آشنایی با دکوراسیون با بلوک‌های شیشه‌ای

مهارت‌های زندگی > فوت و فن- همشهری آنلاین- ندا شریف:
اگر قصد جداسازی قسمت‌های مختلف را دارید، در عین حال نمی‌خواهید از میزان نور طبیعی منزل چیزی کم شود، از بلوک‌های شیشه‌ای رنگی استفاده کنید

بلوک‌های شیشه‌ای برای دکوراسیون قسمت‌هایی مانند سرویس‌های بهداشتی، بسیار مناسب هستند.

نصب این بلوک‌ها بسیار راحت است و نوع رنگی آن‌ها زیبایی مضاعفی به محیط می‌دهد.

با توجه به رنگ وسایل و دکوراسیون و با تنوع رنگ موجود، به راحتی به رنگ مناسب و دلخواه دسترسی خواهید داشت.

آشنایی با دکوراسیون با بلوک‌های شیشه‌ای

مهارت‌های زندگی > فوت و فن- همشهری آنلاین- ندا شریف:
اگر قصد جداسازی قسمت‌های مختلف را دارید، در عین حال نمی‌خواهید از میزان نور طبیعی منزل چیزی کم شود، از بلوک‌های شیشه‌ای رنگی استفاده کنید

بلوک‌های شیشه‌ای برای دکوراسیون قسمت‌هایی مانند سرویس‌های بهداشتی، بسیار مناسب هستند.

نصب این بلوک‌ها بسیار راحت است و نوع رنگی آن‌ها زیبایی مضاعفی به محیط می‌دهد.

با توجه به رنگ وسایل و دکوراسیون و با تنوع رنگ موجود، به راحتی به رنگ مناسب و دلخواه دسترسی خواهید داشت.

آشنایی با دکوراسیون با بلوک‌های شیشه‌ای

مهارت‌های زندگی > فوت و فن- همشهری آنلاین- ندا شریف:
اگر قصد جداسازی قسمت‌های مختلف را دارید، در عین حال نمی‌خواهید از میزان نور طبیعی منزل چیزی کم شود، از بلوک‌های شیشه‌ای رنگی استفاده کنید

بلوک‌های شیشه‌ای برای دکوراسیون قسمت‌هایی مانند سرویس‌های بهداشتی، بسیار مناسب هستند.

نصب این بلوک‌ها بسیار راحت است و نوع رنگی آن‌ها زیبایی مضاعفی به محیط می‌دهد.

با توجه به رنگ وسایل و دکوراسیون و با تنوع رنگ موجود، به راحتی به رنگ مناسب و دلخواه دسترسی خواهید داشت.

آشنایی با دکوراسیون با بلوک‌های شیشه‌ای

مهارت‌های زندگی > فوت و فن- همشهری آنلاین- ندا شریف:
اگر قصد جداسازی قسمت‌های مختلف را دارید، در عین حال نمی‌خواهید از میزان نور طبیعی منزل چیزی کم شود، از بلوک‌های شیشه‌ای رنگی استفاده کنید

بلوک‌های شیشه‌ای برای دکوراسیون قسمت‌هایی مانند سرویس‌های بهداشتی، بسیار مناسب هستند.

نصب این بلوک‌ها بسیار راحت است و نوع رنگی آن‌ها زیبایی مضاعفی به محیط می‌دهد.

با توجه به رنگ وسایل و دکوراسیون و با تنوع رنگ موجود، به راحتی به رنگ مناسب و دلخواه دسترسی خواهید داشت.

آشنایی با دکوراسیون با بلوک‌های شیشه‌ای

مهارت‌های زندگی > فوت و فن- همشهری آنلاین- ندا شریف:
اگر قصد جداسازی قسمت‌های مختلف را دارید، در عین حال نمی‌خواهید از میزان نور طبیعی منزل چیزی کم شود، از بلوک‌های شیشه‌ای رنگی استفاده کنید

بلوک‌های شیشه‌ای برای دکوراسیون قسمت‌هایی مانند سرویس‌های بهداشتی، بسیار مناسب هستند.

نصب این بلوک‌ها بسیار راحت است و نوع رنگی آن‌ها زیبایی مضاعفی به محیط می‌دهد.

با توجه به رنگ وسایل و دکوراسیون و با تنوع رنگ موجود، به راحتی به رنگ مناسب و دلخواه دسترسی خواهید داشت.

آشنایی با دکوراسیون با بلوک‌های شیشه‌ای

مهارت‌های زندگی > فوت و فن- همشهری آنلاین- ندا شریف:
اگر قصد جداسازی قسمت‌های مختلف را دارید، در عین حال نمی‌خواهید از میزان نور طبیعی منزل چیزی کم شود، از بلوک‌های شیشه‌ای رنگی استفاده کنید

بلوک‌های شیشه‌ای برای دکوراسیون قسمت‌هایی مانند سرویس‌های بهداشتی، بسیار مناسب هستند.

نصب این بلوک‌ها بسیار راحت است و نوع رنگی آن‌ها زیبایی مضاعفی به محیط می‌دهد.

با توجه به رنگ وسایل و دکوراسیون و با تنوع رنگ موجود، به راحتی به رنگ مناسب و دلخواه دسترسی خواهید داشت.

آشنایی با دکوراسیون با بلوک‌های شیشه‌ای

مهارت‌های زندگی > فوت و فن- همشهری آنلاین- ندا شریف:
اگر قصد جداسازی قسمت‌های مختلف را دارید، در عین حال نمی‌خواهید از میزان نور طبیعی منزل چیزی کم شود، از بلوک‌های شیشه‌ای رنگی استفاده کنید

بلوک‌های شیشه‌ای برای دکوراسیون قسمت‌هایی مانند سرویس‌های بهداشتی، بسیار مناسب هستند.

نصب این بلوک‌ها بسیار راحت است و نوع رنگی آن‌ها زیبایی مضاعفی به محیط می‌دهد.

با توجه به رنگ وسایل و دکوراسیون و با تنوع رنگ موجود، به راحتی به رنگ مناسب و دلخواه دسترسی خواهید داشت.

آشنایی با دکوراسیون با بلوک‌های شیشه‌ای

مهارت‌های زندگی > فوت و فن- همشهری آنلاین- ندا شریف:
اگر قصد جداسازی قسمت‌های مختلف را دارید، در عین حال نمی‌خواهید از میزان نور طبیعی منزل چیزی کم شود، از بلوک‌های شیشه‌ای رنگی استفاده کنید

بلوک‌های شیشه‌ای برای دکوراسیون قسمت‌هایی مانند سرویس‌های بهداشتی، بسیار مناسب هستند.

نصب این بلوک‌ها بسیار راحت است و نوع رنگی آن‌ها زیبایی مضاعفی به محیط می‌دهد.

با توجه به رنگ وسایل و دکوراسیون و با تنوع رنگ موجود، به راحتی به رنگ مناسب و دلخواه دسترسی خواهید داشت.

آشنایی با آجرهای شیشه‌ای Poesia

شهر > معماری- همشهری آنلاین: آجرهای شیشه‌ای Poesia ساخت کشور ایتالیا که در قالب تایل و سنگ‌های شیشه‌ای در رنگ‌های مختلف و با استفاده از شیشه دست‌ساز، در شکل‌ها و اندازه‌های ویژه تولید می‌شود، دارای کاربردهای خلاقانه متعدد در فضاهای داخلی و نیز فضاهای بیرونی ساختمان‌هاست.

از Poesia می‌توان در مبلمان شهری برای ساخت اینستالیشن هنری و در طراحی و دکوراسیون داخلی برای پویایی‌بخشی به فضاهای فاقد تنوع و نور و رنگ استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد کاربرد این آجرهای شیشه‌ای که در کنار نورپردازی ویژه و به واسطه رنگ‌بندی متنوع، از قابلیت بی‌نظیری برای افزایش جذابیت‌های بصری محیط برخوردار است، می‌توان به ساخت دیوارهای کوتاه و پارتیشن، دیوارهای اطراف دوش و وان در حمام، پوشش تزیینی ستون‌ها و بخشی از سطوح دیوارها و نیز پوشش کف اشاره کرد.

آشنایی با آجرهای شیشه‌ای Poesia

شهر > معماری- همشهری آنلاین: آجرهای شیشه‌ای Poesia ساخت کشور ایتالیا که در قالب تایل و سنگ‌های شیشه‌ای در رنگ‌های مختلف و با استفاده از شیشه دست‌ساز، در شکل‌ها و اندازه‌های ویژه تولید می‌شود، دارای کاربردهای خلاقانه متعدد در فضاهای داخلی و نیز فضاهای بیرونی ساختمان‌هاست.

از Poesia می‌توان در مبلمان شهری برای ساخت اینستالیشن هنری و در طراحی و دکوراسیون داخلی برای پویایی‌بخشی به فضاهای فاقد تنوع و نور و رنگ استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد کاربرد این آجرهای شیشه‌ای که در کنار نورپردازی ویژه و به واسطه رنگ‌بندی متنوع، از قابلیت بی‌نظیری برای افزایش جذابیت‌های بصری محیط برخوردار است، می‌توان به ساخت دیوارهای کوتاه و پارتیشن، دیوارهای اطراف دوش و وان در حمام، پوشش تزیینی ستون‌ها و بخشی از سطوح دیوارها و نیز پوشش کف اشاره کرد.

آشنایی با آجرهای شیشه‌ای Poesia

شهر > معماری- همشهری آنلاین: آجرهای شیشه‌ای Poesia ساخت کشور ایتالیا که در قالب تایل و سنگ‌های شیشه‌ای در رنگ‌های مختلف و با استفاده از شیشه دست‌ساز، در شکل‌ها و اندازه‌های ویژه تولید می‌شود، دارای کاربردهای خلاقانه متعدد در فضاهای داخلی و نیز فضاهای بیرونی ساختمان‌هاست.

از Poesia می‌توان در مبلمان شهری برای ساخت اینستالیشن هنری و در طراحی و دکوراسیون داخلی برای پویایی‌بخشی به فضاهای فاقد تنوع و نور و رنگ استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد کاربرد این آجرهای شیشه‌ای که در کنار نورپردازی ویژه و به واسطه رنگ‌بندی متنوع، از قابلیت بی‌نظیری برای افزایش جذابیت‌های بصری محیط برخوردار است، می‌توان به ساخت دیوارهای کوتاه و پارتیشن، دیوارهای اطراف دوش و وان در حمام، پوشش تزیینی ستون‌ها و بخشی از سطوح دیوارها و نیز پوشش کف اشاره کرد.

آشنایی با آجرهای شیشه‌ای Poesia

شهر > معماری- همشهری آنلاین: آجرهای شیشه‌ای Poesia ساخت کشور ایتالیا که در قالب تایل و سنگ‌های شیشه‌ای در رنگ‌های مختلف و با استفاده از شیشه دست‌ساز، در شکل‌ها و اندازه‌های ویژه تولید می‌شود، دارای کاربردهای خلاقانه متعدد در فضاهای داخلی و نیز فضاهای بیرونی ساختمان‌هاست.

از Poesia می‌توان در مبلمان شهری برای ساخت اینستالیشن هنری و در طراحی و دکوراسیون داخلی برای پویایی‌بخشی به فضاهای فاقد تنوع و نور و رنگ استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد کاربرد این آجرهای شیشه‌ای که در کنار نورپردازی ویژه و به واسطه رنگ‌بندی متنوع، از قابلیت بی‌نظیری برای افزایش جذابیت‌های بصری محیط برخوردار است، می‌توان به ساخت دیوارهای کوتاه و پارتیشن، دیوارهای اطراف دوش و وان در حمام، پوشش تزیینی ستون‌ها و بخشی از سطوح دیوارها و نیز پوشش کف اشاره کرد.

آشنایی با آجرهای شیشه‌ای Poesia

شهر > معماری- همشهری آنلاین: آجرهای شیشه‌ای Poesia ساخت کشور ایتالیا که در قالب تایل و سنگ‌های شیشه‌ای در رنگ‌های مختلف و با استفاده از شیشه دست‌ساز، در شکل‌ها و اندازه‌های ویژه تولید می‌شود، دارای کاربردهای خلاقانه متعدد در فضاهای داخلی و نیز فضاهای بیرونی ساختمان‌هاست.

از Poesia می‌توان در مبلمان شهری برای ساخت اینستالیشن هنری و در طراحی و دکوراسیون داخلی برای پویایی‌بخشی به فضاهای فاقد تنوع و نور و رنگ استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد کاربرد این آجرهای شیشه‌ای که در کنار نورپردازی ویژه و به واسطه رنگ‌بندی متنوع، از قابلیت بی‌نظیری برای افزایش جذابیت‌های بصری محیط برخوردار است، می‌توان به ساخت دیوارهای کوتاه و پارتیشن، دیوارهای اطراف دوش و وان در حمام، پوشش تزیینی ستون‌ها و بخشی از سطوح دیوارها و نیز پوشش کف اشاره کرد.

آشنایی با آجرهای شیشه‌ای Poesia

شهر > معماری- همشهری آنلاین: آجرهای شیشه‌ای Poesia ساخت کشور ایتالیا که در قالب تایل و سنگ‌های شیشه‌ای در رنگ‌های مختلف و با استفاده از شیشه دست‌ساز، در شکل‌ها و اندازه‌های ویژه تولید می‌شود، دارای کاربردهای خلاقانه متعدد در فضاهای داخلی و نیز فضاهای بیرونی ساختمان‌هاست.

از Poesia می‌توان در مبلمان شهری برای ساخت اینستالیشن هنری و در طراحی و دکوراسیون داخلی برای پویایی‌بخشی به فضاهای فاقد تنوع و نور و رنگ استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد کاربرد این آجرهای شیشه‌ای که در کنار نورپردازی ویژه و به واسطه رنگ‌بندی متنوع، از قابلیت بی‌نظیری برای افزایش جذابیت‌های بصری محیط برخوردار است، می‌توان به ساخت دیوارهای کوتاه و پارتیشن، دیوارهای اطراف دوش و وان در حمام، پوشش تزیینی ستون‌ها و بخشی از سطوح دیوارها و نیز پوشش کف اشاره کرد.

آشنایی با آجرهای شیشه‌ای Poesia

شهر > معماری- همشهری آنلاین: آجرهای شیشه‌ای Poesia ساخت کشور ایتالیا که در قالب تایل و سنگ‌های شیشه‌ای در رنگ‌های مختلف و با استفاده از شیشه دست‌ساز، در شکل‌ها و اندازه‌های ویژه تولید می‌شود، دارای کاربردهای خلاقانه متعدد در فضاهای داخلی و نیز فضاهای بیرونی ساختمان‌هاست.

از Poesia می‌توان در مبلمان شهری برای ساخت اینستالیشن هنری و در طراحی و دکوراسیون داخلی برای پویایی‌بخشی به فضاهای فاقد تنوع و نور و رنگ استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد کاربرد این آجرهای شیشه‌ای که در کنار نورپردازی ویژه و به واسطه رنگ‌بندی متنوع، از قابلیت بی‌نظیری برای افزایش جذابیت‌های بصری محیط برخوردار است، می‌توان به ساخت دیوارهای کوتاه و پارتیشن، دیوارهای اطراف دوش و وان در حمام، پوشش تزیینی ستون‌ها و بخشی از سطوح دیوارها و نیز پوشش کف اشاره کرد.

آشنایی با آجرهای شیشه‌ای Poesia

شهر > معماری- همشهری آنلاین: آجرهای شیشه‌ای Poesia ساخت کشور ایتالیا که در قالب تایل و سنگ‌های شیشه‌ای در رنگ‌های مختلف و با استفاده از شیشه دست‌ساز، در شکل‌ها و اندازه‌های ویژه تولید می‌شود، دارای کاربردهای خلاقانه متعدد در فضاهای داخلی و نیز فضاهای بیرونی ساختمان‌هاست.

از Poesia می‌توان در مبلمان شهری برای ساخت اینستالیشن هنری و در طراحی و دکوراسیون داخلی برای پویایی‌بخشی به فضاهای فاقد تنوع و نور و رنگ استفاده کرد.

از مهم‌ترین موارد کاربرد این آجرهای شیشه‌ای که در کنار نورپردازی ویژه و به واسطه رنگ‌بندی متنوع، از قابلیت بی‌نظیری برای افزایش جذابیت‌های بصری محیط برخوردار است، می‌توان به ساخت دیوارهای کوتاه و پارتیشن، دیوارهای اطراف دوش و وان در حمام، پوشش تزیینی ستون‌ها و بخشی از سطوح دیوارها و نیز پوشش کف اشاره کرد.

آشنایی با تاریخچه شیشه

شهر > معماری- همشهری آنلاین: اختراع شیشه تحولی عظیم در معماری دنیا ایجاد کرد. به گونه‌ای که امروزه شهرهای جهان زیبایی خود را مدیون این تحول بزرگ درصنعت تولید می‌دانند.

شیشه به واسطه حرارت دادن و سرد کردن ترکیبی از شن، کربنات سدیم و آهک تولید می‌شود.

تاریخچه تولید و کاربرد شیشه به حدود بیش از 4 هزار سال پیش برمی‌گردد ولی تقریبا 2 هزار سال پس از کشف آن بود که کاربرد شیشه در پنجره‌ها مطرح شد.

روش تولید شیشه به روش بادی امکان ایجاد شیشه‌های ظریف برای پنجره‌ها را میسر کرد که در قطعات مستطیلی با ابعاد حداکثر400 در 300 میلی‌متر درصفحات مدور تولید می‌شد.

بلافاصله پس از کشف این روش، ونیزی‌ها متد استوانه‌ای را کشف کردند که این روش حدود 800 سال برای تولید شیشه به کار برده می‌شد. در این روش درون یک استوانه شیشه‌ای توخالی دمیده، از طول برش داده و سپس صاف و صیقل داده می‌شد. با این روش ورقه‌های بزرگ‌تری تولید می‌شد ولی حرارت مجدد و صاف کردن شیشه منجر به خرابی سطح شیشه می‌شد. به هر حال همراه با پیشرفت تکنولوژی روش‌هایی برای تولید شیشه‌هایی که در ساختمان‌ها کارایی داشته باشند، ابداع شد. آن‌ها به صورت عنصری طبیعی و لازم در کلیساهای بزرگ در شمال اروپا به کار برده می‌شدند که تا اواخر هزاره اول پس از میلاد نیز این روند ادامه داشت.


در جستجوی نور

با تغییرسبک معماری از رومی به گوتیک، کاربرد شیشه در دنیای معماری جایگاه خود را تا ابد پیدا کرد. شاید بتوان معماری سبک گوتیک در شمال اروپا را دوره اول معماری شیشه‌ای نامید. جابه‌جایی قسمت‌هایی از دیوارهای سنگی بزرگ معماران را قادر به خلق آثار چشمگیری در تاریخ کرد. شیشه خود به خود جایگاه خود را در معماری پیدا کرد و شیشه‌های بسیار زیبا کم‌کم در معماری بناها دیده شدند. معماری سبک گوتیک به منظور جستجوی نور به وجود آمد، جستجوی درخشش، سبکی و بی‌وزنی. پنجره‌هایی که در سبک گوتیک به کار برده می‌شد معمولا با شیشه‌های رنگی توسط هنرمندان نقاشی و تزیین می‌شد.

در اواخرقرن شانزدهم به کارگیری شیشه به عنوان سمبلی از ثروت و تجمل در انگلستان در نظر گرفته می‌شد. شیشه وسیله‌ای بسیار گران‌قیمت بود و بنابراین استفاده از آن در ساختمان و حتی گاهی اوقات به کار بردن آن به جای دیوارحالت تظاهر به ثروت و بود. بدین ترتیب در انگلستان شیوه‌های غیر متعارف استفاده از شیشه رایج شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم بود که مراکز هنری به راه افتادند و بدین ترتیب زبان نوینی در معماری به وجود آمد، پنجره‌هایی که نور به‌راحتی و فراوانی از آن‌ها عبور کند و معماری از آن حالت سنتی خارج شد و شیشه جایگاه و کاربرد واقعی خود را پیدا کرد. به دنبال انقلاب صنعتی در بریتانیا و به موازات آن به کارگیری آهن در ساختمان‌ها، پروژه‌هایی مثل کاخ کریستال پاکستون اجرا شد.

پاکستون با به کارگیری دانش خود در طراحی سنتی، استفاده از شیشه و برش دادن آن به روش سریع و خارق العاده، شگفتی‌هایی در معماری نوین ایجاد کرد.

معماری شیشه‌ای و حرکت‌های نوین

آغاز قرن بیستم در واقع عصر فضا و زمان نام‌گذاری شده است، عصر زیبایی‌شناسی در حرکت، متغیر بودن و هیجان در ماشین.

پل شبارت در کتاب معماری شیشه‌ای خود در سال 1914 می‌نویسد:

"... ما بیشتر زندگیمان را در اتاق‌های بسته سر کرده‌ایم. این فرهنگی است که با آن بزرگ شده‌ایم و خو گرفته‌ایم. سبک معماری ما تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ ما بوده است. چنانچه بخواهیم تغییری در فرهنگمان ایجاد کنیم به ناچار باید در سبک معماریمان تغییر ایجاد کنیم و این امر تنها به وسیله ترک اتاق‌های بسته و تغییر دادن آن‌ها حاصل می‌شود. با نهادینه شدن و معرفی معماری شیشه‌ای، راه برای عبور نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان نه فقط از طریق پنجره‌ای کوچک بلکه از طریق دیوارها که صرفا از شیشه و آن هم شیشه‌های رنگی ساخته می‌شوند، هموار می‌شود. بدین ترتیب محیط جدیدی که به وجود می‌آوریم، فرهنگی نوین را با خود به همراه می‌آورد."

غرفه‌های شیشه‌ای برونو تات نیز به همین منظور طراحی شد و هدفی مشابه را دنبال می‌کرد که آن به کار گیری بهینه شیشه و استفاده از شفافیت و روشنایی آن در آینده معماری بود. البته شیشه جزو لاینفک کارهای معماران بزرگ از جمله مایس وان دور روحه، لو کوربوسیر و فرانک لیود است.

طی نیمه اول قرن بیستم، به جهت توسعه صنعت و تکنولوژی، بهبود و پیشرفت‌هایی در ساختار کارهای شیشه‌ای پدید آمد و بالاخره در اوایل دهه 1950 پیشرفتی در صنعت تولید شیشه حاصل شد که تا به امروز ادامه دارد. آلیستار پیلکینگتون روش شناوری شیشه مذاب بر سطح فلز مذاب را ابداع کرد که امروزه از آن به عنوان فرآیند شناور یاد می‌شود. با این روش ورقه‌های شیشه‌ای کاملا صاف و هموار تولید می‌شود که امروزه روشی غالب در تولید شیشه در سراسر جهان است.

شیشه


انواع شیشه و کاربرد آن‌ها

شیشه به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ساخت لوازم تزیینی مانند گل، تابلو و غیره در ساختن ظروف آزمایشگاهی و یا ظروف آشپزخانه مانند لیوان، بطری و غیره و بالاخره در ساختن شیشه‌های مسطح که در دو نوع ساده و مشجر عرضه می‌گردد و مصارف مختلفی دارد که عمده‌ترین کاربرد آن به عنوان در و پنجره در کارهای ساختمانی است که به شکل‌های مختلف اعم از شیشه‌های شفاف، نیمه شفاف و رنگی، جاذب حرارت، ایمنی، دوجداره، سکوریت و... وجود دارد.

همچنین در آینه‌سازی‌، صنایع‌نشکن‌، صنایع یخچال‌سازی‌، میزهای شیشه‌های‌، انواع شیشه رومیزی و تیغه‌کاری ساختمان کاربرد دارد.

شیشه رنگی

به دو طریق می‌توان شیشه رنگی بدست آورد:

1. با افزودن و کم کردن بعضی مواد شیمیایی در مصالح اولیه تهیه شیشه. برای نمونه اکسیدهای مسی به شیشه رنگ‌های مختلف قرمز می‌دهد و رنگ آبی پررنگ بوسیله اکسید کبالت به دست می‌آید. رنگ زرد با افزودن مقداری اکسید اورانیوم و کادمیوم حاصل می‌گردد.

2. شیشه سفید را در شیشه مذاب رنگی فرو می‌برند تا دو روی آن رنگی شود. شیشه‌های رنگی در ویترین مغازه‌ها، نمایشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های صنعتی به کار می‌روند.

شیشه

شیشه ضد آتش (پیرکس)

همراه مواد اولیه این شیشه‌ها در مقابل حرارت مقاومت زیادی دارند، مقدار زیادی اکسید بوریک به کار می‌رود و سیلیس آن‌ها از انواع شیشه‌های معمولی بیش‌تر است. معمولا از آن‌ها به عنوان ظروف آزمایشگاه و آشپزخانه و یا در جلوی بخاری‌های دیواری و اجاق‌ها استفاده می‌نمایند.

شیشه مسطح

این نوع شیشه را با اضافه نمودن توری فلزی در میان شیشه می‌سازند و بیش‌تر برای درهای ورودی، کارگاه‌ها، موتورخانه‌ها، آسانسورها و هر جایی که خطر شکستن و فروریختن شیشه وجود دارد، استفاده می‌نمایند.

شیشه دوجداره (مضاعف)

این نوع شیشه‌ها، از دو لایه ساده و گاهی رنگی که به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و لبه‌ها یا درزهای آن‌ها هوابندی شده است و فضای بین آن‌ها با مواد خشک‌کنندهای مانند سیلیکاژل، پُر و یا در بعضی از موارد بین دو لایه، خلاء ایجاد می‌شود. این نوع شیشه که عایق گرما، سرما و صداست، در بسیاری از ساختمان‌ها مانند فرودگاه‌ها، هتل‌ها و بیمارستان‌ها به‌ کار می‌رود.


