموعه خرفخانه های کوه خواجه اشاره کرد که قدمتشان به ترتیب به عهد تیموریان و اشکانیان می رسد.
اولین بنایی که در این شهرستان به ثبت آثار ملی کشورمان رسیده است چهار طاقی ساسانی می باشد که در تاریخ ۲/۱۲/۱۳۲۷ به شماره ۳۷۶ به ثبت رسیده است.
کلاه فرنگی :
بنای بجا مانده از دوره قاجاریه با پلان دایره ای شکل دارای چهار درب ورودی
است و حدودا یک متر از سطح زمین بالاتر است . سقف این بنا مشبک و آیینه
کاری بوده است و حدودا چهار سال پیش بر اثر آتش سوزی ویران شد ولی در سال
۱۳۸۰ توسط میراث فرهنگی مرمت گردید. در کنار این بنا ساختمان تازه ای تاسیس
شده است که نمایندگان میراث فرهنگی در آن مستقر هستند.
در اصل این بنا آرامگاه پدر میرزا علی خان وفا بوده است. وی خلوتی در کنار
این ساختمان داشته و مهمانان را در آن پذیرایی می کرده و زمانی که فوت می
کند فرزندش علی خان پدر را در آن به خاک می سپارد .
در اواخر دوره محمد علی شاه و اوایل حکومت احمد شاه شخصی به نام عبد
الوهاب تصمیم می گیرد روی قبر وی آرامگاهی بنا کند و به همین جهت از
معماران زبردست یزدی دعوت می کند که این بنای هفت گوش را به سبک کلاه فرنگی
شیراز بسازد.
بعد از اتمام ساختمان از نجاری به نام علی کاکا دعوت می شود تا سقف داخل را
تزئین کند و از برادران امامی (میرزا محمد و میرزا احمد ) دعوت می کند تا
سقف را منبت کاری کنند و این برادران تشخیص می دهند که چوب استفاده شده
قابل منبت نیست ولی می توان آن را با آیینه زینت بخشید . تزئینات روی سقف
به سبک صفویه و گل بوته ها و پرندگان با رنگ های لاجوردی , سبز و قرمز
تزئیین شدند.
درب ها همه از چوب گردو و منبت کاری شده است .این درب ها توسط میراث
فرهنگی مرمت گردیده . این بنا در سال ۷۹ به شماره ۳۴۰۴ در آثار ملی به ثبت
رسیده است.
قرار است این بنا با منزل زائر پور که یکی از آثار تاریخی است یکی شود.
منزل زائر پور متعلق به دوره قاجار است که دارای سر ستون ها و پنجره های
زیبایی است .
تیمچه صرافیان:
این بنای بسیار زیبا متعلق به دوره قاجاریه می باشد. از ویژگی های این بنا
می توان به معماری فوق العاده زیبایش اشاره کرد که آن را در ایران منحصر به
فرد کرده است. این بنا در دو طبقه و ۳۶ حجره ساخته شده است و در قدیم حجره
های پایین مغازه و حجره های طبقه بالا برای مهمانان بوده است.
مقرنس های زیبایی نیز در سر ورودی تیمچه قرار دارد . مصالح موجود در آن گچ ,خاک , سنگ و چوب است .این بنا در شهرستان آباده
و در بازار کهنه قرار دارد . این محل در ملکی مرحوم حاج ملا عبدالله واعظ
بوده است که ضمن اداره کردن منبر و محراب مسجد به امر تجارت اشتغال داشته و
تیمچه به وسیله خود او برای محل تجارت ساخته شده است و در زمان حزب
دموکرات باقی اطاق ها مخصوص کالاهای تجاری بوده که بعد از فوت حاج واعظ این
ملک به وسیله ورثه به برادران صرافیان فروخته شده است.
طبق روایتی بعضی از اطاق ها نیز مخصوص قرائت قرآن بوده است که در آن اتاق
ها روزنامه های فارس و تهران مورد استفاده مردم قرار می گرفته است .
منبع : قلم :: وبلاگ خبری آباده ::(الهام دهقان-آرزو کشاورز-شبنم فیروزی. زیر نظر سازمان دانش آموزی )
سرامیک مشتق از کلمه keramos یونانی است که به معنی سفالینه یا شئی پخته شده است. در واقع منشا پیدایش این علم همان سفالینههای ساخته شده توسط انسانهای اولیه هستند. در واقع قبل از کشف و استفاده فلزات، بشر از گلهای رس به علت وفور و فراوانی آنها و همچنین شکلگیری بسیار خوب آنها در در صورت مخلوط شدن با آب و درجه حرارت نسبتاً پایین پخت آنها استفاده میکرد. آلومینوسیلیکاتها که خاکهای رسی خود آنها به حساب میآیند، از عناصر آلومینیوم، سیلیسم و اکسیژن ساخته میشوند که این سه عنصر بر روی هم حدود 85 درصد پوسته جامد کره زمین را تشکیل میدهند. این سه عنصر فراوانترین عناصر پوسته زمین هستند.