شیشه سکوریت

در این حالت، شیشه مجددا تا حدود 700 درجه سانتی‌گراد حرارت داده و بعد به‌طور ناگهانی و تحت شرایط خاص سرد می‌شود. این عمل باعث افزایش مقاومت شیشه (حدود 3 الی 5 برابر) در مقابل ضربه و نیز شوک‌های حرارتی می‌گردد. این شیشه‌ها در صورت شکستن، به ذرات ریز و مکعب شکل تقسیم می‌شوند که آسیب‌رسان نیستند. از این نوع شیشه در ویترین فروشگاه‌ها، درهای شیشه‌ای و پنجره‌های جانبی اتومبیل‌ها استفاده می‌گردد.


شیشه سکوریت ساختمانی

استفاده از شیشه معمولی (غیر سکوریت) در ساختمان‌های بلندمرتبه در صورت بروز حادثه اعم از طبیعی مانند زلزله یا حوادث ناشی از دخالت بشر، خطر آسیب‌دیدگی جدی و حتی مرگ به همراه دارد، چرا که شیشه‌های سکوریت به علت شدن
شکسته شده به صورت قطعات بزرگ در هوا شناور می‌شود و شعاع زیادی را در معرض خطر قرار می‌دهد.


شیشه نشکن

این نوع شیشه‌ها شامل دو یا چند لایه شیشه‌اند که به‌وسیله ورقه‌هایی از نایلون شفاف تحت حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. همچنین بعضی از انواع شیشه‌های طلق‌دار به عنوان عایق صوتی، جاذب حرارت، کاهنده شفافیت و شیشه ایمنی به کار برده می‌شوند. وقتی که این شیشه‌ها می‌شکنند، خاصیت کشسانی نایلون مانع از پخش و پراکندگی ذرات شیشه می‌گردد.

از جمله کاربردهای این نوع شیشه‌ها در خودروها و ویترین مغازه‌هایی است که اشیاء گران‌قیمت می‌فروشند. ممکن است شیشه‌نشکن را از جنس شیشه سکوریت بسازند. ‌

شیشه ضد گلوله

از چند لایه شیشه سکوریت و یا نشکن، شیشه ضد گلوله می‌سازند. در هنگام وارد شدن گلوله به داخل شیشه، از نیروی آن کاسته و در میان شیشه متوقف می‌گردد.

شیشه انعکاسی (بازتابنده)

در این نوع شیشه‌ها، یک سطح شیشه با یک پوشش منعکس‌ کننده نور و حرارت از جنس فلز یا اکسید فلزی دارای این خاصیت پوشانده می‌شود. این نوع شیشه‌ها، نور خورشید را منعکس می‌کنند و در کاهش حرارت و درخشندگی نور موثر هستند. اگر در روشنایی روز از بیرون به شیشه انعکاسی نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که تصاویر اطراف را مانند آینه باز می‌تاباند و اگر از داخل به بیرون نگاه کنیم، شیشه کاملا شفاف خواهد بود. شب‌ها پدیده مذکور برعکس است. یعنی شیشه از خارج شفاف و از داخل مانند آینه است.

این شیشه با منعکس نور خورشید، حرارت ناشی از تابش نور خورشید را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های احداث، راه‌اندازی و نگه‌داری سیستم‌های تهویه و تبدیل می‌شود.

شیشه

آشنایی با تاریخچه شیشه

شهر > معماری- همشهری آنلاین: اختراع شیشه تحولی عظیم در معماری دنیا ایجاد کرد. به گونه‌ای که امروزه شهرهای جهان زیبایی خود را مدیون این تحول بزرگ درصنعت تولید می‌دانند.

شیشه به واسطه حرارت دادن و سرد کردن ترکیبی از شن، کربنات سدیم و آهک تولید می‌شود.

تاریخچه تولید و کاربرد شیشه به حدود بیش از 4 هزار سال پیش برمی‌گردد ولی تقریبا 2 هزار سال پس از کشف آن بود که کاربرد شیشه در پنجره‌ها مطرح شد.

روش تولید شیشه به روش بادی امکان ایجاد شیشه‌های ظریف برای پنجره‌ها را میسر کرد که در قطعات مستطیلی با ابعاد حداکثر400 در 300 میلی‌متر درصفحات مدور تولید می‌شد.

بلافاصله پس از کشف این روش، ونیزی‌ها متد استوانه‌ای را کشف کردند که این روش حدود 800 سال برای تولید شیشه به کار برده می‌شد. در این روش درون یک استوانه شیشه‌ای توخالی دمیده، از طول برش داده و سپس صاف و صیقل داده می‌شد. با این روش ورقه‌های بزرگ‌تری تولید می‌شد ولی حرارت مجدد و صاف کردن شیشه منجر به خرابی سطح شیشه می‌شد. به هر حال همراه با پیشرفت تکنولوژی روش‌هایی برای تولید شیشه‌هایی که در ساختمان‌ها کارایی داشته باشند، ابداع شد. آن‌ها به صورت عنصری طبیعی و لازم در کلیساهای بزرگ در شمال اروپا به کار برده می‌شدند که تا اواخر هزاره اول پس از میلاد نیز این روند ادامه داشت.


در جستجوی نور

با تغییرسبک معماری از رومی به گوتیک، کاربرد شیشه در دنیای معماری جایگاه خود را تا ابد پیدا کرد. شاید بتوان معماری سبک گوتیک در شمال اروپا را دوره اول معماری شیشه‌ای نامید. جابه‌جایی قسمت‌هایی از دیوارهای سنگی بزرگ معماران را قادر به خلق آثار چشمگیری در تاریخ کرد. شیشه خود به خود جایگاه خود را در معماری پیدا کرد و شیشه‌های بسیار زیبا کم‌کم در معماری بناها دیده شدند. معماری سبک گوتیک به منظور جستجوی نور به وجود آمد، جستجوی درخشش، سبکی و بی‌وزنی. پنجره‌هایی که در سبک گوتیک به کار برده می‌شد معمولا با شیشه‌های رنگی توسط هنرمندان نقاشی و تزیین می‌شد.

در اواخرقرن شانزدهم به کارگیری شیشه به عنوان سمبلی از ثروت و تجمل در انگلستان در نظر گرفته می‌شد. شیشه وسیله‌ای بسیار گران‌قیمت بود و بنابراین استفاده از آن در ساختمان و حتی گاهی اوقات به کار بردن آن به جای دیوارحالت تظاهر به ثروت و بود. بدین ترتیب در انگلستان شیوه‌های غیر متعارف استفاده از شیشه رایج شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم بود که مراکز هنری به راه افتادند و بدین ترتیب زبان نوینی در معماری به وجود آمد، پنجره‌هایی که نور به‌راحتی و فراوانی از آن‌ها عبور کند و معماری از آن حالت سنتی خارج شد و شیشه جایگاه و کاربرد واقعی خود را پیدا کرد. به دنبال انقلاب صنعتی در بریتانیا و به موازات آن به کارگیری آهن در ساختمان‌ها، پروژه‌هایی مثل کاخ کریستال پاکستون اجرا شد.

پاکستون با به کارگیری دانش خود در طراحی سنتی، استفاده از شیشه و برش دادن آن به روش سریع و خارق العاده، شگفتی‌هایی در معماری نوین ایجاد کرد.

معماری شیشه‌ای و حرکت‌های نوین

آغاز قرن بیستم در واقع عصر فضا و زمان نام‌گذاری شده است، عصر زیبایی‌شناسی در حرکت، متغیر بودن و هیجان در ماشین.

پل شبارت در کتاب معماری شیشه‌ای خود در سال 1914 می‌نویسد:

"... ما بیشتر زندگیمان را در اتاق‌های بسته سر کرده‌ایم. این فرهنگی است که با آن بزرگ شده‌ایم و خو گرفته‌ایم. سبک معماری ما تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ ما بوده است. چنانچه بخواهیم تغییری در فرهنگمان ایجاد کنیم به ناچار باید در سبک معماریمان تغییر ایجاد کنیم و این امر تنها به وسیله ترک اتاق‌های بسته و تغییر دادن آن‌ها حاصل می‌شود. با نهادینه شدن و معرفی معماری شیشه‌ای، راه برای عبور نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان نه فقط از طریق پنجره‌ای کوچک بلکه از طریق دیوارها که صرفا از شیشه و آن هم شیشه‌های رنگی ساخته می‌شوند، هموار می‌شود. بدین ترتیب محیط جدیدی که به وجود می‌آوریم، فرهنگی نوین را با خود به همراه می‌آورد."

غرفه‌های شیشه‌ای برونو تات نیز به همین منظور طراحی شد و هدفی مشابه را دنبال می‌کرد که آن به کار گیری بهینه شیشه و استفاده از شفافیت و روشنایی آن در آینده معماری بود. البته شیشه جزو لاینفک کارهای معماران بزرگ از جمله مایس وان دور روحه، لو کوربوسیر و فرانک لیود است.

طی نیمه اول قرن بیستم، به جهت توسعه صنعت و تکنولوژی، بهبود و پیشرفت‌هایی در ساختار کارهای شیشه‌ای پدید آمد و بالاخره در اوایل دهه 1950 پیشرفتی در صنعت تولید شیشه حاصل شد که تا به امروز ادامه دارد. آلیستار پیلکینگتون روش شناوری شیشه مذاب بر سطح فلز مذاب را ابداع کرد که امروزه از آن به عنوان فرآیند شناور یاد می‌شود. با این روش ورقه‌های شیشه‌ای کاملا صاف و هموار تولید می‌شود که امروزه روشی غالب در تولید شیشه در سراسر جهان است.

شیشه


انواع شیشه و کاربرد آن‌ها

شیشه به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ساخت لوازم تزیینی مانند گل، تابلو و غیره در ساختن ظروف آزمایشگاهی و یا ظروف آشپزخانه مانند لیوان، بطری و غیره و بالاخره در ساختن شیشه‌های مسطح که در دو نوع ساده و مشجر عرضه می‌گردد و مصارف مختلفی دارد که عمده‌ترین کاربرد آن به عنوان در و پنجره در کارهای ساختمانی است که به شکل‌های مختلف اعم از شیشه‌های شفاف، نیمه شفاف و رنگی، جاذب حرارت، ایمنی، دوجداره، سکوریت و... وجود دارد.

همچنین در آینه‌سازی‌، صنایع‌نشکن‌، صنایع یخچال‌سازی‌، میزهای شیشه‌های‌، انواع شیشه رومیزی و تیغه‌کاری ساختمان کاربرد دارد.

شیشه رنگی

به دو طریق می‌توان شیشه رنگی بدست آورد:

1. با افزودن و کم کردن بعضی مواد شیمیایی در مصالح اولیه تهیه شیشه. برای نمونه اکسیدهای مسی به شیشه رنگ‌های مختلف قرمز می‌دهد و رنگ آبی پررنگ بوسیله اکسید کبالت به دست می‌آید. رنگ زرد با افزودن مقداری اکسید اورانیوم و کادمیوم حاصل می‌گردد.

2. شیشه سفید را در شیشه مذاب رنگی فرو می‌برند تا دو روی آن رنگی شود. شیشه‌های رنگی در ویترین مغازه‌ها، نمایشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های صنعتی به کار می‌روند.

شیشه

شیشه ضد آتش (پیرکس)

همراه مواد اولیه این شیشه‌ها در مقابل حرارت مقاومت زیادی دارند، مقدار زیادی اکسید بوریک به کار می‌رود و سیلیس آن‌ها از انواع شیشه‌های معمولی بیش‌تر است. معمولا از آن‌ها به عنوان ظروف آزمایشگاه و آشپزخانه و یا در جلوی بخاری‌های دیواری و اجاق‌ها استفاده می‌نمایند.

شیشه مسطح

این نوع شیشه را با اضافه نمودن توری فلزی در میان شیشه می‌سازند و بیش‌تر برای درهای ورودی، کارگاه‌ها، موتورخانه‌ها، آسانسورها و هر جایی که خطر شکستن و فروریختن شیشه وجود دارد، استفاده می‌نمایند.

شیشه دوجداره (مضاعف)

این نوع شیشه‌ها، از دو لایه ساده و گاهی رنگی که به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و لبه‌ها یا درزهای آن‌ها هوابندی شده است و فضای بین آن‌ها با مواد خشک‌کنندهای مانند سیلیکاژل، پُر و یا در بعضی از موارد بین دو لایه، خلاء ایجاد می‌شود. این نوع شیشه که عایق گرما، سرما و صداست، در بسیاری از ساختمان‌ها مانند فرودگاه‌ها، هتل‌ها و بیمارستان‌ها به‌ کار می‌رود.


شیشه سکوریت

در این حالت، شیشه مجددا تا حدود 700 درجه سانتی‌گراد حرارت داده و بعد به‌طور ناگهانی و تحت شرایط خاص سرد می‌شود. این عمل باعث افزایش مقاومت شیشه (حدود 3 الی 5 برابر) در مقابل ضربه و نیز شوک‌های حرارتی می‌گردد. این شیشه‌ها در صورت شکستن، به ذرات ریز و مکعب شکل تقسیم می‌شوند که آسیب‌رسان نیستند. از این نوع شیشه در ویترین فروشگاه‌ها، درهای شیشه‌ای و پنجره‌های جانبی اتومبیل‌ها استفاده می‌گردد.


شیشه سکوریت ساختمانی

استفاده از شیشه معمولی (غیر سکوریت) در ساختمان‌های بلندمرتبه در صورت بروز حادثه اعم از طبیعی مانند زلزله یا حوادث ناشی از دخالت بشر، خطر آسیب‌دیدگی جدی و حتی مرگ به همراه دارد، چرا که شیشه‌های سکوریت به علت شدن
شکسته شده به صورت قطعات بزرگ در هوا شناور می‌شود و شعاع زیادی را در معرض خطر قرار می‌دهد.


شیشه نشکن

این نوع شیشه‌ها شامل دو یا چند لایه شیشه‌اند که به‌وسیله ورقه‌هایی از نایلون شفاف تحت حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. همچنین بعضی از انواع شیشه‌های طلق‌دار به عنوان عایق صوتی، جاذب حرارت، کاهنده شفافیت و شیشه ایمنی به کار برده می‌شوند. وقتی که این شیشه‌ها می‌شکنند، خاصیت کشسانی نایلون مانع از پخش و پراکندگی ذرات شیشه می‌گردد.

از جمله کاربردهای این نوع شیشه‌ها در خودروها و ویترین مغازه‌هایی است که اشیاء گران‌قیمت می‌فروشند. ممکن است شیشه‌نشکن را از جنس شیشه سکوریت بسازند. ‌

شیشه ضد گلوله

از چند لایه شیشه سکوریت و یا نشکن، شیشه ضد گلوله می‌سازند. در هنگام وارد شدن گلوله به داخل شیشه، از نیروی آن کاسته و در میان شیشه متوقف می‌گردد.

شیشه انعکاسی (بازتابنده)

در این نوع شیشه‌ها، یک سطح شیشه با یک پوشش منعکس‌ کننده نور و حرارت از جنس فلز یا اکسید فلزی دارای این خاصیت پوشانده می‌شود. این نوع شیشه‌ها، نور خورشید را منعکس می‌کنند و در کاهش حرارت و درخشندگی نور موثر هستند. اگر در روشنایی روز از بیرون به شیشه انعکاسی نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که تصاویر اطراف را مانند آینه باز می‌تاباند و اگر از داخل به بیرون نگاه کنیم، شیشه کاملا شفاف خواهد بود. شب‌ها پدیده مذکور برعکس است. یعنی شیشه از خارج شفاف و از داخل مانند آینه است.

این شیشه با منعکس نور خورشید، حرارت ناشی از تابش نور خورشید را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های احداث، راه‌اندازی و نگه‌داری سیستم‌های تهویه و تبدیل می‌شود.

شیشه

آشنایی با تاریخچه شیشه

شهر > معماری- همشهری آنلاین: اختراع شیشه تحولی عظیم در معماری دنیا ایجاد کرد. به گونه‌ای که امروزه شهرهای جهان زیبایی خود را مدیون این تحول بزرگ درصنعت تولید می‌دانند.

شیشه به واسطه حرارت دادن و سرد کردن ترکیبی از شن، کربنات سدیم و آهک تولید می‌شود.

تاریخچه تولید و کاربرد شیشه به حدود بیش از 4 هزار سال پیش برمی‌گردد ولی تقریبا 2 هزار سال پس از کشف آن بود که کاربرد شیشه در پنجره‌ها مطرح شد.

روش تولید شیشه به روش بادی امکان ایجاد شیشه‌های ظریف برای پنجره‌ها را میسر کرد که در قطعات مستطیلی با ابعاد حداکثر400 در 300 میلی‌متر درصفحات مدور تولید می‌شد.

بلافاصله پس از کشف این روش، ونیزی‌ها متد استوانه‌ای را کشف کردند که این روش حدود 800 سال برای تولید شیشه به کار برده می‌شد. در این روش درون یک استوانه شیشه‌ای توخالی دمیده، از طول برش داده و سپس صاف و صیقل داده می‌شد. با این روش ورقه‌های بزرگ‌تری تولید می‌شد ولی حرارت مجدد و صاف کردن شیشه منجر به خرابی سطح شیشه می‌شد. به هر حال همراه با پیشرفت تکنولوژی روش‌هایی برای تولید شیشه‌هایی که در ساختمان‌ها کارایی داشته باشند، ابداع شد. آن‌ها به صورت عنصری طبیعی و لازم در کلیساهای بزرگ در شمال اروپا به کار برده می‌شدند که تا اواخر هزاره اول پس از میلاد نیز این روند ادامه داشت.


در جستجوی نور

با تغییرسبک معماری از رومی به گوتیک، کاربرد شیشه در دنیای معماری جایگاه خود را تا ابد پیدا کرد. شاید بتوان معماری سبک گوتیک در شمال اروپا را دوره اول معماری شیشه‌ای نامید. جابه‌جایی قسمت‌هایی از دیوارهای سنگی بزرگ معماران را قادر به خلق آثار چشمگیری در تاریخ کرد. شیشه خود به خود جایگاه خود را در معماری پیدا کرد و شیشه‌های بسیار زیبا کم‌کم در معماری بناها دیده شدند. معماری سبک گوتیک به منظور جستجوی نور به وجود آمد، جستجوی درخشش، سبکی و بی‌وزنی. پنجره‌هایی که در سبک گوتیک به کار برده می‌شد معمولا با شیشه‌های رنگی توسط هنرمندان نقاشی و تزیین می‌شد.

در اواخرقرن شانزدهم به کارگیری شیشه به عنوان سمبلی از ثروت و تجمل در انگلستان در نظر گرفته می‌شد. شیشه وسیله‌ای بسیار گران‌قیمت بود و بنابراین استفاده از آن در ساختمان و حتی گاهی اوقات به کار بردن آن به جای دیوارحالت تظاهر به ثروت و بود. بدین ترتیب در انگلستان شیوه‌های غیر متعارف استفاده از شیشه رایج شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم بود که مراکز هنری به راه افتادند و بدین ترتیب زبان نوینی در معماری به وجود آمد، پنجره‌هایی که نور به‌راحتی و فراوانی از آن‌ها عبور کند و معماری از آن حالت سنتی خارج شد و شیشه جایگاه و کاربرد واقعی خود را پیدا کرد. به دنبال انقلاب صنعتی در بریتانیا و به موازات آن به کارگیری آهن در ساختمان‌ها، پروژه‌هایی مثل کاخ کریستال پاکستون اجرا شد.

پاکستون با به کارگیری دانش خود در طراحی سنتی، استفاده از شیشه و برش دادن آن به روش سریع و خارق العاده، شگفتی‌هایی در معماری نوین ایجاد کرد.

معماری شیشه‌ای و حرکت‌های نوین

آغاز قرن بیستم در واقع عصر فضا و زمان نام‌گذاری شده است، عصر زیبایی‌شناسی در حرکت، متغیر بودن و هیجان در ماشین.

پل شبارت در کتاب معماری شیشه‌ای خود در سال 1914 می‌نویسد:

"... ما بیشتر زندگیمان را در اتاق‌های بسته سر کرده‌ایم. این فرهنگی است که با آن بزرگ شده‌ایم و خو گرفته‌ایم. سبک معماری ما تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ ما بوده است. چنانچه بخواهیم تغییری در فرهنگمان ایجاد کنیم به ناچار باید در سبک معماریمان تغییر ایجاد کنیم و این امر تنها به وسیله ترک اتاق‌های بسته و تغییر دادن آن‌ها حاصل می‌شود. با نهادینه شدن و معرفی معماری شیشه‌ای، راه برای عبور نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان نه فقط از طریق پنجره‌ای کوچک بلکه از طریق دیوارها که صرفا از شیشه و آن هم شیشه‌های رنگی ساخته می‌شوند، هموار می‌شود. بدین ترتیب محیط جدیدی که به وجود می‌آوریم، فرهنگی نوین را با خود به همراه می‌آورد."

غرفه‌های شیشه‌ای برونو تات نیز به همین منظور طراحی شد و هدفی مشابه را دنبال می‌کرد که آن به کار گیری بهینه شیشه و استفاده از شفافیت و روشنایی آن در آینده معماری بود. البته شیشه جزو لاینفک کارهای معماران بزرگ از جمله مایس وان دور روحه، لو کوربوسیر و فرانک لیود است.

طی نیمه اول قرن بیستم، به جهت توسعه صنعت و تکنولوژی، بهبود و پیشرفت‌هایی در ساختار کارهای شیشه‌ای پدید آمد و بالاخره در اوایل دهه 1950 پیشرفتی در صنعت تولید شیشه حاصل شد که تا به امروز ادامه دارد. آلیستار پیلکینگتون روش شناوری شیشه مذاب بر سطح فلز مذاب را ابداع کرد که امروزه از آن به عنوان فرآیند شناور یاد می‌شود. با این روش ورقه‌های شیشه‌ای کاملا صاف و هموار تولید می‌شود که امروزه روشی غالب در تولید شیشه در سراسر جهان است.

شیشه


انواع شیشه و کاربرد آن‌ها

شیشه به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ساخت لوازم تزیینی مانند گل، تابلو و غیره در ساختن ظروف آزمایشگاهی و یا ظروف آشپزخانه مانند لیوان، بطری و غیره و بالاخره در ساختن شیشه‌های مسطح که در دو نوع ساده و مشجر عرضه می‌گردد و مصارف مختلفی دارد که عمده‌ترین کاربرد آن به عنوان در و پنجره در کارهای ساختمانی است که به شکل‌های مختلف اعم از شیشه‌های شفاف، نیمه شفاف و رنگی، جاذب حرارت، ایمنی، دوجداره، سکوریت و... وجود دارد.

همچنین در آینه‌سازی‌، صنایع‌نشکن‌، صنایع یخچال‌سازی‌، میزهای شیشه‌های‌، انواع شیشه رومیزی و تیغه‌کاری ساختمان کاربرد دارد.

شیشه رنگی

به دو طریق می‌توان شیشه رنگی بدست آورد:

1. با افزودن و کم کردن بعضی مواد شیمیایی در مصالح اولیه تهیه شیشه. برای نمونه اکسیدهای مسی به شیشه رنگ‌های مختلف قرمز می‌دهد و رنگ آبی پررنگ بوسیله اکسید کبالت به دست می‌آید. رنگ زرد با افزودن مقداری اکسید اورانیوم و کادمیوم حاصل می‌گردد.

2. شیشه سفید را در شیشه مذاب رنگی فرو می‌برند تا دو روی آن رنگی شود. شیشه‌های رنگی در ویترین مغازه‌ها، نمایشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های صنعتی به کار می‌روند.

شیشه

شیشه ضد آتش (پیرکس)

همراه مواد اولیه این شیشه‌ها در مقابل حرارت مقاومت زیادی دارند، مقدار زیادی اکسید بوریک به کار می‌رود و سیلیس آن‌ها از انواع شیشه‌های معمولی بیش‌تر است. معمولا از آن‌ها به عنوان ظروف آزمایشگاه و آشپزخانه و یا در جلوی بخاری‌های دیواری و اجاق‌ها استفاده می‌نمایند.

شیشه مسطح

این نوع شیشه را با اضافه نمودن توری فلزی در میان شیشه می‌سازند و بیش‌تر برای درهای ورودی، کارگاه‌ها، موتورخانه‌ها، آسانسورها و هر جایی که خطر شکستن و فروریختن شیشه وجود دارد، استفاده می‌نمایند.

شیشه دوجداره (مضاعف)

این نوع شیشه‌ها، از دو لایه ساده و گاهی رنگی که به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و لبه‌ها یا درزهای آن‌ها هوابندی شده است و فضای بین آن‌ها با مواد خشک‌کنندهای مانند سیلیکاژل، پُر و یا در بعضی از موارد بین دو لایه، خلاء ایجاد می‌شود. این نوع شیشه که عایق گرما، سرما و صداست، در بسیاری از ساختمان‌ها مانند فرودگاه‌ها، هتل‌ها و بیمارستان‌ها به‌ کار می‌رود.


شیشه سکوریت

در این حالت، شیشه مجددا تا حدود 700 درجه سانتی‌گراد حرارت داده و بعد به‌طور ناگهانی و تحت شرایط خاص سرد می‌شود. این عمل باعث افزایش مقاومت شیشه (حدود 3 الی 5 برابر) در مقابل ضربه و نیز شوک‌های حرارتی می‌گردد. این شیشه‌ها در صورت شکستن، به ذرات ریز و مکعب شکل تقسیم می‌شوند که آسیب‌رسان نیستند. از این نوع شیشه در ویترین فروشگاه‌ها، درهای شیشه‌ای و پنجره‌های جانبی اتومبیل‌ها استفاده می‌گردد.


شیشه سکوریت ساختمانی

استفاده از شیشه معمولی (غیر سکوریت) در ساختمان‌های بلندمرتبه در صورت بروز حادثه اعم از طبیعی مانند زلزله یا حوادث ناشی از دخالت بشر، خطر آسیب‌دیدگی جدی و حتی مرگ به همراه دارد، چرا که شیشه‌های سکوریت به علت شدن
شکسته شده به صورت قطعات بزرگ در هوا شناور می‌شود و شعاع زیادی را در معرض خطر قرار می‌دهد.


شیشه نشکن

این نوع شیشه‌ها شامل دو یا چند لایه شیشه‌اند که به‌وسیله ورقه‌هایی از نایلون شفاف تحت حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. همچنین بعضی از انواع شیشه‌های طلق‌دار به عنوان عایق صوتی، جاذب حرارت، کاهنده شفافیت و شیشه ایمنی به کار برده می‌شوند. وقتی که این شیشه‌ها می‌شکنند، خاصیت کشسانی نایلون مانع از پخش و پراکندگی ذرات شیشه می‌گردد.

از جمله کاربردهای این نوع شیشه‌ها در خودروها و ویترین مغازه‌هایی است که اشیاء گران‌قیمت می‌فروشند. ممکن است شیشه‌نشکن را از جنس شیشه سکوریت بسازند. ‌

شیشه ضد گلوله

از چند لایه شیشه سکوریت و یا نشکن، شیشه ضد گلوله می‌سازند. در هنگام وارد شدن گلوله به داخل شیشه، از نیروی آن کاسته و در میان شیشه متوقف می‌گردد.

شیشه انعکاسی (بازتابنده)

در این نوع شیشه‌ها، یک سطح شیشه با یک پوشش منعکس‌ کننده نور و حرارت از جنس فلز یا اکسید فلزی دارای این خاصیت پوشانده می‌شود. این نوع شیشه‌ها، نور خورشید را منعکس می‌کنند و در کاهش حرارت و درخشندگی نور موثر هستند. اگر در روشنایی روز از بیرون به شیشه انعکاسی نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که تصاویر اطراف را مانند آینه باز می‌تاباند و اگر از داخل به بیرون نگاه کنیم، شیشه کاملا شفاف خواهد بود. شب‌ها پدیده مذکور برعکس است. یعنی شیشه از خارج شفاف و از داخل مانند آینه است.

این شیشه با منعکس نور خورشید، حرارت ناشی از تابش نور خورشید را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های احداث، راه‌اندازی و نگه‌داری سیستم‌های تهویه و تبدیل می‌شود.

شیشه

آشنایی با تاریخچه شیشه

شهر > معماری- همشهری آنلاین: اختراع شیشه تحولی عظیم در معماری دنیا ایجاد کرد. به گونه‌ای که امروزه شهرهای جهان زیبایی خود را مدیون این تحول بزرگ درصنعت تولید می‌دانند.

شیشه به واسطه حرارت دادن و سرد کردن ترکیبی از شن، کربنات سدیم و آهک تولید می‌شود.

تاریخچه تولید و کاربرد شیشه به حدود بیش از 4 هزار سال پیش برمی‌گردد ولی تقریبا 2 هزار سال پس از کشف آن بود که کاربرد شیشه در پنجره‌ها مطرح شد.

روش تولید شیشه به روش بادی امکان ایجاد شیشه‌های ظریف برای پنجره‌ها را میسر کرد که در قطعات مستطیلی با ابعاد حداکثر400 در 300 میلی‌متر درصفحات مدور تولید می‌شد.

بلافاصله پس از کشف این روش، ونیزی‌ها متد استوانه‌ای را کشف کردند که این روش حدود 800 سال برای تولید شیشه به کار برده می‌شد. در این روش درون یک استوانه شیشه‌ای توخالی دمیده، از طول برش داده و سپس صاف و صیقل داده می‌شد. با این روش ورقه‌های بزرگ‌تری تولید می‌شد ولی حرارت مجدد و صاف کردن شیشه منجر به خرابی سطح شیشه می‌شد. به هر حال همراه با پیشرفت تکنولوژی روش‌هایی برای تولید شیشه‌هایی که در ساختمان‌ها کارایی داشته باشند، ابداع شد. آن‌ها به صورت عنصری طبیعی و لازم در کلیساهای بزرگ در شمال اروپا به کار برده می‌شدند که تا اواخر هزاره اول پس از میلاد نیز این روند ادامه داشت.


در جستجوی نور

با تغییرسبک معماری از رومی به گوتیک، کاربرد شیشه در دنیای معماری جایگاه خود را تا ابد پیدا کرد. شاید بتوان معماری سبک گوتیک در شمال اروپا را دوره اول معماری شیشه‌ای نامید. جابه‌جایی قسمت‌هایی از دیوارهای سنگی بزرگ معماران را قادر به خلق آثار چشمگیری در تاریخ کرد. شیشه خود به خود جایگاه خود را در معماری پیدا کرد و شیشه‌های بسیار زیبا کم‌کم در معماری بناها دیده شدند. معماری سبک گوتیک به منظور جستجوی نور به وجود آمد، جستجوی درخشش، سبکی و بی‌وزنی. پنجره‌هایی که در سبک گوتیک به کار برده می‌شد معمولا با شیشه‌های رنگی توسط هنرمندان نقاشی و تزیین می‌شد.

در اواخرقرن شانزدهم به کارگیری شیشه به عنوان سمبلی از ثروت و تجمل در انگلستان در نظر گرفته می‌شد. شیشه وسیله‌ای بسیار گران‌قیمت بود و بنابراین استفاده از آن در ساختمان و حتی گاهی اوقات به کار بردن آن به جای دیوارحالت تظاهر به ثروت و بود. بدین ترتیب در انگلستان شیوه‌های غیر متعارف استفاده از شیشه رایج شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم بود که مراکز هنری به راه افتادند و بدین ترتیب زبان نوینی در معماری به وجود آمد، پنجره‌هایی که نور به‌راحتی و فراوانی از آن‌ها عبور کند و معماری از آن حالت سنتی خارج شد و شیشه جایگاه و کاربرد واقعی خود را پیدا کرد. به دنبال انقلاب صنعتی در بریتانیا و به موازات آن به کارگیری آهن در ساختمان‌ها، پروژه‌هایی مثل کاخ کریستال پاکستون اجرا شد.

پاکستون با به کارگیری دانش خود در طراحی سنتی، استفاده از شیشه و برش دادن آن به روش سریع و خارق العاده، شگفتی‌هایی در معماری نوین ایجاد کرد.

معماری شیشه‌ای و حرکت‌های نوین

آغاز قرن بیستم در واقع عصر فضا و زمان نام‌گذاری شده است، عصر زیبایی‌شناسی در حرکت، متغیر بودن و هیجان در ماشین.

پل شبارت در کتاب معماری شیشه‌ای خود در سال 1914 می‌نویسد:

"... ما بیشتر زندگیمان را در اتاق‌های بسته سر کرده‌ایم. این فرهنگی است که با آن بزرگ شده‌ایم و خو گرفته‌ایم. سبک معماری ما تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ ما بوده است. چنانچه بخواهیم تغییری در فرهنگمان ایجاد کنیم به ناچار باید در سبک معماریمان تغییر ایجاد کنیم و این امر تنها به وسیله ترک اتاق‌های بسته و تغییر دادن آن‌ها حاصل می‌شود. با نهادینه شدن و معرفی معماری شیشه‌ای، راه برای عبور نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان نه فقط از طریق پنجره‌ای کوچک بلکه از طریق دیوارها که صرفا از شیشه و آن هم شیشه‌های رنگی ساخته می‌شوند، هموار می‌شود. بدین ترتیب محیط جدیدی که به وجود می‌آوریم، فرهنگی نوین را با خود به همراه می‌آورد."

غرفه‌های شیشه‌ای برونو تات نیز به همین منظور طراحی شد و هدفی مشابه را دنبال می‌کرد که آن به کار گیری بهینه شیشه و استفاده از شفافیت و روشنایی آن در آینده معماری بود. البته شیشه جزو لاینفک کارهای معماران بزرگ از جمله مایس وان دور روحه، لو کوربوسیر و فرانک لیود است.

طی نیمه اول قرن بیستم، به جهت توسعه صنعت و تکنولوژی، بهبود و پیشرفت‌هایی در ساختار کارهای شیشه‌ای پدید آمد و بالاخره در اوایل دهه 1950 پیشرفتی در صنعت تولید شیشه حاصل شد که تا به امروز ادامه دارد. آلیستار پیلکینگتون روش شناوری شیشه مذاب بر سطح فلز مذاب را ابداع کرد که امروزه از آن به عنوان فرآیند شناور یاد می‌شود. با این روش ورقه‌های شیشه‌ای کاملا صاف و هموار تولید می‌شود که امروزه روشی غالب در تولید شیشه در سراسر جهان است.

شیشه


انواع شیشه و کاربرد آن‌ها

شیشه به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ساخت لوازم تزیینی مانند گل، تابلو و غیره در ساختن ظروف آزمایشگاهی و یا ظروف آشپزخانه مانند لیوان، بطری و غیره و بالاخره در ساختن شیشه‌های مسطح که در دو نوع ساده و مشجر عرضه می‌گردد و مصارف مختلفی دارد که عمده‌ترین کاربرد آن به عنوان در و پنجره در کارهای ساختمانی است که به شکل‌های مختلف اعم از شیشه‌های شفاف، نیمه شفاف و رنگی، جاذب حرارت، ایمنی، دوجداره، سکوریت و... وجود دارد.

همچنین در آینه‌سازی‌، صنایع‌نشکن‌، صنایع یخچال‌سازی‌، میزهای شیشه‌های‌، انواع شیشه رومیزی و تیغه‌کاری ساختمان کاربرد دارد.

شیشه رنگی

به دو طریق می‌توان شیشه رنگی بدست آورد:

1. با افزودن و کم کردن بعضی مواد شیمیایی در مصالح اولیه تهیه شیشه. برای نمونه اکسیدهای مسی به شیشه رنگ‌های مختلف قرمز می‌دهد و رنگ آبی پررنگ بوسیله اکسید کبالت به دست می‌آید. رنگ زرد با افزودن مقداری اکسید اورانیوم و کادمیوم حاصل می‌گردد.

2. شیشه سفید را در شیشه مذاب رنگی فرو می‌برند تا دو روی آن رنگی شود. شیشه‌های رنگی در ویترین مغازه‌ها، نمایشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های صنعتی به کار می‌روند.

شیشه

شیشه ضد آتش (پیرکس)

همراه مواد اولیه این شیشه‌ها در مقابل حرارت مقاومت زیادی دارند، مقدار زیادی اکسید بوریک به کار می‌رود و سیلیس آن‌ها از انواع شیشه‌های معمولی بیش‌تر است. معمولا از آن‌ها به عنوان ظروف آزمایشگاه و آشپزخانه و یا در جلوی بخاری‌های دیواری و اجاق‌ها استفاده می‌نمایند.

شیشه مسطح

این نوع شیشه را با اضافه نمودن توری فلزی در میان شیشه می‌سازند و بیش‌تر برای درهای ورودی، کارگاه‌ها، موتورخانه‌ها، آسانسورها و هر جایی که خطر شکستن و فروریختن شیشه وجود دارد، استفاده می‌نمایند.

شیشه دوجداره (مضاعف)

این نوع شیشه‌ها، از دو لایه ساده و گاهی رنگی که به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و لبه‌ها یا درزهای آن‌ها هوابندی شده است و فضای بین آن‌ها با مواد خشک‌کنندهای مانند سیلیکاژل، پُر و یا در بعضی از موارد بین دو لایه، خلاء ایجاد می‌شود. این نوع شیشه که عایق گرما، سرما و صداست، در بسیاری از ساختمان‌ها مانند فرودگاه‌ها، هتل‌ها و بیمارستان‌ها به‌ کار می‌رود.


شیشه سکوریت

در این حالت، شیشه مجددا تا حدود 700 درجه سانتی‌گراد حرارت داده و بعد به‌طور ناگهانی و تحت شرایط خاص سرد می‌شود. این عمل باعث افزایش مقاومت شیشه (حدود 3 الی 5 برابر) در مقابل ضربه و نیز شوک‌های حرارتی می‌گردد. این شیشه‌ها در صورت شکستن، به ذرات ریز و مکعب شکل تقسیم می‌شوند که آسیب‌رسان نیستند. از این نوع شیشه در ویترین فروشگاه‌ها، درهای شیشه‌ای و پنجره‌های جانبی اتومبیل‌ها استفاده می‌گردد.


شیشه سکوریت ساختمانی

استفاده از شیشه معمولی (غیر سکوریت) در ساختمان‌های بلندمرتبه در صورت بروز حادثه اعم از طبیعی مانند زلزله یا حوادث ناشی از دخالت بشر، خطر آسیب‌دیدگی جدی و حتی مرگ به همراه دارد، چرا که شیشه‌های سکوریت به علت شدن
شکسته شده به صورت قطعات بزرگ در هوا شناور می‌شود و شعاع زیادی را در معرض خطر قرار می‌دهد.


شیشه نشکن

این نوع شیشه‌ها شامل دو یا چند لایه شیشه‌اند که به‌وسیله ورقه‌هایی از نایلون شفاف تحت حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. همچنین بعضی از انواع شیشه‌های طلق‌دار به عنوان عایق صوتی، جاذب حرارت، کاهنده شفافیت و شیشه ایمنی به کار برده می‌شوند. وقتی که این شیشه‌ها می‌شکنند، خاصیت کشسانی نایلون مانع از پخش و پراکندگی ذرات شیشه می‌گردد.

از جمله کاربردهای این نوع شیشه‌ها در خودروها و ویترین مغازه‌هایی است که اشیاء گران‌قیمت می‌فروشند. ممکن است شیشه‌نشکن را از جنس شیشه سکوریت بسازند. ‌

شیشه ضد گلوله

از چند لایه شیشه سکوریت و یا نشکن، شیشه ضد گلوله می‌سازند. در هنگام وارد شدن گلوله به داخل شیشه، از نیروی آن کاسته و در میان شیشه متوقف می‌گردد.

شیشه انعکاسی (بازتابنده)

در این نوع شیشه‌ها، یک سطح شیشه با یک پوشش منعکس‌ کننده نور و حرارت از جنس فلز یا اکسید فلزی دارای این خاصیت پوشانده می‌شود. این نوع شیشه‌ها، نور خورشید را منعکس می‌کنند و در کاهش حرارت و درخشندگی نور موثر هستند. اگر در روشنایی روز از بیرون به شیشه انعکاسی نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که تصاویر اطراف را مانند آینه باز می‌تاباند و اگر از داخل به بیرون نگاه کنیم، شیشه کاملا شفاف خواهد بود. شب‌ها پدیده مذکور برعکس است. یعنی شیشه از خارج شفاف و از داخل مانند آینه است.

این شیشه با منعکس نور خورشید، حرارت ناشی از تابش نور خورشید را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های احداث، راه‌اندازی و نگه‌داری سیستم‌های تهویه و تبدیل می‌شود.

شیشه

آشنایی با تاریخچه شیشه

شهر > معماری- همشهری آنلاین: اختراع شیشه تحولی عظیم در معماری دنیا ایجاد کرد. به گونه‌ای که امروزه شهرهای جهان زیبایی خود را مدیون این تحول بزرگ درصنعت تولید می‌دانند.

شیشه به واسطه حرارت دادن و سرد کردن ترکیبی از شن، کربنات سدیم و آهک تولید می‌شود.

تاریخچه تولید و کاربرد شیشه به حدود بیش از 4 هزار سال پیش برمی‌گردد ولی تقریبا 2 هزار سال پس از کشف آن بود که کاربرد شیشه در پنجره‌ها مطرح شد.

روش تولید شیشه به روش بادی امکان ایجاد شیشه‌های ظریف برای پنجره‌ها را میسر کرد که در قطعات مستطیلی با ابعاد حداکثر400 در 300 میلی‌متر درصفحات مدور تولید می‌شد.

بلافاصله پس از کشف این روش، ونیزی‌ها متد استوانه‌ای را کشف کردند که این روش حدود 800 سال برای تولید شیشه به کار برده می‌شد. در این روش درون یک استوانه شیشه‌ای توخالی دمیده، از طول برش داده و سپس صاف و صیقل داده می‌شد. با این روش ورقه‌های بزرگ‌تری تولید می‌شد ولی حرارت مجدد و صاف کردن شیشه منجر به خرابی سطح شیشه می‌شد. به هر حال همراه با پیشرفت تکنولوژی روش‌هایی برای تولید شیشه‌هایی که در ساختمان‌ها کارایی داشته باشند، ابداع شد. آن‌ها به صورت عنصری طبیعی و لازم در کلیساهای بزرگ در شمال اروپا به کار برده می‌شدند که تا اواخر هزاره اول پس از میلاد نیز این روند ادامه داشت.


در جستجوی نور

با تغییرسبک معماری از رومی به گوتیک، کاربرد شیشه در دنیای معماری جایگاه خود را تا ابد پیدا کرد. شاید بتوان معماری سبک گوتیک در شمال اروپا را دوره اول معماری شیشه‌ای نامید. جابه‌جایی قسمت‌هایی از دیوارهای سنگی بزرگ معماران را قادر به خلق آثار چشمگیری در تاریخ کرد. شیشه خود به خود جایگاه خود را در معماری پیدا کرد و شیشه‌های بسیار زیبا کم‌کم در معماری بناها دیده شدند. معماری سبک گوتیک به منظور جستجوی نور به وجود آمد، جستجوی درخشش، سبکی و بی‌وزنی. پنجره‌هایی که در سبک گوتیک به کار برده می‌شد معمولا با شیشه‌های رنگی توسط هنرمندان نقاشی و تزیین می‌شد.

در اواخرقرن شانزدهم به کارگیری شیشه به عنوان سمبلی از ثروت و تجمل در انگلستان در نظر گرفته می‌شد. شیشه وسیله‌ای بسیار گران‌قیمت بود و بنابراین استفاده از آن در ساختمان و حتی گاهی اوقات به کار بردن آن به جای دیوارحالت تظاهر به ثروت و بود. بدین ترتیب در انگلستان شیوه‌های غیر متعارف استفاده از شیشه رایج شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم بود که مراکز هنری به راه افتادند و بدین ترتیب زبان نوینی در معماری به وجود آمد، پنجره‌هایی که نور به‌راحتی و فراوانی از آن‌ها عبور کند و معماری از آن حالت سنتی خارج شد و شیشه جایگاه و کاربرد واقعی خود را پیدا کرد. به دنبال انقلاب صنعتی در بریتانیا و به موازات آن به کارگیری آهن در ساختمان‌ها، پروژه‌هایی مثل کاخ کریستال پاکستون اجرا شد.

پاکستون با به کارگیری دانش خود در طراحی سنتی، استفاده از شیشه و برش دادن آن به روش سریع و خارق العاده، شگفتی‌هایی در معماری نوین ایجاد کرد.

معماری شیشه‌ای و حرکت‌های نوین

آغاز قرن بیستم در واقع عصر فضا و زمان نام‌گذاری شده است، عصر زیبایی‌شناسی در حرکت، متغیر بودن و هیجان در ماشین.

پل شبارت در کتاب معماری شیشه‌ای خود در سال 1914 می‌نویسد:

"... ما بیشتر زندگیمان را در اتاق‌های بسته سر کرده‌ایم. این فرهنگی است که با آن بزرگ شده‌ایم و خو گرفته‌ایم. سبک معماری ما تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ ما بوده است. چنانچه بخواهیم تغییری در فرهنگمان ایجاد کنیم به ناچار باید در سبک معماریمان تغییر ایجاد کنیم و این امر تنها به وسیله ترک اتاق‌های بسته و تغییر دادن آن‌ها حاصل می‌شود. با نهادینه شدن و معرفی معماری شیشه‌ای، راه برای عبور نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان نه فقط از طریق پنجره‌ای کوچک بلکه از طریق دیوارها که صرفا از شیشه و آن هم شیشه‌های رنگی ساخته می‌شوند، هموار می‌شود. بدین ترتیب محیط جدیدی که به وجود می‌آوریم، فرهنگی نوین را با خود به همراه می‌آورد."

غرفه‌های شیشه‌ای برونو تات نیز به همین منظور طراحی شد و هدفی مشابه را دنبال می‌کرد که آن به کار گیری بهینه شیشه و استفاده از شفافیت و روشنایی آن در آینده معماری بود. البته شیشه جزو لاینفک کارهای معماران بزرگ از جمله مایس وان دور روحه، لو کوربوسیر و فرانک لیود است.

طی نیمه اول قرن بیستم، به جهت توسعه صنعت و تکنولوژی، بهبود و پیشرفت‌هایی در ساختار کارهای شیشه‌ای پدید آمد و بالاخره در اوایل دهه 1950 پیشرفتی در صنعت تولید شیشه حاصل شد که تا به امروز ادامه دارد. آلیستار پیلکینگتون روش شناوری شیشه مذاب بر سطح فلز مذاب را ابداع کرد که امروزه از آن به عنوان فرآیند شناور یاد می‌شود. با این روش ورقه‌های شیشه‌ای کاملا صاف و هموار تولید می‌شود که امروزه روشی غالب در تولید شیشه در سراسر جهان است.

شیشه


انواع شیشه و کاربرد آن‌ها

شیشه به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ساخت لوازم تزیینی مانند گل، تابلو و غیره در ساختن ظروف آزمایشگاهی و یا ظروف آشپزخانه مانند لیوان، بطری و غیره و بالاخره در ساختن شیشه‌های مسطح که در دو نوع ساده و مشجر عرضه می‌گردد و مصارف مختلفی دارد که عمده‌ترین کاربرد آن به عنوان در و پنجره در کارهای ساختمانی است که به شکل‌های مختلف اعم از شیشه‌های شفاف، نیمه شفاف و رنگی، جاذب حرارت، ایمنی، دوجداره، سکوریت و... وجود دارد.

همچنین در آینه‌سازی‌، صنایع‌نشکن‌، صنایع یخچال‌سازی‌، میزهای شیشه‌های‌، انواع شیشه رومیزی و تیغه‌کاری ساختمان کاربرد دارد.

شیشه رنگی

به دو طریق می‌توان شیشه رنگی بدست آورد:

1. با افزودن و کم کردن بعضی مواد شیمیایی در مصالح اولیه تهیه شیشه. برای نمونه اکسیدهای مسی به شیشه رنگ‌های مختلف قرمز می‌دهد و رنگ آبی پررنگ بوسیله اکسید کبالت به دست می‌آید. رنگ زرد با افزودن مقداری اکسید اورانیوم و کادمیوم حاصل می‌گردد.

2. شیشه سفید را در شیشه مذاب رنگی فرو می‌برند تا دو روی آن رنگی شود. شیشه‌های رنگی در ویترین مغازه‌ها، نمایشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های صنعتی به کار می‌روند.

شیشه

شیشه ضد آتش (پیرکس)

همراه مواد اولیه این شیشه‌ها در مقابل حرارت مقاومت زیادی دارند، مقدار زیادی اکسید بوریک به کار می‌رود و سیلیس آن‌ها از انواع شیشه‌های معمولی بیش‌تر است. معمولا از آن‌ها به عنوان ظروف آزمایشگاه و آشپزخانه و یا در جلوی بخاری‌های دیواری و اجاق‌ها استفاده می‌نمایند.

شیشه مسطح

این نوع شیشه را با اضافه نمودن توری فلزی در میان شیشه می‌سازند و بیش‌تر برای درهای ورودی، کارگاه‌ها، موتورخانه‌ها، آسانسورها و هر جایی که خطر شکستن و فروریختن شیشه وجود دارد، استفاده می‌نمایند.

شیشه دوجداره (مضاعف)

این نوع شیشه‌ها، از دو لایه ساده و گاهی رنگی که به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و لبه‌ها یا درزهای آن‌ها هوابندی شده است و فضای بین آن‌ها با مواد خشک‌کنندهای مانند سیلیکاژل، پُر و یا در بعضی از موارد بین دو لایه، خلاء ایجاد می‌شود. این نوع شیشه که عایق گرما، سرما و صداست، در بسیاری از ساختمان‌ها مانند فرودگاه‌ها، هتل‌ها و بیمارستان‌ها به‌ کار می‌رود.


شیشه سکوریت

در این حالت، شیشه مجددا تا حدود 700 درجه سانتی‌گراد حرارت داده و بعد به‌طور ناگهانی و تحت شرایط خاص سرد می‌شود. این عمل باعث افزایش مقاومت شیشه (حدود 3 الی 5 برابر) در مقابل ضربه و نیز شوک‌های حرارتی می‌گردد. این شیشه‌ها در صورت شکستن، به ذرات ریز و مکعب شکل تقسیم می‌شوند که آسیب‌رسان نیستند. از این نوع شیشه در ویترین فروشگاه‌ها، درهای شیشه‌ای و پنجره‌های جانبی اتومبیل‌ها استفاده می‌گردد.


شیشه سکوریت ساختمانی

استفاده از شیشه معمولی (غیر سکوریت) در ساختمان‌های بلندمرتبه در صورت بروز حادثه اعم از طبیعی مانند زلزله یا حوادث ناشی از دخالت بشر، خطر آسیب‌دیدگی جدی و حتی مرگ به همراه دارد، چرا که شیشه‌های سکوریت به علت شدن
شکسته شده به صورت قطعات بزرگ در هوا شناور می‌شود و شعاع زیادی را در معرض خطر قرار می‌دهد.


شیشه نشکن

این نوع شیشه‌ها شامل دو یا چند لایه شیشه‌اند که به‌وسیله ورقه‌هایی از نایلون شفاف تحت حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. همچنین بعضی از انواع شیشه‌های طلق‌دار به عنوان عایق صوتی، جاذب حرارت، کاهنده شفافیت و شیشه ایمنی به کار برده می‌شوند. وقتی که این شیشه‌ها می‌شکنند، خاصیت کشسانی نایلون مانع از پخش و پراکندگی ذرات شیشه می‌گردد.

از جمله کاربردهای این نوع شیشه‌ها در خودروها و ویترین مغازه‌هایی است که اشیاء گران‌قیمت می‌فروشند. ممکن است شیشه‌نشکن را از جنس شیشه سکوریت بسازند. ‌

شیشه ضد گلوله

از چند لایه شیشه سکوریت و یا نشکن، شیشه ضد گلوله می‌سازند. در هنگام وارد شدن گلوله به داخل شیشه، از نیروی آن کاسته و در میان شیشه متوقف می‌گردد.

شیشه انعکاسی (بازتابنده)

در این نوع شیشه‌ها، یک سطح شیشه با یک پوشش منعکس‌ کننده نور و حرارت از جنس فلز یا اکسید فلزی دارای این خاصیت پوشانده می‌شود. این نوع شیشه‌ها، نور خورشید را منعکس می‌کنند و در کاهش حرارت و درخشندگی نور موثر هستند. اگر در روشنایی روز از بیرون به شیشه انعکاسی نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که تصاویر اطراف را مانند آینه باز می‌تاباند و اگر از داخل به بیرون نگاه کنیم، شیشه کاملا شفاف خواهد بود. شب‌ها پدیده مذکور برعکس است. یعنی شیشه از خارج شفاف و از داخل مانند آینه است.

این شیشه با منعکس نور خورشید، حرارت ناشی از تابش نور خورشید را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های احداث، راه‌اندازی و نگه‌داری سیستم‌های تهویه و تبدیل می‌شود.

شیشه

آشنایی با تاریخچه شیشه

شهر > معماری- همشهری آنلاین: اختراع شیشه تحولی عظیم در معماری دنیا ایجاد کرد. به گونه‌ای که امروزه شهرهای جهان زیبایی خود را مدیون این تحول بزرگ درصنعت تولید می‌دانند.

شیشه به واسطه حرارت دادن و سرد کردن ترکیبی از شن، کربنات سدیم و آهک تولید می‌شود.

تاریخچه تولید و کاربرد شیشه به حدود بیش از 4 هزار سال پیش برمی‌گردد ولی تقریبا 2 هزار سال پس از کشف آن بود که کاربرد شیشه در پنجره‌ها مطرح شد.

روش تولید شیشه به روش بادی امکان ایجاد شیشه‌های ظریف برای پنجره‌ها را میسر کرد که در قطعات مستطیلی با ابعاد حداکثر400 در 300 میلی‌متر درصفحات مدور تولید می‌شد.

بلافاصله پس از کشف این روش، ونیزی‌ها متد استوانه‌ای را کشف کردند که این روش حدود 800 سال برای تولید شیشه به کار برده می‌شد. در این روش درون یک استوانه شیشه‌ای توخالی دمیده، از طول برش داده و سپس صاف و صیقل داده می‌شد. با این روش ورقه‌های بزرگ‌تری تولید می‌شد ولی حرارت مجدد و صاف کردن شیشه منجر به خرابی سطح شیشه می‌شد. به هر حال همراه با پیشرفت تکنولوژی روش‌هایی برای تولید شیشه‌هایی که در ساختمان‌ها کارایی داشته باشند، ابداع شد. آن‌ها به صورت عنصری طبیعی و لازم در کلیساهای بزرگ در شمال اروپا به کار برده می‌شدند که تا اواخر هزاره اول پس از میلاد نیز این روند ادامه داشت.


در جستجوی نور

با تغییرسبک معماری از رومی به گوتیک، کاربرد شیشه در دنیای معماری جایگاه خود را تا ابد پیدا کرد. شاید بتوان معماری سبک گوتیک در شمال اروپا را دوره اول معماری شیشه‌ای نامید. جابه‌جایی قسمت‌هایی از دیوارهای سنگی بزرگ معماران را قادر به خلق آثار چشمگیری در تاریخ کرد. شیشه خود به خود جایگاه خود را در معماری پیدا کرد و شیشه‌های بسیار زیبا کم‌کم در معماری بناها دیده شدند. معماری سبک گوتیک به منظور جستجوی نور به وجود آمد، جستجوی درخشش، سبکی و بی‌وزنی. پنجره‌هایی که در سبک گوتیک به کار برده می‌شد معمولا با شیشه‌های رنگی توسط هنرمندان نقاشی و تزیین می‌شد.

در اواخرقرن شانزدهم به کارگیری شیشه به عنوان سمبلی از ثروت و تجمل در انگلستان در نظر گرفته می‌شد. شیشه وسیله‌ای بسیار گران‌قیمت بود و بنابراین استفاده از آن در ساختمان و حتی گاهی اوقات به کار بردن آن به جای دیوارحالت تظاهر به ثروت و بود. بدین ترتیب در انگلستان شیوه‌های غیر متعارف استفاده از شیشه رایج شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم بود که مراکز هنری به راه افتادند و بدین ترتیب زبان نوینی در معماری به وجود آمد، پنجره‌هایی که نور به‌راحتی و فراوانی از آن‌ها عبور کند و معماری از آن حالت سنتی خارج شد و شیشه جایگاه و کاربرد واقعی خود را پیدا کرد. به دنبال انقلاب صنعتی در بریتانیا و به موازات آن به کارگیری آهن در ساختمان‌ها، پروژه‌هایی مثل کاخ کریستال پاکستون اجرا شد.

پاکستون با به کارگیری دانش خود در طراحی سنتی، استفاده از شیشه و برش دادن آن به روش سریع و خارق العاده، شگفتی‌هایی در معماری نوین ایجاد کرد.

معماری شیشه‌ای و حرکت‌های نوین

آغاز قرن بیستم در واقع عصر فضا و زمان نام‌گذاری شده است، عصر زیبایی‌شناسی در حرکت، متغیر بودن و هیجان در ماشین.

پل شبارت در کتاب معماری شیشه‌ای خود در سال 1914 می‌نویسد:

"... ما بیشتر زندگیمان را در اتاق‌های بسته سر کرده‌ایم. این فرهنگی است که با آن بزرگ شده‌ایم و خو گرفته‌ایم. سبک معماری ما تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ ما بوده است. چنانچه بخواهیم تغییری در فرهنگمان ایجاد کنیم به ناچار باید در سبک معماریمان تغییر ایجاد کنیم و این امر تنها به وسیله ترک اتاق‌های بسته و تغییر دادن آن‌ها حاصل می‌شود. با نهادینه شدن و معرفی معماری شیشه‌ای، راه برای عبور نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان نه فقط از طریق پنجره‌ای کوچک بلکه از طریق دیوارها که صرفا از شیشه و آن هم شیشه‌های رنگی ساخته می‌شوند، هموار می‌شود. بدین ترتیب محیط جدیدی که به وجود می‌آوریم، فرهنگی نوین را با خود به همراه می‌آورد."

غرفه‌های شیشه‌ای برونو تات نیز به همین منظور طراحی شد و هدفی مشابه را دنبال می‌کرد که آن به کار گیری بهینه شیشه و استفاده از شفافیت و روشنایی آن در آینده معماری بود. البته شیشه جزو لاینفک کارهای معماران بزرگ از جمله مایس وان دور روحه، لو کوربوسیر و فرانک لیود است.

طی نیمه اول قرن بیستم، به جهت توسعه صنعت و تکنولوژی، بهبود و پیشرفت‌هایی در ساختار کارهای شیشه‌ای پدید آمد و بالاخره در اوایل دهه 1950 پیشرفتی در صنعت تولید شیشه حاصل شد که تا به امروز ادامه دارد. آلیستار پیلکینگتون روش شناوری شیشه مذاب بر سطح فلز مذاب را ابداع کرد که امروزه از آن به عنوان فرآیند شناور یاد می‌شود. با این روش ورقه‌های شیشه‌ای کاملا صاف و هموار تولید می‌شود که امروزه روشی غالب در تولید شیشه در سراسر جهان است.

شیشه


انواع شیشه و کاربرد آن‌ها

شیشه به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ساخت لوازم تزیینی مانند گل، تابلو و غیره در ساختن ظروف آزمایشگاهی و یا ظروف آشپزخانه مانند لیوان، بطری و غیره و بالاخره در ساختن شیشه‌های مسطح که در دو نوع ساده و مشجر عرضه می‌گردد و مصارف مختلفی دارد که عمده‌ترین کاربرد آن به عنوان در و پنجره در کارهای ساختمانی است که به شکل‌های مختلف اعم از شیشه‌های شفاف، نیمه شفاف و رنگی، جاذب حرارت، ایمنی، دوجداره، سکوریت و... وجود دارد.

همچنین در آینه‌سازی‌، صنایع‌نشکن‌، صنایع یخچال‌سازی‌، میزهای شیشه‌های‌، انواع شیشه رومیزی و تیغه‌کاری ساختمان کاربرد دارد.

شیشه رنگی

به دو طریق می‌توان شیشه رنگی بدست آورد:

1. با افزودن و کم کردن بعضی مواد شیمیایی در مصالح اولیه تهیه شیشه. برای نمونه اکسیدهای مسی به شیشه رنگ‌های مختلف قرمز می‌دهد و رنگ آبی پررنگ بوسیله اکسید کبالت به دست می‌آید. رنگ زرد با افزودن مقداری اکسید اورانیوم و کادمیوم حاصل می‌گردد.

2. شیشه سفید را در شیشه مذاب رنگی فرو می‌برند تا دو روی آن رنگی شود. شیشه‌های رنگی در ویترین مغازه‌ها، نمایشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های صنعتی به کار می‌روند.

شیشه

شیشه ضد آتش (پیرکس)

همراه مواد اولیه این شیشه‌ها در مقابل حرارت مقاومت زیادی دارند، مقدار زیادی اکسید بوریک به کار می‌رود و سیلیس آن‌ها از انواع شیشه‌های معمولی بیش‌تر است. معمولا از آن‌ها به عنوان ظروف آزمایشگاه و آشپزخانه و یا در جلوی بخاری‌های دیواری و اجاق‌ها استفاده می‌نمایند.

شیشه مسطح

این نوع شیشه را با اضافه نمودن توری فلزی در میان شیشه می‌سازند و بیش‌تر برای درهای ورودی، کارگاه‌ها، موتورخانه‌ها، آسانسورها و هر جایی که خطر شکستن و فروریختن شیشه وجود دارد، استفاده می‌نمایند.

شیشه دوجداره (مضاعف)

این نوع شیشه‌ها، از دو لایه ساده و گاهی رنگی که به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و لبه‌ها یا درزهای آن‌ها هوابندی شده است و فضای بین آن‌ها با مواد خشک‌کنندهای مانند سیلیکاژل، پُر و یا در بعضی از موارد بین دو لایه، خلاء ایجاد می‌شود. این نوع شیشه که عایق گرما، سرما و صداست، در بسیاری از ساختمان‌ها مانند فرودگاه‌ها، هتل‌ها و بیمارستان‌ها به‌ کار می‌رود.


شیشه سکوریت

در این حالت، شیشه مجددا تا حدود 700 درجه سانتی‌گراد حرارت داده و بعد به‌طور ناگهانی و تحت شرایط خاص سرد می‌شود. این عمل باعث افزایش مقاومت شیشه (حدود 3 الی 5 برابر) در مقابل ضربه و نیز شوک‌های حرارتی می‌گردد. این شیشه‌ها در صورت شکستن، به ذرات ریز و مکعب شکل تقسیم می‌شوند که آسیب‌رسان نیستند. از این نوع شیشه در ویترین فروشگاه‌ها، درهای شیشه‌ای و پنجره‌های جانبی اتومبیل‌ها استفاده می‌گردد.


شیشه سکوریت ساختمانی

استفاده از شیشه معمولی (غیر سکوریت) در ساختمان‌های بلندمرتبه در صورت بروز حادثه اعم از طبیعی مانند زلزله یا حوادث ناشی از دخالت بشر، خطر آسیب‌دیدگی جدی و حتی مرگ به همراه دارد، چرا که شیشه‌های سکوریت به علت شدن
شکسته شده به صورت قطعات بزرگ در هوا شناور می‌شود و شعاع زیادی را در معرض خطر قرار می‌دهد.


شیشه نشکن

این نوع شیشه‌ها شامل دو یا چند لایه شیشه‌اند که به‌وسیله ورقه‌هایی از نایلون شفاف تحت حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. همچنین بعضی از انواع شیشه‌های طلق‌دار به عنوان عایق صوتی، جاذب حرارت، کاهنده شفافیت و شیشه ایمنی به کار برده می‌شوند. وقتی که این شیشه‌ها می‌شکنند، خاصیت کشسانی نایلون مانع از پخش و پراکندگی ذرات شیشه می‌گردد.

از جمله کاربردهای این نوع شیشه‌ها در خودروها و ویترین مغازه‌هایی است که اشیاء گران‌قیمت می‌فروشند. ممکن است شیشه‌نشکن را از جنس شیشه سکوریت بسازند. ‌

شیشه ضد گلوله

از چند لایه شیشه سکوریت و یا نشکن، شیشه ضد گلوله می‌سازند. در هنگام وارد شدن گلوله به داخل شیشه، از نیروی آن کاسته و در میان شیشه متوقف می‌گردد.

شیشه انعکاسی (بازتابنده)

در این نوع شیشه‌ها، یک سطح شیشه با یک پوشش منعکس‌ کننده نور و حرارت از جنس فلز یا اکسید فلزی دارای این خاصیت پوشانده می‌شود. این نوع شیشه‌ها، نور خورشید را منعکس می‌کنند و در کاهش حرارت و درخشندگی نور موثر هستند. اگر در روشنایی روز از بیرون به شیشه انعکاسی نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که تصاویر اطراف را مانند آینه باز می‌تاباند و اگر از داخل به بیرون نگاه کنیم، شیشه کاملا شفاف خواهد بود. شب‌ها پدیده مذکور برعکس است. یعنی شیشه از خارج شفاف و از داخل مانند آینه است.

این شیشه با منعکس نور خورشید، حرارت ناشی از تابش نور خورشید را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های احداث، راه‌اندازی و نگه‌داری سیستم‌های تهویه و تبدیل می‌شود.

شیشه

آشنایی با تاریخچه شیشه

شهر > معماری- همشهری آنلاین: اختراع شیشه تحولی عظیم در معماری دنیا ایجاد کرد. به گونه‌ای که امروزه شهرهای جهان زیبایی خود را مدیون این تحول بزرگ درصنعت تولید می‌دانند.

شیشه به واسطه حرارت دادن و سرد کردن ترکیبی از شن، کربنات سدیم و آهک تولید می‌شود.

تاریخچه تولید و کاربرد شیشه به حدود بیش از 4 هزار سال پیش برمی‌گردد ولی تقریبا 2 هزار سال پس از کشف آن بود که کاربرد شیشه در پنجره‌ها مطرح شد.

روش تولید شیشه به روش بادی امکان ایجاد شیشه‌های ظریف برای پنجره‌ها را میسر کرد که در قطعات مستطیلی با ابعاد حداکثر400 در 300 میلی‌متر درصفحات مدور تولید می‌شد.

بلافاصله پس از کشف این روش، ونیزی‌ها متد استوانه‌ای را کشف کردند که این روش حدود 800 سال برای تولید شیشه به کار برده می‌شد. در این روش درون یک استوانه شیشه‌ای توخالی دمیده، از طول برش داده و سپس صاف و صیقل داده می‌شد. با این روش ورقه‌های بزرگ‌تری تولید می‌شد ولی حرارت مجدد و صاف کردن شیشه منجر به خرابی سطح شیشه می‌شد. به هر حال همراه با پیشرفت تکنولوژی روش‌هایی برای تولید شیشه‌هایی که در ساختمان‌ها کارایی داشته باشند، ابداع شد. آن‌ها به صورت عنصری طبیعی و لازم در کلیساهای بزرگ در شمال اروپا به کار برده می‌شدند که تا اواخر هزاره اول پس از میلاد نیز این روند ادامه داشت.


در جستجوی نور

با تغییرسبک معماری از رومی به گوتیک، کاربرد شیشه در دنیای معماری جایگاه خود را تا ابد پیدا کرد. شاید بتوان معماری سبک گوتیک در شمال اروپا را دوره اول معماری شیشه‌ای نامید. جابه‌جایی قسمت‌هایی از دیوارهای سنگی بزرگ معماران را قادر به خلق آثار چشمگیری در تاریخ کرد. شیشه خود به خود جایگاه خود را در معماری پیدا کرد و شیشه‌های بسیار زیبا کم‌کم در معماری بناها دیده شدند. معماری سبک گوتیک به منظور جستجوی نور به وجود آمد، جستجوی درخشش، سبکی و بی‌وزنی. پنجره‌هایی که در سبک گوتیک به کار برده می‌شد معمولا با شیشه‌های رنگی توسط هنرمندان نقاشی و تزیین می‌شد.

در اواخرقرن شانزدهم به کارگیری شیشه به عنوان سمبلی از ثروت و تجمل در انگلستان در نظر گرفته می‌شد. شیشه وسیله‌ای بسیار گران‌قیمت بود و بنابراین استفاده از آن در ساختمان و حتی گاهی اوقات به کار بردن آن به جای دیوارحالت تظاهر به ثروت و بود. بدین ترتیب در انگلستان شیوه‌های غیر متعارف استفاده از شیشه رایج شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم بود که مراکز هنری به راه افتادند و بدین ترتیب زبان نوینی در معماری به وجود آمد، پنجره‌هایی که نور به‌راحتی و فراوانی از آن‌ها عبور کند و معماری از آن حالت سنتی خارج شد و شیشه جایگاه و کاربرد واقعی خود را پیدا کرد. به دنبال انقلاب صنعتی در بریتانیا و به موازات آن به کارگیری آهن در ساختمان‌ها، پروژه‌هایی مثل کاخ کریستال پاکستون اجرا شد.

پاکستون با به کارگیری دانش خود در طراحی سنتی، استفاده از شیشه و برش دادن آن به روش سریع و خارق العاده، شگفتی‌هایی در معماری نوین ایجاد کرد.

معماری شیشه‌ای و حرکت‌های نوین

آغاز قرن بیستم در واقع عصر فضا و زمان نام‌گذاری شده است، عصر زیبایی‌شناسی در حرکت، متغیر بودن و هیجان در ماشین.

پل شبارت در کتاب معماری شیشه‌ای خود در سال 1914 می‌نویسد:

"... ما بیشتر زندگیمان را در اتاق‌های بسته سر کرده‌ایم. این فرهنگی است که با آن بزرگ شده‌ایم و خو گرفته‌ایم. سبک معماری ما تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ ما بوده است. چنانچه بخواهیم تغییری در فرهنگمان ایجاد کنیم به ناچار باید در سبک معماریمان تغییر ایجاد کنیم و این امر تنها به وسیله ترک اتاق‌های بسته و تغییر دادن آن‌ها حاصل می‌شود. با نهادینه شدن و معرفی معماری شیشه‌ای، راه برای عبور نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان نه فقط از طریق پنجره‌ای کوچک بلکه از طریق دیوارها که صرفا از شیشه و آن هم شیشه‌های رنگی ساخته می‌شوند، هموار می‌شود. بدین ترتیب محیط جدیدی که به وجود می‌آوریم، فرهنگی نوین را با خود به همراه می‌آورد."

غرفه‌های شیشه‌ای برونو تات نیز به همین منظور طراحی شد و هدفی مشابه را دنبال می‌کرد که آن به کار گیری بهینه شیشه و استفاده از شفافیت و روشنایی آن در آینده معماری بود. البته شیشه جزو لاینفک کارهای معماران بزرگ از جمله مایس وان دور روحه، لو کوربوسیر و فرانک لیود است.

طی نیمه اول قرن بیستم، به جهت توسعه صنعت و تکنولوژی، بهبود و پیشرفت‌هایی در ساختار کارهای شیشه‌ای پدید آمد و بالاخره در اوایل دهه 1950 پیشرفتی در صنعت تولید شیشه حاصل شد که تا به امروز ادامه دارد. آلیستار پیلکینگتون روش شناوری شیشه مذاب بر سطح فلز مذاب را ابداع کرد که امروزه از آن به عنوان فرآیند شناور یاد می‌شود. با این روش ورقه‌های شیشه‌ای کاملا صاف و هموار تولید می‌شود که امروزه روشی غالب در تولید شیشه در سراسر جهان است.

شیشه


انواع شیشه و کاربرد آن‌ها

شیشه به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ساخت لوازم تزیینی مانند گل، تابلو و غیره در ساختن ظروف آزمایشگاهی و یا ظروف آشپزخانه مانند لیوان، بطری و غیره و بالاخره در ساختن شیشه‌های مسطح که در دو نوع ساده و مشجر عرضه می‌گردد و مصارف مختلفی دارد که عمده‌ترین کاربرد آن به عنوان در و پنجره در کارهای ساختمانی است که به شکل‌های مختلف اعم از شیشه‌های شفاف، نیمه شفاف و رنگی، جاذب حرارت، ایمنی، دوجداره، سکوریت و... وجود دارد.

همچنین در آینه‌سازی‌، صنایع‌نشکن‌، صنایع یخچال‌سازی‌، میزهای شیشه‌های‌، انواع شیشه رومیزی و تیغه‌کاری ساختمان کاربرد دارد.

شیشه رنگی

به دو طریق می‌توان شیشه رنگی بدست آورد:

1. با افزودن و کم کردن بعضی مواد شیمیایی در مصالح اولیه تهیه شیشه. برای نمونه اکسیدهای مسی به شیشه رنگ‌های مختلف قرمز می‌دهد و رنگ آبی پررنگ بوسیله اکسید کبالت به دست می‌آید. رنگ زرد با افزودن مقداری اکسید اورانیوم و کادمیوم حاصل می‌گردد.

2. شیشه سفید را در شیشه مذاب رنگی فرو می‌برند تا دو روی آن رنگی شود. شیشه‌های رنگی در ویترین مغازه‌ها، نمایشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های صنعتی به کار می‌روند.

شیشه

شیشه ضد آتش (پیرکس)

همراه مواد اولیه این شیشه‌ها در مقابل حرارت مقاومت زیادی دارند، مقدار زیادی اکسید بوریک به کار می‌رود و سیلیس آن‌ها از انواع شیشه‌های معمولی بیش‌تر است. معمولا از آن‌ها به عنوان ظروف آزمایشگاه و آشپزخانه و یا در جلوی بخاری‌های دیواری و اجاق‌ها استفاده می‌نمایند.

شیشه مسطح

این نوع شیشه را با اضافه نمودن توری فلزی در میان شیشه می‌سازند و بیش‌تر برای درهای ورودی، کارگاه‌ها، موتورخانه‌ها، آسانسورها و هر جایی که خطر شکستن و فروریختن شیشه وجود دارد، استفاده می‌نمایند.

شیشه دوجداره (مضاعف)

این نوع شیشه‌ها، از دو لایه ساده و گاهی رنگی که به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و لبه‌ها یا درزهای آن‌ها هوابندی شده است و فضای بین آن‌ها با مواد خشک‌کنندهای مانند سیلیکاژل، پُر و یا در بعضی از موارد بین دو لایه، خلاء ایجاد می‌شود. این نوع شیشه که عایق گرما، سرما و صداست، در بسیاری از ساختمان‌ها مانند فرودگاه‌ها، هتل‌ها و بیمارستان‌ها به‌ کار می‌رود.


شیشه سکوریت

در این حالت، شیشه مجددا تا حدود 700 درجه سانتی‌گراد حرارت داده و بعد به‌طور ناگهانی و تحت شرایط خاص سرد می‌شود. این عمل باعث افزایش مقاومت شیشه (حدود 3 الی 5 برابر) در مقابل ضربه و نیز شوک‌های حرارتی می‌گردد. این شیشه‌ها در صورت شکستن، به ذرات ریز و مکعب شکل تقسیم می‌شوند که آسیب‌رسان نیستند. از این نوع شیشه در ویترین فروشگاه‌ها، درهای شیشه‌ای و پنجره‌های جانبی اتومبیل‌ها استفاده می‌گردد.


شیشه سکوریت ساختمانی

استفاده از شیشه معمولی (غیر سکوریت) در ساختمان‌های بلندمرتبه در صورت بروز حادثه اعم از طبیعی مانند زلزله یا حوادث ناشی از دخالت بشر، خطر آسیب‌دیدگی جدی و حتی مرگ به همراه دارد، چرا که شیشه‌های سکوریت به علت شدن
شکسته شده به صورت قطعات بزرگ در هوا شناور می‌شود و شعاع زیادی را در معرض خطر قرار می‌دهد.


شیشه نشکن

این نوع شیشه‌ها شامل دو یا چند لایه شیشه‌اند که به‌وسیله ورقه‌هایی از نایلون شفاف تحت حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. همچنین بعضی از انواع شیشه‌های طلق‌دار به عنوان عایق صوتی، جاذب حرارت، کاهنده شفافیت و شیشه ایمنی به کار برده می‌شوند. وقتی که این شیشه‌ها می‌شکنند، خاصیت کشسانی نایلون مانع از پخش و پراکندگی ذرات شیشه می‌گردد.

از جمله کاربردهای این نوع شیشه‌ها در خودروها و ویترین مغازه‌هایی است که اشیاء گران‌قیمت می‌فروشند. ممکن است شیشه‌نشکن را از جنس شیشه سکوریت بسازند. ‌

شیشه ضد گلوله

از چند لایه شیشه سکوریت و یا نشکن، شیشه ضد گلوله می‌سازند. در هنگام وارد شدن گلوله به داخل شیشه، از نیروی آن کاسته و در میان شیشه متوقف می‌گردد.

شیشه انعکاسی (بازتابنده)

در این نوع شیشه‌ها، یک سطح شیشه با یک پوشش منعکس‌ کننده نور و حرارت از جنس فلز یا اکسید فلزی دارای این خاصیت پوشانده می‌شود. این نوع شیشه‌ها، نور خورشید را منعکس می‌کنند و در کاهش حرارت و درخشندگی نور موثر هستند. اگر در روشنایی روز از بیرون به شیشه انعکاسی نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که تصاویر اطراف را مانند آینه باز می‌تاباند و اگر از داخل به بیرون نگاه کنیم، شیشه کاملا شفاف خواهد بود. شب‌ها پدیده مذکور برعکس است. یعنی شیشه از خارج شفاف و از داخل مانند آینه است.

این شیشه با منعکس نور خورشید، حرارت ناشی از تابش نور خورشید را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های احداث، راه‌اندازی و نگه‌داری سیستم‌های تهویه و تبدیل می‌شود.

شیشه

آشنایی با تاریخچه شیشه

شهر > معماری- همشهری آنلاین: اختراع شیشه تحولی عظیم در معماری دنیا ایجاد کرد. به گونه‌ای که امروزه شهرهای جهان زیبایی خود را مدیون این تحول بزرگ درصنعت تولید می‌دانند.

شیشه به واسطه حرارت دادن و سرد کردن ترکیبی از شن، کربنات سدیم و آهک تولید می‌شود.

تاریخچه تولید و کاربرد شیشه به حدود بیش از 4 هزار سال پیش برمی‌گردد ولی تقریبا 2 هزار سال پس از کشف آن بود که کاربرد شیشه در پنجره‌ها مطرح شد.

روش تولید شیشه به روش بادی امکان ایجاد شیشه‌های ظریف برای پنجره‌ها را میسر کرد که در قطعات مستطیلی با ابعاد حداکثر400 در 300 میلی‌متر درصفحات مدور تولید می‌شد.

بلافاصله پس از کشف این روش، ونیزی‌ها متد استوانه‌ای را کشف کردند که این روش حدود 800 سال برای تولید شیشه به کار برده می‌شد. در این روش درون یک استوانه شیشه‌ای توخالی دمیده، از طول برش داده و سپس صاف و صیقل داده می‌شد. با این روش ورقه‌های بزرگ‌تری تولید می‌شد ولی حرارت مجدد و صاف کردن شیشه منجر به خرابی سطح شیشه می‌شد. به هر حال همراه با پیشرفت تکنولوژی روش‌هایی برای تولید شیشه‌هایی که در ساختمان‌ها کارایی داشته باشند، ابداع شد. آن‌ها به صورت عنصری طبیعی و لازم در کلیساهای بزرگ در شمال اروپا به کار برده می‌شدند که تا اواخر هزاره اول پس از میلاد نیز این روند ادامه داشت.


در جستجوی نور

با تغییرسبک معماری از رومی به گوتیک، کاربرد شیشه در دنیای معماری جایگاه خود را تا ابد پیدا کرد. شاید بتوان معماری سبک گوتیک در شمال اروپا را دوره اول معماری شیشه‌ای نامید. جابه‌جایی قسمت‌هایی از دیوارهای سنگی بزرگ معماران را قادر به خلق آثار چشمگیری در تاریخ کرد. شیشه خود به خود جایگاه خود را در معماری پیدا کرد و شیشه‌های بسیار زیبا کم‌کم در معماری بناها دیده شدند. معماری سبک گوتیک به منظور جستجوی نور به وجود آمد، جستجوی درخشش، سبکی و بی‌وزنی. پنجره‌هایی که در سبک گوتیک به کار برده می‌شد معمولا با شیشه‌های رنگی توسط هنرمندان نقاشی و تزیین می‌شد.

در اواخرقرن شانزدهم به کارگیری شیشه به عنوان سمبلی از ثروت و تجمل در انگلستان در نظر گرفته می‌شد. شیشه وسیله‌ای بسیار گران‌قیمت بود و بنابراین استفاده از آن در ساختمان و حتی گاهی اوقات به کار بردن آن به جای دیوارحالت تظاهر به ثروت و بود. بدین ترتیب در انگلستان شیوه‌های غیر متعارف استفاده از شیشه رایج شد.

در نیمه اول قرن نوزدهم بود که مراکز هنری به راه افتادند و بدین ترتیب زبان نوینی در معماری به وجود آمد، پنجره‌هایی که نور به‌راحتی و فراوانی از آن‌ها عبور کند و معماری از آن حالت سنتی خارج شد و شیشه جایگاه و کاربرد واقعی خود را پیدا کرد. به دنبال انقلاب صنعتی در بریتانیا و به موازات آن به کارگیری آهن در ساختمان‌ها، پروژه‌هایی مثل کاخ کریستال پاکستون اجرا شد.

پاکستون با به کارگیری دانش خود در طراحی سنتی، استفاده از شیشه و برش دادن آن به روش سریع و خارق العاده، شگفتی‌هایی در معماری نوین ایجاد کرد.

معماری شیشه‌ای و حرکت‌های نوین

آغاز قرن بیستم در واقع عصر فضا و زمان نام‌گذاری شده است، عصر زیبایی‌شناسی در حرکت، متغیر بودن و هیجان در ماشین.

پل شبارت در کتاب معماری شیشه‌ای خود در سال 1914 می‌نویسد:

"... ما بیشتر زندگیمان را در اتاق‌های بسته سر کرده‌ایم. این فرهنگی است که با آن بزرگ شده‌ایم و خو گرفته‌ایم. سبک معماری ما تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ ما بوده است. چنانچه بخواهیم تغییری در فرهنگمان ایجاد کنیم به ناچار باید در سبک معماریمان تغییر ایجاد کنیم و این امر تنها به وسیله ترک اتاق‌های بسته و تغییر دادن آن‌ها حاصل می‌شود. با نهادینه شدن و معرفی معماری شیشه‌ای، راه برای عبور نور طبیعی خورشید، ماه و ستارگان نه فقط از طریق پنجره‌ای کوچک بلکه از طریق دیوارها که صرفا از شیشه و آن هم شیشه‌های رنگی ساخته می‌شوند، هموار می‌شود. بدین ترتیب محیط جدیدی که به وجود می‌آوریم، فرهنگی نوین را با خود به همراه می‌آورد."

غرفه‌های شیشه‌ای برونو تات نیز به همین منظور طراحی شد و هدفی مشابه را دنبال می‌کرد که آن به کار گیری بهینه شیشه و استفاده از شفافیت و روشنایی آن در آینده معماری بود. البته شیشه جزو لاینفک کارهای معماران بزرگ از جمله مایس وان دور روحه، لو کوربوسیر و فرانک لیود است.

طی نیمه اول قرن بیستم، به جهت توسعه صنعت و تکنولوژی، بهبود و پیشرفت‌هایی در ساختار کارهای شیشه‌ای پدید آمد و بالاخره در اوایل دهه 1950 پیشرفتی در صنعت تولید شیشه حاصل شد که تا به امروز ادامه دارد. آلیستار پیلکینگتون روش شناوری شیشه مذاب بر سطح فلز مذاب را ابداع کرد که امروزه از آن به عنوان فرآیند شناور یاد می‌شود. با این روش ورقه‌های شیشه‌ای کاملا صاف و هموار تولید می‌شود که امروزه روشی غالب در تولید شیشه در سراسر جهان است.

شیشه


انواع شیشه و کاربرد آن‌ها

شیشه به اشکال مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ساخت لوازم تزیینی مانند گل، تابلو و غیره در ساختن ظروف آزمایشگاهی و یا ظروف آشپزخانه مانند لیوان، بطری و غیره و بالاخره در ساختن شیشه‌های مسطح که در دو نوع ساده و مشجر عرضه می‌گردد و مصارف مختلفی دارد که عمده‌ترین کاربرد آن به عنوان در و پنجره در کارهای ساختمانی است که به شکل‌های مختلف اعم از شیشه‌های شفاف، نیمه شفاف و رنگی، جاذب حرارت، ایمنی، دوجداره، سکوریت و... وجود دارد.

همچنین در آینه‌سازی‌، صنایع‌نشکن‌، صنایع یخچال‌سازی‌، میزهای شیشه‌های‌، انواع شیشه رومیزی و تیغه‌کاری ساختمان کاربرد دارد.

شیشه رنگی

به دو طریق می‌توان شیشه رنگی بدست آورد:

1. با افزودن و کم کردن بعضی مواد شیمیایی در مصالح اولیه تهیه شیشه. برای نمونه اکسیدهای مسی به شیشه رنگ‌های مختلف قرمز می‌دهد و رنگ آبی پررنگ بوسیله اکسید کبالت به دست می‌آید. رنگ زرد با افزودن مقداری اکسید اورانیوم و کادمیوم حاصل می‌گردد.

2. شیشه سفید را در شیشه مذاب رنگی فرو می‌برند تا دو روی آن رنگی شود. شیشه‌های رنگی در ویترین مغازه‌ها، نمایشگاه‌ها، آزمایشگاه‌ها و ساختمان‌های صنعتی به کار می‌روند.

شیشه

شیشه ضد آتش (پیرکس)

همراه مواد اولیه این شیشه‌ها در مقابل حرارت مقاومت زیادی دارند، مقدار زیادی اکسید بوریک به کار می‌رود و سیلیس آن‌ها از انواع شیشه‌های معمولی بیش‌تر است. معمولا از آن‌ها به عنوان ظروف آزمایشگاه و آشپزخانه و یا در جلوی بخاری‌های دیواری و اجاق‌ها استفاده می‌نمایند.

شیشه مسطح

این نوع شیشه را با اضافه نمودن توری فلزی در میان شیشه می‌سازند و بیش‌تر برای درهای ورودی، کارگاه‌ها، موتورخانه‌ها، آسانسورها و هر جایی که خطر شکستن و فروریختن شیشه وجود دارد، استفاده می‌نمایند.

شیشه دوجداره (مضاعف)

این نوع شیشه‌ها، از دو لایه ساده و گاهی رنگی که به موازات یکدیگر قرار گرفته‌اند و لبه‌ها یا درزهای آن‌ها هوابندی شده است و فضای بین آن‌ها با مواد خشک‌کنندهای مانند سیلیکاژل، پُر و یا در بعضی از موارد بین دو لایه، خلاء ایجاد می‌شود. این نوع شیشه که عایق گرما، سرما و صداست، در بسیاری از ساختمان‌ها مانند فرودگاه‌ها، هتل‌ها و بیمارستان‌ها به‌ کار می‌رود.


شیشه سکوریت

در این حالت، شیشه مجددا تا حدود 700 درجه سانتی‌گراد حرارت داده و بعد به‌طور ناگهانی و تحت شرایط خاص سرد می‌شود. این عمل باعث افزایش مقاومت شیشه (حدود 3 الی 5 برابر) در مقابل ضربه و نیز شوک‌های حرارتی می‌گردد. این شیشه‌ها در صورت شکستن، به ذرات ریز و مکعب شکل تقسیم می‌شوند که آسیب‌رسان نیستند. از این نوع شیشه در ویترین فروشگاه‌ها، درهای شیشه‌ای و پنجره‌های جانبی اتومبیل‌ها استفاده می‌گردد.


شیشه سکوریت ساختمانی

استفاده از شیشه معمولی (غیر سکوریت) در ساختمان‌های بلندمرتبه در صورت بروز حادثه اعم از طبیعی مانند زلزله یا حوادث ناشی از دخالت بشر، خطر آسیب‌دیدگی جدی و حتی مرگ به همراه دارد، چرا که شیشه‌های سکوریت به علت شدن
شکسته شده به صورت قطعات بزرگ در هوا شناور می‌شود و شعاع زیادی را در معرض خطر قرار می‌دهد.


شیشه نشکن

این نوع شیشه‌ها شامل دو یا چند لایه شیشه‌اند که به‌وسیله ورقه‌هایی از نایلون شفاف تحت حرارت و فشار به هم متصل می‌شوند. همچنین بعضی از انواع شیشه‌های طلق‌دار به عنوان عایق صوتی، جاذب حرارت، کاهنده شفافیت و شیشه ایمنی به کار برده می‌شوند. وقتی که این شیشه‌ها می‌شکنند، خاصیت کشسانی نایلون مانع از پخش و پراکندگی ذرات شیشه می‌گردد.

از جمله کاربردهای این نوع شیشه‌ها در خودروها و ویترین مغازه‌هایی است که اشیاء گران‌قیمت می‌فروشند. ممکن است شیشه‌نشکن را از جنس شیشه سکوریت بسازند. ‌

شیشه ضد گلوله

از چند لایه شیشه سکوریت و یا نشکن، شیشه ضد گلوله می‌سازند. در هنگام وارد شدن گلوله به داخل شیشه، از نیروی آن کاسته و در میان شیشه متوقف می‌گردد.

شیشه انعکاسی (بازتابنده)

در این نوع شیشه‌ها، یک سطح شیشه با یک پوشش منعکس‌ کننده نور و حرارت از جنس فلز یا اکسید فلزی دارای این خاصیت پوشانده می‌شود. این نوع شیشه‌ها، نور خورشید را منعکس می‌کنند و در کاهش حرارت و درخشندگی نور موثر هستند. اگر در روشنایی روز از بیرون به شیشه انعکاسی نگاه کنیم مشاهده می‌کنیم که تصاویر اطراف را مانند آینه باز می‌تاباند و اگر از داخل به بیرون نگاه کنیم، شیشه کاملا شفاف خواهد بود. شب‌ها پدیده مذکور برعکس است. یعنی شیشه از خارج شفاف و از داخل مانند آینه است.

این شیشه با منعکس نور خورشید، حرارت ناشی از تابش نور خورشید را به‌طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌دهد و در نتیجه باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های احداث، راه‌اندازی و نگه‌داری سیستم‌های تهویه و تبدیل می‌شود.

شیشه

آشنایی با تاریخچه کاشی و سرامیک

شهر > معماری- همشهری آنلاین: سفالگری از جمله باستانی‌ترین هنرهای بشری و در واقع سرمنشاء هنر تولید کاشی و سرامیک است که نخستین آثار این هنر در ایران به حدود 10.000 سال قبل از میلاد می‌رسد که به صورت گل نپخته بوده و آثار اولین کوره‌های پخت سفال به حدود 6000 سال قبل از میلاد بر می‌گردد.

ادامه پیشرفت در صنعت سفالگری منجر به تغییراتی در روش تولید که شامل تغییر کوره‌ها، اختراع چرخ کوزه‌گری و نیز کیفیت مواد سفالگری نظیر رنگ‌آمیزی و لعاب‌کاری بوده است. زمان آغاز لعاب‌کاری که امکان ضد آب کردن و همچنین نقاشی کردن و زیباسازی ظروف و سفال‌ها و تهیه کاشی را مقدور می‌کرد به حدود 5000 سال پیش می‌رسد.

روش و دانش لعاب‌کاری از بابل به نقاط دیگر ایران رواج یافت. بعد از اسلام با تشویق استفاده از ظروف سفالی و سرامیکی به جای ظروف فلزی، طلا و نقره؛ صنعت سفالگری رشد تازه‌ای یافت و از صنعت سفال‌سازی و کاشی‌سازی برای آرایش محراب مسجد، ضد آب کردن دیوار حمام‌ها، ایجاد حوض و آب‌نما و انتقال ظروف و خمره و لوازم و کوزه‌ها همچنین شیب‌بندی بام‌ها استفاده شده است.

تاریخچه کاشی

اشکال اولیه کاشی‌های سرامیکی مربوط به دوران قبل از تاریخ است وقتی که استفاده از رس به عنوان یکی از مصالح ساختمانی در چندین تمدن اولیه توسعه یافت. کاشی‌های مدرن اولیه به طور زمخت شکل داده شده بود و استقامت کاشی‌های امروزی را نداشتند. مصالح کاشی‌ها از کف رودخانه‌ها استخراج شده در بلوک‌های ساختمانی فرم داده و در آفتاب خشک می‌شدند. کاشی‌های اولیه خام بوده‌اند ولی حتی در 6000 سال قبل مردم با استفاده از رنگ زدن و کنده‌کاری ظریف روی کاشی‌ها از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کردند.

صنعت سرامیک در واقع محدود به ساخت ظروف، وسایل و قطعات سفالی ساده گذشته نیست و کاربردی شگرف در همه ابعاد تمدن و تکنولوژی نوین بشر امروز دارد. روش ساخت و تهیه کلیه وسایل سرامیکی تقریبا یکی است و بسته به کاربرد، تفاوت‌های جزئی در روش تولید دارد.

کاشی و سرامیک

کاشی‌های پخته شده (Firing Tile)

مصری‌های باستان، اولین کسانی بودند که کشف کردند کاشی‌های رسی پخته شده در کوره محکم‌تر و در برابر آب مقاوم‌ترند.

بسیاری از تمدن‌های باستان از کاشی‌های مربعی کوچک پخته شده رسی برای تزیین در معماری استفاده می‌کردند.

ساختمان‌های شهرهای قدیمی بین‌النهرین با سفالینه‌های قرمز بدون لعاب و کاشی‌های رنگارنگ نماکاری شده بودند. یونانیان و رومیان باستان از سرامیک در کف، سقف و حتی لوله‌کشی درون ساختمان‌ها استفاده می‌کردند . چینی‌ها از رس سفید رنگ به نام کائولین استفاده می‌کردند تا بتوانند سرامیک مقاوم و سفید رنگی به نام چینی (Porcelain) تولید کنند. در اروپای قرون وسطی از کاشی‌ها در کف کلیساها استفاده می‌شد. در سراسر قاره اروپا بیزاسن‌ها به بهترین شکل از کاشی‌های کوچک در مقیاس‌های کوچک استفاده می‌کردند. آن‌ها با استفاده از کاشی، شیشه و سنگ الگوهای موزاییکی پرمفهوم و زیبایی خلق کرده‌اند.

کاشی‌های لعابدار (Glazing Tile)

سرامیک‌های ایرانی تحت تاثیر کاشی‌های وارد شده از چین بودند این کاشی‌ها که برای مقاصد تزیینی استفاده می‌شدند در سراسر آسیای جنوبی‌، آفریقای شمالی‌، اسپانیا و حتی اروپا نیز پخش گردید. از آنجا که هنر اسلامی از تخیلات انسانی سرچشمه می‌گرفت و در پیشرفت و توسعه دین اسلام تاثیر گذار بود، صنعتگران به ارائه کاشی‌های با رنگ روشن و مرصع یا بافت پیچیده روی آوردند.

کاشی‌های لعابی پررنگ در الگوهای موزاییک‌های بزرگ و تغییر رنگ‌های ظریف کنار هم چیده می‌شدند. صنعتگران مسلمان از اکسیدهای فلزی مانند قلع، مس، کبالت، منیزیم و آنتیمون برای لعاب کاشی استفاده می‌کردند که لعابی درخشنده‌تر و محکم‌تر حاصل می‌نمود.

در قرن پانزدهم کاشی‌های با لعاب اکسید فلز در ایتالیا متداول شد و به تدریج در بین صنعتگران شمال ایتالیا نفوذ کرد. مراکز تجاری مهم اروپایی به این موتیفهای محلی اهمیت دادند به طوری‌که برخی از این کاشی‌ها هنوز هم استفاده می‌شوند مانند کاشی دلفت (از دلفت هلند) و کاشی ماجولیکا (از مایورکای اسپانیا).

کاشی‌های مدرن (Modern Tile)

امروزه اغلب شرکت‌های سازنده تجاری از روش پرس خاک (press dust) استفاده می‌کنند. ابتدا مخلوط مواد در شکل مورد نظر پرس شده و سپس لعاب زده می‌شود (ممکن است هم لعاب زده نشود) و سپس در کوره پخت می‌شود. برخی از صنعتگران ممکن است با پرس ملات یا با پهن کردن خمیر و قطع آن با استفاده از قالب همانند شیرینی‌پزها کاشی‌ها را با شکل مورد نظر تولید کنند.

روش برش کاشی هر چه باشد نیاز به پخته شدن دارد تا سخت شود. خلوص رس‌، دفعات پختن و دمای کوره عواملی هستند که در تعیین قیمت و کیفیت کاشی تاثیر گذارند. دمای کوره از 900 تا 2500 درجه فارنهایت متغیر است. هر چه دمای کوره کم‌تر باشد تخلخل کاشی بیش‌تر بوده و لعاب نرم‌تر است. دمای بالاتر، کاشی متراکم‌تر و لعاب محکم‌تری تولید می‌کند.

تاریخچه سرامیک

باستان‌شناسان در یافته‌اند که بشر اولیه در حدود 24000 سال قبل از میلاد اقدام به ساخت سرامیک می‌کرده است. این سرامیک‌ها در چکسلواکی یافت شده‌اند و به شکل حیوانات و پیکره انسان، تخته صاف و توپ می‌باشد. این سرامیک‌ها را از چربی حیوانات به همراه استخوان آن‌ها و خاکستر استخوان و مقداری رس ریز دانه می‌ساختند و بعد از شکل دادن آن را در دمایی در حدود 500 تا 800 درجه سانتی‌گراد در کوره‌های گنبدی شکل و یا به شکل نعل اسب پخت می‌نمودند. اما هنوز معلوم نیست این نوع از سرامیک‌ها را به چه علتی می‌ساختند. اولین ظروف سفالی مورد استفاده در 9000 سال قبل از میلاد مسیح ساخته می‌شد و برای نگه‌داری غذا و دانه‌های خوراکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. ساخت شیشه نیز تقریباً هم‌زمان با سفال و در 8000 سال پیش در مصر آغاز شد به طوری‌که در پخت سفال به علت حضور اکسید کلسیم به همراه شن و سودا در نهایت به سفال‌های لعابدار رنگی منجر شد.
کاشی و سرامیک

تاریخچه سرامیک در ایران

سفال یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین دست‌ساخته‌های هنری بشر است که در آغاز کار سفالگری تاکنون هم چنان پایدار مانده است. مردم سرزمین ایران به سبب موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر راه شاهراه تمدن‌ها، نه تنها از نخستین سازندگان آثار سفالی بوده‌اند بلکه چیره دست‌ترین سازنده به شمار می‌رفته‌اند. در ایران در چهار منطقه مسکونی، سفالگری رواج داشته است:

1-
منطقه غرب کوه‌های زاگرس نزدیک کرمانشاهان
2- کرانه‌های جنوبی دریای خزر
3- شمال غرب آذربایجان
4- جنوب شرق ایران

در حاشیه کویر و نواحی مرکزی ایران نیز سفال‌هایی با قدمت هشت هزار سال به چشم می‌خورد.

کهن‌ترین اشیاء سفالی به دست آمده در کاوش‌های باستانی ایران آثار مکشوفه از گنج دره تپه در استان کرمانشاه است که به هزاره هشتم قبل از میلاد بر می‌گردد. همین طور مناطقی چون غاری در جنوب مازندران نزدیک بهشهر (هزاره هشتم قبل از میلاد) و در مرحله دوم در منطقه زاغه در دشت قزوین، چشمه‌علی نزدیک تهران و تپه سیلک کاشان.

سفال‌های مکشوفه از نقاط مذکور خشن و دارای مغز نرم است که موادی دارای کاه خشک شده و سبزیجات ریز برای چسبندگی به مخلوط اولیه یعنی آب و خاک افزوده‌اند و چرخ سفالگری هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است و همین‌طور حرارت کوره قابل کنترل نبوده است و سفال کاملاً سخت و یکرنگی بدست نمی‌آمده است و گاهی مغز به علت کمی درجه حرارت خاکستری متمایل به سیاه باقی مانده است (هزاره ششم ق.م). در مرحله بعد سفال‌سازی تکامل بیشتری می‌یابد و از شن نرم و پودر شن به همراه خاک استفاده می‌شود تا ظروفی با جداره بسیار نازک ساخته شود. در این دوره ساخت ظروف با کف مقعر و بدنه محدب آغاز شد.

در هزاره چهارم ق.م با اختراع چرخ سفالگری و استفاده از آن در شکل بخشیدن به ظروف سفالی تحولی جدید در صنعت سفال‌سازی آ غاز می‌شود و همچنین تزئینات روی ظروف تنوع بیشتری پیدا می‌کند.

ساختار سرامیک

لغت سرامیک از کلمه یونانی "کراموس" به معنی سفال یا گل پخته گرفته شده است و در واقع برای معرفی سرامیک باید گفت که عبارتست از هنر و علم ساختن و کاربرد اشیای جامد و شکننده‌ای که ماده اصلی و عمده آن خاک‌ها می‌باشند. (این خاک‌ها شامل: کائولن و خاک سفال است).

لعاب دادن کاشی و سرامیک

برای آن که سطح جسم درخشنده، صاف و زیبا، ضد آب، ضد شیمیایی و در صورت نیاز آراسته شود، روی آن را پس از خنک کردن با یک لایه نازک لعاب می‌پزند. لعاب (رنگ معدنی) به حالت مایع روی جسم خشک شده اندود می‌شود. لعاب‌ها اصولا مواد معدنی و سیلیسی هستند که یک لایه شیشه‌ای مانند در سطح خارجی سرامیک تشکیل می‌دهند.

کاربرد سرامیک‌ها

استفاده از سرامیک در کف‌سازی و نماسازی یا در تولیدات وسایل بهداشتی و مصالح ساختمانی نظیر انواع آجر سفال‌های تزئینی داخل و خارج ساختمان سفال‌های بام ساختمان، کانال‌های فاضلابی، سفال‌های ضد اسیدی همه از سرامیک‌هایی است که از دیرباز تهیه و مصرف می‌شده است.

همچنین کاربرد سرامیک در صنایع مختلف نظیر تهیه وسایل مقاوم در برابر حرارت و الکتریسیته، فیوزهای الکتریکی، شمع اتومبیل، ریخته‌گری، تهیه المان‌های حرارتی بسیار دقیق، وسایل فضایی، سمباده، براده‌برداری، تراشکاری‌ها ریخته‌گری فوق دقیق، آجرهای نسوز، مقره‌های الکتریکی، المان‌های تصفیه آب، پوسته موتور، گرافیت، بتن، مواد نسوز، بدنه سفینه‌های فضایی، انواع سیمان‌ها، محصولات شیشه‌ای و هزاران کاربرد دیگر که روز به روز بر اهمیت سرامیک می‌افزاید.

کاشی و کاربرد آن

کاشی یکی دیگر از محصولات سفالین و سرامیکی است که به ویژه در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود. کاشی تزئیناتی خارج ساختمان را به‌ویژه در اماکن مذهبی به کار می‌برند.

کاشی کاشی و سرامیکرا در ابعاد و اندازه‌های گوناگون تولید می‌کنند. کاشی کف و دیواری را در ابعاد زیر 2×2 و 2x1 تا پنجاه در پنجاه سانتی‌متر تولید می‌کنند که با رنگ‌های گوناگون می‌تواند یک نقاشی را در محل نصب نیز نشان دهد.

کیفیت کاشی باید به نحوی باشد که تغییرات ناگهانی درجه حرارت 100 ـ 20 درجه سانتی‌گراد را به خوبی تحمل کرده و هیچ‌گونه آثار ترک در بدنه و یا لعاب آن ظاهر نشود. کاشی دیواری را برای حفظ بهداشت و رطوبت در آشپزخانه، محیط‌های بهداشتی، حمام و دستشویی استفاده می‌کنند.

کاشی کف را نیز به علت ضد سایش بودن و مقاومت حرارتی و الکتریکی بالا در آشپزخانه‌ها، حمام‌ها، آزمایشگاه‌ها، رختشویخانه‌ها و کارخانجات شیمیایی به کار می‌برند. همچنین کاشی باید دارای ابعاد صاف و گوشه‌های تیز باشد.

 

تولیدی کاشی و سرامیک در ایران

در سال‌های اخیر کارخانجات تولید کاشی و سرامیک دیوار و کف زیادی در ایران ایجاد شده‌اند و تحول بزرگی در این صنعت به وجود آمده است و همچنین در مورد تولید وسایل بهداشتی و ظروف چینی و کارخانه مقره‌سازی که در ایران فعال می‌باشند، توانسته‌اند ظرف سی سال اخیر تولید کاشی و سرامیک را از تولید کم و سنتی و نیمه صنعتی به حدود 70 میلیون متر مربع برسانند.

آشنایی با تاریخچه کاشی و سرامیک

شهر > معماری- همشهری آنلاین: سفالگری از جمله باستانی‌ترین هنرهای بشری و در واقع سرمنشاء هنر تولید کاشی و سرامیک است که نخستین آثار این هنر در ایران به حدود 10.000 سال قبل از میلاد می‌رسد که به صورت گل نپخته بوده و آثار اولین کوره‌های پخت سفال به حدود 6000 سال قبل از میلاد بر می‌گردد.

ادامه پیشرفت در صنعت سفالگری منجر به تغییراتی در روش تولید که شامل تغییر کوره‌ها، اختراع چرخ کوزه‌گری و نیز کیفیت مواد سفالگری نظیر رنگ‌آمیزی و لعاب‌کاری بوده است. زمان آغاز لعاب‌کاری که امکان ضد آب کردن و همچنین نقاشی کردن و زیباسازی ظروف و سفال‌ها و تهیه کاشی را مقدور می‌کرد به حدود 5000 سال پیش می‌رسد.

روش و دانش لعاب‌کاری از بابل به نقاط دیگر ایران رواج یافت. بعد از اسلام با تشویق استفاده از ظروف سفالی و سرامیکی به جای ظروف فلزی، طلا و نقره؛ صنعت سفالگری رشد تازه‌ای یافت و از صنعت سفال‌سازی و کاشی‌سازی برای آرایش محراب مسجد، ضد آب کردن دیوار حمام‌ها، ایجاد حوض و آب‌نما و انتقال ظروف و خمره و لوازم و کوزه‌ها همچنین شیب‌بندی بام‌ها استفاده شده است.

تاریخچه کاشی

اشکال اولیه کاشی‌های سرامیکی مربوط به دوران قبل از تاریخ است وقتی که استفاده از رس به عنوان یکی از مصالح ساختمانی در چندین تمدن اولیه توسعه یافت. کاشی‌های مدرن اولیه به طور زمخت شکل داده شده بود و استقامت کاشی‌های امروزی را نداشتند. مصالح کاشی‌ها از کف رودخانه‌ها استخراج شده در بلوک‌های ساختمانی فرم داده و در آفتاب خشک می‌شدند. کاشی‌های اولیه خام بوده‌اند ولی حتی در 6000 سال قبل مردم با استفاده از رنگ زدن و کنده‌کاری ظریف روی کاشی‌ها از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کردند.

صنعت سرامیک در واقع محدود به ساخت ظروف، وسایل و قطعات سفالی ساده گذشته نیست و کاربردی شگرف در همه ابعاد تمدن و تکنولوژی نوین بشر امروز دارد. روش ساخت و تهیه کلیه وسایل سرامیکی تقریبا یکی است و بسته به کاربرد، تفاوت‌های جزئی در روش تولید دارد.

کاشی و سرامیک

کاشی‌های پخته شده (Firing Tile)

مصری‌های باستان، اولین کسانی بودند که کشف کردند کاشی‌های رسی پخته شده در کوره محکم‌تر و در برابر آب مقاوم‌ترند.

بسیاری از تمدن‌های باستان از کاشی‌های مربعی کوچک پخته شده رسی برای تزیین در معماری استفاده می‌کردند.

ساختمان‌های شهرهای قدیمی بین‌النهرین با سفالینه‌های قرمز بدون لعاب و کاشی‌های رنگارنگ نماکاری شده بودند. یونانیان و رومیان باستان از سرامیک در کف، سقف و حتی لوله‌کشی درون ساختمان‌ها استفاده می‌کردند . چینی‌ها از رس سفید رنگ به نام کائولین استفاده می‌کردند تا بتوانند سرامیک مقاوم و سفید رنگی به نام چینی (Porcelain) تولید کنند. در اروپای قرون وسطی از کاشی‌ها در کف کلیساها استفاده می‌شد. در سراسر قاره اروپا بیزاسن‌ها به بهترین شکل از کاشی‌های کوچک در مقیاس‌های کوچک استفاده می‌کردند. آن‌ها با استفاده از کاشی، شیشه و سنگ الگوهای موزاییکی پرمفهوم و زیبایی خلق کرده‌اند.

کاشی‌های لعابدار (Glazing Tile)

سرامیک‌های ایرانی تحت تاثیر کاشی‌های وارد شده از چین بودند این کاشی‌ها که برای مقاصد تزیینی استفاده می‌شدند در سراسر آسیای جنوبی‌، آفریقای شمالی‌، اسپانیا و حتی اروپا نیز پخش گردید. از آنجا که هنر اسلامی از تخیلات انسانی سرچشمه می‌گرفت و در پیشرفت و توسعه دین اسلام تاثیر گذار بود، صنعتگران به ارائه کاشی‌های با رنگ روشن و مرصع یا بافت پیچیده روی آوردند.

کاشی‌های لعابی پررنگ در الگوهای موزاییک‌های بزرگ و تغییر رنگ‌های ظریف کنار هم چیده می‌شدند. صنعتگران مسلمان از اکسیدهای فلزی مانند قلع، مس، کبالت، منیزیم و آنتیمون برای لعاب کاشی استفاده می‌کردند که لعابی درخشنده‌تر و محکم‌تر حاصل می‌نمود.

در قرن پانزدهم کاشی‌های با لعاب اکسید فلز در ایتالیا متداول شد و به تدریج در بین صنعتگران شمال ایتالیا نفوذ کرد. مراکز تجاری مهم اروپایی به این موتیفهای محلی اهمیت دادند به طوری‌که برخی از این کاشی‌ها هنوز هم استفاده می‌شوند مانند کاشی دلفت (از دلفت هلند) و کاشی ماجولیکا (از مایورکای اسپانیا).

کاشی‌های مدرن (Modern Tile)

امروزه اغلب شرکت‌های سازنده تجاری از روش پرس خاک (press dust) استفاده می‌کنند. ابتدا مخلوط مواد در شکل مورد نظر پرس شده و سپس لعاب زده می‌شود (ممکن است هم لعاب زده نشود) و سپس در کوره پخت می‌شود. برخی از صنعتگران ممکن است با پرس ملات یا با پهن کردن خمیر و قطع آن با استفاده از قالب همانند شیرینی‌پزها کاشی‌ها را با شکل مورد نظر تولید کنند.

روش برش کاشی هر چه باشد نیاز به پخته شدن دارد تا سخت شود. خلوص رس‌، دفعات پختن و دمای کوره عواملی هستند که در تعیین قیمت و کیفیت کاشی تاثیر گذارند. دمای کوره از 900 تا 2500 درجه فارنهایت متغیر است. هر چه دمای کوره کم‌تر باشد تخلخل کاشی بیش‌تر بوده و لعاب نرم‌تر است. دمای بالاتر، کاشی متراکم‌تر و لعاب محکم‌تری تولید می‌کند.

تاریخچه سرامیک

باستان‌شناسان در یافته‌اند که بشر اولیه در حدود 24000 سال قبل از میلاد اقدام به ساخت سرامیک می‌کرده است. این سرامیک‌ها در چکسلواکی یافت شده‌اند و به شکل حیوانات و پیکره انسان، تخته صاف و توپ می‌باشد. این سرامیک‌ها را از چربی حیوانات به همراه استخوان آن‌ها و خاکستر استخوان و مقداری رس ریز دانه می‌ساختند و بعد از شکل دادن آن را در دمایی در حدود 500 تا 800 درجه سانتی‌گراد در کوره‌های گنبدی شکل و یا به شکل نعل اسب پخت می‌نمودند. اما هنوز معلوم نیست این نوع از سرامیک‌ها را به چه علتی می‌ساختند. اولین ظروف سفالی مورد استفاده در 9000 سال قبل از میلاد مسیح ساخته می‌شد و برای نگه‌داری غذا و دانه‌های خوراکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. ساخت شیشه نیز تقریباً هم‌زمان با سفال و در 8000 سال پیش در مصر آغاز شد به طوری‌که در پخت سفال به علت حضور اکسید کلسیم به همراه شن و سودا در نهایت به سفال‌های لعابدار رنگی منجر شد.
کاشی و سرامیک

تاریخچه سرامیک در ایران

سفال یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین دست‌ساخته‌های هنری بشر است که در آغاز کار سفالگری تاکنون هم چنان پایدار مانده است. مردم سرزمین ایران به سبب موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر راه شاهراه تمدن‌ها، نه تنها از نخستین سازندگان آثار سفالی بوده‌اند بلکه چیره دست‌ترین سازنده به شمار می‌رفته‌اند. در ایران در چهار منطقه مسکونی، سفالگری رواج داشته است:

1-
منطقه غرب کوه‌های زاگرس نزدیک کرمانشاهان
2- کرانه‌های جنوبی دریای خزر
3- شمال غرب آذربایجان
4- جنوب شرق ایران

در حاشیه کویر و نواحی مرکزی ایران نیز سفال‌هایی با قدمت هشت هزار سال به چشم می‌خورد.

کهن‌ترین اشیاء سفالی به دست آمده در کاوش‌های باستانی ایران آثار مکشوفه از گنج دره تپه در استان کرمانشاه است که به هزاره هشتم قبل از میلاد بر می‌گردد. همین طور مناطقی چون غاری در جنوب مازندران نزدیک بهشهر (هزاره هشتم قبل از میلاد) و در مرحله دوم در منطقه زاغه در دشت قزوین، چشمه‌علی نزدیک تهران و تپه سیلک کاشان.

سفال‌های مکشوفه از نقاط مذکور خشن و دارای مغز نرم است که موادی دارای کاه خشک شده و سبزیجات ریز برای چسبندگی به مخلوط اولیه یعنی آب و خاک افزوده‌اند و چرخ سفالگری هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است و همین‌طور حرارت کوره قابل کنترل نبوده است و سفال کاملاً سخت و یکرنگی بدست نمی‌آمده است و گاهی مغز به علت کمی درجه حرارت خاکستری متمایل به سیاه باقی مانده است (هزاره ششم ق.م). در مرحله بعد سفال‌سازی تکامل بیشتری می‌یابد و از شن نرم و پودر شن به همراه خاک استفاده می‌شود تا ظروفی با جداره بسیار نازک ساخته شود. در این دوره ساخت ظروف با کف مقعر و بدنه محدب آغاز شد.

در هزاره چهارم ق.م با اختراع چرخ سفالگری و استفاده از آن در شکل بخشیدن به ظروف سفالی تحولی جدید در صنعت سفال‌سازی آ غاز می‌شود و همچنین تزئینات روی ظروف تنوع بیشتری پیدا می‌کند.

ساختار سرامیک

لغت سرامیک از کلمه یونانی "کراموس" به معنی سفال یا گل پخته گرفته شده است و در واقع برای معرفی سرامیک باید گفت که عبارتست از هنر و علم ساختن و کاربرد اشیای جامد و شکننده‌ای که ماده اصلی و عمده آن خاک‌ها می‌باشند. (این خاک‌ها شامل: کائولن و خاک سفال است).

لعاب دادن کاشی و سرامیک

برای آن که سطح جسم درخشنده، صاف و زیبا، ضد آب، ضد شیمیایی و در صورت نیاز آراسته شود، روی آن را پس از خنک کردن با یک لایه نازک لعاب می‌پزند. لعاب (رنگ معدنی) به حالت مایع روی جسم خشک شده اندود می‌شود. لعاب‌ها اصولا مواد معدنی و سیلیسی هستند که یک لایه شیشه‌ای مانند در سطح خارجی سرامیک تشکیل می‌دهند.

کاربرد سرامیک‌ها

استفاده از سرامیک در کف‌سازی و نماسازی یا در تولیدات وسایل بهداشتی و مصالح ساختمانی نظیر انواع آجر سفال‌های تزئینی داخل و خارج ساختمان سفال‌های بام ساختمان، کانال‌های فاضلابی، سفال‌های ضد اسیدی همه از سرامیک‌هایی است که از دیرباز تهیه و مصرف می‌شده است.

همچنین کاربرد سرامیک در صنایع مختلف نظیر تهیه وسایل مقاوم در برابر حرارت و الکتریسیته، فیوزهای الکتریکی، شمع اتومبیل، ریخته‌گری، تهیه المان‌های حرارتی بسیار دقیق، وسایل فضایی، سمباده، براده‌برداری، تراشکاری‌ها ریخته‌گری فوق دقیق، آجرهای نسوز، مقره‌های الکتریکی، المان‌های تصفیه آب، پوسته موتور، گرافیت، بتن، مواد نسوز، بدنه سفینه‌های فضایی، انواع سیمان‌ها، محصولات شیشه‌ای و هزاران کاربرد دیگر که روز به روز بر اهمیت سرامیک می‌افزاید.

کاشی و کاربرد آن

کاشی یکی دیگر از محصولات سفالین و سرامیکی است که به ویژه در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود. کاشی تزئیناتی خارج ساختمان را به‌ویژه در اماکن مذهبی به کار می‌برند.

کاشی کاشی و سرامیکرا در ابعاد و اندازه‌های گوناگون تولید می‌کنند. کاشی کف و دیواری را در ابعاد زیر 2×2 و 2x1 تا پنجاه در پنجاه سانتی‌متر تولید می‌کنند که با رنگ‌های گوناگون می‌تواند یک نقاشی را در محل نصب نیز نشان دهد.

کیفیت کاشی باید به نحوی باشد که تغییرات ناگهانی درجه حرارت 100 ـ 20 درجه سانتی‌گراد را به خوبی تحمل کرده و هیچ‌گونه آثار ترک در بدنه و یا لعاب آن ظاهر نشود. کاشی دیواری را برای حفظ بهداشت و رطوبت در آشپزخانه، محیط‌های بهداشتی، حمام و دستشویی استفاده می‌کنند.

کاشی کف را نیز به علت ضد سایش بودن و مقاومت حرارتی و الکتریکی بالا در آشپزخانه‌ها، حمام‌ها، آزمایشگاه‌ها، رختشویخانه‌ها و کارخانجات شیمیایی به کار می‌برند. همچنین کاشی باید دارای ابعاد صاف و گوشه‌های تیز باشد.

 

تولیدی کاشی و سرامیک در ایران

در سال‌های اخیر کارخانجات تولید کاشی و سرامیک دیوار و کف زیادی در ایران ایجاد شده‌اند و تحول بزرگی در این صنعت به وجود آمده است و همچنین در مورد تولید وسایل بهداشتی و ظروف چینی و کارخانه مقره‌سازی که در ایران فعال می‌باشند، توانسته‌اند ظرف سی سال اخیر تولید کاشی و سرامیک را از تولید کم و سنتی و نیمه صنعتی به حدود 70 میلیون متر مربع برسانند.

آشنایی با تاریخچه کاشی و سرامیک

شهر > معماری- همشهری آنلاین: سفالگری از جمله باستانی‌ترین هنرهای بشری و در واقع سرمنشاء هنر تولید کاشی و سرامیک است که نخستین آثار این هنر در ایران به حدود 10.000 سال قبل از میلاد می‌رسد که به صورت گل نپخته بوده و آثار اولین کوره‌های پخت سفال به حدود 6000 سال قبل از میلاد بر می‌گردد.

ادامه پیشرفت در صنعت سفالگری منجر به تغییراتی در روش تولید که شامل تغییر کوره‌ها، اختراع چرخ کوزه‌گری و نیز کیفیت مواد سفالگری نظیر رنگ‌آمیزی و لعاب‌کاری بوده است. زمان آغاز لعاب‌کاری که امکان ضد آب کردن و همچنین نقاشی کردن و زیباسازی ظروف و سفال‌ها و تهیه کاشی را مقدور می‌کرد به حدود 5000 سال پیش می‌رسد.

روش و دانش لعاب‌کاری از بابل به نقاط دیگر ایران رواج یافت. بعد از اسلام با تشویق استفاده از ظروف سفالی و سرامیکی به جای ظروف فلزی، طلا و نقره؛ صنعت سفالگری رشد تازه‌ای یافت و از صنعت سفال‌سازی و کاشی‌سازی برای آرایش محراب مسجد، ضد آب کردن دیوار حمام‌ها، ایجاد حوض و آب‌نما و انتقال ظروف و خمره و لوازم و کوزه‌ها همچنین شیب‌بندی بام‌ها استفاده شده است.

تاریخچه کاشی

اشکال اولیه کاشی‌های سرامیکی مربوط به دوران قبل از تاریخ است وقتی که استفاده از رس به عنوان یکی از مصالح ساختمانی در چندین تمدن اولیه توسعه یافت. کاشی‌های مدرن اولیه به طور زمخت شکل داده شده بود و استقامت کاشی‌های امروزی را نداشتند. مصالح کاشی‌ها از کف رودخانه‌ها استخراج شده در بلوک‌های ساختمانی فرم داده و در آفتاب خشک می‌شدند. کاشی‌های اولیه خام بوده‌اند ولی حتی در 6000 سال قبل مردم با استفاده از رنگ زدن و کنده‌کاری ظریف روی کاشی‌ها از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کردند.

صنعت سرامیک در واقع محدود به ساخت ظروف، وسایل و قطعات سفالی ساده گذشته نیست و کاربردی شگرف در همه ابعاد تمدن و تکنولوژی نوین بشر امروز دارد. روش ساخت و تهیه کلیه وسایل سرامیکی تقریبا یکی است و بسته به کاربرد، تفاوت‌های جزئی در روش تولید دارد.

کاشی و سرامیک

کاشی‌های پخته شده (Firing Tile)

مصری‌های باستان، اولین کسانی بودند که کشف کردند کاشی‌های رسی پخته شده در کوره محکم‌تر و در برابر آب مقاوم‌ترند.

بسیاری از تمدن‌های باستان از کاشی‌های مربعی کوچک پخته شده رسی برای تزیین در معماری استفاده می‌کردند.

ساختمان‌های شهرهای قدیمی بین‌النهرین با سفالینه‌های قرمز بدون لعاب و کاشی‌های رنگارنگ نماکاری شده بودند. یونانیان و رومیان باستان از سرامیک در کف، سقف و حتی لوله‌کشی درون ساختمان‌ها استفاده می‌کردند . چینی‌ها از رس سفید رنگ به نام کائولین استفاده می‌کردند تا بتوانند سرامیک مقاوم و سفید رنگی به نام چینی (Porcelain) تولید کنند. در اروپای قرون وسطی از کاشی‌ها در کف کلیساها استفاده می‌شد. در سراسر قاره اروپا بیزاسن‌ها به بهترین شکل از کاشی‌های کوچک در مقیاس‌های کوچک استفاده می‌کردند. آن‌ها با استفاده از کاشی، شیشه و سنگ الگوهای موزاییکی پرمفهوم و زیبایی خلق کرده‌اند.

کاشی‌های لعابدار (Glazing Tile)

سرامیک‌های ایرانی تحت تاثیر کاشی‌های وارد شده از چین بودند این کاشی‌ها که برای مقاصد تزیینی استفاده می‌شدند در سراسر آسیای جنوبی‌، آفریقای شمالی‌، اسپانیا و حتی اروپا نیز پخش گردید. از آنجا که هنر اسلامی از تخیلات انسانی سرچشمه می‌گرفت و در پیشرفت و توسعه دین اسلام تاثیر گذار بود، صنعتگران به ارائه کاشی‌های با رنگ روشن و مرصع یا بافت پیچیده روی آوردند.

کاشی‌های لعابی پررنگ در الگوهای موزاییک‌های بزرگ و تغییر رنگ‌های ظریف کنار هم چیده می‌شدند. صنعتگران مسلمان از اکسیدهای فلزی مانند قلع، مس، کبالت، منیزیم و آنتیمون برای لعاب کاشی استفاده می‌کردند که لعابی درخشنده‌تر و محکم‌تر حاصل می‌نمود.

در قرن پانزدهم کاشی‌های با لعاب اکسید فلز در ایتالیا متداول شد و به تدریج در بین صنعتگران شمال ایتالیا نفوذ کرد. مراکز تجاری مهم اروپایی به این موتیفهای محلی اهمیت دادند به طوری‌که برخی از این کاشی‌ها هنوز هم استفاده می‌شوند مانند کاشی دلفت (از دلفت هلند) و کاشی ماجولیکا (از مایورکای اسپانیا).

کاشی‌های مدرن (Modern Tile)

امروزه اغلب شرکت‌های سازنده تجاری از روش پرس خاک (press dust) استفاده می‌کنند. ابتدا مخلوط مواد در شکل مورد نظر پرس شده و سپس لعاب زده می‌شود (ممکن است هم لعاب زده نشود) و سپس در کوره پخت می‌شود. برخی از صنعتگران ممکن است با پرس ملات یا با پهن کردن خمیر و قطع آن با استفاده از قالب همانند شیرینی‌پزها کاشی‌ها را با شکل مورد نظر تولید کنند.

روش برش کاشی هر چه باشد نیاز به پخته شدن دارد تا سخت شود. خلوص رس‌، دفعات پختن و دمای کوره عواملی هستند که در تعیین قیمت و کیفیت کاشی تاثیر گذارند. دمای کوره از 900 تا 2500 درجه فارنهایت متغیر است. هر چه دمای کوره کم‌تر باشد تخلخل کاشی بیش‌تر بوده و لعاب نرم‌تر است. دمای بالاتر، کاشی متراکم‌تر و لعاب محکم‌تری تولید می‌کند.

تاریخچه سرامیک

باستان‌شناسان در یافته‌اند که بشر اولیه در حدود 24000 سال قبل از میلاد اقدام به ساخت سرامیک می‌کرده است. این سرامیک‌ها در چکسلواکی یافت شده‌اند و به شکل حیوانات و پیکره انسان، تخته صاف و توپ می‌باشد. این سرامیک‌ها را از چربی حیوانات به همراه استخوان آن‌ها و خاکستر استخوان و مقداری رس ریز دانه می‌ساختند و بعد از شکل دادن آن را در دمایی در حدود 500 تا 800 درجه سانتی‌گراد در کوره‌های گنبدی شکل و یا به شکل نعل اسب پخت می‌نمودند. اما هنوز معلوم نیست این نوع از سرامیک‌ها را به چه علتی می‌ساختند. اولین ظروف سفالی مورد استفاده در 9000 سال قبل از میلاد مسیح ساخته می‌شد و برای نگه‌داری غذا و دانه‌های خوراکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. ساخت شیشه نیز تقریباً هم‌زمان با سفال و در 8000 سال پیش در مصر آغاز شد به طوری‌که در پخت سفال به علت حضور اکسید کلسیم به همراه شن و سودا در نهایت به سفال‌های لعابدار رنگی منجر شد.
کاشی و سرامیک

تاریخچه سرامیک در ایران

سفال یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین دست‌ساخته‌های هنری بشر است که در آغاز کار سفالگری تاکنون هم چنان پایدار مانده است. مردم سرزمین ایران به سبب موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر راه شاهراه تمدن‌ها، نه تنها از نخستین سازندگان آثار سفالی بوده‌اند بلکه چیره دست‌ترین سازنده به شمار می‌رفته‌اند. در ایران در چهار منطقه مسکونی، سفالگری رواج داشته است:

1-
منطقه غرب کوه‌های زاگرس نزدیک کرمانشاهان
2- کرانه‌های جنوبی دریای خزر
3- شمال غرب آذربایجان
4- جنوب شرق ایران

در حاشیه کویر و نواحی مرکزی ایران نیز سفال‌هایی با قدمت هشت هزار سال به چشم می‌خورد.

کهن‌ترین اشیاء سفالی به دست آمده در کاوش‌های باستانی ایران آثار مکشوفه از گنج دره تپه در استان کرمانشاه است که به هزاره هشتم قبل از میلاد بر می‌گردد. همین طور مناطقی چون غاری در جنوب مازندران نزدیک بهشهر (هزاره هشتم قبل از میلاد) و در مرحله دوم در منطقه زاغه در دشت قزوین، چشمه‌علی نزدیک تهران و تپه سیلک کاشان.

سفال‌های مکشوفه از نقاط مذکور خشن و دارای مغز نرم است که موادی دارای کاه خشک شده و سبزیجات ریز برای چسبندگی به مخلوط اولیه یعنی آب و خاک افزوده‌اند و چرخ سفالگری هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است و همین‌طور حرارت کوره قابل کنترل نبوده است و سفال کاملاً سخت و یکرنگی بدست نمی‌آمده است و گاهی مغز به علت کمی درجه حرارت خاکستری متمایل به سیاه باقی مانده است (هزاره ششم ق.م). در مرحله بعد سفال‌سازی تکامل بیشتری می‌یابد و از شن نرم و پودر شن به همراه خاک استفاده می‌شود تا ظروفی با جداره بسیار نازک ساخته شود. در این دوره ساخت ظروف با کف مقعر و بدنه محدب آغاز شد.

در هزاره چهارم ق.م با اختراع چرخ سفالگری و استفاده از آن در شکل بخشیدن به ظروف سفالی تحولی جدید در صنعت سفال‌سازی آ غاز می‌شود و همچنین تزئینات روی ظروف تنوع بیشتری پیدا می‌کند.

ساختار سرامیک

لغت سرامیک از کلمه یونانی "کراموس" به معنی سفال یا گل پخته گرفته شده است و در واقع برای معرفی سرامیک باید گفت که عبارتست از هنر و علم ساختن و کاربرد اشیای جامد و شکننده‌ای که ماده اصلی و عمده آن خاک‌ها می‌باشند. (این خاک‌ها شامل: کائولن و خاک سفال است).

لعاب دادن کاشی و سرامیک

برای آن که سطح جسم درخشنده، صاف و زیبا، ضد آب، ضد شیمیایی و در صورت نیاز آراسته شود، روی آن را پس از خنک کردن با یک لایه نازک لعاب می‌پزند. لعاب (رنگ معدنی) به حالت مایع روی جسم خشک شده اندود می‌شود. لعاب‌ها اصولا مواد معدنی و سیلیسی هستند که یک لایه شیشه‌ای مانند در سطح خارجی سرامیک تشکیل می‌دهند.

کاربرد سرامیک‌ها

استفاده از سرامیک در کف‌سازی و نماسازی یا در تولیدات وسایل بهداشتی و مصالح ساختمانی نظیر انواع آجر سفال‌های تزئینی داخل و خارج ساختمان سفال‌های بام ساختمان، کانال‌های فاضلابی، سفال‌های ضد اسیدی همه از سرامیک‌هایی است که از دیرباز تهیه و مصرف می‌شده است.

همچنین کاربرد سرامیک در صنایع مختلف نظیر تهیه وسایل مقاوم در برابر حرارت و الکتریسیته، فیوزهای الکتریکی، شمع اتومبیل، ریخته‌گری، تهیه المان‌های حرارتی بسیار دقیق، وسایل فضایی، سمباده، براده‌برداری، تراشکاری‌ها ریخته‌گری فوق دقیق، آجرهای نسوز، مقره‌های الکتریکی، المان‌های تصفیه آب، پوسته موتور، گرافیت، بتن، مواد نسوز، بدنه سفینه‌های فضایی، انواع سیمان‌ها، محصولات شیشه‌ای و هزاران کاربرد دیگر که روز به روز بر اهمیت سرامیک می‌افزاید.

کاشی و کاربرد آن

کاشی یکی دیگر از محصولات سفالین و سرامیکی است که به ویژه در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود. کاشی تزئیناتی خارج ساختمان را به‌ویژه در اماکن مذهبی به کار می‌برند.

کاشی کاشی و سرامیکرا در ابعاد و اندازه‌های گوناگون تولید می‌کنند. کاشی کف و دیواری را در ابعاد زیر 2×2 و 2x1 تا پنجاه در پنجاه سانتی‌متر تولید می‌کنند که با رنگ‌های گوناگون می‌تواند یک نقاشی را در محل نصب نیز نشان دهد.

کیفیت کاشی باید به نحوی باشد که تغییرات ناگهانی درجه حرارت 100 ـ 20 درجه سانتی‌گراد را به خوبی تحمل کرده و هیچ‌گونه آثار ترک در بدنه و یا لعاب آن ظاهر نشود. کاشی دیواری را برای حفظ بهداشت و رطوبت در آشپزخانه، محیط‌های بهداشتی، حمام و دستشویی استفاده می‌کنند.

کاشی کف را نیز به علت ضد سایش بودن و مقاومت حرارتی و الکتریکی بالا در آشپزخانه‌ها، حمام‌ها، آزمایشگاه‌ها، رختشویخانه‌ها و کارخانجات شیمیایی به کار می‌برند. همچنین کاشی باید دارای ابعاد صاف و گوشه‌های تیز باشد.

 

تولیدی کاشی و سرامیک در ایران

در سال‌های اخیر کارخانجات تولید کاشی و سرامیک دیوار و کف زیادی در ایران ایجاد شده‌اند و تحول بزرگی در این صنعت به وجود آمده است و همچنین در مورد تولید وسایل بهداشتی و ظروف چینی و کارخانه مقره‌سازی که در ایران فعال می‌باشند، توانسته‌اند ظرف سی سال اخیر تولید کاشی و سرامیک را از تولید کم و سنتی و نیمه صنعتی به حدود 70 میلیون متر مربع برسانند.

آشنایی با تاریخچه کاشی و سرامیک

شهر > معماری- همشهری آنلاین: سفالگری از جمله باستانی‌ترین هنرهای بشری و در واقع سرمنشاء هنر تولید کاشی و سرامیک است که نخستین آثار این هنر در ایران به حدود 10.000 سال قبل از میلاد می‌رسد که به صورت گل نپخته بوده و آثار اولین کوره‌های پخت سفال به حدود 6000 سال قبل از میلاد بر می‌گردد.

ادامه پیشرفت در صنعت سفالگری منجر به تغییراتی در روش تولید که شامل تغییر کوره‌ها، اختراع چرخ کوزه‌گری و نیز کیفیت مواد سفالگری نظیر رنگ‌آمیزی و لعاب‌کاری بوده است. زمان آغاز لعاب‌کاری که امکان ضد آب کردن و همچنین نقاشی کردن و زیباسازی ظروف و سفال‌ها و تهیه کاشی را مقدور می‌کرد به حدود 5000 سال پیش می‌رسد.

روش و دانش لعاب‌کاری از بابل به نقاط دیگر ایران رواج یافت. بعد از اسلام با تشویق استفاده از ظروف سفالی و سرامیکی به جای ظروف فلزی، طلا و نقره؛ صنعت سفالگری رشد تازه‌ای یافت و از صنعت سفال‌سازی و کاشی‌سازی برای آرایش محراب مسجد، ضد آب کردن دیوار حمام‌ها، ایجاد حوض و آب‌نما و انتقال ظروف و خمره و لوازم و کوزه‌ها همچنین شیب‌بندی بام‌ها استفاده شده است.

تاریخچه کاشی

اشکال اولیه کاشی‌های سرامیکی مربوط به دوران قبل از تاریخ است وقتی که استفاده از رس به عنوان یکی از مصالح ساختمانی در چندین تمدن اولیه توسعه یافت. کاشی‌های مدرن اولیه به طور زمخت شکل داده شده بود و استقامت کاشی‌های امروزی را نداشتند. مصالح کاشی‌ها از کف رودخانه‌ها استخراج شده در بلوک‌های ساختمانی فرم داده و در آفتاب خشک می‌شدند. کاشی‌های اولیه خام بوده‌اند ولی حتی در 6000 سال قبل مردم با استفاده از رنگ زدن و کنده‌کاری ظریف روی کاشی‌ها از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کردند.

صنعت سرامیک در واقع محدود به ساخت ظروف، وسایل و قطعات سفالی ساده گذشته نیست و کاربردی شگرف در همه ابعاد تمدن و تکنولوژی نوین بشر امروز دارد. روش ساخت و تهیه کلیه وسایل سرامیکی تقریبا یکی است و بسته به کاربرد، تفاوت‌های جزئی در روش تولید دارد.

کاشی و سرامیک

کاشی‌های پخته شده (Firing Tile)

مصری‌های باستان، اولین کسانی بودند که کشف کردند کاشی‌های رسی پخته شده در کوره محکم‌تر و در برابر آب مقاوم‌ترند.

بسیاری از تمدن‌های باستان از کاشی‌های مربعی کوچک پخته شده رسی برای تزیین در معماری استفاده می‌کردند.

ساختمان‌های شهرهای قدیمی بین‌النهرین با سفالینه‌های قرمز بدون لعاب و کاشی‌های رنگارنگ نماکاری شده بودند. یونانیان و رومیان باستان از سرامیک در کف، سقف و حتی لوله‌کشی درون ساختمان‌ها استفاده می‌کردند . چینی‌ها از رس سفید رنگ به نام کائولین استفاده می‌کردند تا بتوانند سرامیک مقاوم و سفید رنگی به نام چینی (Porcelain) تولید کنند. در اروپای قرون وسطی از کاشی‌ها در کف کلیساها استفاده می‌شد. در سراسر قاره اروپا بیزاسن‌ها به بهترین شکل از کاشی‌های کوچک در مقیاس‌های کوچک استفاده می‌کردند. آن‌ها با استفاده از کاشی، شیشه و سنگ الگوهای موزاییکی پرمفهوم و زیبایی خلق کرده‌اند.

کاشی‌های لعابدار (Glazing Tile)

سرامیک‌های ایرانی تحت تاثیر کاشی‌های وارد شده از چین بودند این کاشی‌ها که برای مقاصد تزیینی استفاده می‌شدند در سراسر آسیای جنوبی‌، آفریقای شمالی‌، اسپانیا و حتی اروپا نیز پخش گردید. از آنجا که هنر اسلامی از تخیلات انسانی سرچشمه می‌گرفت و در پیشرفت و توسعه دین اسلام تاثیر گذار بود، صنعتگران به ارائه کاشی‌های با رنگ روشن و مرصع یا بافت پیچیده روی آوردند.

کاشی‌های لعابی پررنگ در الگوهای موزاییک‌های بزرگ و تغییر رنگ‌های ظریف کنار هم چیده می‌شدند. صنعتگران مسلمان از اکسیدهای فلزی مانند قلع، مس، کبالت، منیزیم و آنتیمون برای لعاب کاشی استفاده می‌کردند که لعابی درخشنده‌تر و محکم‌تر حاصل می‌نمود.

در قرن پانزدهم کاشی‌های با لعاب اکسید فلز در ایتالیا متداول شد و به تدریج در بین صنعتگران شمال ایتالیا نفوذ کرد. مراکز تجاری مهم اروپایی به این موتیفهای محلی اهمیت دادند به طوری‌که برخی از این کاشی‌ها هنوز هم استفاده می‌شوند مانند کاشی دلفت (از دلفت هلند) و کاشی ماجولیکا (از مایورکای اسپانیا).

کاشی‌های مدرن (Modern Tile)

امروزه اغلب شرکت‌های سازنده تجاری از روش پرس خاک (press dust) استفاده می‌کنند. ابتدا مخلوط مواد در شکل مورد نظر پرس شده و سپس لعاب زده می‌شود (ممکن است هم لعاب زده نشود) و سپس در کوره پخت می‌شود. برخی از صنعتگران ممکن است با پرس ملات یا با پهن کردن خمیر و قطع آن با استفاده از قالب همانند شیرینی‌پزها کاشی‌ها را با شکل مورد نظر تولید کنند.

روش برش کاشی هر چه باشد نیاز به پخته شدن دارد تا سخت شود. خلوص رس‌، دفعات پختن و دمای کوره عواملی هستند که در تعیین قیمت و کیفیت کاشی تاثیر گذارند. دمای کوره از 900 تا 2500 درجه فارنهایت متغیر است. هر چه دمای کوره کم‌تر باشد تخلخل کاشی بیش‌تر بوده و لعاب نرم‌تر است. دمای بالاتر، کاشی متراکم‌تر و لعاب محکم‌تری تولید می‌کند.

تاریخچه سرامیک

باستان‌شناسان در یافته‌اند که بشر اولیه در حدود 24000 سال قبل از میلاد اقدام به ساخت سرامیک می‌کرده است. این سرامیک‌ها در چکسلواکی یافت شده‌اند و به شکل حیوانات و پیکره انسان، تخته صاف و توپ می‌باشد. این سرامیک‌ها را از چربی حیوانات به همراه استخوان آن‌ها و خاکستر استخوان و مقداری رس ریز دانه می‌ساختند و بعد از شکل دادن آن را در دمایی در حدود 500 تا 800 درجه سانتی‌گراد در کوره‌های گنبدی شکل و یا به شکل نعل اسب پخت می‌نمودند. اما هنوز معلوم نیست این نوع از سرامیک‌ها را به چه علتی می‌ساختند. اولین ظروف سفالی مورد استفاده در 9000 سال قبل از میلاد مسیح ساخته می‌شد و برای نگه‌داری غذا و دانه‌های خوراکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. ساخت شیشه نیز تقریباً هم‌زمان با سفال و در 8000 سال پیش در مصر آغاز شد به طوری‌که در پخت سفال به علت حضور اکسید کلسیم به همراه شن و سودا در نهایت به سفال‌های لعابدار رنگی منجر شد.
کاشی و سرامیک

تاریخچه سرامیک در ایران

سفال یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین دست‌ساخته‌های هنری بشر است که در آغاز کار سفالگری تاکنون هم چنان پایدار مانده است. مردم سرزمین ایران به سبب موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر راه شاهراه تمدن‌ها، نه تنها از نخستین سازندگان آثار سفالی بوده‌اند بلکه چیره دست‌ترین سازنده به شمار می‌رفته‌اند. در ایران در چهار منطقه مسکونی، سفالگری رواج داشته است:

1-
منطقه غرب کوه‌های زاگرس نزدیک کرمانشاهان
2- کرانه‌های جنوبی دریای خزر
3- شمال غرب آذربایجان
4- جنوب شرق ایران

در حاشیه کویر و نواحی مرکزی ایران نیز سفال‌هایی با قدمت هشت هزار سال به چشم می‌خورد.

کهن‌ترین اشیاء سفالی به دست آمده در کاوش‌های باستانی ایران آثار مکشوفه از گنج دره تپه در استان کرمانشاه است که به هزاره هشتم قبل از میلاد بر می‌گردد. همین طور مناطقی چون غاری در جنوب مازندران نزدیک بهشهر (هزاره هشتم قبل از میلاد) و در مرحله دوم در منطقه زاغه در دشت قزوین، چشمه‌علی نزدیک تهران و تپه سیلک کاشان.

سفال‌های مکشوفه از نقاط مذکور خشن و دارای مغز نرم است که موادی دارای کاه خشک شده و سبزیجات ریز برای چسبندگی به مخلوط اولیه یعنی آب و خاک افزوده‌اند و چرخ سفالگری هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است و همین‌طور حرارت کوره قابل کنترل نبوده است و سفال کاملاً سخت و یکرنگی بدست نمی‌آمده است و گاهی مغز به علت کمی درجه حرارت خاکستری متمایل به سیاه باقی مانده است (هزاره ششم ق.م). در مرحله بعد سفال‌سازی تکامل بیشتری می‌یابد و از شن نرم و پودر شن به همراه خاک استفاده می‌شود تا ظروفی با جداره بسیار نازک ساخته شود. در این دوره ساخت ظروف با کف مقعر و بدنه محدب آغاز شد.

در هزاره چهارم ق.م با اختراع چرخ سفالگری و استفاده از آن در شکل بخشیدن به ظروف سفالی تحولی جدید در صنعت سفال‌سازی آ غاز می‌شود و همچنین تزئینات روی ظروف تنوع بیشتری پیدا می‌کند.

ساختار سرامیک

لغت سرامیک از کلمه یونانی "کراموس" به معنی سفال یا گل پخته گرفته شده است و در واقع برای معرفی سرامیک باید گفت که عبارتست از هنر و علم ساختن و کاربرد اشیای جامد و شکننده‌ای که ماده اصلی و عمده آن خاک‌ها می‌باشند. (این خاک‌ها شامل: کائولن و خاک سفال است).

لعاب دادن کاشی و سرامیک

برای آن که سطح جسم درخشنده، صاف و زیبا، ضد آب، ضد شیمیایی و در صورت نیاز آراسته شود، روی آن را پس از خنک کردن با یک لایه نازک لعاب می‌پزند. لعاب (رنگ معدنی) به حالت مایع روی جسم خشک شده اندود می‌شود. لعاب‌ها اصولا مواد معدنی و سیلیسی هستند که یک لایه شیشه‌ای مانند در سطح خارجی سرامیک تشکیل می‌دهند.

کاربرد سرامیک‌ها

استفاده از سرامیک در کف‌سازی و نماسازی یا در تولیدات وسایل بهداشتی و مصالح ساختمانی نظیر انواع آجر سفال‌های تزئینی داخل و خارج ساختمان سفال‌های بام ساختمان، کانال‌های فاضلابی، سفال‌های ضد اسیدی همه از سرامیک‌هایی است که از دیرباز تهیه و مصرف می‌شده است.

همچنین کاربرد سرامیک در صنایع مختلف نظیر تهیه وسایل مقاوم در برابر حرارت و الکتریسیته، فیوزهای الکتریکی، شمع اتومبیل، ریخته‌گری، تهیه المان‌های حرارتی بسیار دقیق، وسایل فضایی، سمباده، براده‌برداری، تراشکاری‌ها ریخته‌گری فوق دقیق، آجرهای نسوز، مقره‌های الکتریکی، المان‌های تصفیه آب، پوسته موتور، گرافیت، بتن، مواد نسوز، بدنه سفینه‌های فضایی، انواع سیمان‌ها، محصولات شیشه‌ای و هزاران کاربرد دیگر که روز به روز بر اهمیت سرامیک می‌افزاید.

کاشی و کاربرد آن

کاشی یکی دیگر از محصولات سفالین و سرامیکی است که به ویژه در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود. کاشی تزئیناتی خارج ساختمان را به‌ویژه در اماکن مذهبی به کار می‌برند.

کاشی کاشی و سرامیکرا در ابعاد و اندازه‌های گوناگون تولید می‌کنند. کاشی کف و دیواری را در ابعاد زیر 2×2 و 2x1 تا پنجاه در پنجاه سانتی‌متر تولید می‌کنند که با رنگ‌های گوناگون می‌تواند یک نقاشی را در محل نصب نیز نشان دهد.

کیفیت کاشی باید به نحوی باشد که تغییرات ناگهانی درجه حرارت 100 ـ 20 درجه سانتی‌گراد را به خوبی تحمل کرده و هیچ‌گونه آثار ترک در بدنه و یا لعاب آن ظاهر نشود. کاشی دیواری را برای حفظ بهداشت و رطوبت در آشپزخانه، محیط‌های بهداشتی، حمام و دستشویی استفاده می‌کنند.

کاشی کف را نیز به علت ضد سایش بودن و مقاومت حرارتی و الکتریکی بالا در آشپزخانه‌ها، حمام‌ها، آزمایشگاه‌ها، رختشویخانه‌ها و کارخانجات شیمیایی به کار می‌برند. همچنین کاشی باید دارای ابعاد صاف و گوشه‌های تیز باشد.

 

تولیدی کاشی و سرامیک در ایران

در سال‌های اخیر کارخانجات تولید کاشی و سرامیک دیوار و کف زیادی در ایران ایجاد شده‌اند و تحول بزرگی در این صنعت به وجود آمده است و همچنین در مورد تولید وسایل بهداشتی و ظروف چینی و کارخانه مقره‌سازی که در ایران فعال می‌باشند، توانسته‌اند ظرف سی سال اخیر تولید کاشی و سرامیک را از تولید کم و سنتی و نیمه صنعتی به حدود 70 میلیون متر مربع برسانند.

آشنایی با تاریخچه کاشی و سرامیک

شهر > معماری- همشهری آنلاین: سفالگری از جمله باستانی‌ترین هنرهای بشری و در واقع سرمنشاء هنر تولید کاشی و سرامیک است که نخستین آثار این هنر در ایران به حدود 10.000 سال قبل از میلاد می‌رسد که به صورت گل نپخته بوده و آثار اولین کوره‌های پخت سفال به حدود 6000 سال قبل از میلاد بر می‌گردد.

ادامه پیشرفت در صنعت سفالگری منجر به تغییراتی در روش تولید که شامل تغییر کوره‌ها، اختراع چرخ کوزه‌گری و نیز کیفیت مواد سفالگری نظیر رنگ‌آمیزی و لعاب‌کاری بوده است. زمان آغاز لعاب‌کاری که امکان ضد آب کردن و همچنین نقاشی کردن و زیباسازی ظروف و سفال‌ها و تهیه کاشی را مقدور می‌کرد به حدود 5000 سال پیش می‌رسد.

روش و دانش لعاب‌کاری از بابل به نقاط دیگر ایران رواج یافت. بعد از اسلام با تشویق استفاده از ظروف سفالی و سرامیکی به جای ظروف فلزی، طلا و نقره؛ صنعت سفالگری رشد تازه‌ای یافت و از صنعت سفال‌سازی و کاشی‌سازی برای آرایش محراب مسجد، ضد آب کردن دیوار حمام‌ها، ایجاد حوض و آب‌نما و انتقال ظروف و خمره و لوازم و کوزه‌ها همچنین شیب‌بندی بام‌ها استفاده شده است.

تاریخچه کاشی

اشکال اولیه کاشی‌های سرامیکی مربوط به دوران قبل از تاریخ است وقتی که استفاده از رس به عنوان یکی از مصالح ساختمانی در چندین تمدن اولیه توسعه یافت. کاشی‌های مدرن اولیه به طور زمخت شکل داده شده بود و استقامت کاشی‌های امروزی را نداشتند. مصالح کاشی‌ها از کف رودخانه‌ها استخراج شده در بلوک‌های ساختمانی فرم داده و در آفتاب خشک می‌شدند. کاشی‌های اولیه خام بوده‌اند ولی حتی در 6000 سال قبل مردم با استفاده از رنگ زدن و کنده‌کاری ظریف روی کاشی‌ها از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کردند.

صنعت سرامیک در واقع محدود به ساخت ظروف، وسایل و قطعات سفالی ساده گذشته نیست و کاربردی شگرف در همه ابعاد تمدن و تکنولوژی نوین بشر امروز دارد. روش ساخت و تهیه کلیه وسایل سرامیکی تقریبا یکی است و بسته به کاربرد، تفاوت‌های جزئی در روش تولید دارد.

کاشی و سرامیک

کاشی‌های پخته شده (Firing Tile)

مصری‌های باستان، اولین کسانی بودند که کشف کردند کاشی‌های رسی پخته شده در کوره محکم‌تر و در برابر آب مقاوم‌ترند.

بسیاری از تمدن‌های باستان از کاشی‌های مربعی کوچک پخته شده رسی برای تزیین در معماری استفاده می‌کردند.

ساختمان‌های شهرهای قدیمی بین‌النهرین با سفالینه‌های قرمز بدون لعاب و کاشی‌های رنگارنگ نماکاری شده بودند. یونانیان و رومیان باستان از سرامیک در کف، سقف و حتی لوله‌کشی درون ساختمان‌ها استفاده می‌کردند . چینی‌ها از رس سفید رنگ به نام کائولین استفاده می‌کردند تا بتوانند سرامیک مقاوم و سفید رنگی به نام چینی (Porcelain) تولید کنند. در اروپای قرون وسطی از کاشی‌ها در کف کلیساها استفاده می‌شد. در سراسر قاره اروپا بیزاسن‌ها به بهترین شکل از کاشی‌های کوچک در مقیاس‌های کوچک استفاده می‌کردند. آن‌ها با استفاده از کاشی، شیشه و سنگ الگوهای موزاییکی پرمفهوم و زیبایی خلق کرده‌اند.

کاشی‌های لعابدار (Glazing Tile)

سرامیک‌های ایرانی تحت تاثیر کاشی‌های وارد شده از چین بودند این کاشی‌ها که برای مقاصد تزیینی استفاده می‌شدند در سراسر آسیای جنوبی‌، آفریقای شمالی‌، اسپانیا و حتی اروپا نیز پخش گردید. از آنجا که هنر اسلامی از تخیلات انسانی سرچشمه می‌گرفت و در پیشرفت و توسعه دین اسلام تاثیر گذار بود، صنعتگران به ارائه کاشی‌های با رنگ روشن و مرصع یا بافت پیچیده روی آوردند.

کاشی‌های لعابی پررنگ در الگوهای موزاییک‌های بزرگ و تغییر رنگ‌های ظریف کنار هم چیده می‌شدند. صنعتگران مسلمان از اکسیدهای فلزی مانند قلع، مس، کبالت، منیزیم و آنتیمون برای لعاب کاشی استفاده می‌کردند که لعابی درخشنده‌تر و محکم‌تر حاصل می‌نمود.

در قرن پانزدهم کاشی‌های با لعاب اکسید فلز در ایتالیا متداول شد و به تدریج در بین صنعتگران شمال ایتالیا نفوذ کرد. مراکز تجاری مهم اروپایی به این موتیفهای محلی اهمیت دادند به طوری‌که برخی از این کاشی‌ها هنوز هم استفاده می‌شوند مانند کاشی دلفت (از دلفت هلند) و کاشی ماجولیکا (از مایورکای اسپانیا).

کاشی‌های مدرن (Modern Tile)

امروزه اغلب شرکت‌های سازنده تجاری از روش پرس خاک (press dust) استفاده می‌کنند. ابتدا مخلوط مواد در شکل مورد نظر پرس شده و سپس لعاب زده می‌شود (ممکن است هم لعاب زده نشود) و سپس در کوره پخت می‌شود. برخی از صنعتگران ممکن است با پرس ملات یا با پهن کردن خمیر و قطع آن با استفاده از قالب همانند شیرینی‌پزها کاشی‌ها را با شکل مورد نظر تولید کنند.

روش برش کاشی هر چه باشد نیاز به پخته شدن دارد تا سخت شود. خلوص رس‌، دفعات پختن و دمای کوره عواملی هستند که در تعیین قیمت و کیفیت کاشی تاثیر گذارند. دمای کوره از 900 تا 2500 درجه فارنهایت متغیر است. هر چه دمای کوره کم‌تر باشد تخلخل کاشی بیش‌تر بوده و لعاب نرم‌تر است. دمای بالاتر، کاشی متراکم‌تر و لعاب محکم‌تری تولید می‌کند.

تاریخچه سرامیک

باستان‌شناسان در یافته‌اند که بشر اولیه در حدود 24000 سال قبل از میلاد اقدام به ساخت سرامیک می‌کرده است. این سرامیک‌ها در چکسلواکی یافت شده‌اند و به شکل حیوانات و پیکره انسان، تخته صاف و توپ می‌باشد. این سرامیک‌ها را از چربی حیوانات به همراه استخوان آن‌ها و خاکستر استخوان و مقداری رس ریز دانه می‌ساختند و بعد از شکل دادن آن را در دمایی در حدود 500 تا 800 درجه سانتی‌گراد در کوره‌های گنبدی شکل و یا به شکل نعل اسب پخت می‌نمودند. اما هنوز معلوم نیست این نوع از سرامیک‌ها را به چه علتی می‌ساختند. اولین ظروف سفالی مورد استفاده در 9000 سال قبل از میلاد مسیح ساخته می‌شد و برای نگه‌داری غذا و دانه‌های خوراکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. ساخت شیشه نیز تقریباً هم‌زمان با سفال و در 8000 سال پیش در مصر آغاز شد به طوری‌که در پخت سفال به علت حضور اکسید کلسیم به همراه شن و سودا در نهایت به سفال‌های لعابدار رنگی منجر شد.
کاشی و سرامیک

تاریخچه سرامیک در ایران

سفال یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین دست‌ساخته‌های هنری بشر است که در آغاز کار سفالگری تاکنون هم چنان پایدار مانده است. مردم سرزمین ایران به سبب موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر راه شاهراه تمدن‌ها، نه تنها از نخستین سازندگان آثار سفالی بوده‌اند بلکه چیره دست‌ترین سازنده به شمار می‌رفته‌اند. در ایران در چهار منطقه مسکونی، سفالگری رواج داشته است:

1-
منطقه غرب کوه‌های زاگرس نزدیک کرمانشاهان
2- کرانه‌های جنوبی دریای خزر
3- شمال غرب آذربایجان
4- جنوب شرق ایران

در حاشیه کویر و نواحی مرکزی ایران نیز سفال‌هایی با قدمت هشت هزار سال به چشم می‌خورد.

کهن‌ترین اشیاء سفالی به دست آمده در کاوش‌های باستانی ایران آثار مکشوفه از گنج دره تپه در استان کرمانشاه است که به هزاره هشتم قبل از میلاد بر می‌گردد. همین طور مناطقی چون غاری در جنوب مازندران نزدیک بهشهر (هزاره هشتم قبل از میلاد) و در مرحله دوم در منطقه زاغه در دشت قزوین، چشمه‌علی نزدیک تهران و تپه سیلک کاشان.

سفال‌های مکشوفه از نقاط مذکور خشن و دارای مغز نرم است که موادی دارای کاه خشک شده و سبزیجات ریز برای چسبندگی به مخلوط اولیه یعنی آب و خاک افزوده‌اند و چرخ سفالگری هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است و همین‌طور حرارت کوره قابل کنترل نبوده است و سفال کاملاً سخت و یکرنگی بدست نمی‌آمده است و گاهی مغز به علت کمی درجه حرارت خاکستری متمایل به سیاه باقی مانده است (هزاره ششم ق.م). در مرحله بعد سفال‌سازی تکامل بیشتری می‌یابد و از شن نرم و پودر شن به همراه خاک استفاده می‌شود تا ظروفی با جداره بسیار نازک ساخته شود. در این دوره ساخت ظروف با کف مقعر و بدنه محدب آغاز شد.

در هزاره چهارم ق.م با اختراع چرخ سفالگری و استفاده از آن در شکل بخشیدن به ظروف سفالی تحولی جدید در صنعت سفال‌سازی آ غاز می‌شود و همچنین تزئینات روی ظروف تنوع بیشتری پیدا می‌کند.

ساختار سرامیک

لغت سرامیک از کلمه یونانی "کراموس" به معنی سفال یا گل پخته گرفته شده است و در واقع برای معرفی سرامیک باید گفت که عبارتست از هنر و علم ساختن و کاربرد اشیای جامد و شکننده‌ای که ماده اصلی و عمده آن خاک‌ها می‌باشند. (این خاک‌ها شامل: کائولن و خاک سفال است).

لعاب دادن کاشی و سرامیک

برای آن که سطح جسم درخشنده، صاف و زیبا، ضد آب، ضد شیمیایی و در صورت نیاز آراسته شود، روی آن را پس از خنک کردن با یک لایه نازک لعاب می‌پزند. لعاب (رنگ معدنی) به حالت مایع روی جسم خشک شده اندود می‌شود. لعاب‌ها اصولا مواد معدنی و سیلیسی هستند که یک لایه شیشه‌ای مانند در سطح خارجی سرامیک تشکیل می‌دهند.

کاربرد سرامیک‌ها

استفاده از سرامیک در کف‌سازی و نماسازی یا در تولیدات وسایل بهداشتی و مصالح ساختمانی نظیر انواع آجر سفال‌های تزئینی داخل و خارج ساختمان سفال‌های بام ساختمان، کانال‌های فاضلابی، سفال‌های ضد اسیدی همه از سرامیک‌هایی است که از دیرباز تهیه و مصرف می‌شده است.

همچنین کاربرد سرامیک در صنایع مختلف نظیر تهیه وسایل مقاوم در برابر حرارت و الکتریسیته، فیوزهای الکتریکی، شمع اتومبیل، ریخته‌گری، تهیه المان‌های حرارتی بسیار دقیق، وسایل فضایی، سمباده، براده‌برداری، تراشکاری‌ها ریخته‌گری فوق دقیق، آجرهای نسوز، مقره‌های الکتریکی، المان‌های تصفیه آب، پوسته موتور، گرافیت، بتن، مواد نسوز، بدنه سفینه‌های فضایی، انواع سیمان‌ها، محصولات شیشه‌ای و هزاران کاربرد دیگر که روز به روز بر اهمیت سرامیک می‌افزاید.

کاشی و کاربرد آن

کاشی یکی دیگر از محصولات سفالین و سرامیکی است که به ویژه در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود. کاشی تزئیناتی خارج ساختمان را به‌ویژه در اماکن مذهبی به کار می‌برند.

کاشی کاشی و سرامیکرا در ابعاد و اندازه‌های گوناگون تولید می‌کنند. کاشی کف و دیواری را در ابعاد زیر 2×2 و 2x1 تا پنجاه در پنجاه سانتی‌متر تولید می‌کنند که با رنگ‌های گوناگون می‌تواند یک نقاشی را در محل نصب نیز نشان دهد.

کیفیت کاشی باید به نحوی باشد که تغییرات ناگهانی درجه حرارت 100 ـ 20 درجه سانتی‌گراد را به خوبی تحمل کرده و هیچ‌گونه آثار ترک در بدنه و یا لعاب آن ظاهر نشود. کاشی دیواری را برای حفظ بهداشت و رطوبت در آشپزخانه، محیط‌های بهداشتی، حمام و دستشویی استفاده می‌کنند.

کاشی کف را نیز به علت ضد سایش بودن و مقاومت حرارتی و الکتریکی بالا در آشپزخانه‌ها، حمام‌ها، آزمایشگاه‌ها، رختشویخانه‌ها و کارخانجات شیمیایی به کار می‌برند. همچنین کاشی باید دارای ابعاد صاف و گوشه‌های تیز باشد.

 

تولیدی کاشی و سرامیک در ایران

در سال‌های اخیر کارخانجات تولید کاشی و سرامیک دیوار و کف زیادی در ایران ایجاد شده‌اند و تحول بزرگی در این صنعت به وجود آمده است و همچنین در مورد تولید وسایل بهداشتی و ظروف چینی و کارخانه مقره‌سازی که در ایران فعال می‌باشند، توانسته‌اند ظرف سی سال اخیر تولید کاشی و سرامیک را از تولید کم و سنتی و نیمه صنعتی به حدود 70 میلیون متر مربع برسانند.

آشنایی با تاریخچه کاشی و سرامیک

شهر > معماری- همشهری آنلاین: سفالگری از جمله باستانی‌ترین هنرهای بشری و در واقع سرمنشاء هنر تولید کاشی و سرامیک است که نخستین آثار این هنر در ایران به حدود 10.000 سال قبل از میلاد می‌رسد که به صورت گل نپخته بوده و آثار اولین کوره‌های پخت سفال به حدود 6000 سال قبل از میلاد بر می‌گردد.

ادامه پیشرفت در صنعت سفالگری منجر به تغییراتی در روش تولید که شامل تغییر کوره‌ها، اختراع چرخ کوزه‌گری و نیز کیفیت مواد سفالگری نظیر رنگ‌آمیزی و لعاب‌کاری بوده است. زمان آغاز لعاب‌کاری که امکان ضد آب کردن و همچنین نقاشی کردن و زیباسازی ظروف و سفال‌ها و تهیه کاشی را مقدور می‌کرد به حدود 5000 سال پیش می‌رسد.

روش و دانش لعاب‌کاری از بابل به نقاط دیگر ایران رواج یافت. بعد از اسلام با تشویق استفاده از ظروف سفالی و سرامیکی به جای ظروف فلزی، طلا و نقره؛ صنعت سفالگری رشد تازه‌ای یافت و از صنعت سفال‌سازی و کاشی‌سازی برای آرایش محراب مسجد، ضد آب کردن دیوار حمام‌ها، ایجاد حوض و آب‌نما و انتقال ظروف و خمره و لوازم و کوزه‌ها همچنین شیب‌بندی بام‌ها استفاده شده است.

تاریخچه کاشی

اشکال اولیه کاشی‌های سرامیکی مربوط به دوران قبل از تاریخ است وقتی که استفاده از رس به عنوان یکی از مصالح ساختمانی در چندین تمدن اولیه توسعه یافت. کاشی‌های مدرن اولیه به طور زمخت شکل داده شده بود و استقامت کاشی‌های امروزی را نداشتند. مصالح کاشی‌ها از کف رودخانه‌ها استخراج شده در بلوک‌های ساختمانی فرم داده و در آفتاب خشک می‌شدند. کاشی‌های اولیه خام بوده‌اند ولی حتی در 6000 سال قبل مردم با استفاده از رنگ زدن و کنده‌کاری ظریف روی کاشی‌ها از آن‌ها برای تزیین استفاده می‌کردند.

صنعت سرامیک در واقع محدود به ساخت ظروف، وسایل و قطعات سفالی ساده گذشته نیست و کاربردی شگرف در همه ابعاد تمدن و تکنولوژی نوین بشر امروز دارد. روش ساخت و تهیه کلیه وسایل سرامیکی تقریبا یکی است و بسته به کاربرد، تفاوت‌های جزئی در روش تولید دارد.

کاشی و سرامیک

کاشی‌های پخته شده (Firing Tile)

مصری‌های باستان، اولین کسانی بودند که کشف کردند کاشی‌های رسی پخته شده در کوره محکم‌تر و در برابر آب مقاوم‌ترند.

بسیاری از تمدن‌های باستان از کاشی‌های مربعی کوچک پخته شده رسی برای تزیین در معماری استفاده می‌کردند.

ساختمان‌های شهرهای قدیمی بین‌النهرین با سفالینه‌های قرمز بدون لعاب و کاشی‌های رنگارنگ نماکاری شده بودند. یونانیان و رومیان باستان از سرامیک در کف، سقف و حتی لوله‌کشی درون ساختمان‌ها استفاده می‌کردند . چینی‌ها از رس سفید رنگ به نام کائولین استفاده می‌کردند تا بتوانند سرامیک مقاوم و سفید رنگی به نام چینی (Porcelain) تولید کنند. در اروپای قرون وسطی از کاشی‌ها در کف کلیساها استفاده می‌شد. در سراسر قاره اروپا بیزاسن‌ها به بهترین شکل از کاشی‌های کوچک در مقیاس‌های کوچک استفاده می‌کردند. آن‌ها با استفاده از کاشی، شیشه و سنگ الگوهای موزاییکی پرمفهوم و زیبایی خلق کرده‌اند.

کاشی‌های لعابدار (Glazing Tile)

سرامیک‌های ایرانی تحت تاثیر کاشی‌های وارد شده از چین بودند این کاشی‌ها که برای مقاصد تزیینی استفاده می‌شدند در سراسر آسیای جنوبی‌، آفریقای شمالی‌، اسپانیا و حتی اروپا نیز پخش گردید. از آنجا که هنر اسلامی از تخیلات انسانی سرچشمه می‌گرفت و در پیشرفت و توسعه دین اسلام تاثیر گذار بود، صنعتگران به ارائه کاشی‌های با رنگ روشن و مرصع یا بافت پیچیده روی آوردند.

کاشی‌های لعابی پررنگ در الگوهای موزاییک‌های بزرگ و تغییر رنگ‌های ظریف کنار هم چیده می‌شدند. صنعتگران مسلمان از اکسیدهای فلزی مانند قلع، مس، کبالت، منیزیم و آنتیمون برای لعاب کاشی استفاده می‌کردند که لعابی درخشنده‌تر و محکم‌تر حاصل می‌نمود.

در قرن پانزدهم کاشی‌های با لعاب اکسید فلز در ایتالیا متداول شد و به تدریج در بین صنعتگران شمال ایتالیا نفوذ کرد. مراکز تجاری مهم اروپایی به این موتیفهای محلی اهمیت دادند به طوری‌که برخی از این کاشی‌ها هنوز هم استفاده می‌شوند مانند کاشی دلفت (از دلفت هلند) و کاشی ماجولیکا (از مایورکای اسپانیا).

کاشی‌های مدرن (Modern Tile)

امروزه اغلب شرکت‌های سازنده تجاری از روش پرس خاک (press dust) استفاده می‌کنند. ابتدا مخلوط مواد در شکل مورد نظر پرس شده و سپس لعاب زده می‌شود (ممکن است هم لعاب زده نشود) و سپس در کوره پخت می‌شود. برخی از صنعتگران ممکن است با پرس ملات یا با پهن کردن خمیر و قطع آن با استفاده از قالب همانند شیرینی‌پزها کاشی‌ها را با شکل مورد نظر تولید کنند.

روش برش کاشی هر چه باشد نیاز به پخته شدن دارد تا سخت شود. خلوص رس‌، دفعات پختن و دمای کوره عواملی هستند که در تعیین قیمت و کیفیت کاشی تاثیر گذارند. دمای کوره از 900 تا 2500 درجه فارنهایت متغیر است. هر چه دمای کوره کم‌تر باشد تخلخل کاشی بیش‌تر بوده و لعاب نرم‌تر است. دمای بالاتر، کاشی متراکم‌تر و لعاب محکم‌تری تولید می‌کند.

تاریخچه سرامیک

باستان‌شناسان در یافته‌اند که بشر اولیه در حدود 24000 سال قبل از میلاد اقدام به ساخت سرامیک می‌کرده است. این سرامیک‌ها در چکسلواکی یافت شده‌اند و به شکل حیوانات و پیکره انسان، تخته صاف و توپ می‌باشد. این سرامیک‌ها را از چربی حیوانات به همراه استخوان آن‌ها و خاکستر استخوان و مقداری رس ریز دانه می‌ساختند و بعد از شکل دادن آن را در دمایی در حدود 500 تا 800 درجه سانتی‌گراد در کوره‌های گنبدی شکل و یا به شکل نعل اسب پخت می‌نمودند. اما هنوز معلوم نیست این نوع از سرامیک‌ها را به چه علتی می‌ساختند. اولین ظروف سفالی مورد استفاده در 9000 سال قبل از میلاد مسیح ساخته می‌شد و برای نگه‌داری غذا و دانه‌های خوراکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. ساخت شیشه نیز تقریباً هم‌زمان با سفال و در 8000 سال پیش در مصر آغاز شد به طوری‌که در پخت سفال به علت حضور اکسید کلسیم به همراه شن و سودا در نهایت به سفال‌های لعابدار رنگی منجر شد.
کاشی و سرامیک

تاریخچه سرامیک در ایران

سفال یکی از مهم‌ترین و قدیمی‌ترین دست‌ساخته‌های هنری بشر است که در آغاز کار سفالگری تاکنون هم چنان پایدار مانده است. مردم سرزمین ایران به سبب موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن بر سر راه شاهراه تمدن‌ها، نه تنها از نخستین سازندگان آثار سفالی بوده‌اند بلکه چیره دست‌ترین سازنده به شمار می‌رفته‌اند. در ایران در چهار منطقه مسکونی، سفالگری رواج داشته است:

1-
منطقه غرب کوه‌های زاگرس نزدیک کرمانشاهان
2- کرانه‌های جنوبی دریای خزر
3- شمال غرب آذربایجان
4- جنوب شرق ایران

در حاشیه کویر و نواحی مرکزی ایران نیز سفال‌هایی با قدمت هشت هزار سال به چشم می‌خورد.

کهن‌ترین اشیاء سفالی به دست آمده در کاوش‌های باستانی ایران آثار مکشوفه از گنج دره تپه در استان کرمانشاه است که به هزاره هشتم قبل از میلاد بر می‌گردد. همین طور مناطقی چون غاری در جنوب مازندران نزدیک بهشهر (هزاره هشتم قبل از میلاد) و در مرحله دوم در منطقه زاغه در دشت قزوین، چشمه‌علی نزدیک تهران و تپه سیلک کاشان.

سفال‌های مکشوفه از نقاط مذکور خشن و دارای مغز نرم است که موادی دارای کاه خشک شده و سبزیجات ریز برای چسبندگی به مخلوط اولیه یعنی آب و خاک افزوده‌اند و چرخ سفالگری هنوز مورد استفاده قرار نگرفته است و همین‌طور حرارت کوره قابل کنترل نبوده است و سفال کاملاً سخت و یکرنگی بدست نمی‌آمده است و گاهی مغز به علت کمی درجه حرارت خاکستری متمایل به سیاه باقی مانده است (هزاره ششم ق.م). در مرحله بعد سفال‌سازی تکامل بیشتری می‌یابد و از شن نرم و پودر شن به همراه خاک استفاده می‌شود تا ظروفی با جداره بسیار نازک ساخته شود. در این دوره ساخت ظروف با کف مقعر و بدنه محدب آغاز شد.

در هزاره چهارم ق.م با اختراع چرخ سفالگری و استفاده از آن در شکل بخشیدن به ظروف سفالی تحولی جدید در صنعت سفال‌سازی آ غاز می‌شود و همچنین تزئینات روی ظروف تنوع بیشتری پیدا می‌کند.

ساختار سرامیک

لغت سرامیک از کلمه یونانی "کراموس" به معنی سفال یا گل پخته گرفته شده است و در واقع برای معرفی سرامیک باید گفت که عبارتست از هنر و علم ساختن و کاربرد اشیای جامد و شکننده‌ای که ماده اصلی و عمده آن خاک‌ها می‌باشند. (این خاک‌ها شامل: کائولن و خاک سفال است).

لعاب دادن کاشی و سرامیک

برای آن که سطح جسم درخشنده، صاف و زیبا، ضد آب، ضد شیمیایی و در صورت نیاز آراسته شود، روی آن را پس از خنک کردن با یک لایه نازک لعاب می‌پزند. لعاب (رنگ معدنی) به حالت مایع روی جسم خشک شده اندود می‌شود. لعاب‌ها اصولا مواد معدنی و سیلیسی هستند که یک لایه شیشه‌ای مانند در سطح خارجی سرامیک تشکیل می‌دهند.

کاربرد سرامیک‌ها

استفاده از سرامیک در کف‌سازی و نماسازی یا در تولیدات وسایل بهداشتی و مصالح ساختمانی نظیر انواع آجر سفال‌های تزئینی داخل و خارج ساختمان سفال‌های بام ساختمان، کانال‌های فاضلابی، سفال‌های ضد اسیدی همه از سرامیک‌هایی است که از دیرباز تهیه و مصرف می‌شده است.

همچنین کاربرد سرامیک در صنایع مختلف نظیر تهیه وسایل مقاوم در برابر حرارت و الکتریسیته، فیوزهای الکتریکی، شمع اتومبیل، ریخته‌گری، تهیه المان‌های حرارتی بسیار دقیق، وسایل فضایی، سمباده، براده‌برداری، تراشکاری‌ها ریخته‌گری فوق دقیق، آجرهای نسوز، مقره‌های الکتریکی، المان‌های تصفیه آب، پوسته موتور، گرافیت، بتن، مواد نسوز، بدنه سفینه‌های فضایی، انواع سیمان‌ها، محصولات شیشه‌ای و هزاران کاربرد دیگر که روز به روز بر اهمیت سرامیک می‌افزاید.

کاشی و کاربرد آن

کاشی یکی دیگر از محصولات سفالین و سرامیکی است که به ویژه در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد. کاشی برای تزئینات داخل و خارج ساختمان و همچنین برای بهداشت و عایق رطوبت به کار می‌رود. کاشی تزئیناتی خارج ساختمان را به‌ویژه در اماکن مذهبی به کار می‌برند.

کاشی کاشی و سرامیکرا در ابعاد و اندازه‌های گوناگون تولید می‌کنند. کاشی کف و دیواری را در ابعاد زیر 2×2 و 2x1 تا پنجاه در پنجاه سانتی‌متر تولید می‌کنند که با رنگ‌های گوناگون می‌تواند یک نقاشی را در محل نصب نیز نشان دهد.

کیفیت کاشی باید به نحوی باشد که تغییرات ناگهانی درجه حرارت 100 ـ 20 درجه سانتی‌گراد را به خوبی تحمل کرده و هیچ‌گونه آثار ترک در بدنه و یا لعاب آن ظاهر نشود. کاشی دیواری را برای حفظ بهداشت و رطوبت در آشپزخانه، محیط‌های بهداشتی، حمام و دستشویی استفاده می‌کنند.

کاشی کف را نیز به علت ضد سایش بودن و مقاومت حرارتی و الکتریکی بالا در آشپزخانه‌ها، حمام‌ها، آزمایشگاه‌ها، رختشویخانه‌ها و کارخانجات شیمیایی به کار می‌برند. همچنین کاشی باید دارای ابعاد صاف و گوشه‌های تیز باشد.

 

تولیدی کاشی و سرامیک در ایران

در سال‌های اخیر کارخانجات تولید کاشی و سرامیک دیوار و کف زیادی در ایران ایجاد شده‌اند و تحول بزرگی در این صنعت به وجود آمده است و همچنین در مورد تولید وسایل بهداشتی و ظروف چینی و کارخانه مقره‌سازی که در ایران فعال می‌باشند، توانسته‌اند ظرف سی سال اخیر تولید کاشی و سرامیک را از تولید کم و سنتی و نیمه صنعتی به حدود 70 میلیون متر مربع برسانند.